
جنگ ترس
کیومرث اشتری در یادداشتی می نویسد: تحلیل پاسخ موشکی ایران به اسرائیل از منظر «تئوری ترس و تصمیم» آموزنده است. «گذر از آستانه ترس» مهمترین جنبه مواجهه ایران و اسرائیل بود.
ادامه مطلبکیومرث اشتری در یادداشتی می نویسد: تحلیل پاسخ موشکی ایران به اسرائیل از منظر «تئوری ترس و تصمیم» آموزنده است. «گذر از آستانه ترس» مهمترین جنبه مواجهه ایران و اسرائیل بود.
ادامه مطلبکوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: اسرائیل بعد از حمله ایران پیگیر اقدامات تحریمی و دیپلماتیک علیه ایران و قراردادن سپاه در فهرست سازمانهای حامی تروریسم و بهاصطلاح «ایجاد یک جبهه جهانی و یک ائتلاف منطقهای علیه ایران» شده است.
ادامه مطلببایدن هم به نتانیاهو تاکید کرد که چنین حمایت قاطع بین المللی به رهبری آمریکا در کار نخواهد بود اگر اسرائیل تصمیم بگیرد به گونه ای علیه ایران تلافی کند که خطر فروکشیدن منطقه به یک جنگ بزرگتر را در بر داشته باشد، تحولی که هیچ کس خواهان آن نیست.
ادامه مطلبعلی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عملیات وعده صادق سطح بازدارندگی تهران را به گونه ای مقابل چشمان بهت زده آمریکا قرار داد که حالا نیازمند نوعی بازنگری در سطح تنش با ایران باشد. تهران در عالی ترین سطح همواره گفته که میز مذاکره را ترک نکرده و آماده رایزنی است. از طرف دیگر ادبیات جمهوری اسلامی در اجرای وعده صادق نشان داد که پس از تنبیه رژیم صهیونیستی تمایلی به ادامه تنش ندارد البته آمادگی جنگ مستقیم را هم دارد. گزینه حرکت برق آسای ایران به سمت دکترین اتمی نوع جدیدی از بازدارندگی تهران است که توانایی ورود به نقطه بی بازگشت را دارد. پالس های ایران برای غرب و مشخصا آمریکا، نوعی چماق و هویج است که امکان رایزنی درباره موضوعات دیگر را فراهم می کند.
ادامه مطلبمحمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر چند مقامات کشورمان پیش از این حمله اعلام کرده بودند در صورت عملیات تلافی جویانه رژیم اسرائیل به خاک ایران، سریع و سخت به آن پاسخ خواهند داد؛ اما حمله اسرائیل (البته اگر حمله نهایی همین باشد) به حدی کم اثر بود که به نظر نمی رسد جمهوری اسلامی ایران قصد پاسخگویی به آن را داشته باشد. با این وجود رسیدن اوضاع منطقه به این شرایط و قرار گرفتن در لبه مرز جنگ منطقه ای حاوی برخی درس ها و نکات است که باید به آنها توجه کرد.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: از اظهارات مقامات اروپایی و امریکایی و بسته تحریمی ای که می روند علیه ایران اعمال کنند، می توان این گونه برداشت کرد که غرب قصد دارد کارزار سیاسی خود را از برخورد نظامی مستقیم با ایران به کارزار دیپلماتیک و امنیتی منتقل کند و احتمالا به زودی شاهد طوفان دیپلماتیک سیاسی علیه ایران در محافل بین المللی خواهیم بود.
ادامه مطلبسید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این روزها ضروری است تا ماهها و روزهای منتهی به تجاوز صدام به ایران تداعی شود و بر اساس بدبینانه ترین حالت، تدابیر بازدارنده اعم از سیاسی، نظامی، اقتصادی، رسانه ای و… طراحی شود.
ادامه مطلبنگاه بسیاری از مردم سراسر خاورمیانه، که ذهنشان آکنده از تصاویر مصائب فلسطینی است، به ایران، که به تنهایی جلوی اسرائیل ایستاده، هیچگاه تا این اندازه مثبت نبوده است.
ادامه مطلبمحمد علی مهتدی در یادداشتی می نویسد: اکنون قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی در اوج است و نه فقط حریم ایران بلکه خاک سوریه و هر جا که مستشاران نظامی ایران حضور داشته باشند را پوشش می دهد.
ادامه مطلبعباس آخوندی در یادداشتی می نویسد: سیاست ما در برابر تجاوز مجدد اسرائیل باید خویشتنداری و احاله آن به موقعیتهای دیگر و پاسخهای غیرمستقیم باشد. ما باید فضا را سرد کنیم. گرم نکنیم. گرم کردن فضا عین خواسته اسرائیل است.
ادامه مطلبمسئله اصلی در اینجا، قاطعیت نیست بلکه این است که چه چیزی را می توان با چه هزینه ای به دست آورد.
ادامه مطلباتحادیه اروپایی همچنین به تاکتیک وعده تحریم های شدیدتر علیه ایران متوسل شده است. انتظار می رود وزرای امور خارجه اتحادیه اروپایی، این روزها، درباره اعمال تحریم های بیشتر در همین هفته، اگر همه موافق باشند، گفت وگو کنند.موفق باشید!: غرب از سال ۱۹۷۹ در حال وضع تحریم علیه ایران است و تهران هم به دور زدن آنها خو گرفته تا فن آوری های نظامی اش را به پیش ببرد. تحریم ها بیشتر ارزشی نمادین دارند.
ادامه مطلبدر این افکارسنجی که توسط دانشگاه عبری اورشلیم انجام گرفت، از پاسخگویان پرسیده شد که آیا به نظر آنها، اسرائیل باید به حمله شنبه شب ایران پاسخ دهد؟ ۵۲ درصد گفتند که بهتر است واکنشی نشان داده نشود تا دور کنونی نزاع خاتمه یابد. در عوض ۴۸ درصد پاسخ دادند که اسرائیل باید پاسخ دهد، حتی اگر به معنی گسترش نزاع کنونی باشد.
ادامه مطلبرضا مقاتلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اقدام استراتژیک ایران در عدم شتابزدگی در اتخاذ تصمیماتش را می توان از دیدگاه عقلانیت و از منظر منافع ملی شایسته ی حمایت جمعی دانست و بر تلاش ها برای عدم قرار گرفتن در زمین و طراحی شطرنجی اسرائیل و کابینه ی جنگ طلب نتانیاهو مراقبت جدی کرد.
ادامه مطلبسید احمد حسینی در یادداشی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این اقدام به رغم تلاش هدفمند کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی برای فروکاستن ارزش آن، تاثیر بسیاری بر روندهای منطقه ای و بازدارندگی در مقابل اقدامات شرورانه آن رژیم بر علیه منافع و امنیت ملی ایران دارد که ابعاد آن در گذرزمان مشخص خواهد شد.
ادامه مطلبزینب السادات پورعلوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی ایران باید با نگاه چند بعدی، نگاه کلان به شرایط بین المللی، شرایط داخلی کشور، منافع اقتصادی، منافع راهبردی، اصول استراتژیک خود را در ضربه زدن به دشمن از طریق پدافند استراتژیک اعمال کند.
ادامه مطلبشهریار شهریاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عر بستان و ترکیه که داعی راهبری دنیای اسلام را داشتند چهره آنها بر همه مشخص شد و فهمیدند که تنها رهبر دنیای اسلام امام خامنه ای هستند.
ادامه مطلباعظم ملایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به حمله اول آوریل رژیم اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه، بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد روانه سرزمینهای اشغالی کرد تا یک پیام روشن به اسرائیل بدهد؛ از این پس دیگر می زنیم؛ آن هم نه از طریق نیروهای جبهه مقاومت، بلکه مستقیم از خاکمان به سرزمینهای اشغالیتان!
ادامه مطلبصالحی امیری در یادداشتی می نویسد: تحلیل واقع بینانه از شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی کشور و همزمان ضرورت بهره مندی حداکثری از ظرفیت دیپلماسی برای کاهش یا عبور از تهدیدات و بازسازی روابط، اعتماد دوجانبه و گسترش روابط سیاسی و اقتصادی با همسایگان خصوصاً حوزه خلیج فارس، یک استراتژی عقلانی و انکار ناپذیر در شرایط کنونی است.
ادامه مطلبچهار سناریو، از همه واقعی ترند و بقیه – مثلا اینکه ایران این حمله اسرائیل را بهانه ای برای شتاب دادن به سوی سلاح هسته ای کند – سناریوهایی محتمل اما بعید به شمار می روند. تصمیمی که تهران بگیرد روشن خواهد ساخت که آیا اولویت حقیقی تهران این است که یک بازدارندگی معنی دار علیه اسرائیل ایجاد کند یا از تشدید منطقه ای پرهیز کند – چرا که تهران نمی تواند این هر دو کار را با هم انجام دهد.
ادامه مطلبامیر بی پروا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حمله یک کشور به اماکن کنسولی یک کشور در سرزمین خود یا سرزمین کشوری دیگر نقض کنوانسیون ۱۹۶۳ و نقض مصونیت اماکن کنسولی است.
ادامه مطلبکوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: تلویزیون سیبیاس از قول یک مقام آمریکایی گفته است که اگر قرار به واکنش متناسب باشد، یک حمله به یکی از سفارتخانههای اسرائیل محتمل است؛ اما این مقامات همزمان از احتمال حملاتی با امواجی از موشکهای کروز و پهپاد به خاک اسرائیل نیز سخن گفتهاند.
ادامه مطلبامید نوحه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ابعاد و چگونگی چنین پاسخی قطعا در اختیار تصمیم گیران و سیاست گذاران نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی است؛ قطعا پشتوانه ی اقدام قاطع در عرصه ی سیاست خارجی برخورداری از حمایت و پشتیبانی حداکثری در داخل است که بدون شک ترمیم اعتماد ملی و تقویت اتحاد و انسجام داخلی پیش شرط هرگونه انتقام هوشمند خواهد بود.
ادامه مطلبعلی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه در ایران اجماع جهانی می خوانند به جای مطرح شدن در پی تصمیماتی که منافع کشوری را محافظت کند نباید تبدیل به معیاری برای تصمیم گیری شود چرا که به سختی می توان نظر مردم در غرب را با این هجمه از تبلیغات تغییر داد. با این همه نسل کشی، نابودی بیمارستان ها، کشتار مادران باردار و کودکان و حتی کشتار شهروندان غربی توسط رژیم صهیونیستی هنوز هم جوامع غربی به لطف خفقان اطلاعاتی از رژیم صهیونیستی حمایت می کنند!
ادامه مطلبسید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دیدبانی استراتژیک در میدان و شواهد تاریخی نشان میدهد، در شرایط کنونی مصلحت عالی کشور که در بطن آن عزت، حکمت و عقلانیت را در بر دارد؛ عدم تغییر الگوی رفتاری و نظامی ایران در قبال صهیونیستهاست.
ادامه مطلبجلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: میتوان چنین انتظار داشت که تهران این بار پاسخی متفاوت را در دستور کار قرار خواهد داد. این که پاسخ تهران چه خواهد بود و بازتاب آن در داخل و خارج چگونه خواهد شد را آینده روشن میکند.
ادامه مطلبعلی موسوی خلخالی می نویسد: نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که غرب و اسرائیل بر سر ایران دیدگاه مشترک دارند و اختلاف آنها بر سر ایران تنها به نوع واکنششان در برابر آن برمی گردد. اسرائیل به صراحت اعتراض می کند که از تحریم و برخوردهای دیپلماتیک و کارزارهای سیاسی علیه ایران به ستوه آمده چرا که هنوز آن جواب مطلوبش حاصل نشده و معتقد است باید بی تعارف با ایران جنگید و به زعم خود کار را یکسره کرد. اسرائیل خوب می داند که به تنهایی توان جنگیدن با ایران را ندارد اما اگر بتواند امریکا و دو یا سه کشور از متحدان اصلی اروپاییاش را قانع کند که گزینه نبرد با ایران را در نهایت انتخاب کنند، بدون لحظهای تردید جنگ با ایران را کلید خواهد زد. اگر تا قبل از جنگ اکتبر در درون اسرائیل نسبت به این دیدگاه تردید وجود داشت الآن به نظر می رسد که اختلاف نظرها بر سر این موضوع به حداقل رسیده و آنها صرفا به ظرایف رفتارهای سیاسی برای وادار کردن جامعه غربی برای ورود به جنگ با ایران می اندیشند. از این رو حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه را نمی توان یک رویداد صرفا هیجانی توسط عده ای تندروی اسرائیلی قلمداد کرد.
ادامه مطلبصادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ورود به جنگ آسان و خروج از آن سخت است. به نظر می رسد طرف اسرائیلی به امید کشاندن ایران و گسترش دامنه جنگ غزه بدین حمله دست یازیده تا محاسبات خود در همراه کردن آمریکا و... در حمله به ایران کامیاب شود.
ادامه مطلبحمله هفتم اکتبر حماس، که به یک جنگ منطقهای انجامید، ایران را غافلگیر کرد، به ویژه به خاطر زمان بندی این حمله. این وضعیت تهران را با یک معضل دشوارتر روبه رو کرد: چگونه انسجام محور نیابتی های ایران را حفظ کند بی آنکه به یک رویارویی نظامی مستقیم با اسرائیل و ایالات متحده کشیده شود.
ادامه مطلبنشست تخصصی «آیا جنگ منطقه ای به جنگ جهانی می انجامد؟» توسط انجمن علمی مطالعات صلح ایران و مجله تئوری در استانبول و با همکاری موسسه آموزش عالی بیمه اکو در روز پنجشنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۲ برگزار شد. از نکات قابل توجه، برگزاری برنامه به دو زبان فارسی و ترکی بود.
ادامه مطلب