احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اظهارات آشتی جویانه یک طرفه مقامات جمهوری اسلامی ایران در طول سه دهه گذشته بسیار فراوان است و جالب اینکه هر بار بعد از این اظهارات که از سوی باکو با سردی، بی پاسخ گذاشته شده، به مدت کوتاهی رویه خصمانه قبلی از نو آغاز شده و رویکرد ایران همیشه واکنشی، انفعالی و محدود به تعداد کمی رسانه عمدتا مجازی بوده است. کارشناسان حوزه روابط بین الملل و سیاست خارجی در ایران نیز که با واقع بینی و نگرانی این روابط نامتعادل را رصد می کنند، در سطحی محدود و تنها در جواب این گستاخی ها اجازه یافته اند واکنش هایی آکادمیک از خود نشان دهند.

ادامه مطلب

صلاحیت دادگاه بین‌المللی حقوق دریا در رویه‌های مشورتی جدید خود در مورد تغییرات اقلیمی

تغییرات اقلیمی و پیگیری های حقوقی در مجامع جهانی

۲۰ دی ۱۴۰۱

زهرا وطنی و معصومه زمانیان در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: صریح بودن نسبی فرآیند درخواست نظر مشورتی از ITLOS نباید هیچ گونه چالش قانونی را که ممکن است پس از آن به وجود آید، پنهان کند. در این پرتو، ما جنبه های کلیدی چارچوب بندی این سوالات را در نظر می گیریم و دلایلی را که ممکن است برخی از طرفهای متعاهد کنوانسیون ۱۹۸۲ سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها (UNCLOS) استدلال کنند که دیوان باید از اظهار نظر در روند رسیدگی COSIS خودداری کند را بررسی می کنیم.

ادامه مطلب

با کاهش وابستگی امریکا به نفت عربستان

چین جایگزین ایالات متحده در خاورمیانه خواهد بود؟

۲۰ دی ۱۴۰۱

شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اولین سفر شی جین پینگ به عربستان سعودی در شش سال اخیر به محمد بن سلمان فرصتی داد تا به عنوان یک چهره مهم در امور جهانی، تأثیر خود را در صحنه بین المللی نشان دهد و میزبانی رئیس جمهور چین را به منزله پذیرش ریاض به عنوان مرکز منطقه ای برای نشست های ژئوپلیتیک جهانی تلقی کند.

ادامه مطلب

در سایه اروپای آشفته و احتمال بازگشت ترامپ به قدرت

بر دنیای آشفته امروز چگونه اثر بگذاریم

۲۰ دی ۱۴۰۱

وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در روابط بین الملل باید مراقب "رابطه ویژه" انگلیس و امریکا باشیم. رابطه ویژه به مفهوم سیاسی یعنی "اغفال امریکا توسط انگلیس". هرگاه در کاخ سفید، رئیس جمهوری بی تجربه باشد و در دفتر نخست وزیر لندن هم، نخست وزیری زیرک باشد؛ دنیا را به هم می زنند. تاچر و ریگان، آرژانتین را تحقیر و گورباچف را اغفال و شوروی را منهدم کردند. تونی بلر، نخست وزیر زیرک انگلیس در ادغام با بوش پسر بی تجربه، با عراق آن کردند که تبعاتش دامنگیر غرب آسیای امروز است.

ادامه مطلب

فرانسه در اشتباه است

آزادی بیان یا حقیقت عیان؟

۲۰ دی ۱۴۰۱

پارسا جعفری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رویکرد رفتاری دولت فرانسه نشان داد که مفاهیم ارزشمندی مانند آزادی بیان تنها وسیله‌ای برای پیشبرد رویکردهای ناصواب سیاست های این دولت‌ است و در عمل مادامی که به ارزش‌های آن ها تعرض نشده باشد، از این حربه علیه دیگر مذاهب، ملت‌ها و کشورها استفاده می‌کنند. بی تردید این اقدام تداوم روندی است که در قرون وسطی تحت عنوان دادگاه‌های تفتیش عقاید از سوی کلیسا در همین کشور رواج داشت.

ادامه مطلب