۱۷ دلیل برای این که حضور نیروهای جهادی در جنگ قره باغ امکانپذیر نیست

درآمدی بر متورم سازی مشارکت تکفیری ها در جنگ قره باغ

۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۳:۰۰ کد : ۲۰۰۱۳۱۹ آسیا و آفریقا انتخاب سردبیر
علیرضا علیزاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دلایل مختلفی وجود دارد که اتهام حضور سلفی- تکفیری ها در جنگ ۴ ماه گذشته قره باغ با واقعیت های صحنه جنگ سازگاری نداشته و از طرفی آذربایجان نیز به علت برتری راهبردی نسبت به ارمنستان هیچ ضرورتی مبنی بر آوردن چند صد سلفی برای مخدوش کردن اقدامات راهبردی خود را نمی دید. این موضوع صرف یک اقدام عملیات روانی وسیع و گسترده برای توجیح شکست ارمنستان در مقابل آذربایجان، نامشروع سازی حمایت ترکیه از آذربایجان و همچنین ابزاری برای اعمال فشار بر جمهوری آذربایجان برای گرفتن امتیاز است.
درآمدی بر متورم سازی مشارکت تکفیری ها در جنگ قره باغ

نویسنده: علیرضا علیزاده کارشناس مسائل قفقاز

دیپلماسی ایرانی: جنگ دوم قره باغ از آن روی در کانون توجه بین المللی قرار گرفت که ارتش جمهوری آذربایجان توانست بخش عظیمی از اراضی خود را طی 44 روز از اشغال ارامنه آزاد کند. تا جایی که حتی در نتیجه جنگ، مناسبات بین المللی نسبت به ژئوپلیتیک قفقاز تغییر یافت. در این بین برخی رسانه های بین المللی متمایل به جریان ارامنه، سعی کردند برای تحت الشعاع قرار دادن نتیجه جنگ، متوسل به اتهام زنی به جمهوری آذربایجان شدند که آذری ها نیروهای تکفیری- سلفی را از سوریه به جنگ آورده بودند.

این مقاله با تحلیل واقعیت های صحنه نبرد، عوامل و شرایط موثر و پایدار در محیط جنگ، معتقد است که حضور نیروهای جهادی- تکفیری در جنگ امکانپذیر نیست. از جمله این دلایل عبارتند از؛

1. عدم تناسب جمعیتی: جمعیت جمهوری آذربایجان حدود 10 میلیون نفر و جمعیت اعلامی ارمنستان 2 میلیون نفر، اما ساکنان آن کمتر از 2 میلیون نفر بوده، که 65 درصد از این جمعیت را زنان ارمنی تشکیل می دهند.

2. حضور دواطلبان مردمی: در پی درخواست متعدد شهروندان جمهوری آذربایجان، بیش از150هزار نفر داوطلب مردمی در جنگ مشارکت کردند و بخشی از حدود 3 هزار کشته جنگ دوم قره باغ از نیروهای داوطلب مردمی بودند، در حالی که داوطلبان مردمی ارمنی بیشتر از ارامنه اروپایی، لبنانی و کردی نزدیک به پ.ک.ک جزء نیروهای غیرنظامی حاضر در جنگ بودند.

3. آمادگی کامل آذربایجان برای جنگ: عزم آذربایجان حدود 30 سال به دلایلی از قبیل؛ اشغال حدود20 درصد از خاک کشور، آواره کردن حدود 1 میلیون نفر از شهروندان، کشته شدن حدود چند ده هزار نفر از شهروندان آذری، گروگان و اسیر شدن صدها نفر (اکثرا زنان در جنگ اول قره باغ بودند که تا کنون از سرنوشت آنان خبری نیست) و مهمتر از همه، قتل عام خوجالی که در تاریخ معاصر جزء یکی از قتل عام های نادر بین المللی محسوب می شود، برای یک جنگ همه جانبه آماده بود. 4. بالا بودن روحیه انتقام از ارامنه: قریب به اتفاق شهروندان داوطلب آذری که در جنگ شرکت کردند، معمولا بازماندگان خانواده های کشته شده و همچنین از 1 میلیون آواره جنگ اول قره باغ بودند. انتقام از مسببان جنگ اول قره باغ و جنایات صورت گرفته، انگیزه سربازان آذری برای مشارکت در جنگ را به صورت تصاعدی بالا برده بود. تا آنجا که فرار حتی یک سرباز آذری از صحنه نبرد اخیر و کمترین عقب نشینی از سوی فرماندهان، صورت نگرفت. در حالی که سربازان ارمنی با روحیه غرور سال های گذشته از اشغال مناطق، با شروع جنگ و کشته شدن همرزمان و عدم امید و دلبستگی برای باقی ماندن در آن سرزمین ها، شروع به عقب نشینی کرده و حدود 10 هزار سرباز ارمنی از میدان نبرد فرار کردند. به عبارتی، در جنگ روایت ها، مردم جمهوری آذربایجان حدود 30 سال به دنبال چنین جنگی بودند.

5. غالب بودن گفتمان توسل به اهل بیت: تقویت گفتمان ادبیات تشییع در بین نظامیان آذربایجان در جنگ 44 روزه، گفتمانی عاشورایی و توسل آشکار به اهل بیت به صورت بی نظیر ظهور و بروز داشت. اینگونه ادبیات نمی توانست پذیرای جریان های تکفیری- سلفی در سطح خود باشد. (به صدها فیلم منتشر شده از صحنه نبرد و دریافت کمک های مردمی رزمجویان آذری در شبکه های اجتماعی رجوع شود)

6. بالا بودن بودجه دفاعی آذربایجان: بودجه دفاعی جمهوری آذربایجان با بودجه دولتی کل ارمنستان برابری می کند. در این راستا حدود 3 میلیارد دلار بودجه دفاعی آذربایجان بوده، اما بودجه دفاعی جمهوری ارمنستان حدود 400 میلیون دلار است.

7. برتری تکنولوژی تسلیحاتی آذربایجان: جمهوری آذربایجان به مدد فروش منابع نفت و گاز خود توانسته سلاح های پیشرفته مدرن از کشورهای مختلف دریافت کند. به عبارتی، تسلیحات آذربایجان جزء تکنولوژی نسل پنجم محسوب و پهپادها بیشترین نقش را در جنگ بازی می کردند، در حالی که تکنولوژی ارمنستان جز کمک های بلاعوض و بدون بازپرداخت روسیه بوده و جزء تکنولوژی های نسل سوم محسوب می شود. در محیط چنین فضایی، نقش و حضور نیروهای تروریستی از سوی آذربایجان به جهت آموزش و تمرینات کافی نحوه به کارگیری پهپاد، غیر معقول به نظر می رسد.

8. متفاوت بودن استعداد نیروی نظامی طرفین: استعداد نیروی نظامی جمهوری آذربایجان متناسب با جمعیت این کشور100 هزار نفر بوده و 150 هزار نفر داوطلب مردمی داشته است. این در حالی است که استعداد نیروهای نظامی ارمنستان، نصف استعداد آذربایجان نبوده است.

9. از کانون توجه خارج کردن حضور پ.ک.ک توسط ارامنه: شواهد و قرائن موجود نشانگر حضور صدها نفر از جنگجویان و نیروهای پ.ک.ک و همچنین ارامنه افراطی از کشورهای سوریه، لبنان و حتی اروپا در جنگ دوم قره باغ در صف نیروهای نظامی ارمنی بوده است. دستگاه تبلیغی ارمنستان برای خنثی سازی اثرات روانی این حضور، سعی داشته است با عملیات روانی تهاجمی، حضور نیروهای تکفیری را در صف نیروهای نظامی آذربایجان تحت الشعاع قرار دهد.

10. عدم تناسب و تعارض واقعی حکومت سکولار و جامعه شیعیان آذربایجان با پدیده تکفیری-سلفی: اکثریت ملت جمهوری آذربایجان شیعه و حکومت آن سکولار است و این دو دلیل، از عدم سنخیت حضور نیروهای تکفیری-جهادی با کشور آذربایجان نشان دارند.

11. تمایز شهروندان سنی آذری با عنصر تکفیری: حدود 15 درصد از مردم آذربایجان، سنی مذهب هستند. در دوهه اخیر بنا به حمایت سیاسی عربستان از مواضع آذربایجان در نهادهای بین المللی، نفوذ سعودی ها در بین شهروندان، به خصوص سنی های این کشور گسترش یافته است. تا جایی که بنابر برخی تحلیل های مردم شناسانه، هزاران نفر از شهروندان سنی آذری، تحت تأثیر رویکرد تبلیغات سلفی های عربستان و امارات قرار گرفته اند. به عنوان نمونه طی حضور حدود 120 نفر از شهروندان سنی آذری جمهوری آذربایجان در جنگ سوریه، دولت سکولار، تابعیت شهروندیشان را ملغی و اجازه ورود آنان به کشور را نداد. با این اوصاف، دولت سکولار آذربایجان اگر قرار بر بهره مندی از نیروهای جهادی- سلفی بود، شهروندان خود را می توانست به کار گیرد.

12. جانبداری حقوق بین الملل از دفاع مشروع آذربایجان: طبق 4 قطنامه شورای امنیت سازمان ملل، در بحبوحه جنگ اول قره باغ، نیروهای ارمنی باید خاک آذربایجان را ترک می کردند، اما این عقب نشینی طی حدود 30 سال مذاکره صورت نگرفت. حقوق بین الملل، ضمن شناسایی مرزهای بین المللی آذربایجان، دفاع این کشور از تمامیت ارضی اش را حمایت کرد از سوی دیگر هیچ کشوری (حتی ارمنستان) در دنیا استقلال قره باغ را به رسمیت نمی شناسند. حقوق بین الملل، قطعنامه های شورای امنیت و آرای عمومی جهانی، طرفدار آذربایجان در جنگ قره باغ بوده است. با این اوصاف، آذربایجان ضرورتی نمی دید که با آوردن چند صد نیروی تکفیری-جهادی که از منظر بین الملل تروریست محسوب می شوند، اقدام حقوقی اش را زیر سوال ببرد. به عبارتی دفاع آذربایجان از منظر حقوق بین الملل، دفاعی مشروع و این پارادایم یک امتیاز قلمداد می شود.

13. توجه آذربایجان به حساسیت روسیه نسبت به جریان تکفیری– جهادی و رعایت خطر قرمزهای مسکو: با توجه به اینکه روس ها چندین دهه با جریان تکفیری-سلفی در قفقاز شمالی جنگیده اند و در سوریه هم با سلفی های چچنی مواجه بوده اند، به همین جهت آذربایجان حساسیت روس ها را کاملا در نظر گرفته تا مسکو نسبت به روند جنگ نظرش تغییر نکند و هیچ وقت با ورود چند صد تکفیری- سلفی بهانه ای به روس ها نمی دهند.

14. توجه آذربایجان به عضویت ارمنستان در پیمان امنیت دسته جمعی و مسئولیت روسیه در حمایت از متحدان: با وجود حملات موشکی و راکتی جمهوری ارمنستان به شهرهای مختلف آذربایجان و ویرانی بیش از 5 هزار خانه و کشته شدن تعدادی از شهروندان آذربایجانی، دولت باکو در هیچ شرایطی اقدام متقابل به مثل انجام نداد. زیرا با چنین اقدامی بهانه لازم در چارچوب پیمان امنیت دسته جمعی به روسیه به نفع ارمنستان، برای حمله به آذربایجان صادر می شد.

15. حمایت همه جانبه ترکیه: بر خلاف جنگ اول، در جنگ دوم قره باغ ترکیه حمایت همه جانبه تکنولوژیک و مشاوره ای چشمگیری به آذربایجان کرد و از نظر سیاسی- نظامی نیز بالانسی در مقابل روسیه ایجاد کرد. با این شرایط آذربایجان در یک فضای راهبردی، جنگ را پیش می برد و نیازی به آوردن نیروهای تکفیری-سلفی نمی دید.

16. بی اعتبارسازی حمایت ترکیه از آزادسازی ارضی اشغالی: با توجه به حمایت همه جانبه ترکیه از آذربایجان در جهت آزادسازی مناطق اشغالی، کشورهایی مانند فرانسه، روسیه، یونان، عربستان، امارات، مصر و ... برای بی اعتبارسازی حمایت ترکیه از آذربایجان و عملیات روانی تخریب حضور ترکیه، متوسل به بحث اتهامات مربوط به حضور نیروهای سلفی-تکفیری در آذربایجان شدند.

17. عملیات روانی وسیع ارامنه: با توجه به اینکه لابی ارامنه از نفوذ بسیار بالایی در رسانه های جهان برخوردار بوده است، تلاش می کند برای توجیه شکست های خود و غیرموجه کردن عملیات آذربایجان برای آزادی سرزمین هایش، با اتهام آورده شدن اتحاد سلفی ها به جنگ را مخدوش کند. در این راستا در طول جنگ اخیر هر روز بیش از دهها مقاله در روزنامه های معتبر اروپایی، غربی و شرقی این اتهام را بدون رفرنس دقیق و با ماهیت عملیات روانی تکرار می کردند. (نکته قابل توجه اینکه منابع همه این اخبار از مقاله شهروند کرد زبان ترکیه ایی به نام "فهیم تاشتکی" در سایت المانیتور منتشر شده است. ایشان در اروپا پناهنده و به قصد اغراض سیاسی، علیه ترکیه این مطالب را نگارش می کند)

جمع بندی: هدف از عنوان مطالب، نه دفاع از مواضع و اقدامات آذربایجان و نه افتادن در دام عملیات روانی ارامنه بوده، بلکه این است که نباید در میدان هایی که از نظر روانی، مین گذاری شده است، بی محابا ورود کنیم. ادعای حضور تکفیری ها در روزهای جنگ قره باغ، منافع روسیه، فرانسه، غرب، ارامنه و حتی عربستان، امارات، مصر و ... را تأمین می کرد. زیرا به نوعی بی اعتبارسازی پیروزی های آذربایجان و حامیان آن یعنی ترکیه و حتی رژیم صهیونیستی بود. اما بعد از جنگ تمام کسانی که چنین ادعایی داشتند عقب کشیدند و حتی منکر همچو ادعایی شدند و آن را سوء تفاهم اعلام کردند. این در حالی است که رسانه های ایران هنوز «اندر خم یک کوچه اند» و خبرنگاری از خبرگزاری های ما در بین خبرگزاران 40 کشور، به طرح موضوعی می پردازد که منجر به سوء تفاهم و حتی تیرگی روابط ایران و آذربایجان می شود، در حالی که رسانه های سایر کشورهای بین المللی سوالاتشان را مبتنی بر جایگاه کشورشان در فضای بعد از جنگ 44 روزه طراحی کردند. با این اوصاف نباید در دام، لابی ارامنه، منافع کشورمان را در قفقاز قربانی کنیم. اگر جمهوری آذربایجان را به نفع رقبا از دست بدهیم، جبرانش سخت خواهد بود. آذربایجان در جنگ اخیر، با توسل به حقوق بین الملل و قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل، سرزمین های اشغالیش را آزاد کرد. باید واقعیت صحنه را درست تحلیل و منافع ملی کشور را متناسب با آن طرح ریزی کرد. به عبارتی می توان گفت دلایل مختلفی وجود دارد که اتهام حضور سلفی- تکفیری ها در جنگ 4 ماه گذشته قره باغ با واقعیت های صحنه جنگ سازگاری نداشته و از طرفی آذربایجان نیز به علت برتری راهبردی نسبت به ارمنستان هیچ ضرورتی مبنی بر آوردن چند صد سلفی برای مخدوش کردن اقدامات راهبردی خود را نمی دید. این موضوع صرف یک اقدام عملیات روانی وسیع و گسترده برای توجیح شکست ارمنستان در مقابل آذربایجان، نامشروع سازی حمایت ترکیه از آذربایجان و همچنین ابزاری برای اعمال فشار بر جمهوری آذربایجان برای گرفتن امتیاز است.

این در حالی است که نیروهای روسی از روز 44 جنگ به عنوان نیروهای حافظ صلح در منطقه قره باغ حضور قوی داشته و تا کنون هیچ سند رسمی و محکمه پسند مبنی بر حضور نیروهای خارجی را در این منطقه نتوانسته ارائه دهند. در نهایت این تعداد بر شماری شده از مفروضات ردیه حضور نیروهای تکفیری- تروریستی آذربایجان، در جنگ 44 روزه متصور بود.

کلید واژه ها: جنگ قره باغ جنگ آذربایجان و ارمنستان گروه های تکفیری جمهوری آذربایجان ارمنستان ایران و آذربایجان ایران و ارمنستان


( ۳۶ )

نظر شما :

ایرانی ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۳:۱۳
به همه کسانی که الان اینجا به به و چه چه خواهند کرد : این شیوه درست استدلال هست یاد بگیرید و بی سوادی رو کنار بگذارید تا تحقیر نشید
ایرانی ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۳:۲۲
سخنی با نویسنده : اگر چه دلالیل شما برای من قابل قبول هست اما همچنان معتقدم تهران باید هوشیار باشه چون احتمال استفاده ترکیه هست هم علیه ایران که فاجعه خلق میشه هم احتمالا امتیازگیری از روسیه ، کلا برخلاف شما زیاد به باکو خوشبین نیستم
امیر ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۴:۲۰
تکفیری‌ها بودند مخصوصا تیپ ترکمن سلطان مراد و نزدیک مرز ایران بمباران شدند توسط ایران بهانه آنها باکو سنی است اما تحت تأثیر ایران شیعی وانمود به تشیع میکند ،ترکیه نه دل برای آذری ها سوزانده نه شیعیان یا سنیان حنفی ،منافعش در خطر باشد با اسراییل هم پیاله و نوکری آمریکا و غرب میکند
زنجان ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۵:۰۸
ارتش آذربایجان در جنگ اول قره باغ بدون تجهیزات کافی و کاملا بدون آموزش بود اما ارتش ارمنستان مجهز و آموزش دیده، بعد از جنگ اول قره باغ ترکیه هم در تولید سلاح و هم در آموزش نیروهای آذربایجانی تلاشی سی ساله کرده و ارتش آذربایجان با استانداردهای روز ناتو توسط دومین ارتش بزرگ ناتو آموزش دید، در جریان نفوذ به شوشا کوماندوهای آذربایجان شاهکار کردند، آذربایجان نیازی به تروریست ندارد، فلسفه تروریست، ضربه زدن به دولت رسمی توسط ارتش تروریست غیر رسمی در خاک خودش است. قره باغ خاک رسمی خود آذربایجان است و دولت آذربایجان ارتش رسمی دارد، چرا باید در خاک خودش ارتش خودش را کنار گذارد و تروریست وارد کند.؟ حالا دلیل کنار گذاشتن پروپاگاندا توسط شما این است که ظریف به باکو سفر کرده و قول همکاری در بازسازی قره باغ گرفته، وقتی نفع شما در دوستی با جوامع و کشورهای ترک است چرا خودتان را بخاطر فقیرترین کشور اروپا یعنی ارمنستان منافع کشور را به خطر می اندازید؟ آیا برای خود شیرینی برای جوامع مسیحی و کاهش فشارهای آمریکا نیست؟ ایا برای دریافت حمایت واتیکان و استفاده از نفوذ واتیکان نیست؟ هنوز جوامع و کشورهای ترک با ایران وارد دشمنی نشدند ولی ایران صد سال است با توهین و تحقیر ترکها اعلام دشمنی کرده، آیا شما به روزی که کشورهای ترک هم مانند شما رفتار کنند و رسما با شما دشمنی کنند فکر کردید؟ کینه عمیق شما از ترکها قابل پنهان سازی نیست
علی ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۶:۲۲
ضمن تشکر از نویسنده ی محترم، تمامی نکات ریز ودرشت به جا بیان گردیده بودو امیدوارم که با این تحلیل منطقی هواداران گروههای تروریستی قانع شده و دست از حماقت بردارند. تنها نکته ای که به نظرم قابل تذکر به نویسنده ی محترم است عدم تکرار واژه جعلی آذری در نوشته های بعدی است که خط قرمز تورکهای آذربایجانی دنیاست.
زیتون ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۶:۴۸
وقت و جون و پول مردم آذری را داری بیخود هدر میدی .....مشکل اصلی شرق ترکیه است که سرزمین ارامنه است ....تا اینا به سرزمین اصلیشون برنگردن این استخون لای زخم باقی خواهد ماند....یه ملت را نمیشه غیب کرد ....یه روز شما دست بالا را داری یه روز اونا...
شهریار ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۷:۳۷
با تشکر وتایید مطالب، روسها عامل اصلی پروپاگاندای حضور نیروهای سلفی جهادی در کنار نیروهای نظامی اذربایجان بودند، اولا جامعه جهانی چندان وقعی به سخنان ارمنستان وسایر شرکای هم پیمانش نمیدادند،ودر واقع به پرپاگاندای روسها هم اعتماد نداشتند،،، ولی تنها هدف روسها از تکثیر چنین اخبار کذب ،تحریک ایران وایجاد عکس العمل وبه حاشیه کشاندن جنگ حق طلبانه ج.اذربایجان ،ولوث کردن قضیه اشغال قره باغ توسط ارامنه،وگرفتن ماهی از اب الوده بود،(( واتفاقا دستگاه دیپلوماسی ایران تا اندازه زیادی هم تحت تاثیر این پروپاگاندای روسی قرار گرفت،وحتی در مسابقه پرپاگاندا با روسها شریک هم شد، ولی به پا خاستن اهالی استانهای اذربایجان ایران در حمایت از حقانیت ج اذربایجان ومشارکت ۴۵ نماینده استانهای اذربایجان ونشر اعلامیه توسط ۴ امام جمعه تبریز،اورمیه،زنجان،اردبیل در حمایت از ج.اذربایجان،ونهایت اعلام حمایت رهبر فرزانه از تمامیت ارضی اذربایجان ورفع اشغال سرزمینهای اذربایجان توسط ارامنه،فصل الخطاب جنگ قره باغ واقع شد، وتیر روسها وهمفکران ارمنیپرستش در دستگاه دیپلوماسی ایران به خطا رفت، وشد انچه میبایست میشد. و نیروهای اذربایجان در عرض ۴۴ روز توانستند به حقوق تاریخی جغرافیایی وتمامیت ارضی اش نایل گردد. ولی جالب است حالا که روسها بیش از ۵ ماه است به عنوان حافظین صلح در قره باغ حضور دارند ،حتی یک نمونه برای توجیه افکار جهانی مبنی بر حضور جهاد گران سوری در قره باغ نیافته،ودر جواب این سوال که چرا... فقط سکوت میکنند! ( البته روسها در جنگ ۴۴ روزه قره باغ غافلگیر شدند وانتظار نداشتند جنگ به این نتیجه بکشد. چون طی ۳۰ سال گذشته چند بار اتش بس از طرف ارامنه رعایت نشده و مخصوصا در جریان بمباران خطوط انرژی ،وراهن مواصلاتی در شهر تووز که جریان نفت وگاز هدف ارمنه بود، روسها باز هم فکر میکردند، مثل دفعات قبلی با تبادل اتش جوابیه موضوع خاموش خواهد شد،ولی دیگر چاقو به استخوان رسیده بود ،واذ بایجان به پشتوانه حمایت مجامع جهانی وملت جان بر کفش برای همیشه تاریخ درس فراموش نشدنی به اشغالگران وهوادارانش داد ، اذربایجان توسط ارامنه
اشکان ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۷:۵۳
ممنون از مقاله زیبا و پر محتواتون اما ای کاش حقیقت ها رو کامل بگید نه که بگم دروغ گفتید اما ناقص گفتید بی تعارف بگیم همه میدانیم که روسیه و ایران و ترکیه و ابر و باد و مه و خورشید و فلک برای بر اندازی پاشینینان غربگرا دست در دست هم دادند تا انگیزه و عرق میهن پرستی آذریها این پیروزی رو رقم بزنه چرا حتی یکی از 8 جنگنده های سوخو 30 ارمنستان پرواز نکردند تا باور کنیم واقعا کودتایی در حال رخ دادنه تو ارمنستان مگر آذربایجان چیزی جز سوخو 25 داشت که هواپیمایی پشتیبانی نزدیک هست برای نیروزهای زمینی تا یک جنگنده و بمب افکن قابل باشه(صد البته داشت که اواکس ترکیه و تجهیزات و دورون های ترکیه که اونها هم مونتاژ تجهیزات کانادا و اتریش بودند با محوریت سهامداری شرکتهای آمریکایی و نشان داد ارتش ارمنستان با الگوری ارتش روسیه و تجهیزات روسی از ارتش اذربایجان که الگوش رو به ارتش ناتو نزدیک کرده شکست خوردو در واقع شکست روسیه از ناتو بود که پیشتر هم تو نبردهای سوریه و لیبی دیده شده آشکارا و جالتر اینکه همین تجهیزات و جنگ افزار پر شبهه رو هم روسیه به بهانه تحریمهای منقضی المهلت به ایران نمیده که مثل اف 14 های حتی نسخه اولیه و اپدیت نشده ایران بلای جان غربیها و شرقیها و اکپر کشورهای اسلامی نباشه تو جنگ هشت ساله بقول عربها قادسیه دوم) سابقه این امر تو واگذاری شبه جزیره کریمه به اوکراین در ازای باز پس گیری تجهیزات هسته ای جامانده از دوران کمونیستی شوروی و سپس بازپس گیری اون خاک بود که تاریخ بصری و شفاهی همه ما قد میده اون روزها رو به یاد بیاریم و چه بسا زمانی قدرتهای جهانی این خاک رو دو باره پس بدند به ارمنستان حال آنکه تمام خاکهای مزبور جزو خاک ایران بودند که زمان خاندان قاجار در چندین مرحله روسیه و سپسها با کمک سر گور اوزلی انگلیسی از جان وطن کندند و حتی زمانی که لنین تبعیدی در آلمان پس از الگو برداری کمونیسم و سوسیالیسم کارل مارکس و لوکالیزه کردنش برای روسیه و براندازی خاندان تزارها بیان داشت هر قراردادی به ناحق تحمیل شده از طرف حکومت پادشاهی روسیه باطل شمرده میشه اما انگلستان نگذاشت اون کشورها دوباره به ایران بپیوندند تنها به بهانه واهی حفظ نظام جهانی آن زمان اما حیف کسی اینها رو نمیگه و حاشیه ها رو میگه به مردم
ناشناس ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۸:۵۶
من قبلاً در مورد نفوذ سرطان پانترکیسم هشدار داده بودم. توصیه کرده بودم نامه های زنده یاد دکتر ورجاوند را بخوانید. اما ظاهراً عزیزان ایران دیپلماسی سرشان شلوغ تر از این حرفهاست!!! اما شما جناب نویسنده: آسمان و ریسمان را به هم بافته اید تا دیکتاتوری حاکم بر آران اشغالی را تطهیر کنید. اما شواهد و مدارک بسیاری برای حضور تروریستهای سلفی وابسته به ترکیه در تهاجم به آرتساخ ارایه شده است؛ آنهم نه توسط ارمنستان، بلکه از روسیه و ایران بگیرید تا اروپا، آمریکا و حتی سوریه و ... . اسیران سلفی سوری که توسط سربازان ارمنی اسیر شدند نیز نشان میدهد علیف و ارتشش گناهکار هستند. جناب نویسنده، من امثال شما را خطرناک تر از شعاردهندگان در مسابقات آن تیم معلوم الحال می دانم. شما جاده صاف کن آنها هستید، و آنها پیشقراولان تروریست های سلفی-پانترکی و مزدوران علیف-اردوغان.
کوروش ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۹:۱۳
عزیز دل فیلم‌هاش موجوده. شما چی رو میخوای تکذیب کنی؟ استدلال شما با نیت قبلی انجام شده نه اینکه برید دنبال شواهد و بعد به نتیجه برسید. با این روش با هزار دلیل هم میشه ثابت کرد که تکفیریها صد در صد در قره باغ وجود داشتن.
رضا ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۹:۵۶
چرا استفاده از تکفیری‌ها توسط ترکیه و باکو منتفی است ؟؟؟؟؟؟؟؟ دلیل ایدولوژی کنار بگذارید ،دلیل قومیتی و نژادی مهمترین علت استفاده است ،در همین سایت مقاله ای درباره استفاده از نیروهای نیابتی و شبه نظامی و علت و مزایای آن نوشته شده بود ( علت ،حفظ و گسترش نفوذ و منافع مزایای، آن عدم استفاده از ارتش و نیروی نظامی کشور و هزینه ها و تبعات آن ،عدم پیگرد جنایات آنها ،پایین آوردن هزینه و امکانات ،و.....)آنهم ترکیه که مزدوران و تروریست‌های مسلحش در لیبی قفقاز سوریه ( تیپ سلطان مراد )و عراق و امروز هم حضور آنها در یمن و کمک به ریاض،عکسهای آنها در سوشا جبرییل و....موجود است آن عکسها حتی اتباع خود باکو و تروریستها بارگذاری کردند نه ارمنستان ،نویسنده آیا با دید قومگرایانه در صدد توجیه یا تحریف و سرپوش گذاشتن این مدارک است ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
علی ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۹:۵۹
فقط می توانم بگویم افرین بر تو با این تحلیل هوشمندانه . و با وجدان . و با شهامت. و یک سیاستمدار استاد. بنده اصلا نویسنده محترم را هم نمی شاسم اما چقدر احساس نزدیکی به ایشان کردم.
مجتبی ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۲۰:۴۸
گفتگوی خبرنگار عراقی با یکی از اعضای ارتش آزاد سوریه وقتی به مرز با ایران رسیدیم، نیروی مسلح ایرانی به ما ضربه زدند((http://azariha.org/7236/%d9%88%d9%82%d8%aa%db%8c-%d8%a8%d9%87-%d9%85%d8%b1%d8%b2-%d8%a8%d8%a7-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%b3%db%8c%d8%af%db%8c%d9%85%d8%8c-%d9%86%db%8c%d8%b1%d9%88%db%8c-%d9%85%d8%b3%d9%84%d8%ad/))
موحد ۱۱ فروردین ۱۴۰۰ | ۲۳:۱۵
این مقاله جانبدارانه چهار نکته مهم را در توجیهات خود نیاورده: این جنگ «اتفاق» نیافتاد بلکه ترکیه و آذربایجان و .و. «حساب شده» آن را «آغاز کردند» و «به پایان رساندند».
حسین ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۰:۲۵
منافع ملی رو هموراه باید مد نظر داشت. مطلب خوبی بود.
ميلاد اهوازي ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۱:۳۴
سخنی با نویسنده : در اینکه تکفیری ها در جنگ آزادی قره باغ حضور نداشتن من هم با شما هم عقیده ام اما این 17 استدلال شما هیچ کدوم در رد این ادعا نیست در حقیقت بیانیه ای برای تمجید و تعریف از کشور ترکیه است.
علی ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۴:۰۵
ممنون از گردآوری دلایل عدم حضور تکفیریها در جنگ قره باغ. واقعا خیلی از ایرانیها به جای قبول واقعیت الان هم با دشمن فرضی تکفیری ها در قره باغ درگیرند . دقیقا مثل جنگ اول قره باغ که ایران به لحاظ قومیت آذربایجان را به ارامنه فروخت و آبرو و جایگاه خود در قفقاز را از دست داد
سعید ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۸:۰۴
سلام از معدود نوشته های رسانه های فارسی زبان است که در مورد قفقاز موضعی غیرمغرضانه و حرفه ای ارائه کرده است. تبریک به رسانه دیپلوماسی ایرانی.
امیر ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۹:۲۰
نظر ایران و اعتراض نظامیان و سیاستمداران ایرانی برای باکو اهمیت نداشته است وگرنه اینهمه خمپاره راکت به سمت ایران پرتاب نمی شد ،البته نقش پهبادهای شناسایی و انتحاری هرون اسراییل نویسنده مقاله به عمد یا سهوا نیاورده است ،جای سوال دارد و اصلا اسمی از همکاری اسراییل شامل موشک بالستیک میکا و سامانه لورا و موشک اسپایکر ضد زره و پهبادهای شناسایی و انتحاری هرون و.....نمی آورد ،برای همکاری یا عدم اسراییل چند دلیل بیاور آنهم رژیم باکو سکولار شیعه
ترک ایرانی ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۹:۴۸
انشالله مرحله بعدی پیوستن ایران به اتحادیه کشورهای ترک زبان متشکل از ترکیه اذربایحان ترکمنستلن ازبکستان قرقیزستان داغستان باید باشد. از پتانسیل ۳۰ میلیون ترک ایرانی باید استفاده گردد.
شعبان ۱۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۲۰:۳۷
دلایل و استدلالات بسیار واضح بود ، ممنون که در مدیای فارسی هم آدم با وجدان پیدا شد بالاخره
صابر ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۰۰:۲۳
به نام خدا این ها همه میوه درخت صبر است ولی برهان حقیت برای ابوجهل ها تاثیری ندارد. از نویسنده محترم وبا وجدان وسایت محترم دیپلماسی تشکر می کنم
ایرانی نسب ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۰۱:۲۴
آنچه باعث اینگونه تحلیل ها میشود سیاست های منفعلانه ایران و تلاش برای پر رنگ جلوه دادن حمایت های مذهبی از یک ملت یا قوم است در حالی که همه منطقه خاورمیانه جزئی از ایران بزرگ است لذا سرزمین های اشغالی محسوب می شوند باید به دنبال سیاست جنگ نرم و سخت باشیم
یونس جعفرزاده ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۰۱:۳۹
ضمن تشکر از نویسنده محترم متاسفانه برخی هنوز با توهم حضور تکفیریها در شمال آراز دچار خوددرگیری مزمن شده اند و هرچقدر از آنها دلیل و مدرک بخواهیم، بازهم دست خالی به ویدیوهای کلیشه ای ارامنه و اکراد مزدور پاریس و مسکو ارجاع می دهند گفتم که الف، گفت دگر هیچ مگو در خانه اگر کس است، یک حرف بس است
Türkam; Täbrizle ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۰۲:۳۳
برخی هنوز فکر می کنند اون فیلمهای سینمایی که توسط ارمنی های سوریه ای الصل اسکان داده شده در قره باغ آنهم در مرز قره باغ و خود ارمنستان آنهم زمانی که هنوز ارتش آذربایجان وارد قره باغ نشده بود ،می توانند حواس مردم را پرت کنند داداش مردم آنقدرها هم که شما فکر می کنید احمق نیستند شما با خودتان مقایسه میکنید
حمیدرضا ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۰۲:۴۶
سلام به همه عزیزان. آقا مقاله تون واقعا عالیه و نشون دهنده اینه که اگرچه دیر اما بالاخره ایران هم قبول کرد که هیچ سلفی ای در قره باغ نبوده. کشوری که ۱۰۰ هزار نفر یعنی یک چهارم تعداد ارتش ایران سرباز داشته باشه چرا باید بیاد و بخاطر ۳۰۰ نفر سلفی افتخار بازپس گیری خاکشو از ارتش خودش بگیره! معلومه که اینها پروپاگاندا بود و خدارو شکر همه چی عیان شد. بهتره عزیزان باستان پرست و متوهم ضداسلام دست از اتهام زنی بردارند و حقیقت رو ببینند. از همه عزیزانی که نظر دادند ممنونم مخصوصا از جناب زنجان
ائلشن ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۰۶:۵۸
ارمنستان در عرض ۴ سال توانست ۲۰ ٪ خاک ازربایجان را اشغال نمایید دلیل این اشغال هم عدم کفایت دولت ان زمان ازربابجان و خیانت بعضی همسایگان بود در جنگ حا دوم قره باغ ارامنه ۴۴ روز هم داوم نیاورد . حضور تکفیری در ازربایجان دروغ ارامنه پیشیبان داخلی شان ایرانشهریان متوهم بود .
حامد ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۱:۴۶
واقعا تبریک میگم به دیپلماسی ایرانی که جزءانگشت شمار رسانه های فارسی شد که واقعیت های جنگ دوم قره باغ رو با تحلیل و بدور از گروهای نژاد پرست و رادیکال و رسانه های با نگاه امنیتی به آذربایجان که همیشه واقعیت ها رو پنهان و جانب ارامنه ای رو گرفتن که دستشون به خون صد ها هزار مسلمان آغشته است و و در اراضی اشغالی برای تحقیر مسلمانان در مساجد خوک و گاو نگهداری می کردندتوانست واقعیت رو بگه نژاد پرستی و نفوذ گروهای سلطنت طلب و بهایی در رسانه های فارسی طی سالهای اخیر به اوج رسیده و آقایان روشنفکر برجامی با افکار ایرانشهری که نماد سلطنب طلب های پهلوی است به نفوذ این عناصر کمک شایانی کردند به امید آنکه آرمان های امام در دفاع از حق و مسلمان در رسانه های فارسی رعایت شود
ایروانی رانده شده از خاک خود ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۴:۱۴
با سلام ضمن تقدیر و تشکر از وبسایت معتبر دیپلماسی ایرانی، به اطلاع خوانندگان محترم می‌رساند که متاسفانه لابی ارامنه و دیاسپورای آن در جهان بسیار قوی بوده و با این اتهامات و خبرسازی‌های دروغ چند خبرنگار ارمنی می‌خواستند کشور عزیزمان را درگیر یک جنگ ناخواسته بکنند که الحمدالله با درایت بزرگان کشور این نقشه شومشان نقش بر آب شد. جهت اطلاع خوانندگان محترم می‌رساند که کشور فعلی ارمنستان در خاک اسلام ایجاد شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر کتابهای مستند زیر را مطالعه نمایید تا ببینید ارمنی‌ها چه نسل کشی‌هایی را برعلیه ملت مظلوم دو سوی ارس مرتکب شده‌اند. تا حالا فکر کرده‌اید که چقدر فامیل ایروانی در کشور ما هست؟ – قتل عام مسلمانان در دو سوی ارس (۱۳۸۵) – ایروان یک ولایت مسلمان نشین بود نویسنده دکتر سرداری‌نیا
دکتر ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۲۰:۳۸
با تشکر از نویسنده و سایت دیپلماسی واقعا مقاله تون عالی بود. تحلیلی ساده و کاملا منطقی توضیح داده شده بود. احسنت بر شما امیدوارم سیاستمداران کشور هم با چنین افکاری درر مورد روابطمون با کشورهای همسایه ها رفتار کنن.و اسیر دستگاه های تبلیغات روانی و جنگ نرم پان ایرانیست های خارج نشین و طرفداران گروهکهای تجزیه طلب pkk و کومله که هدفشون قطع ارتباط ایران با کشورهای ترک نشین هست نشن
راضیه ۱۳ فروردین ۱۴۰۰ | ۲۲:۴۲
چرا بعضی ها به تفکر ایرانشهری آلرژی دارند ؟؟؟؟؟؟ مگر مانند ترکیه تفکر تورانیسم و پان‌ترکیسم نژادی و قومیتی داریم که حاضر به قبول کردها علویان یونانیها آشوریها و.....نیستند ،مگر ادعای حکومت کوروشی و داریوشی داریم ، در چارچوب تفکر ایرانشهری هر قوم ،مذهب ،زبان ،نژاد ،خود را ایرانی میداند نه طایفه و عشیره و هدف آسایش و امنیت و....ایران است نه دشمنی با اقوام و مذاهب یا کشورهای دیگر ، مگر اینکه عمدا یا سهولت و از ترس مانع شکل گیری این تفکر که تمام زمینه های فرهنگی قومی نژادی مذهبی و زبانی دارد فقط کمی همت و مسولیت اقتصادی و سیاسی میخواهد نه انکار و تحریف و جعل تاریخ و مشاهیر دیگر اقوام یا کشتار و نسل کشی آنها با توجیهات مذهبی ( ارتداد ،کافر ،منافق ،تکفیر ،مجوس و ....) سوزش قومگرا های داخلی و اربابان آنور آب آنها قابل درک است ،تمدنی که از میان خاکستر جنگ و تعارضات فرهنگی و نژادی و قومی زبانی مانند ققنوس سر بر می آورد و قدرتی یارای مقابله آن نیست ، اندکی صبر
میثم ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ | ۰۸:۰۹
متاسفانه آقایان پان ترک به یک نکته توجه نمی کنند وقتی تمامی حرکات و گفتارهای شما نشان دهنده تمایلتون به تجزیه و خدمت به منافع ترکیه و آذربایجان هست چرا باید ایرانی ها (تمام اقوام ایرانی من جمله ترک های ایرانی) باید از شما و نظراتتون حمایت کنن. اتفاقا دلیل ترس ایرانی ها از پیروزی مشروع آذربایجان هم شما ها هستید. وگرنه برای مردم ایران چه فرقی میکنه کی برنده جنگ باشه؟ ایران همیشه حامی آذربایجان بوده تاریخ رو تحریف نکنید. در جنگ اول ایران حتی قصد اعزام نیرو در حمایت از باکو داشت. اما دولت آن زمان آذربایجان که اتفاقا مثل شما پان ترک بود و دقیقا همین حرف های شما رو می زد هر نوع حمایت ایران رو رد کرد و رفت سراغ ترکیه و شد آنچه شد. حمایت امروز ترکیه از شما نه بخاطر ترک بودن شماست و نه مسلمون بودنتون. صرفا بخاطر خطوط انتقال گاز و نفت منطقه قفقاز هستش. پولی هم که تو جیب شما میریزن سرمایه گذاری برای رسیدن به اون اهدافه.
میثم ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ | ۰۸:۱۳
بین عنوان و متن تفاوت بود عنوان میگه حضور تکفیری ها رو متورم نکنید. اماتو متن بارها تاکید میشه که به این دلایل هیچ تکفیری ای حضور نداشته. اگرچه میشه با استناد به این 17 دلیل گفت نیازچندانی به حضور تکفیری ها برای پیروزی نبوده اما نمیشه گفت تکفیری ها حضور نداشته ن. به هرحال این فیلم ها چی میگن؟ همه اینها ساختگی بوده؟ بله وقتی نژادپرستی چشم رو کور کنه هیچ حقیقتی دیده نمیشه. اما در کل با نویسنده موافق هستم که متورم سازی این جنبه منطقی نیست.
كامران ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۳:۴۸
این موضوع باید درس بزرگی برای دستگاه دیپلماسی و رسانه های ایران باشد که به راحتی در دام تبلیغات دروغین لابی ها نیفتند. تصور کنید که بازنشر و اصرار بسیاری از رسانه های ایرانی به این دروغها چه بازخورد منفی و دلسرد کننده ای در بین مردم اذربایجان دارد.
محمد تبریز ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۷:۰۱
متن مستدل و منطقی است.متاسفانه موضعگیری ناشیانه برخی مقامات همراستا با پروپاگاندای روسی ارمنی و ایرانشهریهای نفوذی، باعث صدمه به منافع ملی شد . الان باید شرکتهای ایرانی در صف اول بازسازی قره باغ قرار می گرفتند و مقامات ایران برای عقد قرارداد دعوت میشدند. مسبب این ضایعه در درون وزارت خارجه و سازندگان و ناشران این شایعات در رسانه ها و روزنامه ها باید شناسایی و بجرم ضربه زدن به منافع ملی محاکمه شوند. در ثانی ما ترکهای ایران بزرگترین حامیان ایران هستیم و جهت پیشرفت و توسعه کشورمان، انتظار داریم ایران عزیز ما هم به پشتوانه ۳۰ میلیون ترک ایرانی به عضویت اتحادیه کشورهای ترک دربیاید‌ منافع اقتصادی سیاسی کشورمان در این نوع گسترش روابط است. یاشاسین ایران
احمد ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ | ۲۱:۲۲
عده ای دنبال پیوستن ایران به کلوپ کشورهای ترک زبان هستند و توجیهشان هم جمعیت توهمانه ترک زبانان ایران است ،ان کشورهای ترک زبان قرار است آلت دست ترکیه در بسیاری از سیاستهای خارجی ترکیه باشد( مانند قبرس ،لیبی ،سوریه ،و....) و احتمالا جاده صاف کن غرب و نفوذ آنها در برابر روس‌ها و چینیها ،کتاب داوود اوغلو را بخوانید هدف آنها از تشکیل این کلوپها در اصل ایران و سپس چین و روسیه است نه استفاده از امتیازات و منافع آنها برای ایران یا احیانا ترک زبانان ،حتی اتراک آسیای مرکزی هم قادر به قبول برادر بزرگی ترکیه بر سازمان نیستند
آتیلا ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۱:۱۲
عضویت ایران در اتحادیه کشورهای ترک زبان یک ضروت است ما بایستی جهت حفظ منافع خود و ایجاد تعادل و بالانس در رابطه با اتحادیه های منطقه ای از قبیل اتحادیه اروپا و اتحادیه عرب این کار بکنیم بزرگترین خطر و عامل انزوای کشور و واگرایی قومیتهای کشور نفوذ جریان متوهم سلطنت طلب و باستانگرا در تارپود مطبوعات رسانه های جمعی و وزارت امور خارجه است که بایستی برای حفظ منافع ملی از این ویروسها پاکسازی بشود این افراد بایستی این حقیقت و اصل را بفهمند و درک کنند که کشوری که حداقل 40 درصد جمعیتش را ترکها و ترکتبار ها تشکیل می دهند هرگونه تلاش برای اتحاد با دشمنان ترکها و همچنین دشمنی کور و لجاجتگونه با کشورهای همسایه ترک غیر از ضرر به کشور خودمان راه بجایی نمی برد کما اینکه در باز پس گیری قره باغ اشغالی از ارامنه متجاوز به عینه این را مشاهده کردیم.
در جواب آتیلا ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۵:۱۰
کجا شما آمارگیری کردید ۴۰ درصد جمعیت ایران ترک زباند؟؟؟؟؟؟ایا منظور از دشمنی با ترکها همان نابودی اتراک تروریست در سوریه است که از چچن تا ایغورستان بوسیله ترکیه آوردند به سوریه ،داری از بالانس حرف میزنم اما این عمل یعنی تن دادن و غلتیدن در سیاستها و اهداف منطقه ای و جهانی ترکیه است یا همان عملگی که شما برای آن لحظه شماری میکنید و مروج آن در ایران هستید ،فردا هم منکر سایر اقوام میشوید مانند اربابتان ترکیه ،زبان ترکی استانبولی جایگزین زبان آذری میکنید ،اخر سر هم قید مذهب ناموس تمدن و....میزنید مانند حال ترکیه که تهی و آندلسی شده است ، بعداً استقرار پایگاه های آمریکا و...
ایرانی ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۵:۳۸
نوشته قبلیم منتشر نشد متاسفانه . به احمد : عضویت یا حضور در هر مجمعی که امکانش برای کشورمون فراهم باشه خیلی هم عالیه و در نهایت توسعه منطقه ایی و کم شدن فشار بر روی دولت مرکزی رو در پی داره پس نگاه در درجه اول باید این باشه ، فقط دو ملاحظه باید در نظر گرفته بشه در گروهای قومی و نزادی نباید حضور ملی باشه باید محلی و به صورت ناظر انجام بشه مثل همین سازمانی که شهروندان قومی در اینجا میگند یا اتحادیه عرب دوم لحاظ کردن و دقت کردن در مورد مسائل امنیتی هست ، به زنجان : شهروند گرامی شما اهل کدوم کشور هستین ؟ جوامع ترک یعنی چی ؟ در مورد بازسازی هم که نیاز به قول و وعده به تهران نیست چون باکو هر کسی رو دیده بهش گفته بیا مشارکت کن اونم که ندیده پیغام فرستاده ، استدلالتون ضعیفه ، حالا دشمنی به قول شما جوامع و کشورهای ترک چی هست ؟ قراره چیکار کنند ؟ شما پیاده نظام داخلی شون هستی ؟ یا اینکه اصلا ایرانی نیستی ؟ مثلا قراره تجزیه طلبی کنین ؟ والا اگر یک کشور تو خاورمیانه با ترکیه بسازه اون ایرانه حالا بماند چرا که خود شما دلیل واضحشی ، نفرت از ترکا بر چه اساسی هست من هنوز نفهمیدم این همه وکیل و وزیر و نظامی ترک تو کشور هست بعد میگید نفرت ، بخدا اگر بلوچا یا کردا میگفتند من باز بهش فکر میکردم اما شماها که میگین متعجب میشم ، در مورد ارامنه و خود شرینی ایرانم که باید گفت نه اینکه ارمنستان عضو شورای امنیته و حق وتو داره برا اونه که نیازه ایران خودشرینی کنه اخه گرامی ارمنستان و مسیحیت و بقول شماها کلوپ مسیحی و این چیزا اگر نفوذ داشت که برای نسل کشی ارامنه یکار میکردند در ضمن این دوستی غلیظ با ارامنه هم بیشتر مربوط به دوران شاه عباس کبیر و رقابت های اون دورانه که مثل خیلی از میراث صفوی تا الان پایدار مونده جناب، اگرم اعتراضی هست که منم معتقدم هر شهروندی حق اعتراض داره و باید مطالبه گر باشه باید درست بیان بشه و دقت کنه که به ورطه ضدیت با ایران نیفته اگرم کلا ایرانی نیستید و ملیت دیگه ایی برای خودتون قائلید که خوب انتقاد من وارد نیست و حرفی با شما ندارم چون مبنای انتقاد من از شما هم میهنی هست و در اخر اگر فرض دوم من یعنی ایرانی نبودن رو قبول دارید که شما هم حق ندارید در مورد نحوه رفتار ایران مطالبگر و صاحب حق باشید چون این امر ملی است و فقط از جانب ایرانیان پذیرفتنی هست و بیاناتتون زیاده گویی خواهد بود
علی ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۲:۲۸
الان پان فارسها صداشون در میاد
سجاد ۱۶ فروردین ۱۴۰۰ | ۲۰:۴۴
پانترکا قوم گرا شروع به توجیه کنید مانند اربابتان اردوغان عثمانی ،تاریخ درخشانی کشور آمال قبلتان دارد
میثم خطاب به علی ۱۹ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۱:۰۶
بنده ترک و پان ایرانیست هستم و بهش افتخار میکنم. قراردادن اقوام و پاره پاره دیدن ایران کار پان ترک های نژادپرست و تجزیه طلبه. راستی شما ایرانی هستی؟شما چی هستی که اینقدر برای ترکیه سینه چاک میکنی و علیه همه اقوام نفرت پراکنی میکنی؟
حامد ۲۰ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۳:۴۳
عالی بود_ اون ارمنی هایی که هی فیلم می ساختند و الکی جنگ روانی راه انداخته بودند دستشان رو شد حتی اثری از یک تکفیری هم در جبهه نیست.این ذات کثیف لابی ارمنی بود که متاسفانه از داخل ایران هم برخی پان فارس ها با اونها هم صدا شدند که باید عذر خواهی کنند.
آیلار در جواب حامد ۲۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۳:۴۵
دست از سیه نمایی بردارید ارامنه را کافر و خون آن را مباح میدانید زردتشتی را آتش پرست میدانید کردها را بر کوهی مینامید ،دیگر مذاهب را مجوس مینامید ،چرا اقدامات ترکیه را تطهیر میکنید ،(مصاحبه ها و گزارشات تکفیری‌ها ) آنها در تمام سایتها خارجی موجود است ،حتی گروههای پانترک ناسیونالیست فاشیستی ( گرگ خاکستری ) هم حضور دارند ,اینو نوشتم عده ای که به مذاق آنها خوش نباشند میگویند نوشته یک معلوم حال است چون مخالفنظرات آنها
امید ۲۲ فروردین ۱۴۰۰ | ۱۴:۲۹
آقای صالحی وزیر خارجه وقت که تو دولت احمدی نزاد مورد وثوق نظام بوده و الان هم هست گفتند 40 درصد مردم ایران ترک‌زبان هستند فیلمش تو انترنت هست معاون وزیر آموزش هم گفته 70 درصد دانش اموزان ایرانی غیر فارس هستندیعنی زبان مادریشون فارسی نیست خودت تعمیم بده و نتیجه رو بگیر
ایرانی ۱۶ خرداد ۱۴۰۰ | ۱۰:۴۸
آذری‌ها ذر ایران طبق سرشماذکریها 16 درصد هستن که این عدد هم بسیار بالاتر از واقعیت و به دلیل وفوذشون در مناصب حکومتی هست.
آلپ ۲۴ تیر ۱۴۰۰ | ۰۴:۰۲
به نظرم این افراطیهای پانفارس خیلی خطرناکتر از همون تکفیریهای تخیلی حاضر در جنگ قره‌باغ هستند...!!!
به کوروش ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۱ | ۰۰:۳۳
پانکرد جان شایعات همیشه در فضای مجازی پخش میشه هر چیزی رو که در فضای مجازی ببینی نباید که فورا باور کنی. خدا رو شکر هیچ مدرک معتبری دال بر وجود جریانات اسلامگرای افراطی وجود نداره.
بابک ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ | ۱۷:۱۰
مقاله بسیار خوب با استدلال های قانع کننده که مشخص میکند ادعا کنندگان حضور تکفیری ها در جنگ آذربایجان کسانی هستند که پیروزی آذربایجان به مذاقشان خوش نیامده و عمدا در صدد کمرنگ کردن پیروزی بزرگ آذربایجان هستند