اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین به عربستان و دیدار ایشان با سران دولت‌های عربی در قالب نشست سران اتحادیه عرب، شورای همکاری خلیج فارس و بیانیه‌های نهایی مشترک چین با عربستان و ... که در ایران به عنوان خیانت چین به ایران تحلیل می‌شوند را تنها می‌توان در قالب الگوی اصل پیچش و کارآمدی سیاستگذاران چینی در بازاریابی سیاست‌های خود بررسی کرد.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: واقعیت شوک‌های روابط بین‌المللی و اثرات مخرب آنها، کنشگران را با چالش روبه رو کرده اما همین پدیده باعث شده است تا در این مقطع تاریخی، بشر بیش از هر زمان دیگر در اندیشه مدیریت شوک‌های روابط بین‌المللی رفته و با این فرض که نمی‌توان انتظار شوک را نداشت ولی هر شوکی را باید مدیریت کرد، به بحث در مورد چارچوب‌های مدیریت شوک‌های بین‌المللی بپردازد.
ادامه مطلب
فرشاد عادل در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، ایجاد بسترهای لازم به منظور کسب بیشترین منفعت برای ایران از شرایط ویژه جهان در دوره کنونی است. با رونق دوباره تجارت زمینی که در پی قدرت‌گیری مجدد کشورهای آسیایی نظیر چین و هند به وجود آمده، فرصتی تاریخی در برابر ایران است تا با بهره‌گیری از این فرصت به بازیابی نقش تاریخی خود در ایجاد پیوند میان اقلیم‌های مختلف بپردازد.
ادامه مطلب
مبین عبدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پر واضح است که عربستان با تقویت روابط خود با چین به هیچ عنوان در فکر کمرنگ شدن نقش آمریکا در روابط خود نیست البته این توافق شاید نوعی واکنش به نحوه دیپلماسی دولت بایدن به نوع تعامل با سعودی ها باشد لیکن چین بزرگترین شریک اقتصادی آمریکاست و همین چین در سال ۲۰۲۰ رتبه نخست شرکای اقتصادی اروپا را بدست آورد، باید پذیرفت که تامین منافع اقتصادی تعیین کننده سیاست خارجی پکن است لذا بنظر نمی آید واشنگتن هم نسبت به ایجاد وابستگی های متقابل اقتصادی پکن با هم پیمانان منطقه ای خود ناراضی باشد و نه عربستان در سیاست خارجی خود آمریکازدایی کرده و نه واشنگتن بن سلمان را مجازات و یا حذف خواهد کرد و آمریکا همچنان متحد امنیتی و سیاسی راهبردی عربستان در منظقه خواهد ماند و چین نمی‌تواند این خلاء را پر کند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر اخیر رئیس جمهوری چین به عربستان و صدور بیانیه مشترک ضد ایران نشانه ای جدید دال بر آن است که چین سیاست سنتی موازنه در خلیج فارس را کنار گذاشته و به دنبال تعریف روابطی کم تنش تر و بدون ریسک تر است. واقعیت این است که، جمهوری اسلامی ایران به دلیل مشکلات داخلی که وجهه و اعتبار بین المللی کشور را خدشه دار کرده و نیز ناکامی در به نتیجه رساندن برجام، تا حدودی ارزش استراتژیک خود برای چین را از دست داده و به عنوان بازیگری پر تنش شناسایی شده که ارتباط با آن می تواند دردسرآفرین بوده و رؤیای ایجاد هژمونی اقتصادی توسط چین را با مشکل مواجه کند.
ادامه مطلب
محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: آیا افکار مختلفِ ما باعث شده تا نتوانیم حکمرانی مطلوب را ایجاد کنیم؟ ولی آیا جامعه یا کشوری در جهان وجود دارد که در آن تکثر فکر وجود نداشته باشد؟ به تعداد انسان‌ها فکر وجود دارد.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی گیلانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: قبل از ارزیابی های شتابزده پیرامون مناسبات تازه شکل گرفته میان عربستان و چین، به عبارت بهتر میان بن سلمان و شی جین پینگ، بهتر است بیشتر صبر و تامل کنیم و کمی هم منتظر تحولات بعدی بمانیم. دنیای عرب، رهبران با رویکردهای سیاسی متغیر، نامتعادل و غیرهنجارمند با تقدیرهای سیاسی متفاوت، کم به خود ندیده است.
ادامه مطلب
خاورمیانه اهمیت محوری برای چین دارد و این کشور طرحی قوی را برای تحکیم تسلط خود بر این منطقه حیاتی آغاز کرده، خاورمیانه منطقه‌ای ملتهب است و نمی توان با قطب‌بندی وارد آن شد و باید بی طرف بود از این رو چین همواره بی طرف است و موضعی علیه هیچ یک از طرف ها در رقابت های منطقه ای از جمله بین عربستان و ایران اتخاذ نمی کند علاوه بر اینکه در قضیه فلسطین نیز بی طرف بوده و موضع متوازنی داشته و طرح تاریخی کمربند و جاده را نیز برای اتحاد کشورهای منطقه ارائه داده است. اینگونه است که چین در به دست آوردن وفاداری همه کشورها از جمله عربستان و کشورهای عضو شورای همکاری و ایران، فلسطین و اسرائیل، سوریه و ترکیه، ترکیه و کشورهای عضو شورای همکاری موفق شده و روابط یکسانی با همه این قدرتهای منطقه ای داشته است. قطعا چین امیدوار است جایگزین امریکا در خاورمیانه شود اما آیا عناصر موفقیت در این زمینه را دارد؟
ادامه مطلب
عباس آخوندی در یادداشتی می‌نویسد: بحث موضع‌گیری چین برای من هیچ تازگی نداشت. چین این رویه را سال‌هاست که اتخاذ کرده‌است. لیکن، گروهی در تهران به هر دلیلی نمی‌خواستند که نشانه‌های آن را ببینند.
ادامه مطلب
سهراب انعامی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سازماندهی سیاستگذاری چینی در دهه۹۰ میلادی به این رهیافت راهبردی معطوف شد که اگر چین خواهان دستیابی یه قدرت فزاینده با ویژگی چالشگری در مقابله با امریکا است باید بنیان های قدرت اقتصادی خود را از طریق تضمین امنیت انرژی تقویت کند و چین در این چارچوب به دنیال گزینه هایی است که نفت ارزان قیمت از طریق مسیرهای مختلف و متنوع به این کشور سرازیر شود. بر این مبنا، چینی ها طی این سال ها تلاش کرده اند تا حضور و نفوذ خود را در مناطق مهم انرژی جهان افزایش داده و روابط و مناسبات راهبردی خود را با کشورهای ضامن امنیت انرژی افزایش دهند.
ادامه مطلب
علیرغم آنچه در سفر دیروز سه شنبه هو چون هوآ به تهران و اجلاس برنامه همکاری‌های جامع ایران و چین مطرح شد، به نظر می رسد تمامی این مواضع به خصوص از جانب پکن با محوریت مسائل اقتصادی و تجاری دو طرف و تحقق اهداف سند جامع همکاری های راهبردی ۲۵ ساله ایران و چین از تعارفات دیپلماتیک فراتر نخواهد رفت.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در یادداشتی تاکید دارد که هجمه منتقدان به مواضع اخیر پکن، نه از روی شماتت و مچ‌گیری از هواداران گرایش به شرق، بلکه هشدار دوباره بر اهمیت تشخیص سیاسی درست برای صیانت از منافع ملی است. جان کلام منتقدان این است که امضای شی‌جی پینگ پای دو بیانیه ریاض، نمود دوباره‌ای است از واقعیت که نمی‌توان خوش‌دلانه، پکن و روسیه را در اندازه «متحدان استراتژیک» باور کرد.
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: شگفتی این مواضع چین وقتی روشن‌تر می‌شود که بدانیم در بیانیه مشترک بایدن و شورای همکاری که در سفرش به عربستان در ۱۷ جولای ۲۰۲۲ منتشر شد، نه سخنی از جزایر ایرانی است و نه از اتهاماتی مشابه علیه ایران.
ادامه مطلب
سید علی موسوی خلخالی می نویسد: اینکه گمان می کنیم با تداوم دشمنی های خود با غرب و عدم حل مشکلات کهنه خود با آن، می توانیم به پشتوانه چین به این شیوه خود ادامه دهیم اشتباه است. برای چین دلیلی ندارد که بخواهد در کنار ایران در برابر غرب و متحدانش از جمله عربستان سعودی و کشورهای عربی دیگر و اروپا بایستد. چینی ها درک نمی کنند چرا باید به خاطر ایران با عربستان، اروپا یا هر کشور دیگری مقابله کنند در حالی که بهترین روابط و منافع را با آنها دارند. به عبارت دیگر چینی ها همان طور که دوست ما هستند دوست دیگران هم هستند. هیچ دشمنی هم نه با ما دارند و نه با دیگران.
ادامه مطلب
پوتین، برای همه مقاصد و اهدافش، "توافق صلح" را با ادامه بمباران مداوم زیرساخت های اوکراین رد کرده است. شاید این هدف برای تحمیل یک معامله بهتر باشد. در حقیقت بن بستی بین روسیه و اوکراین به وجود آمده که اوکراین برای ادامه مبارزه فشار می آورد.
ادامه مطلب
نعمت الله ایزدی تاکید دارد که اگر ایران به دلیل بحران با غرب سعی کند تمام تخم‌مرغ‌های خود را در سبد شرق بگذارد، فی‌نفسه سیاست شکست‌خورده‌ای است که نهایتا به این رویکرد ضدایرانی چین علیه ما منجر شده است. چون به اذعان این دیپلمات باسابقه کشور، زمانی که جمهوری اسلامی ایران تمام درهای سیاست خارجی را بر روی چند کشور معدود مانند چین و روسیه یا هر کشور دیگری محدود کند، طبیعا آن کشورها هم برای ایران گران‌فروشی خواهند کرد و هرگونه امتیازی را از ایران خواهند گرفت. از این لحاظ و پس از اقدامات چین در سایه سفر شی به عربستان، ایزدی این هشدار را می‌دهد که «شاید وقت بازنگری در سیاست نگاه به شرق است»./جلال میرزایی اعتقاد دارد که چین در مقام قیاس با مناسبات حدود صد میلیارد دلاری با کشوری مانند عربستان و قرارداد انرژی با قطر و نیز مناسبات کلان و هنگفت تجاری با حاشیه خلیج فارس، منطقا به سمت آنها گرایش خواهد داشت تا تهران».
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: باید گفت که امروزه در عرصه سیاست بین الملل اقتصاد حرف نخست را می زند، بدیهی است که چین نیر در منازعات و اختلافات بین المللی و منطقه ای طرف کشوری را بگیرد که اقتصاد قوی تر و مبادلات بیشتری با آن داشته باشد.
ادامه مطلب
دیروز جمعه و در پایان نشست سران عربستان و چین بیانیه مشترکی صادر شد. در این بیانیه، طرفین توافقات پیرامون توسعه روابط سیاسی، اقتصادی، امنیتی، انرژی، آموزشی و فرهنگی را ذکر کرده اند. اما نکته جالب توجه بیانیه مشترک به موضع دو کشور و به خصوص چینی ها علیه ایران باز می گردد که عنوان «متحد تهران» را از نگاه برخی چهره های و جریان های سیاسی اصولگرای داخلی یدک می کشد.
ادامه مطلب
برخی از کارشناسان روابط بین‌الملل بر این نظرند که عربستان سعودی با سفر شی جین پینگ به این کشور که نخستین سفر او از سال ۲۰۱۶ است، بیشتر به دنبال دستاوردهای اقتصادی خواهد بود تا تغییر معنی‌دار در همپیمانی‌اش با آمریکا. از این رو بن سلمان نیم نگاهی به موزانه سازی بین پکن و واشنگتن دارد.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جایگزینی بهتر ازداعش که داعیه خلافت بر کل جغرافیای اسلامی را دارد سراغ نداریم، پس داعش باید به شمال و از آنجا به آسیای میانه منتقل شود تا مسکو و پکن تمکین کنند. در این صورت افغانستان به عنوان تونل اکمالاتی گروه های تندروی اسلامی آسیای میانه مطرح می شود و سال های متمادی بی ثباتی مزمن را تجربه خواهد کرد. داعش در افغانستان، یعنی داعش برای آسیای میانه.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این اولین نشست عالی رتبه ناتو پس از اجلاس سران مادرید، از پایان ژوئن ۲۰۲۲ و مرحله اساسی در عملیاتی کردن مفهوم استراتژیک جدید اتحاد بود و برای اولین مرتبه بحث و تبادل نظر برای تجزیه و تحلیل چگونگی اجرای تصمیمات اتخاذ شده در مادرید و آماده سازی نشست آتی ناتو در ویلنیوس در سال ۲۰۲۳ صورت پذیرفت.
ادامه مطلب
برخی استراتژیست‌های چینی معتقدند گریزی از مواجهه آمریکا و چین در شرق آسیا نبوده و به زعم آنها این مواجهه حتمی است. برخی دیگر خواستار اقدام چین در ائتلاف سازی نظامی هستند.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون در آغازین دهه‌های قرن بیست و یکم احیا یا رستاخیز سیاستها و الگوهایی را شاهد هستیم که چندین دهه از مرگ آنها سخن گفته شده است. سیاستها و الگوهایی که در کما بوده و مانند سایهای تاریک بر نظم نوین غربی سنگینی داشتند و اکنون احیا شده‌اند و به جای ایجاد جنگ جهانی جدید، جهان را جنگی و خشن کرده‌اند.
ادامه مطلب
پنج شنبه شب گذشته و به درخواست مشترک آلمان و ایسلند جلسه ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل برای بررسی «وضعیت حقوق بشر» در ایران، ذیل آنچه برخورد خشونت‌آمیز با اعتراضات در دو ماه گذشته عنوان شده است در ژنو، پایتخت سوئیس تشکیل شد که در نهایت با صدور قطع نامه‌ای علیه ایران همراه گردید. این قطع نامه شورای حقوق بشر سازمان ملل با ۲۵ رای موافق، ۶ رای مخالف و ۱۶ رای ممتنع به تصویب رسید.
ادامه مطلب
پویا فتحی زاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برای اولین بار در تاریخ سیاسی غرب، اروپا بدون حضور آمریکا به مذاکره با ایران آمد و برای اولین بار در تاریخ، در مسئله تحریم گاز روسیه از آمریکا سرپیچی کرد. سوال اصلی اینجاست که کدام عامل سیاسی دولت های اروپایی را متقاعد کرد تا برای اولین بار موضعی خلاف موضع آمریکا بگیرند؟! شاید بتوان گفت که اتحادیه اروپا کم کم خود را در جایگاهی می بیند که برای حصول منافع خود و برای حفظ و افزایش جایگاهش در نظم نوین، کمی از آمریکا و مواضع دیکته وارانه اش فاصله بگیرد.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: به نظر می رسد درسی که پوتین و شی برای بقیه بشریت آماده کرده بودند علی الحساب منتفی شده است. آقای شی هم دیگر صحبتی از حمله نظامی و تصرف قهری تایوان نمی کند.
ادامه مطلب
توماس فریدمن در یادداشتی می نویسد: شاید مهمترین پدیده چینِ تحت رهبری شی جین پینگ باشد که من آن را چکزیت (Chexit) نامیده‌ام. به باور من چکزیت، پایانی بر چهار دهه تلاش برای ادغام پایدار اقتصاد چین با غرب بود.در سال ۲۰۱۸ زمانی که در چین بودم و با شخصیت های تجاری و دولتی صحبت می کردم، طعم این موضوع را چشیدم. زمانی که من رویه‌های تجاری ناعادلانه چین را مطرح کردم، واکنش به این شکل بود: «شما متوجه می‌شوید که شما آمریکایی‌ها خیلی دیر کرده‌اید؟
ادامه مطلب
کارشناسان تأکید می‌کنند که گذرگاه مواد غذایی از هند به خاورمیانه در واقع برآمده از نیاز راهبردی کشورهای شورای همکاری به تضمین امنیت غذایی‌شان و نیاز هند به افزایش ارزش تولید غذایی‌اش است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چین به عنوان یک ابرقدرت اقتصادی جهان که تمام دروازه‌های اقتصاد و تجارت جهانی را بر روی خود گشوده می‌بیند، در حوزه سیاسی و نظامی با سد محکمی مواجه شده است. سد محکمی که از همسایه بزرگ خود هند شروع شده به ایالات متحده امریکا تنها دولت مدعی ابرقدرتی جهان کشیده می‌شود. در چنین بستری از رقیبان و دشمنان است که چین بزرگ حتی قادر به بازی مستقل و شفاف در رویدادهای مهمی مانند تهاجم روسیه به اوکراین ۲۰۲۲ نیز نیست.
ادامه مطلب
علاوه بر فعالیت شرکت های چینی در زمینه نفت در پروژه هایی که این کشور به آن نیاز دارد، چینی ها مدرسه و فرودگاه نیز می سازند، ولی این حضور همه جانبه می تواند کشور عراق را در زمانی نه چندان دور در معرض خطر گرفتار شدن در دام بدهی به پکن قرار دهد.
ادامه مطلب