جلال میرزایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بعد از بیانات دیروز مقام معظم رهبری به نظر می‌رسد که باید فضا و بستر برای تعامل هر چه بیشتر و سازنده تر بیشتر مجلس یازدهم با دولت به شکلی جدی فراهم شود و به تبع آن از این پس رفتار مجلسیون با قوه مجریه تغییر پیدا کند.
ادامه مطلب
مهدی تدینی در یادداشتی می نویسد: می‌توان گفت تأکید اصلی حامیان معاهده تجاری با چین این است: «چین قدرت اول اقتصادی دنیاست (یا به زودی خواهد بود) و برقراری معاهدات بلندمدت با قدرت اول اقتصادی جهان نه تنها عاقلانه و هوشمندانه، بلکه اساساً ضروری است.» اگر برای کشورم فقط یک آرزو داشته باشم، همین بود که روزی چنین استدلالی را بشنوم و چنین نگرشی به مبنای تصمیمگیری‌های کلان کشورم تبدیل شود؛
ادامه مطلب
سید عباس موسوی درباره توافق ۲۵ ساله ایران و چین گفت: جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور مهم در غرب آسیا و چین به عنوان یک کشور مهم شرق آسیا دارای پیوندهای مشترک تاریخی و روابط حسنه سنتی هستند. در سفر رییس‌جمهور چین به تهران، قرار شد طرفین نقشه راه برای همکاری‌های راهبردی ایران و چین تعریف کنند و همکاری‌های دو کشور همه جانبه و راهبردی تعریف شد. بعد از آن چند پیش‌نویس تعریف شد و آخرین نمونه را وزیر خارجه به چین برد، پیش‌نویس نهایی ایران تهیه شده که باید به طرف مقابل داده شود تا نهایی شود و براساس آن، توافقات جدید امضا شده و روابط دو کشور براساس ریل‌گذاری جدید پیش برود. این توافق برای کشورها و طرف‌های مختلف غیرقابل قبول است زیرا فکر می‌کنند حلقه‌های فشار، تبلیغاتی و تحریم‌ها را بی‌اثر می‌کند که بیجا فکر نمی‌کنند.
ادامه مطلب
صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انقلابی که اردوغان در ترکیه به نام خدا راه انداخته، نسخه اسلامی تئوری حکمرانی پوتین است. قانون اساسی روسیه هم اخیرا به خدا بازگشت و ائتلافی از سرخ ها و قهوه ای ها – دلبستگان به عصر شوروی و هواداران کلیسا و روسیه تزاری – پشت سر وی قرار گرفتند. ایدئولوژی اردوغان هم ملغمه ای از کمالیسم و عثمانی گرایی است.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: همچنان شانس زیادی برای تلاش متقابل با هدف گسترش و تعمیق روابط وجود دارد. شانسی که یکی از پیش نیازهای اساسی آن ادامه اهتمام ایران و خارج شدن اتحادیه اروپایی از رویکرد احتیاط آمیز موجود است.
ادامه مطلب
بسته امنیتی و سرمایه گذاری جدید بین ایران و چین نفوذ پکن در خاورمیانه را به میزان قابل توجهی افزایش خواهد داد و یک شاهرگ اقتصادی برای تهران خواهد شد که هر دو مورد خلاف خواسته های واشنگتن است.
ادامه مطلب