همه کسانی که تحولات لبنان را ناشی از تاثیرات خارجی می دانند در این زمینه متفق القول هستند که کشورهایی که پیش از این علاقه مند به کمک به لبنان بوده اند، از بحران های طولانی در این کشور خسته شده اند و دیگر برایشان قابل تحمل نیست که رهبران سیاسی و قشر حاکم بر کشور، به جای اجرای راه حل های اصلاحی، همه مشکلات را گردن دولت قبلی بیندازند.
ادامه مطلب
شاید بایدن با سیاستی که ترامپ در پیش گرفته بود ناگزیر شد تا شتاب زده نیروهای آمریکا را از افغانستان خارج کند اما با این اقدام خود، زیرپای متحدان خود را خالی کرد و به طالبان و شرکای تروریست آن فرصت داد تا به سرعت قدرت را به دست گیرند و زندگی میلیون ها انسان را تباه کنند.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: معاملات تجاری و همکاری های نظامی میان روسیه و چین را می توان انگیزه قوی جهت عدم تغییر همگرایی فزاینده دوجانبه در نظر گرفت. روابط مسکو و پکن از سال ۲۰۱۴ همزمان با توقف بخش قابل توجهی از سرمایه گذاری مستقیم خارجی در روسیه در نتیجه تحریم های غرب به دنبال الحاق کریمه توسط روسیه تقویت شده است. چین مهمترین مقصد صادرات انرژی روسیه بوده که برای اقتصاد بزرگ و رو به رشد پکن ضروری است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون بعد از گذشت حدود ۳ ماه از آن مصاحبه جنجالی بایدن علیه پوتین، قرار است که به زودی (۱۵ و ۱۶ ژوئن برابر با ۲۵ و ۲۶ خرداد ماه در ژنو سوئیس) ولادیمیر پوتین و جو بایدن رؤسای جمهور روسیه و آمریکا با یکدیگر دیداری رسمی داشته باشند. هر چند این دیدار را نمی‌توان پایان تقابل و دشمنی دو کشور در نظام جهانی قلمداد کرد، اما شاید بتواند روزنه‌ای به چرخشی قابل توجه در سیاست خارجی ستیزه‌جویانه و برتری‌جویانه دو کشور در صحنه بین‌المللی باشد.
ادامه مطلب
ارتش آمریکا انتظار دارد با استقرار نیروهای آمریکایی و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در کشورهای آسیای میانه، بتواند بازدارندگی در برابر سازمان های تروریستی را حفظ کند. چنانچه ارتش آمریکا در آسیای میانه مستقر شود، مهار ایران، چین و روسیه هم ممکن خواهد شد. اما با این حال موانع زیادی برای استقرار ارتش آمریکا در آسیای میانه وجود دارد و در این میان روسیه که آسیای میانه را حیاط خلوت خود می داند، به شدت با استقرار نیروهای آمریکایی در این منطقه مخالف است.
ادامه مطلب
نبیل احمد صافیه در یادداشتی که در اختیار دیپلماسی ایرانی گذاشته است می نویسد: جهان شاهد یک سیستم چندقطبی خواهد بود و شاید زمان تسلط چین بر جهان فرا رسد؛ زمانی که چین و روسیه دو نیرو در مواجهه اقتصادی، سیاسی و نظامی با ایالات متحده آمریکا باشند.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی می نویسد: اسرائیل می داند که ظرفیت رویارویی نظامی مستقیم با ایران را ندارد، چرا که اولا با ایران هم مرز نیست ثانیا توانایی اقتصادی و نظامی کافی را ندارد که با ایران بجنگد، تداوم وضعیت فعلی نیز صرفا افزایش هزینه های اسرائیل را به دنبال خواهد داشت، ضمن این که گذر زمان از اهمیت نگرانی های اسرائیل نیز خواهد کاست، پس ادامه این وضعیت هم به سود اسرائیل نیست. به عبارتی اسرائیل در معمایی سرگردان شده است که چاره ای برایش نمی ماند جز این که به مذاکره کنندگان در وین فشار بیاورد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین در اولویت های سیاست خارجی جدید به عنوان یک چالش اساسی قلمداد شده و بایدن در مرور خطرات موجود در افق بین المللی، بحث چین را جاسازی کرده است. وی چین را جدی ترین رقیب ایالات متحده و چالشی برای امنیت و ارزشهای دمکراتیک کشورش قلمداد کرده که مقابله با حمله این کشور به حقوق بشر، مالکیت معنوی و همچنین تخلفات اقتصادی را ضروری می کند. در کنار برشمردن چالشهای رقابت پکن با واشنگتن، همکاری های دوجانبه با تاکید بر منافع واشنگتن نیز از موارد مطروحه سیاست خارجی جدید کاخ سفید ذکر شده است.
ادامه مطلب
چاک هیگل (Chuck Hagel)، وزیر دفاع دوران اوباما می گوید: ما باید این واقعیت را بپذیریم که در دوران بی سابقه ای هستیم که تا پیش از این تجربه اش را نداشته ایم. کارهایی که بایدن باید انجام دهد فراتر از صد روز ابتدایی دولت اوست. او باید فورا به سمت بازسازی اتحادهای ما برود و به آنها این اطمینان را بدهد که آمریکا برای رهبری دنیا به بازی برگشته است.
ادامه مطلب
مریم خالقی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هر اتفاقی در روابط روسیه و آمریکا در نتیجه تغییر از دولت ترامپ به دولت بایدن رخ دهد، یک چیز ثابت خواهد ماند: روسیه همچنان تحت فرمان ولادیمیر پوتین اهدافش را ادامه خواهد داد، همانطور که با نظارت پوتین بر تغییراتی در قانون اساسی روسیه که به وی اجازه می دهد تا حکومت خود را تا سال ۲۰۳۶ تمدید کند، او می تواند پس از حتی دو دوره ریاست جمهوری بایدن، تا مدت ها به قدرت در روسیه ادامه دهد و تا زمانی که قدرت را در دست دارد.
ادامه مطلب
مرصاد جمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در صورت انتخاب ترامپ، روسیه می‌تواند به روند چهار سال گذشته خود ادامه دهد و در کنار روابط خنثی با واشنگتن، ماجراجویی‌های خود را در شرق اروپا و آسیای مرکزی ادامه دهد، زیرا ترامپ برنامه سیاست‌خارجی خود را بر مبنای مقابله با چین و نه روسیه تنظیم کرده و بر این سیاست تاکید ویژه‌ای دارد و کمپین انتخاباتی خود را با این شعار ایجاد کرده است.
ادامه مطلب
در رویارویی با جریان گمراه سازی که از کرملین، حزب کمونیست چین و دیگران سرچشمه می گیرد، آمریکا همچنان به همان روش هایی پایبند است که به موفقیت علیه عملیات تبلیغاتی شوروی انجامید و در دهه ۱۹۸۰ با عنوان "تدابیر فعال" شناخته شد. اما این راهبرد ضد گمراه سازی، همانند بیشتر راهبردهایی که در آن دهه ارائه شد، اکنون با یک سپهر رسانه ای در حال گسترش و یک فن آوری در حال پیشرفت، تقریبا بی خاصیت شده است.
ادامه مطلب
بسیاری از تحلیگران ایرانی و روسی حالا پیرامون شکل گیری یک ائتلاف نظامی بین دو کشور صحبت می کنند. ائتلافی که می تواند به مانند سدی در مقابل حضور ایالات متحده و تهدید خطوط حمل و نقل نفتی اش در خلیج فارس باشد.
ادامه مطلب
بی تردید ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه ترجیح می دهد که دونالد ترامپ دوباره برنده انتخابات آمریکا باشد. ترامپ برخلاف جو بایدن، رقیب دموکراتش تمایل دارد که مسئله شبه جزیره کریمه را پشت پرده با پوتین حل کند و با الحاق آن به روسیه موافقت کند. به طور کلی دموکرات ها همچنان روسیه را دشمن اصلی خود می دانند که باید عوامل قدرتش را سلب کنند.
ادامه مطلب
روسیه از چین موذی تر است با وجود این که نمی تواند پولی که لازم دارد تا طرح های منطقه ای و بین المللی اش را اجرا کند و پیش ببرد، اختصاص دهد، در نتیجه نمی تواند جاه طلبی هایش برای رهبری بزرگ جهانی را محقق کند. الآن هدفش این است که به نظام بین المللی فعلی ضربه بزند. در حالی که چین کشوری است که ابرقدرت شده است و برای آن هم کار می کند. شاید هم بخواهد بزرگترین ابرقدرت جهان به جای امریکا شود.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه در سال ۲۰۱۴ در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما به دلیل یک اقدام غیرقانونی در ضمیمه کردن کریمه به خاک خود از گروه جی ۸ کنار گذاشته شد و از آن جایی که هنوز این قلمرو را در اختیار دارد، دولت های گروه تماس های قبلی ترامپ را برای پذیرش مجدد مسکو رد کرده اند.
ادامه مطلب
حسین عسگریان به بهانه انتشار کتاب "آمریکا و جهان در مخاطره ما" در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به اعتقاد کیگن پوتین هیچگاه علاقه ای به ادغام روسیه در نظم جهانی لیبرال نداشته و از نظر وی سوریه و کریمه چیزهای بی اهمیتی در مقایسه با فروپاشی غرب لیبرال هستند.
ادامه مطلب
آرش قربانی سپهر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دولت مخفی هکرها در حال اداره کردن و تغییر دادن جهان هستند و ظاهراً تا اینجا یک ترامپ به آمریکایی ها داده یک طلاق سیاسی و بحران را به اروپایی ها و یک بحران بزرگ تر را به خاورمیانه به خصوص اعراب تحمیل کرده است.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در مجموع جنگ نفتی با ریاض بدون در نظر گرفتن پیش فرض هایی در تحقق اهداف پوتین برای ضربه زدن به صنعت شیل و یا امتیاز گیری در رابطه با تحریم های ایالات متحده نمی توانست هیچ دستاوردی برای روسیه داشته باشد. اما نشست ۱۰ آوریل بنا به گفته دمیتری پسکوف، سخنگوی پوتین یک موفقیت بی قید و شرط بود که هیچ بازنده ای نداشته و همه برنده بودند.
ادامه مطلب
کتاب «ایران تنها قربانی سیاست های امریکا نیست»، کتابی است با موضوعیت آینده پژوهی تحولات نظام جهانی در دهه ۲۰۲۰ میلادی؛ و تمام تلاش ها بر آن بوده است که با محوریت قرار دادن منافع بلند مدت دولت امریکا در آینده نظام جهانی و همچنین بررسی سیر سیاست خارجی امریکا در دوران پساشوروی، محتمل ترین فرضیات قابل پیش بینی از تحولات نظام جهانی به ویژه تحولا ت ناشی از تقابل امریکا با سه قدرت ایران، روسیه و چین در دهه ۲۰۲۰ میلادی را بررسی کند.
ادامه مطلب
نشریه فارن پالسی در یادداشتی ضد روسی و ضد چینی می نویسد: فجایع بشردوستانه معمولا فرصتی برای همکاری های جهانی است. گاهی حتی دشمنان ژئوپلتیکی نیز به کمک یکدیگر می آیند. با این حال در میانه همه گیری ویروس کرونا، چین و روسیه – نیکوکاران ریاکار – کمک هایشان در راستای منافع ژئوپلتیکی است.
ادامه مطلب
این کتاب درباره رفتارهای روسیه در عصر پساکمونیسم به ویژه بعد از به قدرت رسیدن ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه است. شیوه حکمرانی او، طرز تفکر او در اداره امور داخلی روسیه و روابط بین الملل و ایدئولوژی نوینی که پوتین به کار گرفته از مهمترین موضوعات کتاب است.
ادامه مطلب
روسیه از سال ۱۹۷۱ تا کنون در بندر طرطوس سوریه پایگاه دریایی در اختیار دارد و به تازگی به نوسازی و تجهیز آن مبادرت کرده است. روسیه در غرب سوریه نیز پایگاه هوایی حمیمیم را در اختیار دارد. بزرگترین دستاور جنگ داخلی سوریه دسترسی پیدا کردن روسیه به آب های گرم مدیترانه است.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد تهدیدات مسکو علیه مینسک فرصتی را در اختیار ایالات متحده خواهد گذاشت تا با توجه به موقعیت استراتژیک بلاروس رویکرد دیپلماتیکی را در حفاظت از مرزهای ناتو و همزمان مدیریت بر استراتژی کرملین در قبال مینسک را مد نظر داشته باشد.
ادامه مطلب
با وجود این که ایالات متحده هنوز خود را قدرتمندترین کشور دنیا به حساب می آورد، اما در واقعیت، آمریکا دیگر چنین کشوری نیست. ایالات متحده خودش را فریب می دهد و به این ادعای خود ادامه می دهد که قادر مطلق است.
ادامه مطلب
روسیه چند روز پیش از پایان دادن به فعالیت های سرگئی کیسلیاک، سفیر روسیه در واشنگتن خبر داد و گفت که احتمالا آناتولی آنتونوف، معاون وزیر دفاع که متخصص پرونده های امنیت استراتپیک و خلع سلح است به جای او منصوب می شود.
ادامه مطلب