عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: رفتار اقتصادی ترامپ نسبت به کشورهای نفتی و حوزه انرژی نیز ماهیتی مرکانتیلیستی یافته است. او اعتقاد دارد که آمریکا باید از «واردات انرژی خارجی» بهطور کامل بینیاز شود و این بینیازی را یکی از پایههای اصلی استقلال اقتصادی آمریکا میداند.
ادامه مطلب
این الگو غیرقابل انکار است: پول دسترسی را میخرد و پول نفوذ را میخرد. کسانی وارد واشینگتن میشوند که با تعهدات سرمایهگذاری، بستههای تأمین مالی یا خریدهای دفاعی وارد واشینگتن بیایند. کسانی که صرفاً بیرون منتظر نمیمانند.
ادامه مطلب
محمدمهدی خزاعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: باید توجه داشت که در چهار سال گذشته، این نخستین سفر رسمی پوتین به دهلینو در فضای بینالمللی پس از آغاز جنگ اوکراین بوده است. بنابراین پرسش اصلی این است که اهمیت این سفر را چگونه میتوان درک کرد؟
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به نقد فیلم «خانهای از دینامیت» پرداخته است.
ادامه مطلب
رئیس جمهور امریکا در تماس تلفنی با نخست وزیر اسرائیل از وی برای سفر به واشنگتن دعوت به عمل آورده و مشاوران ترامپ بر این باورند که وقت آن رسیده نتانیاهو را تحت فشار قرار دهند تا شاید با توبیخ وی و فشار وارد کردن به آن، به برخی خواستههای رئیس جمهور امریکا تن دهد.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی فهرستوار ۱۷ نکته از سفر محمد بن سلمان به امریکا و توافقات او با امریکاییها را برشمرده است.
ادامه مطلب
طبق یک قرارداد جدید با Fincantieri Marinette Marine، کارخانه کشتیسازی ویسکانسین، دو ناوچه اول در این خط تولید، USS Constellation (FFG-۶۲) و USS Congress (FFG-۶۳) را تکمیل خواهد کرد. اما چهار کشتی که قرار بود پس از آن ساخته شوند چه؟ تعداد آنها قبل از شروع ساخت، کاهش مییابند.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: حضور گستردهتر آمریکا در منطقه در گرو دستیابی به توافقی تعیینکننده با مسکو است؛ توافقی که اگر حاصل شود، زمینه را برای وارد کردن ضربه راهبردی بعدی بر پیکره چین فراهم خواهد ساخت.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آفریقای جنوبی دیدگاههای آمریکا، تنش با آن کشور را مدیریت کرده؛ بدین معنی که اهداف بینالمللی خود را دنبال کرده است. برگزاری اجلاس گروه ۲۰ در ژوهانسبورگ، علیرغم مخالفت آمریکا، بازتابی از این نحوه مدیریت است.
ادامه مطلب
مرتضی بنانژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ایالات متحده تلاش دارد با پیوندزدن اقتصاد و امنیت، نهتنها فاصله خود را با چین حفظ کند، بلکه رهبری نظم آینده اقتصاد جهانی را نیز بازسازی کند. نظم جدید بهجای تلاش برای جهانسازی یکپارچه، بر ایجاد زنجیرههای تأمین امن، کنترل فناوریهای کلیدی و مدیریت رقابت استراتژیک استوار است.
ادامه مطلب
رضا حاجی محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: بحران ونزوئلا دیگر فقط یک مسئله منطقهای نیست؛ آزمونی برای نظم جهانی پس از جنگ سرد است. اگر ایالات متحده نتواند بدون هزینههای سنگین انسانی و سیاسی این رژیم را تغییر دهد، اعتبار هژمونیاش در نیمکره غربی به شدت آسیب خواهد دید و فضای تنفس بیشتری به رقبای جهانیاش به ویژه چین و روسیه خواهد داد.
ادامه مطلب
عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: رقابت میان ایالات متحده و جمهوری خلق چین در زمینه هوش مصنوعی، تنها یک جدال فناورانه نیست؛ بلکه رویارویی بر سر بازتعریف ثروت، قدرت اقتصادی و نفوذ راهبردی در جهان دیجیتال به شمار میآید.
ادامه مطلب
جیمز جفری و دیوید شنکر در یادداشت مشترکی مینویسند: با وجود عملکرد انتخاباتی چشمگیر سودانی، او احتمالاً در ایجاد ائتلاف کافی برای تضمین دوره دوم ریاست جمهوری با مشکل بزرگی روبهرو خواهد شد.
ادامه مطلب
احمد رشیدی نژاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: واشینگتن با به کارگیری همزمان دیپلماسی جبر علیه تهران و دیپلماسی جذب نسبت به ریاض، در حال اجرای راهبردی دوسویه برای تثبیت هژمونی خود در خاورمیانه است.
ادامه مطلب
بیش از ۸۵ درصد از بلاروسیها با اعزام نیرو برای جنگ در جنگ روسیه علیه اوکراین مخالفند و بیش از نیمی از آنها حملات موشکی انجامشده از خاک بلاروس را تأیید نمیکنند. این اعداد در طول زمان به طرز چشمگیری ثابت ماندهاند و نشان دهنده احساسات ضد جنگ عمیق و مداومی است که فراتر از اختلافات سیاسی است. بلاروسیها خواهان ثبات هستند، اما نه اگر به معنای تبدیل شدن به سکوی پرتابی برای تجاوز روسیه باشد.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: تحلیل حاضر تلاش دارد با استفاده از دادهها و شواهد آماری ابعاد مختلف پیروزی ممدانی را مورد بررسی قرار دهد و در عین حال نقدی نامحسوس نسبت به برخی اغراقهای تحلیلهای اولیه ارائه دهد.
ادامه مطلب
مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: این توافقات عربستان را به قطب اصلی ثبات منطقهای تبدیل میکنند، هرچند ریسکهایی مانند تنش با اسرائیل و نگرانیهای اشاعه فناوری به چین، ثبات بلندمدت را تهدید میکنند.
ادامه مطلب
فرهاد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ین دیدار نه تنها بر تحولات منطقهای سایه افکند، بلکه نشان داد که قواعد بازی در عرصه سیاست خارجی آمریکا، به ویژه در قبال شرکای سنتی، در حال تغییر بنیادین است.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی مینویسد: تردیدی نیست که پیروزی ممدانی چیزی فراتر از یک پیروزی در انتخاباتی محلی است و محدود به نیویورک نخواهد ماند. این پیروزی نشاندهنده یک جریان عمیقتر اعتراضی علیه سرمایهداری جهانی، امنیتیسازی نژادپرستانه، صهیونیسم بین الملل و اسلامهراسی فزاینده است.
ادامه مطلب
واشینگتن اینستیتیوت در گزارشی با بهره گرفتن از نظرات شش کارشناس برجسته حوزه خاورمیانه سفر محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان به ایالات متحده را بررسی کرده است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: رهبران واشینگتن و پکن، هوش مصنوعی را به عنوان یک فناوری مخرب میبینند که میتواند بخشهای مختلف اجتماعی را حتی بیشتر از رایانههای دیجیتال و اینترنت مختل کند.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی مینویسد: ماه عسل روسیه-ایالات متحده به پایان رسید ولی عامل اصلی فروپاشی شوروی که اقتصادی بود همچنان مورد بهرهبرداری قرار گرفت. این عامل کشاندن روسیه به مسابقه تسلیحاتی بود.
ادامه مطلب
ژاپن باید در یک محیط ژئوپلیتیکی به طور فزاینده پیچیده که توسط روابطش با قدرتهای بزرگی مانند ایالات متحده و چین شکل گرفته است، حرکت کند. این مباحث در میزگردی با عنوان «نگاهی به ژاپن: چهارراه سیاسی و اقتصادی» که توسط موسسه امور بینالملل سنگاپور (SIIA) و با حضور هیروشی ایشیکاوا، سفیر ژاپن در سنگاپور و دکتر اندرو استیپلز مدیر GeoPol Asi برگزار شد، بررسی شدند.
ادامه مطلب
در طول جنگ عراق (که ترامپ آن را محکوم کرد)، علیرغم وجود دلایل مشروع برای مقابله با رژیم صدام حسین – نقض حقوق بشر مستند، بیثباتی منطقهای و سرپیچی از قطعنامههای سازمان ملل – دولت بوش تصمیم گرفت جنگ را بر اساس ادعاهای سلاحهای کشتار جمعی بنا کند. وقتی ثابت شد که این توجیهات نادرست هستند، حمایت از اقدامات دولت از بین رفت. ونزوئلا نیز پویایی مشابهی را نشان میدهد.
ادامه مطلب
معرفی یک گروه ضربت ناو هواپیمابر، به ویژه با توجه به افزایش تنشها با رئیس جمهور، نیکولاس مادورو و تمایل علنی دولت ترامپ به حمله به اهدافی در داخل ونزوئلا، پرسشهایی را در مورد هدف عملیات در کارائیب به همراه دارد. روزنامه میامی هرالد گزارش داده است که حملات در داخل این کشور آمریکای لاتین میتواند «در عرض چند روز یا حتی چند ساعت» انجام شود.
ادامه مطلب
حسامالدین حجتزاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: ونس که در جلسه ترامپ با رهبران آسیای مرکزی حضور داشت، تصمیم توکایف برای پیوستن به پیمان ابراهیم را یک «سیگنال» توصیف کرد. میتوان گفت که سیگنال مورد اشاره ونس، فقط برای رهبران کشورهایی همچون عربستان، سوریه یا لبنان ارسال نشده است، بلکه سران دیگر کشورهای آسیای مرکزی را نیز عملاً به پیوستن به پیمان ابراهیم به مثابه مقدمه اجرای گام به گام پروژه خاورمیانه جدید فرامیخواند.
ادامه مطلب
ترامپ بارها و بارها نظرات، مواضع و دیدگاههای خود را تغییر میدهد، نه فقط در طول یک روز، بلکه حتی در درون یک سخنرانی یا مصاحبه. همین موضوع حیرت، سردرگمی و گاهی پریشانی بسیاری از کسانی را باعث میشود که مجبورند با او در ارتباط باشند.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: کارزار انتخاباتی آقای ممدانی بر مقرونبهصرفه ساختن زندگی در نیویورک متمرکز بود. او به کمک کاریزمای خود تلاشهای آقای کومو را برای بازگشت به عرصه سیاست نقش بر آب کرد.
ادامه مطلب
آرش رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی مینویسد: برخی متفکران سیاسی، مانند جان میرشایمر و استیون والت در کتاب معروفشان «لابی اسرائیل و سیاست خارجی آمریکا» (۲۰۰۷)، استدلال میکنند که لابیهای حامی اسرائیل، مانند کمیته امور عمومی آمریکا – اسرائیل (AIPAC)، نقش قابل توجهی در شکلدهی به تصمیمگیریهای واشینگتن ایفا میکنند.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به تحلیل انتخاب زهران ممدانی به عنوان شهردار مسلمان و ضدصهیونیست نیویورک میپردازد و مینویسد که چگونه نظام لیبرال غرب از طریق مکانیسم های هژمونیک صداهای اعتراضی را نه با سرکوب، بلکه با ادغام در ساختار قدرت خلع سلاح میکند. با تبدیل کنشگران رادیکال به مدیران مسئول، سیستم هم تنوع ظاهری خود را نمایش میدهد و هم گفتمان انتقادی را در دام عمل گرایی و بوروکراسی محبوس میکند. در نهایت، این فرآیند به بازتولید همان سیستمی منجر می شود که منتقدان قصد تغییر آن را داشتند.
ادامه مطلب