قصه تهدید مخالفان چینی در آلمان

نویسنده: فابیان پلتش

دیپلماسی ایرانی: در سال 2010، سو یوتونگ فعال مدنی، روزنامه نگار و وبلاگ نویس پس از انتشار دفتر خاطرات نخست وزیر سابق لی پنگ، از چین به آلمان گریخت. لی پنگ نقش مهمی در کشتار تیان آن من در سال 1989 داشت.

سو ابتدا در آلمان احساس امنیت می کرد. اما اکنون اینجا هم خود را در معرض تهدید و تحت فشار می بیند. او یکی از معدود فعالان چینی الاصل است که چهره خود را به هنگام اعتراضات علیه دولت چین نشان می دهد. از سال‌ها پیش سو تماس‌ها و پیام‌های تهدیدآمیز از طریق واتس‌اپ و تلگرام دریافت می کرد. اما در دو سال گذشته، تهدید به سطح جدیدی رسیده است. هتل هایی به نام سو رزرو شدند و سپس به طور ناشناس به پلیس هشدار بمب گذاری داده شد. این مشابه گزارش هایی است که اخیرا توسط ماریه ولاسکامپ، روزنامه نگار هلندی منتشر شد. سو می گوید، آنها تاکتیک های فرسایشی هستند که برای از بین بردن سلامت روان معترضان طراحی شده اند.

سو این آزارها و تهدیدها را در رسانه های اجتماعی علنی کرد. او با رسانه ها صحبت کرده و تا آنجا که ممکن است با پلیس و مقامات تماس می گیرد. با این وجود، او دائماً احساس خطر می کند. سو معتقد است که دولت چین و سفارت چین در آلمان فعالانه در جاسوسی علیه او نقش داشته اند.

رزرو هتل به نام او در شهرهایی مانند هیوستون، لس آنجلس و استانبول گاهی اوقات مستلزم صرف مبالغ زیادی بود. به همین دلیل، سو معتقد نیست که افراد میهن پرست چینی، به اصطلاح گروه صورتی های کوچولو، پشت این موضوع بوده و می خواهند به او درسی به عنوان "خائن به چین" بدهند. او همچنین به مواردی که اخیرا افشا شده اشاره می کند که در آن مقامات چین عمدا مخالفان را از طریق ایستگاه های پلیس در خارج از کشور تعقیب کرده اند.

یک تاکتیک رایج، فشار بیشتر بر بستگان معترضان و فعالان در چین با تماس های تلفنی و ملاقات های شخصی است. سو می گوید، به ویژه در سالگرد کشتار تیان آن من یا جلسات سیاسی مانند کنگره سالانه مردم، والدین و برادرش مرتبا از سوی مقامات تحت فشار هستند. او به عنوان یک "عامل ضد چین" معرفی شده که باید از فعالیت های خود در خارج از کشور منصرف شود، در غیر این صورت با عواقب جدی روبرو خواهد بود.

در پاسخ به پرسش رسانه های آلمانی، سفارت چین در برلین گفت که گزارش ها مبنی بر اقدامات تلافی جویانه علیه چینی ها در آلمان صحت ندارد. نشریات زوددویچه سایتونگ و تاگس اشپیگل از ایمیلی از سفارت نقل می کنند: «ادعاهای کسانی که می گویند از سوی چین مورد آزار و اذیت و تهدید قرار گرفته یا پیشنهاد حق السکوت گرفته اند، کاملا بی اساس بوده و فقط با هدف بدنام کردن چن است.»

این روزنامه ها همچنین گزارش دادند که در چنین مواردی نه پلیس و نه سرویس های اطلاعاتی چندان احساس مسئولیت نمی کنند، زیرا این عملیاتی فرامرزی است. سو می گوید: «پلیس به مواردی مانند من فقط به عنوان تهدید و آزار و اذیت عادی نگاه می کند. بنابراین، من از پارلمان و دولت آلمان می خواهم لایحه‌ای ارائه کنند که عوامل چینی و جاسوسی آنها را متوقف و مجازات کند.»

منبع: فرانکفورتر روندشاو (آلمان) / تحریریه دیپلماسی ایرانی