حسین صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جنگ روسیه و اوکراین، علاوه بر بار سیاسی و اقتصادی، باعث تغییراتی عمیق در ساختار اتحادیه اروپا شده است. وابستگی اقتصادی اروپا به چین و انرژی روسیه، اختلافات درون ناتو، و تلاش آمریکا برای حذف اروپا از مذاکرات، همگی نشانه‌هایی از دوران جدیدی در سیاست بین‌الملل هستند.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترامپ ادعا می کند که ایالات متحده آمریکا هزینه زیادی برای امنیت اروپا در چارچوب سازمان پیمان آتلانتیک شمالی هزینه می کند و لازم است که اعضای نانو بودجه نظامی خود را از حدود دو درصد کنونی از کل تولید ناخالص داخلی، به دو برابر افزایش دهند.
ادامه مطلب
سعید سیفی و علی رضوانپور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسند: مسکو ممکن است فوراً توافق آتش‌بس را نپذیرد، اما دلایل خوبی برای دستیابی به توافق دارد.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: در هنگامه شدت‌گرفتن رقابت‌های ژئوپلیتیک و اقتصادی، آمریکای ترامپ و راست افراطی در اروپا در تلاش برای افزایش ثروت و قدرت خود به سیاست‌هایی روی آورده‌اند که می‌توان آن را نئومرکانتیلیستی نامید.
ادامه مطلب
پویا داوری منزه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تشدید تنش‌های تجاری میان ایالات متحده و شرکای اصلی آن، از جمله چین و اتحادیه اروپا، نه تنها بازتابی از اختلافات اقتصادی، بلکه نشانه‌ای از رقابت استراتژیک برای تعیین قواعد بازی جهانی است. در این میان، سیاست‌های تهاجمی دونالد ترامپ در اعمال تعرفه‌های سنگین بر فولاد و آلومینیوم، که از سال ۲۰۱۸ آغاز شد و اخیراً با طرح تعرفه‌های جدید تشدید شده، به نقطه اوجی در این تنش‌ها تبدیل شده است. پاسخ متحد چین و اتحادیه اروپا به این سیاست‌ها، همراه با تلاش آمریکا برای نزدیکی به روسیه در بحران اوکراین، نشان می‌دهد که جهان در حال تجربه بازآرایی بلوک‌های قدرت است؛ بازآرایی‌ای که یادآور استراتژی تاریخی هنری کیسینجر در دوره جنگ سرد برای ایجاد شکاف بین چین و شوروی است. این مقاله به تحلیل ابعاد این تحولات، پیوندهای تاریخی، و پیامدهای احتمالی آن بر نظم جهانی می‌پردازد.
ادامه مطلب
ساسان کریمی می گوید: نمی‌توان سیاست خارجی را به شکل دوقطبی و در فضای جنگ سرد اداره کرد/ علی بیگدلی باور دارد که تهران برای خروج از وضعیت فعلی باید به فوریت به سمت تعامل بیشتر با آژانس گام بردارد
ادامه مطلب
رضا معصومی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تحولات اوکراین نشان می‌دهد که وابستگی بیش از حد به حمایت خارجی، بدون توجه به پویایی‌های داخلی متحدان، می‌تواند هزینه‌های سنگینی داشته باشد. تصمیمات سیاست خارجی آمریکا اغلب بر اساس منافع مقطعی تنظیم می‌شود، نه تعهدات بلندمدت.
ادامه مطلب
گفت‌وگوهای احتمالی ایران و اروپا در فرصت سه ماهه پیش رو تا نشست بعدی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بعید است که به نتیجه‌ای ملموس و قابل‌توجه برسد. چرا که باید چندین جنبه مختلف از این مذاکرات و شرایط پیچیده آن را در نظر بگیریم.اولین نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، شرایط پیچیده روابط ایران و کشورهای اروپایی در سال‌های اخیر است. با وجود تلاش‌های دیپلماتیک مداوم و چندین دور گفت‌وگو، هیچ‌کدام از این مذاکرات نتوانسته‌اند به توافقات پایداری منجر شوند. به عبارت دیگر، زمینه‌های تاریخی این مذاکرات نشان می‌دهد که مسیر رسیدن به یک توافق جامع و پایدار، به‌ویژه در حوزه هسته‌ای، با چالش‌های متعددی همراه بوده است. حالا این که در سه ماه آینده به یک نتیجه قطعی دست یابند، کار دشواری به نظر می‌رسد، چرا که مسائل هسته‌ای ایران به‌طور مستقیم با امنیت ملی این کشور و نیز با موقعیت سیاسی ایران در منطقه و جهان در ارتباط است.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: اگرچه گفته می‌شود دور اخیر مذاکرات میان ایران و اروپا بهتر از قبل بوده اما گویا اینها بیشتر تعارفات دیپلماتیک باشد که اگر مذاکرات خوب پیش رفته بود، رئیس جمهوری فرانسه و مقامات سوئدی علیه ایران اظهار نظر نمی‌کردند و کشورهای اروپایی همچنان به شهروندانشان نسبت به سفر به ایران هشدار نمی‌دادند. همین هفته گذشته بود که در نشست شورای حکام سه کشور اروپایی از فعالیت‌های هسته‌ای ایران به تندی انتقاد کردند.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد ترامپ تلاش دارد تا خطوط چارچوب صلح را در جنگ اوکراین ترسیم کند و پایان بازی را با نام خود رقم زند. ترامپ به وضوح اوکراین را فرصتی برای نشان دادن قدرت خود به رای دهندگان آمریکایی می‌داند. اگر او بتواند پوتین را پای میز مذاکره بیاورد و به جنگی پایان دهد که از نظر او هیچ نفعی برای مردم آمریکا ندارد، این ادعای او نیز تقویت خواهد شد که می تواند از جنگ جهانی سوم جلوگیری کند.
ادامه مطلب
کیوان محله‌ای در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اعمال ۲۵ درصد تعرفه بر صادرات فولاد، آلومینیوم، خودرو و نیمه هادی های اروپایی، تهدید به خروج غریب الوقوع از ناتو و همچنین خالی کردن پشت اوکراین (بخوانیم اروپا) در مقابل روسیه، وحشت را به فضای سیاسی و اقتصادی اروپایی ها حاکم کرده است. هم زمانی تصمیمات خصمانه ترامپ علیه اروپا، با کسری بودجه و ضعف اقتصادی روزافزون اتحادیه اروپا پنجره فرصت های بی شماری را به روی جمهوری اسلامی ایران می گشاید.
ادامه مطلب
سیاوش قدوسی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در خصوص وابستگی امنیتی اروپا به آمریکا و چالش‌ها و واقعیت‌های این حوزه، سال‌ها مکاتب سنتی به تحلیل پرداخته‌اند. اما دیدار اخیر ولودیمیر زلنسکی و دونالد ترامپ را، بدون اغراق، می‌توان یک تعیین‌تکلیف آمریکایی با نه تنها اروپا بلکه با تمام دنیا دانست؛ نشستی که بار دیگر ماهیت سیاست خارجی آمریکا را بر پایه منفعت‌گرایی محض و نادیده‌گرفتن ملاحظات شرکای اروپایی آشکار ساخت.
ادامه مطلب
رئیس‌جمهور آمریکا موضع خود علیه ولودیمیر زلنسکی را تشدید کرده و برای فشار بر رئیس‌جمهور اوکراین تأیید کرده است که از طریق قرارداد اقتصادی با کی‌یف سعی دارد بدون اینکه آمریکا را وارد جنگی دیگر کند، مانع تهاجم احتمالی روسیه به اوکراین در آینده شود.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مهم‌ترین درس از تجربه اوکراین این است که هیچ کشوری نباید امنیت، اقتصاد و سیاست خود را به‌طور مطلق به یک ابرقدرت وابسته کند. هرچند اتحادهای استراتژیک می‌توانند مزایایی به همراه داشته باشند؛ اما در نهایت، هر کشوری مسئول تأمین منافع خود است و نباید انتظار داشته باشد که قدرت‌های بزرگ، منافع دیگران را بر منافع خود ترجیح دهند.
ادامه مطلب
محمد گل‌افروز در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: می توان احتمال داد، با توجه به جایگاه تاثیرگذار روسیه در نزد مقامات ایران و اظهار تمایل آمریکا برای بازگشایی و یا راه حلی برای ادغام ایران با منافع غرب در منطقه و جهان، روسیه نیز دست آمریکا را برای ورود به ایران باز بگذارد، تا آمریکا با استفاده از ابزارهای مختلف حتی نظامی (ازجمله یاری رساندن به اسرائیل)، در نهایت ایران را تحت نفوذ خود قرار دهد یا رابطه ایجاد کند.
ادامه مطلب
فرزاد احمدی دوازده امامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصمیم اخیر دونالد ترامپ در کنفرانس خبری با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین، که شامل کاهش حمایت از اوکراین و موضع‌گیری تند در برابر رهبر این کشور بود، می‌تواند یکی از بزرگترین ضربه‌ها به قدرت نرم آمریکا باشد. این اتفاق نه‌تنها اعتبار بین‌المللی واشینگتن را زیر سؤال می‌برد، بلکه باعث شکاف در اتحادهای سنتی آمریکا شده و فرصت‌های جدیدی برای رقبا مانند روسیه و چین فراهم می‌کند.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آنجا که شرایط امروزی اوکراین یک شبه اتفاق نیافتاده و نتیجه سیر تحولاتی است که در بیش از سه دهه پس از فروپاشی شوروی رخ داده در این نوشته به رویکردی که این کشور اتخاذ کرده است با نگاه آسیب شناسانه نظری می اندازیم.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: روی کار آمدن ترامپ و سیاست های قبض و بسط آن در محیط بین الملل و شعار «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» درباره روابط اروپا و اوکراین تنش ایجاد کرده است. ترامپ، رئیس جمهور اوکراین را «یک دلقک دیکتاتور» می نامد و به بهانه تامین هزینه بیشتر ناتو توسط اروپا، و قطع کمک های نظامی به اوکراین، صحنه عملیاتی اروپا را دگرگون کرده است. آغاز مذاکرات صلح اوکراین توسط هیات های آمریکایی و روسی در عربستان، بدون حضور اوکراین و اروپا، چراغ سبز ترامپ به پوتین برای تقسیم دوباره جهان بین آمریکای ترامپ و «ارواسیای» روسیه است.
ادامه مطلب
محمدجواد جمالی‌نوبندگانی در گفت وگویی تاکید دارد که هرچه تنش بین زلنسکی و ترامپ و جدال بین اروپا و آمریکا بیشتر شود، در کوتاه‌مدت، اثر آن بر سیاست خارجی ایران، آن خواهد بود که فضا و بستری برای اجماع‌سازی علیه تهران شکل نخواهد گرفت. به‌خصوص که این روزها زمزمه تلاش‌ها برای فعال‌کردن مکانیسم ماشه و فشار دولت ترامپ و کنگره آمریکا بر سه کشور اروپایی عضو برجام در زمینه ارجاع پرونده هسته‌ای ایران از شورای حکام به شورای امنیت و بازگشت قطع‌نامه‌های این شورا (امنیت) مطرح است.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هدف محور آنگلوساکسون تبدیل اروپا به نوعی زمین سوخته برای مقابله با روسیه، عدم اجازه به اروپا برای عرض اندام و همچنین عدم اجازه به پکن برای هر گونه به دست گیری احتمالی اتحادی واحد به شکل یکجا و یکباره است. اروپای تکه‌تکه‌شده نه‌تنها به این اهداف کمک می‌کند، بلکه به آنگلوساکسون‌ها اجازه می‌دهد تا در میان فضای متشنج اروپا، متحدانی قابل‌اعتماد برای خود برگزینند.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در این شرایط باید اذعان کرد که با فرسایشی شدن بزرگترین جنگ هزاره سوم طرفین اشتیاق مشهودی به رویکرد میز مذاکره نشان می دهند؛ اگر چه در شرایط جاری توقعات و انتظارات دو طرف تا دستیابی به یک راه حل مرضی الطرفین فاصله زیادی دارد.
ادامه مطلب
سعید سیفی و علیرضا رضوانپور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسند: اختلافات بین رهبران اروپایی بر سر حضور نظامی مشترک در اوکراین و موضوعات گسترده‌تر مربوط به اقدامات دیپلماتیک ترامپ با روسیه، خطرات این فرض را که آیا اروپا از امکانات سیاسی لازم برخوردار است، برجسته می‌کند، همان‌طور که وزیر دفاع آمریکا، پیت هگزث، یک روز قبل از برگزاری این نشست تاکید کرد که "اروپا باید خط مقدم را رهبری کند". آیا اروپا می تواند این کار را انجام دهد؟ و اگر نتواند چه اتفاقی خواهد افتاد؟
ادامه مطلب
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به آمارها و روندهای اقتصادی، روابط تجاری چین و اروپا در حال نزدیک‌تر شدن به یک نقطه عطف است. این هم‌راستایی اقتصادی می‌تواند به تقویت موقعیت چین در سطح جهانی و ایجاد فرصت‌های جدید برای اتحادیه اروپا در زمینه‌های مختلف منجر شود.
ادامه مطلب
محسن بهاروند در گفت وگویی تاکید دارد که اگر مذاکرات بین پوتین و ترامپ علاوه بر احیای روابط دوجانبه مسکو - واشنگتن به پایان‌دادن جنگ اوکراین منجر شود و این جنگ فلسفه، ماهیت و محتوای خود را از دست بدهد، اروپایی‌ها ناچار خواهند بود برای تداوم روابط و مناسبات با ایالات متحده آمریکا به دنبال پیداکردن نقاط و فصول مشترک دیگری باشند تا بتوانند با مانوردادن روی آن، این پالس را به کاخ سفید بدهند که اروپا همچنان متحد آمریکاست و اتفاقا به همین واسطه اروپا سعی خواهد کرد با فعال‌کردن مکانیسم ماشه همچنان همراهی، همسویی و حمایت خود را از سیاست‌های آمریکا نشان دهد. به بیان دیگر اروپا سعی می‌کند «پرونده ایران را به موضوع و سرفصل توافق با آمریکا تبدیل کند و از فعال‌کردن مکانیسم ماشه و سایر موضوعات مربوط به پرونده ایران پل ارتباطی با آمریکا بسازد».
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معاون ریاست جمهوری آمریکا، متحدان اروپائی را به رعایت آزادی بیان برای گروه‌های مختلف دعوت کرد و همزمان با رهبران احزاب افراطی جناح راست اروپائی دیدار کرد. آنچه کمتر مورد توجه قرار گرفت گزارش تحلیلی کنفرانس امنیتی مونیخ در مورد شرایط بین‌المللی است.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: ترامپ در خیال خود تصور می‌کند که چون آمریکا قوی است و او در بهترین وضع برکرسی ریاست جمهوری ایالات متحده نشسته ، هیچ کس جرأت آن را ندارد که سیاست‌های او را تجاوزکارانه تلقی کند، همچنین چشمداشت‌های او به سرزمین‌ها و حریم کشورها را دیگران باید مشروع بخوانند. ترامپ اما در راهبرد خود یک واقعیت بزرگ را نادیده گرفته است؛ این که دولت‌ها اعم از اروپائیان و خاورمیانه همچنان خود را به مثابه رعایای واشنگتن نمی‌دانند. در صورتی که دولت‌ها هم به چنین ذلتی تن دهند، ملت‌ها بر استقلال خود پای خواهند فشرد.
ادامه مطلب
رحمن قهرمانپور در گفت وگویی تاکید دارد که متأسفانه ما با یک کندی در عرصه تصمیم گیری مواجهیم. گویی که ایران بدون هیچگونه نگرانی سال‌ها فرصت دارد در مورد مسائل دیپلماتیک بحث و بررسی، تحلیل و جمع‌بندی داشته باشد تا در نهایت تصمیم گیری کند. اما واقعیت امر برعکس آن را نشان می‌دهد. شرایط بسیار سخت، بغرنج، پیچیده و در عین حال بسیار سیال است. در عین حال محدودیت زمانی بسیار زیادی هم دارد. لذا باید سرعت تصمیم گیری و اجماع را افزایش دهیم. مسئله مذاکره یا عدم مذاکره نیست. ما باید در خصوص همه اتفاقات به سرعت تصمیم گیری کنیم و سناریوها را در نظر بگیریم.
ادامه مطلب
عباس ترابی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روز جمعه و در شصت و یکمین نشست سالانه کنفرانس امنیتی مونیخ که از چهاردهم لغایت شانزدهم فوریه ۲۰۲۵ در هتل بایریشر هوف (Hotel Bayerischer Hof) مونیخ برگزار شد و در روز اول این نشست جیمز دیوید ونس، معاون رئیس جمهوری ایالات متحده در آن سخنرانی کرد؛ اختلافات اروپا و آمریکا آشکار شد و تا حدودی اوکراینی ها و شخص زلنسکی از امکان همکاری مشترک دو قاره برای کمک به اوکراین ناامید شدند.
ادامه مطلب
کاملا هریس از رقیب جمهوریخواه و پرهیاهوی خود، دونالد ترامپ شکست خورد و هر آنچه می توانست به سود اوکراین باشد در هاله ای از ابهام فرو رفت. نتیجه فعلی انتخابات امریکا نشان می دهد که وضعیت نه تنها برای اوکراین مطلوب نیست بلکه برای منافع ملی آن و حتی اروپا خطرناک است.
ادامه مطلب
رضا نصری در گفت وگویی باور دارد؛ اینکه کشورهای اروپایی در نشست آتی شورای حکام برای احیای قطع‌نامه‌های پیشین شورای امنیت اقدام کنند یا نکنند، در نهایت به این بستگی دارد که تا چه اندازه مایل‌اند با تندروی‌های ترامپ در زمینه فشار حداکثری همراه شوند. در اینجا بُعد حقوقی چندان مطرح نیست و موضوع کاملا «سیاسی» است و به رویکردی بستگی دارد که اروپا در قبال دولت جدید آمریکا اتخاذ خواهد کرد. به هر حال، ایران باید برای چنین سناریویی آماده باشد.
ادامه مطلب