محمدرضا لشینی

برجام حلال مشکلات بود؟

مساله ایران و امریکا جدید

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آمریکا پس از انقلاب، تحریم‌های اقتصادی و نظامی متعددی علیه ایران وضع کرد که به تشدید اختلافات و تنش‌ها انجامید. نگرانی‌های آمریکا و کشورهای غربی درباره برنامه هسته‌ای ایران و احتمال دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، یکی دیگر از عوامل اصلی تنش‌ها بوده است. اختلافات در مورد سیاست‌های منطقه‌ای، به ویژه در عراق، سوریه و یمن، بر تنش‌ها افزوده است. ایران نیز حمایت خود را از جبهه ی مقاومت  در خاورمیانه (مانند حزب‌الله لبنان و حوثی‌ها) اعلام کرده، در مقابل روابط نزدیک آمریکا با رژیم اسرائیل، به عنوان یک عامل دیگر در تشدید تنش‌ها عمل کرده است. اما آیا به واقع عادی سازی رابطه با ایران، برای آمریکا اهمیت دارد؟

ادامه مطلب

چرا لشکرکشی به مرزهای شمالی برای اسرائیل سخت است

باتلاق لبنان برای نتانیاهو

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: لبنان کشوری است که از طریق سوریه و عراق به ایران و محور مقاومت متصل می شود و هرگز همچون غزه محصور نیست، پس نه تنها طی چهار دهه ی اخیر از تسلیحات کاربردی تر بهره مند بوده است، بلکه در زمان یک درگیری همه جانبه ی احتمالی نیز دست بازتری برای تأمین تسلیحات خواهد داشت.

ادامه مطلب

از مشکلات با همسایگان تا بحران محیط زیست و انرژی

چالش‌های پیش روی دولت پزشکیان

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بحرانی که به حیات و ممات کشورمان مربوط است، بحث انرژی و محیط زیست است. مشکل کم آبی و خالی شدن سفره های آب زیرزمینی و در نهایت امر نشست زمین، چند دهه است که همه ی اقشار جامعه را فارغ از طبقه ی اجتماعی و شغلشان، نگران کرده است.

ادامه مطلب

نمونده ترکیه و هند

موازنه‌ی منفی

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به زبان ساده موازنه ی منفی در سیاست خارجی بدین معناست که که شما به عنوان یک کشور مستقل تا جایی که ممکن است به هیچ ابرقدرتی امتیاز ندهید و در عوض تا جایی که ممکن است، با بازی درست و استفاده از اختلافات، از هر یک از ابرقدرت ها امتیاز بگیرید.

ادامه مطلب

باید تدبیر کرد

ایران و آمدن احتمالی ترامپ

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ما در موضوع برنامه ی هسته ای، نیازمند یک تصمیم قاطع هستیم. این تصمیم می تواند سرنوشت ما را برای همیشه عوض کند و باعث شود تا دیگر هرگز در خبرها نشنویم که مقامات بلندپایه ی آمریکایی بیان کنند که «همه ی گزینه ها روی میز است.»

ادامه مطلب

پکن توانایی رویارویی با واشنگتن را ندارد

قدرت برتر نظامی امریکا نسبت به چین

محمدحسین واحدی و محمدرضا لشینی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: رقابت اقتصادی بین ایالات متحده آمریکا و چین کاملا مشهود است اما آیا این تقابل به یک رقابت نظامی تسلیحاتی مدل جنگ سرد نیز منجر خواهد شد؟

ادامه مطلب

باید فکری جدی برای برزخ خود کنیم

لزوم بازگشت نفوذ ایران به مرزهای ایرانشهر ساسانی

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ما متعلق به این برزخ نیستیم، نزدیک سه قرن پیش از اسب افتاده ایم اما هرگز از اصل نیفتاده ایم‌. گربه نبوده ایم و گربه نخواهیم ماند، این ققنوس همواره از خاکستر خویش برخاسته است، همچون حکیم فردوسی بزرگ که در اوج سیاهی همچون نور بر پیکر این خاک اهورایی تابید و سخن به پارسی زنده کرد. ما برای قدرت و تعادل بیشتر باید در جهان، ابتدا به ساکن در جغرافیای تاریخی ایران بوم، ایران فرهنگی، ایرانشهر، ایران بزرگ، سرزمین نوروز و یا اسامی دیگری که به این پهنه ی جغرافیایی تاریخی اتلاق می شود و در اسناد مختلف همچون کتیبه ی کرتیر یا نقل حمدالله مستوفی آمده است، هر چه بیشتر همگرایی ایجاد کنیم.

ادامه مطلب

تلاش برای بهبود کمی و کیفی توانایی نظامی ادامه دارد

پهپاد و موشک، دو بال قدرتمند نظامی ایران

محمد حسین واحدی و محمدرضا لشینی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: در حال حاضر نیروهای مسلح ایران از نظر امکانات و انسجام درونی به پیشرفت بسیار خوبی رسیدند تا جایی که توجه برخی مقامات و رسانه های غربی را بر انگیخته و از طرفی نگرانی بسیار زیادی برای اسرائیل و کشورهای غربی به وجود آورده است. گویا ایران دیگر آن کشوری که در زمان جنگ هشت ساله تصور می کردند نیست؛ برای مثال در یک مصاحبه تلویزیونی با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل مجری می پرسد بزرگترین مشکل اسرائیل در حال حاضر چیست نتانیاهو سه مرتبه نام ایران را تکرار می کند.

ادامه مطلب

جهان امروز را بهتر دریابیم

ایران و فرصت‌های پیش رو

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران کشوری بسیار ثروتمند است که با وجود داشتن یک درصد جمعیت جهان ۹ درصد معادن دنیا را در خود جای داده است. نقاط قوت ایران در آینده جهان می‌توانند انرژی خورشیدی، داشتن ذخایر نفت، معدن، گاز و همچنین ژئوپولتیک خاص ایران باشند.  

ادامه مطلب

از تحریم تا اتهامات بی پایه

چرا این قدر تحت فشاریم؟!

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حوزه ی تمدنی ایران که جغرافیایی مشخص چه از نظر تاریخی و چه از نظر مردمی، فرهنگی و زبانی دارد، اساساً جمهوری اسلامی هیچ دخالتی نکرده است. با وجود اینکه جمهوری اسلامی تنها دولتی بود که کشورش بیشترین قرابت هویتی را با افغانستان داشت اما در قبال تغییر دولت در افغانستان و تشکیل مجدد امارت طالبان، مطلقا نظاره گر بود تا بازیگرانی همچون پاکستان نقش اصلی را ایفا کنند. حتی در قبال حق آبه ی هیرمند نیز کاملاً محجوب به حیا و با گذشت بوده است. در مورد جنگ بین دولت باکو و ارمنستان بر سر آرتساخ، مطلقا هیچ دخالتی نکرد، حال آنکه حتی با دولت الهام علی‌اف که تمایلات کاملاً ضد ایرانی دارد، تنها به سبب مسلمان بودنش، همدلی داشت. حتی پس از فروپاشی شوروی با وجود اینکه عده ای در اران و شروان، به خصوص تالش ها خواهان الحاق مجدد به ایران بودند اما از آن زمان تا کنون دولت جمهوری اسلامی ایران هرگز ادعایی بر قفقاز نداشته است.

ادامه مطلب

کارنامه نه چندان درخشان نظامی مسکو

آیا روسیه در اوکراین همچون یک ابرقدرت ظاهر شد؟

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یک پرسش مهم اما این است که آیا روسیه در حد و اندازه ی یک ابرقدرت و به عنوان دومین ارتش قدرتمند جهان، عملکردی درخور داشته است؟

ادامه مطلب

از انفعال در برابر روسیه و چین تا سرسختی نسبت به امریکا

مکتبی جدید به نام رئالیسم گزینشی

محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: افراد معتقد به رئالیسم گزینشی معتقد هستند که ما به هیچ عنوان نباید در قفقاز جنوبی و در منازعات آرتساخ یا قره باغ کوهستانی، دخالتی بکنیم و باید سعی کنیم که با هر دو طرف به تعامل برسیم، همچنین با دولت الهام علی‌اف و پاشینیان به مذاکره بپردازیم و چه بسا مجبور شویم ایجاد کردیور زنگه زور را هم قبول کنیم. معتقدین به مکتب رئالیسم تدافعی باور دارند که روسیه طرفدار این کریدور است فلذا ما به دلیل اتحاد استراتژیکمان با روسیه نباید با دولت پوتین مخالفت کنیم و در قفقاز دخالتی نکنیم، بلکه بپذیریم که قفقاز حیاط خلوت روسیه است و باید به این حیاط خلوت احترام بگذاریم.

ادامه مطلب