بسیاری از عرب‌ها، ایده «اسرائیل بزرگ» را باور نمی‌کردند و آن را یا اغراق‌گوییِ افراطیون عرب می‌پنداشتند یا رؤیای گروه‌های کوچکی از افراطیون اسرائیلی. اما وقتی خودِ نخست‌وزیر اسرائیل آن را در این زمانه بر زبان می‌آورد، مشکل از همین‌جا آغاز می‌شود؛ و از همین زاویه می‌توان واکنش‌های تندِ عربی به‌ویژه از سوی مصر، اردن و شورای همکاری خلیج فارس را فهمید.
ادامه مطلب
ترامپ ممکن است در حال حاضر احساس پیروزی کند، اما ممکن است خلق و خو، ظرفیت یا اراده سیاسی لازم برای تحمیل یک صلح جامع را نداشته باشد. در عوض، او باید بر غزه تمرکز کند. این به معنای تضمین آتش‌بس پایدار، رسیدگی به فاجعه انسانی و زمینه‌سازی برای راه حل دو کشور است. این به معنای حمایت از ابتکاراتی مانند ماموریت تثبیت پیشنهادی نسیبه است و اطمینان از این که صدای فلسطینیان در هر طرح حکومتداری پس از جنگ محوری است. و این به معنای به رسمیت شناختن این است که صلح منطقه‌ای را نمی‌توان بر ویرانه‌های غزه بنا کرد.
ادامه مطلب
مهمترین سوالات این است که آیا برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران همچنان پابرجا مانده است یا خیر. ادعاها و ادعاهای متقابل همچنان ادامه دارد؛ اسرائیل مدعی نابودی برنامه هسته‌ای ایران است، اما در حالی که ایران به خسارات گسترده اذعان می‌کند، پیروزی خود را نیز اعلام می‌کند.
ادامه مطلب
ابوالفضل حسینی نیک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: راه توسعه عراق پروژه‌ای استراتژیک است که نه‌تنها برای بغداد، بلکه برای کل منطقه پیامدهای ژرفی به همراه دارد. برای ایران، این طرح در عین حال که فرصت‌هایی برای مشارکت اقتصادی و ترانزیتی فراهم می‌کند، تهدیدهایی جدی نیز متوجه جایگاه ژئوپلیتیک کشور می‌سازد. در چنین شرایطی، سیاست انفعال هزینه‌زا خواهد بود.
ادامه مطلب
پیمان صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: کریدور زنگزور که در نگاه اول به‌عنوان مسیر تجاری برای اتصال جمهوری آذربایجان به نخجوان از طریق جنوب ارمنستان معرفی می‌شود، در واقع یک مانور ژئوپولیتیک مهم با پیامدهای مستقیم برای موازنه قدرت در قفقاز جنوبی و کل فضای اوراسیاست.
ادامه مطلب
سخنگوی وزارت امور خارجه با اشاره به شایعه تعطیلی سفارتخانه‌های خارجی در تهران گفت: هیچ‌یک از سفارتخانه‌هایی که گفته شده تعطیل هستند، در واقع تعطیل نشده‌اند.
ادامه مطلب
محمدعلی قنامی زاده فلاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: جنگ دوازده روزه، صحنه تقابل دو منطق نظامی نامتقارن بود. از یک سو، ایران با اتکا به دکترین بازدارندگی تهاجمی، توانایی خود را در وارد آوردن ضربات موشکی و پهپادی دقیق و اشباع‌کننده به عمق استراتژیک اسرائیل به اثبات رساند. عبور موفقیت‌آمیز بخشی از پرتابه‌ها از سپرهای چندلایه دفاعی اسرائیل، واقعیتی انکارناپذیر بود که لرزه بر اندام ستادهای فرماندهی منطقه انداخت. این نمایش قدرت، به آنکارا یادآور شد که در همسایگی شرقی، قدرتی ظهور کرده که قادر است معادلات را نه با نیروی کلاسیک هوایی یا زرهی، که با تکیه بر زرادخانه‌ای مدرن از موشک‌های بالستیک و کروز بازتعریف کند. این توانمندی، برای ترکیه که خود را در میانه یک قرن ترک می‌بیند و داعیه رهبری منطقه‌ای دارد، هم یک تهدید بالقوه و هم یک الگوی قابل تامل بود.
ادامه مطلب
غفور کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ایران با سپری کردن دوازده روز جنگ تمام عیار و خروج سرافرازانه از چالش سخت برای حیات و بازسازی، دشمنان و دوستان خود را بیشتر شناخت. علی‌رغم اینکه دولت باکو خود را از هرگونه مشارکت در این جنگ تحمیلی به نفع رژیم صهیونیستی مبرا دانسته اما دخالت‌های باکو در این جنگ برای ایران، مسجل شده است. حکومتی که فاقد هرگونه ریشه مردمی است در طوفان‌های پیش رو ناگزیر بی‌ثبات و فاقد مقاومت خواهد بود.
ادامه مطلب
محمد بیدگلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در واقع اقتصاد مهمترین بازوی قدرت این کشور در سال‌های اخیر بوده البته که قطعاً چین آرزو‌های بالاتری را برای خود متصور است و بعید نیست این اژد‌های قرمز بعد از بعد اقتصادی به تقویت بعد نظامی خود بپردازد.
ادامه مطلب
بی‌طرفی اغلب در چارچوب ژئوپلیتیک خاورمیانه حول محور قدرت و کنترل می‌چرخد تا صلح. تصمیم پادشاهی برای بی‌طرف ماندن، یک قمار استراتژیک با هدف تقویت نقش آن به عنوان یک کارگزار قدرت منطقه‌ای است.
ادامه مطلب
سید کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این نظم در حال تکوین، الگوهای سنتی دیپلماسی انرژی دیگر پاسخ‌گو نیستند؛ آنچه در حال ظهور است، دیپلماسی چندلایه انرژی است: ترکیبی از گفت‌وگوهای رسمی، مشارکت‌های منطقه‌ای، تعاملات بین شرکتی، و بازیگری نهادهای مالی و اقلیمی. پرسش اینجاست: ایران، با انبوهی از فرصت‌های طبیعی و چالشهای ساختاری، چه جایگاهی در این نظم نوین دارد؟
ادامه مطلب
ناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: روسیه با شناسایی طالبان، صرفاً وارد یک رابطه رسمی نشده، بلکه نقشه‌ای پیچیده برای بازتعریف ساختار قدرت در افغانستان و بهره‌برداری چندلایه از شکاف‌ها و رقابت‌ها میان قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی را به اجرا گذاشته است.
ادامه مطلب
علی رضوانی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: التحصیلان حوزه روابط بین‌الملل و دیپلماسی اقتصادی قرار گیرد و در این مجال مختصر علت چرخش و گرایش این کشور به شرق را نیز بنای به کالبد شکافی نداریم. فقط علایم موجودی همچون موفقیت حزب حاکم در جذب سرمایه‌گذاری خارجی به‌خصوص از کشورهای شرقی و چین را در این قطعه جدا شده از بهشت در شرق دریای سیاه از یک سو و درس‌آموزی به هنگام مردمی با هویت فرهنگی تاریخی افتخارآمیز ۲۵۰۰ ساله، از بدعهدی های غرب با شهروندان اوکراین که نتیجه‌ای جز آوارگی و عقب‌ماندگی تلخ برای غرب دریای سیاه نداشته، عامل تحلیل و پیش بینی نویسنده مطلب است که چه اقدامی می‌تواند علاوه بر تقویت امنیت منطقه قفقاز پیشرفت، توسعه و رفاه عمومی را برای کشورهای همسایه گرجستان موجب شود. همین باور بهانه من برای توجه دادن مخاطب به عضویت احتمالی گرجستان در اتحادیه اقتصادی گمرکی اوراسیاست که همسو با منافع مردم و منویات حزب حاکم گرجستان برای نقش آفرینی اعتدالی و تنظیم گری قدرت اقتصادی در منطقه و متاثر از آن در عرصه بین‌الملل است برای عبور از رویای پیوستن به اروپا.
ادامه مطلب
کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مکانیسم ماشه نه پایان راه، بلکه نقطه‌ای است برای بازتعریف استراتژی‌ها و ساختن آینده‌ای پایدارتر و مقتدرانه‌تر برای ایران در منظومه پیچیده خاورمیانه.
ادامه مطلب
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: وضعیت پس از جنگ ۱۲ روزه اسرائیل و ایران در مرحله‌ای از «آتش‌بس فعال» قرار دارد که با خطر تشدید درگیری‌های مقطعی یا نیابتی همراه است. بازسازی استراتژیک دو طرف، به‌ویژه در حوزه نظامی (تقویت توان موشکی ایران و مدرنیزاسیون دفاعی اسرائیل) نشان می‌دهد که هیچ یک به دنبال بازگشت به وضعیت پیشاجنگ نیستند، بلکه در حال تثبیت بازدارندگی برای مذاکره از موضع قدرت هستند.
ادامه مطلب
فرزاد محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایجاد یک چارچوب همکاری‌های امنیتی منطقه‌ای بر اساس عوامل همگرایی، با الگوبرداری از مدل‌های موفق، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای کشورهای منطقه است. خاورمیانه به‌عنوان مهد تمدن‌ها، از پیشینه و تاریخ غنی برخوردار است، لذا یافتن عوامل همگرایی چندان دشوار نیست و تنها به بازتعریف گفتمان‌های سیاسی بر اساس این عوامل نیازمند هستیم.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از منظر ایران، مهمترین دغدغه در روابط با چین، کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و تنوع‌بخشی به صادرات غیرنفتی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی در زیرساخت‌ها و صنایع حیاتی، و دور زدن تحریم‌های یکجانبه غرب است. ایران به دنبال شریکی قدرتمند است که بتواند در حوزه فناوری، زیرساخت و توسعه اقتصادی، پشتوانه محکمی باشد. همچنین، حمایت سیاسی چین در مجامع بین‌المللی، به ویژه در برابر فشارهای غرب، برای ایران از اهمیت بالایی برخوردار است. گسترش همکاری‌های دفاعی و امنیتی نیز از دیگر دغدغه‌های ایران در این رابطه است.
ادامه مطلب
شرمین نروانی در گفت‌وگویی که در اختیار دیپلماسی ایرانی قرار گرفته است، می‌گوید: جنگ ۱۲ روزه اخیر میان ایران و اسرائیل نشان داد که فقدان عمق جغرافیایی، این رژیم را در برابر ضربات به زیرساخت‌های نظامی، راهبردی، اقتصادی و خدماتی‌اش به‌شدت آسیب‌پذیر کرده است. به همین دلیل، تل‌آویو اکنون در تلاش است به‌طور ناامیدانه‌ای دست به گسترش سرزمینی بزند، غافل از آن‌که حفظ این مناطق بدون دسترسی دائمی و مستقیم به خزانه آمریکا—که خود در بحران به‌سر می‌برد—غیرممکن است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: حمایت نظامی، دیپلماتیک، اقتصادی و... غرب از دولت دست نشانده خود، اسرائیل، شکل‌گیری توهم ابرقدرت منطقه‌ای برای اسرائیل را سبب شده و این توهم بر راهبرد تهاجمی و ایدئولوژیک اسرائیل اثرگذار بوده است.
ادامه مطلب
محمد راه‌پیما در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این مقاله، به تحلیل راهبردهای کلان ژئوپلتیکی جمهوری اسلامی ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز پرداخته می‌شود. هدف، تبیین دقت و کارآمدی این استراتژی‌ها در مقابل فشارهای سیاسی، نظامی و اقتصادی نظام بین‌الملل برای مهار یا حذف ایران است. راهبردهایی چون محور مقاومت، اقتصاد مقاومتی، توسعه بازدارندگی نظامی، دیپلماسی فعال، نگاه به شرق و پرهیز هوشمندانه از جنگ از جمله مهمترین مؤلفه‌های این تحلیل هستند.
ادامه مطلب
فاطمه خادم‌شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چشم‌انداز آینده برجام و این مسیر دیپلماتیک، ترکیبی از صبر و هوشمندی، حفظ خطوط قرمز و تعامل با بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی است. برای ایران ادامه دیپلماسی صبورانه، حفظ استقلال راهبردی و جلوگیری از تشدید تنش‌ها اهمیت فراوان دارد. تقویت همکاری‌های منطقه‌ای در کنار مذاکرات هسته‌ای باید به سیاست‌های کلان افزوده شود تا منافع امنیتی راهبردی ایران به شکل کامل حفظ شود. در مقابل، کشورهای اروپایی که نقش میانجی دارند، باید برای ارائه تضمین‌های ملموس‌تر، ایجاد سازوکارهای اجرایی قوی و حفظ استقلال سیاسی خود در برابر فشارهای آمریکا تلاش کنند.
ادامه مطلب
کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: هر کشوری که بتواند داده‌های خود را حفاظت، پردازش و تفسیر کند، به بازیگر واقعی تبدیل می‌شود. بنابراین ایجاد حکمرانی داده بومی، مستقل از زیرساخت‌های فراسرزمینی، یک ضرورت استراتژیک برای آینده منطقه به‌شمار می‌رود. شاید بتوان گفت اگر قرن بیستم، قرن تسلط نفت بر سیاست بود، قرن بیست‌ویکم، دوران فرمانروایی الگوریتم بر امنیت است.
ادامه مطلب
تقاضا برای تسلیحات روسی به شدت ضعیف شده است، اما مقامات کشورهای خاورمیانه حتی یک قرارداد محدود یا موقت با اوکراین را چراغ سبزی برای بهره‌گیری سریع از زنجیره‌های تامین جدید مسکو می‌دانند.
ادامه مطلب
محمدعلی مهتدی در یادداشتی می‌نویسد: باید توجه داشت که "وحدت عاشورائی" به عنوانی یک دستاورد و سلاحی کارآمد در منطقه وارد صحنه شده و برای حفظ و بالندگی این وحدت باید برنامه ریزی شود و هر اقدام نابخردانه ای در جهت مصادره یا تضعیف این وحدت خیانت به آرمان ها و ملت های منطقه تلقی شود.
ادامه مطلب
محمد محمودی‌کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه مسلم است، نظم امنیتی پیشین در خاورمیانه به پایان رسیده و بازیگران منطقه باید خود را با واقعیت‌های جدیدی تطبیق دهند که ایران در آن به عنوان یکی از ارکان اصلی معادلات امنیتی ظاهر شده است. این تحول، خود زمینه‌ساز چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی خواهد بود که تحلیل آن‌ها به نگاهی عمیق‌تر و جامع‌تر نیازمند است.
ادامه مطلب
اکبر فیجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: جامعه جهانی باید بپذیرد که علت اصلی ناامنی در دریای سرخ و به طور کلی معضلات کنونی خاورمیانه، کشور جعلی اسرائیل و سلطه‌جویی و مداخله آمریکا و سایر کشورهای قدرتمند غربی در امور کشورهای منطقه است و تنها راه حل این بحران‌ها و ضمانت ثبات و امنیت، توقف جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین و سایر نقاط غرب آسیا و خروج آمریکا و دیگر استعمارگران غربی از منطقه و عدم مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر است.
ادامه مطلب
محمدمهدی احسان‌طلب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: رژیم صهیونیستی، به‌عنوان رژیمی فاقد عمق راهبردی و درگیر تنش‌های ژئوپلیتیکی، اما دارای مزیت‌های تکنولوژیک و پیوند راهبردی با قدرت‌های جهانی شناخته می‌شود. رژیم صهیونیستی، با آغاز درگیری نظامی-امنیتی با جمهوری اسلامی، از یک بعد، در پی فرار از پیامدهای اجتناب ناپذیر گسست ژئواکونومیک جهانی بر این رژیم و تضعیف موقعیت ژئواکونومیک جمهوری اسلامی ایران است. بر این اساس، در ادامه به بررسی اقدامات این رژیم طی چند سال اخیر در چارچوب نظری ژئواکونومیک می‌پردازیم.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: باید به این موضوع اشاره کرد که امروز ترامپ دقیقاً نمی‌داند که چه خواهد کرد و آیا در رابطه با ایران راه‌حل سیاسی را در پیش خواهد گرفت یا از راه‌حل نظامی استفاده خواهد کرد، اما می‌توان حدس زد که ترجیح ترامپ بر راه حل سیاسی است.
ادامه مطلب
سید محمدتقی آقایان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه تحت عنوان «آتش‌بس» میان تهران و تل‌آویو مطرح شد، نه نشانه‌ای از عقب‌نشینی یا تردید، بلکه نماد تثبیت جایگاه ایران به‌عنوان یک قدرت نظامی برتر در منطقه و جهان بود.
ادامه مطلب
کامبیز مهدی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: انتظار می‌رود نمایندگی‌های ایران در کشورهای مختلف، به‌ویژه در غرب و منطقه، از وضعیت انفعالی خارج شوند و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های رسانه‌ای، آکادمیک و سیاسی، در جهت تبیین مواضع مشروع جمهوری اسلامی ایران گام‌های ملموس بردارند و پروژه ایران هراسی را از بین ببرند.
ادامه مطلب