علی‌بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پوتین عجله‌ای برای پایان جنگ ندارد، اوضاع بین‌المللی برای او مساعد است. حضور ترامپ در کاخ سفید و به ویژه رویکرد دولت جمهوری‌خواه نسبت به اروپا و به ویژه اوکراین، موهبتی را نشان می‌دهد که او حتی تصور آن را نمی کرد. به‌نظر اروپایی‌ها پوتین تمام اوکراین را می‌خواهد که در قالب یک دولت طرفدار کرملین در کیف، که آن را به بلاروس جدید تبدیل کند.
ادامه مطلب
سالیوکوف از سال ۲۰۱۴ مسئول برگزاری رژه‌های بزرگ روز پیروزی در میدان سرخ مسکو بود، از جمله رژه اخیر در ۹ می ۲۰۲۵ که هشتادمین سالگرد پیروزی بر آلمان نازی را جشن گرفت. گزارش‌ها نشان می‌دهد که خانواده سالیوکوف، به‌ویژه عروس او، دینا سالیوکوا، از طریق شرکت HQ Agency از این رویدادهای نظامی و میهنی سود مالی قابل‌توجهی کسب کرده‌اند.
ادامه مطلب
رئیس‌جمهور اوکراین، از ولادیمیر پوتین خواسته است برای تسهیل مذاکرات به‌منظور پایان‌دادن به جنگ، از روز دوشنبه آتش‌بس کاملی را اجرا کند. این درخواست ولودیمیر زلنسکی در تقابل با پیشنهاد رئیس‌جمهور روسیه قرار دارد که معتقد است مذاکرات باید در اولویت باشد.
ادامه مطلب
اروپا باید با همه مشکلاتی که با آن دست به گریبان است و الآن باید نامهربانی امریکا را هم به آن اضافه کرد، از مواضع قاطع خود در برابر روسیه کوتاه نیاید و بر حفظ هژمونی و یکپارچگی خود تاکید و پافشاری کند.
ادامه مطلب
در مجموع، سیاست خارجی دولت ترامپ در قبال روسیه با تمرکز بر منافع اقتصادی و کاهش تعهدات امنیتی در اروپا، به سمت تجدید روابط با مسکو پیش می‌رود. این رویکرد، اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت به کاهش تنش‌ها منجر شود، اما در بلندمدت می‌تواند به تضعیف موقعیت آمریکا در اروپا و افزایش نفوذ روسیه در منطقه بینجامد.
ادامه مطلب
همه چیز را نمی توان به گردن دونالد ترامپ انداخت. به نظر می‌رسد او واقعا به دنبال حل سریع پرونده‌های تنش‌آمیز به جا مانده از دوره دولت بایدن است؛ اما مساله این است که تیم مشاوران ترامپ، به‌ویژه در حوزه سیاست خارجی، فاقد تجربه و درک لازم برای پیشبرد مذاکرات پیچیده هستند.
ادامه مطلب
سیاست‌گذاری خارجی و امنیتی روسیه به شدت متمرکز است و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری، تصمیم‌گیر نهایی در مسائل استراتژیک محسوب می‌شود. طبق گزارش آتلانتیک کانسیل (۲۰۱۹)، از زمان روی کار آمدن پوتین در سال ۲۰۰۰، فرآیند تصمیم‌گیری به‌طور فزاینده‌ای در اداره ریاست‌جمهوری متمرکز شده است و نهادهایی مانند دومای دولتی یا حتی شورای امنیت نقش مشورتی دارند.
ادامه مطلب
علی رضوان‌پور و سعید سیفی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: در حالی که ایالات متحده در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ به سمت روسیه حرکت می کند، گمانه زنی ها مبنی بر اینکه استراتژی او منعکس کننده استراتژی «کیسینجر معکوس» است، از زمان روی کار آمدن ترامپ افزایش یافته است. به این معنا که ترامپ به جای بازی با کارت چین (برای جدا کردن دو قدرت کمونیستی در برابر اتحاد جماهیر شوروی) همانطور که کیسینجر این کار را در دهه ۱۹۷۰ انجام داد، به دنبال بازی با کارت روسیه در برابر چین باشد.
ادامه مطلب
سفر عراقچی به روسیه که با تقدیم پیام رهبر انقلاب، گفت‌وگوهای فشرده و هماهنگی در آستانه دور دوم مذاکرات همراه بود، می‌تواند مبین نوعی هماهنگ‌سازی دیپلماتیک دو‌طرفه تهران و مسکو باشد.
ادامه مطلب
علی‌بمان اقبالی زارچ در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رونق روزافزون تماس تلفن همراه سران کشورهای مختلف برای دسترسی هر چه سریع تر به دیدگاه های همتایان و در واقع ترجمان تاثیر رشد و سرعت دانش عصر دیجیتال در دیپلماسی کشورهای مختلف بیش از همه جلب توجه می کند به‌طوری که در سه ماه کلیدداری ترامپ در کاخ سفید ده‌ها تماس تلفنی در سطح رهبران اروپایی، آمریکایی و آسیایی و غیره را در موضوعات مهم بین المللی شاهد هستیم.
ادامه مطلب
به‌طور حیاتی، روسیه ممکن است از یک آتش‌بس موقت در بخش انرژی بیش از اوکراین سود ببرد. در حالی که هر دو کشور به دنبال هدف قرار دادن زیرساخت‌های انرژی یکدیگر بوده‌اند، زمان‌بندی توقف پیشنهادی در حملات به نظر می‌رسد به نفع کرملین باشد.
ادامه مطلب
کایا کالاس، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، گفت که هرگونه مذاکره بدون حضور اوکراین غیرقابل قبول است و هشدار داد که پیشنهاد پوتین می‌تواند به‌عنوان بهانه‌ای برای ادامه تجاوزات روسیه استفاده شود. دیوید لمی، وزیر امور خارجه بریتانیا، نیز این پیشنهاد را محکوم کرد و گفت: «صلحی که به قیمت حاکمیت اوکراین تمام شود، صلح نیست، بلکه تسلیم است.»
ادامه مطلب
افزایش وابستگی اقتصادی و نظامی بین ایران و روسیه نشان می‌دهد که مسکو تا حدی بر تهران نفوذ دارد و می‌توانست – اگر می‌خواست – در رسیدن به یک توافق هسته‌ای معنادار با ایران کمک کند. اما روسیه نشان داده که منافعش به تهران نزدیک‌تر از واشینگتن است و احتمالاً از هرگونه نقش در مذاکرات برای فشار بر منافع آمریکا استفاده خواهد کرد.
ادامه مطلب
حسین صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: جنگ روسیه و اوکراین، علاوه بر بار سیاسی و اقتصادی، باعث تغییراتی عمیق در ساختار اتحادیه اروپا شده است. وابستگی اقتصادی اروپا به چین و انرژی روسیه، اختلافات درون ناتو، و تلاش آمریکا برای حذف اروپا از مذاکرات، همگی نشانه‌هایی از دوران جدیدی در سیاست بین‌الملل هستند.
ادامه مطلب
روابط میان روسیه و دولت جدید سوریه تحت رهبری احمد الشرع (ابومحمد الجولانی) با پیچیدگی‌های متعددی روبه‌روست. یکی از مهم‌ترین چالش‌های این روابط، سرنوشت بشار اسد و نقش او در آینده سیاسی سوریه است. مسکو که سال‌ها از دولت اسد حمایت کرده، اکنون در وضعیتی قرار دارد که باید میان منافع استراتژیک خود و الزامات همکاری با دولت جدید سوریه توازن برقرار کند. درخواست دولت جدید سوریه برای استرداد اسد، مسکو را در موقعیتی دشوار قرار داده است، چراکه چنین اقدامی می‌تواند بر روابط تاریخی کرملین با دمشق و بر اعتبار ژئوپلیتیکی روسیه در منطقه تأثیر بگذارد.
ادامه مطلب
اباصلت کبیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پایان خصومت و برقراری آتش‌بس بین روسیه و اوکراین پس از سه سال جنگ خونین، با پیشنهاد واشینگتن در حال اتفاق افتادن است. ولادیمیر پوتین آمادگی خود برای پذیرش آتش‌بس را اعلام کرده است و زلنسکی نیز چاره ای جز قبول آتش‌بس ندارد. این ابتکار الزام آور توسط یک قلدر تمام بنام ترامپ ایجاد شد. نتیجه آن نیز صلح خواهد بود. هر چند خوشایند دو طرف نباشد اما از کشتار و تجاوزگری خواهد کاست.
ادامه مطلب
سعید سیفی و علی رضوان‌پور در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسند: مسکو ممکن است فوراً توافق آتش‌بس را نپذیرد، اما دلایل خوبی برای دستیابی به توافق دارد.
ادامه مطلب
احسان دستغیب در یادداشتی می نویسد: تجربه تلخ فنلاند در مواجهه با اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۳۹، درس ارزشمندی از ضرورت واقع‌گرایی در سیاست خارجی به جای آرمان‌خواهی محض به رهبران این کشور آموخت. این رویداد تاریخی نشان داد که در عرصهٔ روابط بین‌الملل، درک صحیح از موازنه قدرت و محدودیت‌های ژئوپلیتیک می‌تواند سرنوشت یک ملت را رقم بزند.
ادامه مطلب
در دولت او نوعی پذیرش وجود دارد که نظم لیبرال بین‌المللی تنها به لطف قدرت نظامی آمریکا ممکن شد و حالا آمریکایی‌ها دیگر نمی‌خواهند هزینه آن را بپردازند. این همان واقع‌گرایی است – یک واقع‌گرایی خام، فاقد راهبرد و به قول دانشمند علوم سیاسی، استیون والت، یک "واقع‌گرایی نئاندرتالی" – اما در هر حال نوعی از واقع‌گرایی است.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد ترامپ تلاش دارد تا خطوط چارچوب صلح را در جنگ اوکراین ترسیم کند و پایان بازی را با نام خود رقم زند. ترامپ به وضوح اوکراین را فرصتی برای نشان دادن قدرت خود به رای دهندگان آمریکایی می‌داند. اگر او بتواند پوتین را پای میز مذاکره بیاورد و به جنگی پایان دهد که از نظر او هیچ نفعی برای مردم آمریکا ندارد، این ادعای او نیز تقویت خواهد شد که می تواند از جنگ جهانی سوم جلوگیری کند.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: خشم دو رئیس جمهور آمریکا و اوکراین از هم، خشم و تنفر رئیس جمهور اوکراین از رئیس جمهور روسیه و خشم رهبران اروپایی از رؤسای جمهور آمریکا و روسیه، صرفاً پدیده‌های مربوط به افراد نیست، بلکه بازتابی از سازه‌ها و شرایط متحول سیاسی با اثرگذاری عمیق بر روابط بین‌المللی است و این پدیده به این سؤال تحلیلی می‌انجامد که چگونه می‌توان نسبت روانشناسی و روابط بین‌المللی معاصر را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و چگونه می‌توان چارچوب‌های روانشناسی سیاسی را به بحران اوکراین در پایان سه سالگی آن تعمیم داد؟در پاسخ ابتدا باید «بنیادهای روانشناسی سیاسی» را مورد توجه قرار داد سپس در «سطح نخبگان و رهبران مؤثر، شاخصه آن روانشناختی» را بررسی کرد و سرانجام «در سطح مناسبات قاره‌ای در اروپا و مناسبات فرا آتلانتیکی»، عناصر روانشناختی را مورد شناسایی قرار داد.
ادامه مطلب
نرگش خان‌گل‌زاده سنگرودی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: موفقیت آمیز بودن دیپلماسی عمومی روسیه تا حدی زیادی به توانایی این کشور برای استفاده از ابزارهای ارتباطات جمعی به منظور توضیح سیاست های خود برای مخاطبان خارجی بستگی دارد. اساسا مفهوم دیپلماسی عمومی در روسیه بر ابزارهای نوین سیاست خارجی مشتمل بر دیپلماسی اقتصادی، کاربست عناصر قدرت نرم و ادغام در فضای اطلاعاتی جهانی تمرکز دارد. از این جهت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه می کوشد که با حضور و مشارکت فعال در صحنه جهانی به پیگری صلح آمیز منافع ملی خود در چارچوب نهادهای بین المللی بپردازد.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مهم‌ترین درس از تجربه اوکراین این است که هیچ کشوری نباید امنیت، اقتصاد و سیاست خود را به‌طور مطلق به یک ابرقدرت وابسته کند. هرچند اتحادهای استراتژیک می‌توانند مزایایی به همراه داشته باشند؛ اما در نهایت، هر کشوری مسئول تأمین منافع خود است و نباید انتظار داشته باشد که قدرت‌های بزرگ، منافع دیگران را بر منافع خود ترجیح دهند.
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: روی کار آمدن ترامپ و سیاست های قبض و بسط آن در محیط بین الملل و شعار «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» درباره روابط اروپا و اوکراین تنش ایجاد کرده است. ترامپ، رئیس جمهور اوکراین را «یک دلقک دیکتاتور» می نامد و به بهانه تامین هزینه بیشتر ناتو توسط اروپا، و قطع کمک های نظامی به اوکراین، صحنه عملیاتی اروپا را دگرگون کرده است. آغاز مذاکرات صلح اوکراین توسط هیات های آمریکایی و روسی در عربستان، بدون حضور اوکراین و اروپا، چراغ سبز ترامپ به پوتین برای تقسیم دوباره جهان بین آمریکای ترامپ و «ارواسیای» روسیه است.
ادامه مطلب
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت وگویی خاطر نشان می کند در ادبیات دونالد ترامپ در جلسه‌ای که با زلنسکی داشت، دیدید که به کرات از «برگ برنده» و «کارت بازی» استفاده کرد. این ادبیات کسانی است که کشورها را مانند کارت بازی می‌بینند. یعنی یک سیاستمداری که نگاه تاراج گرایانه و سوداگرایانه دارد. مشابه همین نگاه توسط کرملین و پوتین در قبال ایران پیاده شد. یعنی همان گونه که آمریکا توانست اوکراین را قربانی منافع خود در مناسبات با روسیه کند. طبیعتا روس‌ها و پوتین هم ایران را به راحتی و برای تحقق منافع خود قربانی خواهند کرد
ادامه مطلب
محمدجواد جمالی‌نوبندگانی در گفت وگویی تاکید دارد که هرچه تنش بین زلنسکی و ترامپ و جدال بین اروپا و آمریکا بیشتر شود، در کوتاه‌مدت، اثر آن بر سیاست خارجی ایران، آن خواهد بود که فضا و بستری برای اجماع‌سازی علیه تهران شکل نخواهد گرفت. به‌خصوص که این روزها زمزمه تلاش‌ها برای فعال‌کردن مکانیسم ماشه و فشار دولت ترامپ و کنگره آمریکا بر سه کشور اروپایی عضو برجام در زمینه ارجاع پرونده هسته‌ای ایران از شورای حکام به شورای امنیت و بازگشت قطع‌نامه‌های این شورا (امنیت) مطرح است.
ادامه مطلب
تنش شامگاه جمعه میان ولودیمیر زلنسکی و دونالد ترامپ در کاخ سفید، بدون شک به نفع روسیه تمام می‌شود، زیرا می‌تواند حمایت آمریکا از اوکراین را کاهش داده و مسکو را در جنگ دست برتر دهد. اما برخلاف تصور رایج، این اتفاق لزوماً به سود ایران نیست. بسیاری بر این باورند که هرچه روسیه موقعیت بهتری داشته باشد، می‌تواند در میانجیگری میان ایران و آمریکا نقش مثبتی ایفا کند، اما واقعیت این است که مسکو به یک تنش کنترل‌شده بین تهران و واشنگتن نیاز دارد، نه به حل‌وفصل اختلافات آن‌ها.
ادامه مطلب
ابوالقاسم دلفی در گفت وگویی باور دارد که اگر می‌خواهیم بحران از این عمیق‌تر نشود، باید در کمترین زمان ممکن به سمت مذاکرات عملی برویم. تکرار می‌کنم که مذاکره عملی، نه دیدار و گفت‌وگو و تماس تلفنی یا نوشته‌های توییتری. باید با حضور فیزیکی در اروپا و آغاز مذاکرات، پنجره روابط را باز کنیم
ادامه مطلب
کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: اکنون سؤال این است که پوتین چگونه می‌تواند حمایت ترامپ را جبران کند؟ اگرچه ترامپ برای کسب وجهه به‌عنوان قهرمان صلح، انتظار انعطاف از پوتین دارد، اما ممکن است انتظارات بیشتری داشته باشد. بیانیه کرملین حاکی از آن است که مسائل خاورمیانه از‌جمله برنامه هسته‌ای ایران نیز در تماس ترامپ و پوتین مطرح شده است.
ادامه مطلب
محسن بهاروند در گفت وگویی تاکید دارد که اگر مذاکرات بین پوتین و ترامپ علاوه بر احیای روابط دوجانبه مسکو - واشنگتن به پایان‌دادن جنگ اوکراین منجر شود و این جنگ فلسفه، ماهیت و محتوای خود را از دست بدهد، اروپایی‌ها ناچار خواهند بود برای تداوم روابط و مناسبات با ایالات متحده آمریکا به دنبال پیداکردن نقاط و فصول مشترک دیگری باشند تا بتوانند با مانوردادن روی آن، این پالس را به کاخ سفید بدهند که اروپا همچنان متحد آمریکاست و اتفاقا به همین واسطه اروپا سعی خواهد کرد با فعال‌کردن مکانیسم ماشه همچنان همراهی، همسویی و حمایت خود را از سیاست‌های آمریکا نشان دهد. به بیان دیگر اروپا سعی می‌کند «پرونده ایران را به موضوع و سرفصل توافق با آمریکا تبدیل کند و از فعال‌کردن مکانیسم ماشه و سایر موضوعات مربوط به پرونده ایران پل ارتباطی با آمریکا بسازد».
ادامه مطلب