امیر سعید مومن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: فعال شدن مکانیسم ماشه، بحث خروج ایران از NPT را دوباره به سطحی راهبردی بازگردانده و این پرسش را پیش می‌کشد که چین و روسیه چگونه با چنین تصمیمی مواجه خواهند شد. برخلاف تصور رایج، منافع راهبردی این دو قدرت ایجاب می‌کند نه در صف فشار، بلکه در مسیر همراهی با ایران قرار گیرند.
ادامه مطلب
منبع: مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی ترجمه: سید علی موسوی خلخالی
ادامه مطلب
میلاد غلامرضازاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: سیاست‌گذار ایرانی با درک درست از سیاست خارجی چین و اهداف اقتصادی این کشور در منطقه ما، که در گرو ثبات منطقه است، می‌تواند از سرمایه‌گذاری چین در ایران در قالب پروژه «یک کمربند، یک راه» در راستای منافع ملی بهره ببرد؛ پروژه‌ای که بیش از هر چیز در ابتدا نیازمند ایجاد زیرساخت‌های تأمین انرژی است.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در مجموع می‌توان گفت، ایران در شرایطی قرار دارد که از یک سو با فشار هماهنگ اروپا، اسرائیل، آمریکا مواجه است و از سوی دیگر، انتظار دارد که چین با ایجاد بازدارندگی راهبردی در برابر آمریکا، بخشی از این فشار را تعدیل کند.
ادامه مطلب
بهنام آزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نتیجه اجماع جهانی علیه ایران در سال‌های احمدی‌نژاد، بیش از آنکه نتیجه هم‌سویی قدرت‌های بزرگ باشد، محصول خطاهای دیپلماتیک داخلی بود.
ادامه مطلب
حافظ حاجی کریم جباری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چین و روسیه فعلا به «حمایت (یا روابط) تاکتیکی و گزینشی» خود از ایران ادامه می‌دهند و این رابطه و حمایت در حوزه‌هایی خواهد بود که منافع آنها اقتضا می‌کند و بیش از این در کنار ایران نمی‌ایستند.
ادامه مطلب
محمد بیدگلی دریادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تحلیل‌های مختلفی از قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین وجود دارد که اکثراً دارای حالت صفر و صدی است اما نکته اساسی این است که ارزیابی واقع‌بینانه از این سند ارائه دهیم.
ادامه مطلب
عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ایران و روسیه عمدتاً به واسطه نزدیکی‌های سیاسی و امنیتی در یک جبهه قرار دارند، اما روابط اقتصادی دو کشور هنوز به سطحی نرسیده که مکمل یا پایدار باشد. در مقابل، روابط تجاری ایران با چین طی دو دهه اخیر نه تنها گسترش یافته، بلکه بر پایه نیازهای واقعی و متقابل اقتصادی شکل گرفته است.
ادامه مطلب
مسکو پیش از این با سقوط بشار اسد در سوریه در دسامبر ۲۰۲۴، یکی از حیاتی‌ترین مشتریان استراتژیک خود را از دست داده است. مسکو با همکاری ایران ضعیف، می‌تواند با چالش بسیار بزرگتری در توانایی خود برای تأثیرگذاری بر تحولات خاورمیانه روبه‌رو شود.
ادامه مطلب
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اجلاس ۲۰۲۵ شانگهای و تصمیمات کلیدی آن، نشانگر تحولی عمیق در نقش چین به عنوان «سازنده نظم» در نظام بین الملل است.
ادامه مطلب
فریدون علی‌مازندرانی، احسان دستغیب، حسن فتاحی و مصطفی روستایی در یادداشت مشترکی می‌نویسند: این یادداشت کوششی است در راستای کمک فکری به نهاد دیپلماسی کشور و مبتنی بر صحبت‌های رئیس‌جمهور محترم، جناب آقای دکتر پزشکیان است که از متخصصان خواستند تا به دولت کمک فکری و عملی کنند. در این یادداشت نویسندگان راهکار پیشنهادی خود را ارائه داده و از هیچ‌گونه کمک برای متوقف ساختن و کاهش تنش‌ها دریغ نخواهند کرد.
ادامه مطلب
علی‌رغم چالشهای پیش روی ایران در آسیای مرکزی، اهمیت نقش آن در آن منطقه را نمی‌توان دست کم گرفت. سیاست «چرخش به شرق» آن، به ویژه با توجه به تحولات صحنه منطقه‌ای و بین‌المللی که گزینه‌های کمی در دوره آینده ارائه می‌دهند، همچنان سنگ بنای استراتژی خارجی آن است.
ادامه مطلب
دیگر پرسش این نیست که آیا مسکو ممکن است ایران را رها کند یا نه، بلکه این است که آیا ایران می‌تواند از تبدیل شدن به کشوری که رها می‌شود، فرار کند.
ادامه مطلب
استراتژی چین برای پوشش ریسک، برای حوزه هسته‌ای نامناسب بوده است. در اینجا، ابهام یک سپر نیست، بلکه مسئولیتی است که اعتبار پکن را از بین می‌برد و باعث تشدید تنش می‌شود. برخلاف ترتیبات تجاری یا امنیتی متعارف، دیپلماسی هسته‌ای فضای کمی برای فرار دیپلماتیک فراهم می‌کند. عدم اقدام به خودی خود به یک انتخاب تبدیل می‌شود و عواقب فزاینده‌ای دارد.
ادامه مطلب
سومین دوره این مدرسه از ۲۵ مرداد تا ۵ شهریور ۱۴۰۴ به‌صورت مجازی و در قالب ۲۲ نشست تخصصی برگزار می‌شود. هدف اصلی این دوره، ارائه دانش روز و تحلیل‌های عمیق به منظور گسترش شناخت جامعه علمی و فعالان حوزه سیاست خارجی، اقتصاد و فرهنگ از فرصت‌های همکاری با چین عنوان شده است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: فرآیند تهاجم اسرائیل و امریکا به ایران نه‌تنها برای سیاستگذاران و فرماندهان نظامی و امنیتی ایران درس‌های کم‌نظیری داشته، بلکه برای سیاستگذاران راهبردی دیگر بازیگران به‌ویژه قدرت‌های شرقی سرشار از درس آموزی است.
ادامه مطلب
توافقات فعلی بین ایران و دو قدرت بزرگ حامی آن، مسلماً بیشتر به نفع خودشان است تا تهران. روسیه در ازای وعده‌های مبهم حمایت نظامی، به فناوری نظامی ایران دسترسی پیدا کرده، در حالی که چین نفت ارزان ایران را دریافت کرده است که فروش آن، بدون نیاز به انجام کار دیگری توسط پکن، یک شریان اقتصادی برای تهران فراهم می‌کند
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از منظر ایران، مهم‌ترین دغدغه در روابط با چین، کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و تنوع‌بخشی به صادرات غیرنفتی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی در زیرساخت‌ها و صنایع حیاتی، و دور زدن تحریم‌های یکجانبه غرب است. ایران به دنبال شریکی قدرتمند است که بتواند در حوزه فناوری، زیرساخت و توسعه اقتصادی، پشتوانه محکمی باشد. همچنین، حمایت سیاسی چین در مجامع بین‌المللی، به ویژه در برابر فشارهای غرب، برای ایران از اهمیت بالایی برخوردار است. گسترش همکاری‌های دفاعی و امنیتی نیز از دیگر دغدغه‌های ایران در این رابطه است.
ادامه مطلب
تحلیلگران غربی هشدار می‌دهند که با پیشرفت سیاست نگاه به شرق، ایران در مسیر تقویت جایگاه در نظم جهانی چندقطبی قرار می‌گیرد و فشار دیپلماتیک و اقتصادی غرب را کاهش می‌دهد. نتیجه این استراتژی، می تواند بازشدن دست ایران در حوزه سیاست داخلی یا منطقه‌ای باشد، به‌خصوص اگر هم‌پیمانی با چین و روسیه تثبیت شود.
ادامه مطلب
محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تنها در روزهای سخت و در تنگناها می‌توان تفاوت دوست و دشمن را فهمید. موضع‌گیری کشورها در این درگیری‌های شدید باید نقشه راه ایران در آینده باشد.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران تنها دو مسیر پیش رو دارد و فرصت نیز بسیار محدود است. باید هرچه سریع‌تر، تصمیمی بنیادین، آینده‌نگر و مطابق با واقعیت ها نظام بین‌الملل اتخاذ کند. این دو مسیر کدام‌اند؟
ادامه مطلب
امیرمحمد اسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رویکرد چین به مسئله هسته‌ای ایران، بازتابی از توازن دقیق میان منافع راهبردی این کشور، تعهد به رژیم عدم اشاعه در قامت یک بازیگر مسئول بین المللی و همچنین تمایل به حفظ ثبات منطقه‌ای و بین‌المللی است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: جهان شرق جدید، جلوه‌ای از صف آرایی نظام جهانی است که سیاستگذاران ایرانی باید به دقت بر مزایا و آسیب‌های قرارگیری ایران در میان رهبران این جهان، تمرکز کنند و کشور را از آسیب‌های جهان شرقی نامیدن ایران دور بدارند، همان‌گونه که دیگر کشورهای بزرگ منطقه مانند هند، پاکستان و... هر چند از اندیشه عدم تعهد خارج شده‌اند اما نمی‌خواهند عضو جهان شرق باشند.
ادامه مطلب
کلکسیونی از عوامل ژئوپلیتیکی، اقتصادی و استراتژیک، رابطهٔ خصمانهٔ جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی را به سوی همکاری محتاطانه منطقه‌ای سوق داده است.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این نوشته با توجه به تحولات اخیر نظامی بین هند و پاکستان به واکاوی گروه‌بندی‌های موجود در منطقه شرق آسیا و جنوب آسیا پرداخته می‌شود و ویژگی‌های هر کدام مورد بررسی قرار می‌گیرد که شامل دو قطب بندی عمده و توضیحات مرتبط با حضور هر کشور در ذیل آن قطب بندی است. در نهایت به جایگاه منافع ملی کشور خودمان در این قط بندی نیز پرداخته خواهد شد.
ادامه مطلب
سید رضا تقوی‌نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ایران باید با هوشمندی تمام، تعادلی ظریف میان حفظ منافع ملی خود در توسعه روابط با کشورهای مختلف و ضرورت حل و فصل مسئله هسته‌ای از طریق دیپلماسی ایجاد کند. در غیر این صورت سایه سنگین سوءظن و بدبینی ناشی از این روابط، همچنان بر میز مذاکرات سنگینی خواهد کرد.
ادامه مطلب
اعمال تحریم‌های جدید امریکا علیه ایران که در حقیقت فشار مضاعفی به چین به عنوان پرمصرف‌کننده‌ترین کشور جهان در زمینه انرژی است، افزایش اولیه قیمت نفت در بازارهای جهانی را باعث شد، اما این افزایش به‌زودی تثبیت شد. ایران نیز برای حفظ سهم بازار خود، قیمت نفت خام را کاهش داده است.
ادامه مطلب
با وجود همکاری‌های استراتژیک ایران با روسیه و چین، مرور تاریخ و تجربه‌های گذشته نشان می‌دهد که مسکو و پکن سابقه درخشانی در حمایت از تهران در بحران‌ها ندارند.
ادامه مطلب
نویسنده: سید علی موسوی خلخالی
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ترامپ، یک ایده دارد تا بتواند امریکای امروز را با کمترین مصرف و مخارج اقتصادی و مالی، در صدر سیاست های جهانی، نگه دارد. این کشور از زمان روی کار آمدن جو بایدن، استراتژی ایجاد شکاف میان چین و روسیه یا روسیه و ایران و هر ضلع را در دستور کار جدی قرار داده بود. حتی قبل از آن، ترامپ با دیدارهای بی پیشینه و تاریخی با کیم جون اونگ، رهبر کره شمالی، میانۀ گرم با پوتین و دیپلماسی ظاهری و فریبنده با رهبر چین، در تلاش بود تا از پیشرفت و استحکام این اتحاد، بواسطه ایجاد شکاف، جلوگیری کند. حالا، با مختوم ساختن قضیه اوکراین که ظاهرا به نفع روسیه هم است، امریکا در تلاش است تا با ایجاد سیاست فشار حداکثری، ایران و روسیه را از کنار چینی ها دور کند.
ادامه مطلب