کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مکانیسم ماشه نه پایان راه، بلکه نقطه‌ای است برای بازتعریف استراتژی‌ها و ساختن آینده‌ای پایدارتر و مقتدرانه‌تر برای ایران در منظومه پیچیده خاورمیانه.
ادامه مطلب
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: وضعیت پس از جنگ ۱۲ روزه اسرائیل و ایران در مرحله‌ای از «آتش‌بس فعال» قرار دارد که با خطر تشدید درگیری‌های مقطعی یا نیابتی همراه است. بازسازی استراتژیک دو طرف، به‌ویژه در حوزه نظامی (تقویت توان موشکی ایران و مدرنیزاسیون دفاعی اسرائیل) نشان می‌دهد که هیچ یک به دنبال بازگشت به وضعیت پیشاجنگ نیستند، بلکه در حال تثبیت بازدارندگی برای مذاکره از موضع قدرت هستند.
ادامه مطلب
فرزاد محمدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایجاد یک چارچوب همکاری‌های امنیتی منطقه‌ای بر اساس عوامل همگرایی، با الگوبرداری از مدل‌های موفق، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای کشورهای منطقه است. خاورمیانه به‌عنوان مهد تمدن‌ها، از پیشینه و تاریخ غنی برخوردار است، لذا یافتن عوامل همگرایی چندان دشوار نیست و تنها به بازتعریف گفتمان‌های سیاسی بر اساس این عوامل نیازمند هستیم.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از منظر ایران، مهمترین دغدغه در روابط با چین، کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و تنوع‌بخشی به صادرات غیرنفتی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی در زیرساخت‌ها و صنایع حیاتی، و دور زدن تحریم‌های یکجانبه غرب است. ایران به دنبال شریکی قدرتمند است که بتواند در حوزه فناوری، زیرساخت و توسعه اقتصادی، پشتوانه محکمی باشد. همچنین، حمایت سیاسی چین در مجامع بین‌المللی، به ویژه در برابر فشارهای غرب، برای ایران از اهمیت بالایی برخوردار است. گسترش همکاری‌های دفاعی و امنیتی نیز از دیگر دغدغه‌های ایران در این رابطه است.
ادامه مطلب
شرمین نروانی در گفت‌وگویی که در اختیار دیپلماسی ایرانی قرار گرفته است، می‌گوید: جنگ ۱۲ روزه اخیر میان ایران و اسرائیل نشان داد که فقدان عمق جغرافیایی، این رژیم را در برابر ضربات به زیرساخت‌های نظامی، راهبردی، اقتصادی و خدماتی‌اش به‌شدت آسیب‌پذیر کرده است. به همین دلیل، تل‌آویو اکنون در تلاش است به‌طور ناامیدانه‌ای دست به گسترش سرزمینی بزند، غافل از آن‌که حفظ این مناطق بدون دسترسی دائمی و مستقیم به خزانه آمریکا—که خود در بحران به‌سر می‌برد—غیرممکن است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: حمایت نظامی، دیپلماتیک، اقتصادی و... غرب از دولت دست نشانده خود، اسرائیل، شکل‌گیری توهم ابرقدرت منطقه‌ای برای اسرائیل را سبب شده و این توهم بر راهبرد تهاجمی و ایدئولوژیک اسرائیل اثرگذار بوده است.
ادامه مطلب
محمد راه‌پیما در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در این مقاله، به تحلیل راهبردهای کلان ژئوپلتیکی جمهوری اسلامی ایران از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز پرداخته می‌شود. هدف، تبیین دقت و کارآمدی این استراتژی‌ها در مقابل فشارهای سیاسی، نظامی و اقتصادی نظام بین‌الملل برای مهار یا حذف ایران است. راهبردهایی چون محور مقاومت، اقتصاد مقاومتی، توسعه بازدارندگی نظامی، دیپلماسی فعال، نگاه به شرق و پرهیز هوشمندانه از جنگ از جمله مهمترین مؤلفه‌های این تحلیل هستند.
ادامه مطلب
فاطمه خادم‌شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: چشم‌انداز آینده برجام و این مسیر دیپلماتیک، ترکیبی از صبر و هوشمندی، حفظ خطوط قرمز و تعامل با بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی است. برای ایران ادامه دیپلماسی صبورانه، حفظ استقلال راهبردی و جلوگیری از تشدید تنش‌ها اهمیت فراوان دارد. تقویت همکاری‌های منطقه‌ای در کنار مذاکرات هسته‌ای باید به سیاست‌های کلان افزوده شود تا منافع امنیتی راهبردی ایران به شکل کامل حفظ شود. در مقابل، کشورهای اروپایی که نقش میانجی دارند، باید برای ارائه تضمین‌های ملموس‌تر، ایجاد سازوکارهای اجرایی قوی و حفظ استقلال سیاسی خود در برابر فشارهای آمریکا تلاش کنند.
ادامه مطلب
کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: هر کشوری که بتواند داده‌های خود را حفاظت، پردازش و تفسیر کند، به بازیگر واقعی تبدیل می‌شود. بنابراین ایجاد حکمرانی داده بومی، مستقل از زیرساخت‌های فراسرزمینی، یک ضرورت استراتژیک برای آینده منطقه به‌شمار می‌رود. شاید بتوان گفت اگر قرن بیستم، قرن تسلط نفت بر سیاست بود، قرن بیست‌ویکم، دوران فرمانروایی الگوریتم بر امنیت است.
ادامه مطلب
تقاضا برای تسلیحات روسی به شدت ضعیف شده است، اما مقامات کشورهای خاورمیانه حتی یک قرارداد محدود یا موقت با اوکراین را چراغ سبزی برای بهره‌گیری سریع از زنجیره‌های تامین جدید مسکو می‌دانند.
ادامه مطلب
محمدعلی مهتدی در یادداشتی می‌نویسد: باید توجه داشت که "وحدت عاشورائی" به عنوانی یک دستاورد و سلاحی کارآمد در منطقه وارد صحنه شده و برای حفظ و بالندگی این وحدت باید برنامه ریزی شود و هر اقدام نابخردانه ای در جهت مصادره یا تضعیف این وحدت خیانت به آرمان ها و ملت های منطقه تلقی شود.
ادامه مطلب
محمد محمودی‌کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه مسلم است، نظم امنیتی پیشین در خاورمیانه به پایان رسیده و بازیگران منطقه باید خود را با واقعیت‌های جدیدی تطبیق دهند که ایران در آن به عنوان یکی از ارکان اصلی معادلات امنیتی ظاهر شده است. این تحول، خود زمینه‌ساز چالش‌ها و فرصت‌های جدیدی خواهد بود که تحلیل آنها به نگاهی عمیق‌تر و جامع‌تر نیازمند است.
ادامه مطلب
اکبر فیجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: جامعه جهانی باید بپذیرد که علت اصلی ناامنی در دریای سرخ و به طور کلی معضلات کنونی خاورمیانه، کشور جعلی اسرائیل و سلطه‌جویی و مداخله آمریکا و سایر کشورهای قدرتمند غربی در امور کشورهای منطقه است و تنها راه حل این بحران‌ها و ضمانت ثبات و امنیت، توقف جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین و سایر نقاط غرب آسیا و خروج آمریکا و دیگر استعمارگران غربی از منطقه و عدم مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر است.
ادامه مطلب
محمدمهدی احسان‌طلب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: رژیم صهیونیستی، به‌عنوان رژیمی فاقد عمق راهبردی و درگیر تنش‌های ژئوپلیتیکی، اما دارای مزیت‌های تکنولوژیک و پیوند راهبردی با قدرت‌های جهانی شناخته می‌شود. رژیم صهیونیستی، با آغاز درگیری نظامی-امنیتی با جمهوری اسلامی، از یک بعد، در پی فرار از پیامدهای اجتناب ناپذیر گسست ژئواکونومیک جهانی بر این رژیم و تضعیف موقعیت ژئواکونومیک جمهوری اسلامی ایران است. بر این اساس، در ادامه به بررسی اقدامات این رژیم طی چند سال اخیر در چارچوب نظری ژئواکونومیک می‌پردازیم.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: باید به این موضوع اشاره کرد که امروز ترامپ دقیقاً نمی‌داند که چه خواهد کرد و آیا در رابطه با ایران راه‌حل سیاسی را در پیش خواهد گرفت یا از راه‌حل نظامی استفاده خواهد کرد، اما می‌توان حدس زد که ترجیح ترامپ بر راه حل سیاسی است.
ادامه مطلب
سید محمدتقی آقایان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه تحت عنوان «آتش‌بس» میان تهران و تل‌آویو مطرح شد، نه نشانه‌ای از عقب‌نشینی یا تردید، بلکه نماد تثبیت جایگاه ایران به‌عنوان یک قدرت نظامی برتر در منطقه و جهان بود.
ادامه مطلب
کامبیز مهدی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: انتظار می‌رود نمایندگی‌های ایران در کشورهای مختلف، به‌ویژه در غرب و منطقه، از وضعیت انفعالی خارج شوند و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های رسانه‌ای، آکادمیک و سیاسی، در جهت تبیین مواضع مشروع جمهوری اسلامی ایران گام‌های ملموس بردارند و پروژه ایران هراسی را از بین ببرند.
ادامه مطلب
علی معموری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: مطالعات جنگ نشان می‌دهند که پایان واقعی جنگ یا با تسلیم کامل یکی از طرفین رخ می‌دهد یا با رسیدن به تعادل در بازدارندگی. روشن است که هیچ یک از این دو محقق نشده است. این نشان می‌دهد که ایران و اسرائیل هر دو در حال آماده‌سازی مجدد خود برای دورهای آینده این رویارویی هستند. آتش‌بس کنونی بیش از آن که ثمره یک توافق پایدار باشد، محصول توازن ناپایدار قوا و هزینه‌های فزاینده جنگ برای منطقه و جهان است.
ادامه مطلب
سید حجت سیداسماعیلی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر تا دیروز صهیونیست‌ها و هم‌پیمانانشان می‌کوشیدند با تهدید حمله نظامی، فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران را متوقف یا محدود کنند، عملیات وعده صادق ۳ نشان داد که این حربه، دیگر کارآیی ندارد. جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها توان بازدارندگی خود را به رخ کشید، بلکه با پاسخ عملیاتی و راهبردی، معادله تهدید را وارونه کرد.
ادامه مطلب
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی در نقد یادداشت منتشرشده توسط شیلا پیلان در نشریه شورای آتلانتیک می‌نویسد: هر طرح ترانزیت منطقه‌ای باید مبتنی بر اصل عمل متقابل و تعادل باشد، و نه دیکته شده از آنکارا، باکو یا تل‌آویو و ارمنستان باید به این مساله توجه کند.
ادامه مطلب
فاطمه خادم شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ایران با هوشمندی زمان افشای این اسناد را انتخاب کرده است؛ در مقطع حساس مذاکرات هسته‌ای و همزمان با تلاش‌های منطقه‌ای برای دستیابی به آتش‌بس در غزه، چنین اقدامی برای تهران یک برگ برنده بی‌سابقه به شمار می‌رود. پیام ضمنی ایران به طرف‌های غربی و اروپایی این است که تهران، فراتر از ظرفیت‌های نظامی، هم‌اینک دارای قدرت جنگ نرم و برتری اطلاعاتی است؛ قدرتی که تنها محدود به پرونده هسته‌ای نیست، بلکه می‌تواند کارکرد بازدارنده در قبال هرگونه فشار یا اقدام خصمانه علیه منافع ایران داشته باشد.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این سفرها فرصتی برای ایران فراهم می‌کند تا پیام‌های روشن و قاطعانه‌ای را به آمریکا و کشورهای اروپایی، قدرت‌های منطقه‌ای و متحدان خود ارسال کند؛ پیام‌هایی مبنی بر جدیت ایران در مذاکرات، حفظ خطوط قرمز و پافشاری بر منافع ملی.
ادامه مطلب
کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: فناوری بلاک‌چین با ماهیت غیرمتمرکز و تغییرناپذیر خود، امکان ایجاد سامانه‌های قابل اعتماد و شفاف را در زنجیره تأمین و مبادله انرژی فراهم می‌آورد.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: عملکرد ایران در این دوره از مذاکرات و تحولات منطقه‌ای نشان از یک تغییر فاز در دیپلماسی جمهوری اسلامی دارد؛ تغییری که از سیاست های واکنشی به رویکردی پیش دستانه، هدفمند و بر پایه تعامل سازنده با همسایگان سوق یافته است.
ادامه مطلب
ترکیه به‌عنوان نقطه اتصال راهبردی در این مسیر، نقش کانونی در انرژی و تجارت پیدا کرده است. در حالی‌که اتحادیه اروپا سرمایه‌گذاری خود را در گذرگاه میانی افزایش داده، ایالات متحده هنوز به‌طور مؤثر وارد این حوزه نشده است، در حالی‌که فرصت‌هایی مهم برای مقابله با نفوذ روسیه، چین و ایران در این منطقه وجود دارد.
ادامه مطلب
علی معموری در یادداشتی اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تحولات دنیای کنونی و جنگ‌های جاری آن در اروپای شرقی، خاورمیانه، و شبه‌قاره هند از تحقق درگیری‌ها تمدن‌ها در خطوط برخورد بین آنها نشان دارد؛ چنان چه رقابت‌های قدرت‌های بزرگ جهان نیز دارای ابعاد فرهنگی و دینی اساسی است. در نتیجه به نظر می‌رسد نقشه دنیای جدید بر اساس مناطق هویتی دینی – فرهنگی در حال شکل‌گیری است. این واقعیت در خاورمیانه نیز صدق می‌کند. خاورمیانه در تاریخ معاصر خود نیروهای سیاسی فعال مختلفی را شاهد بوده که در رقابت با یکدیگر به شکل مستمر در حال تغییر نقشه سیاسی منطقه و پس و پیش بردن مناطق نفوذ بوده‌اند.
ادامه مطلب
عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تأسیس GCC عمدتاً واکنشی به تحولات ژئوپلیتیکی پس از انقلاب ایران و آغاز جنگ ایران و عراق بود. شورا با اهدافی چون تقویت امنیت جمعی، ایجاد یکپارچگی اقتصادی، افزایش رفاه اجتماعی، و اتخاذ مواضع سیاسی واحد در برابر تحولات منطقه‌ای و جهانی شکل گرفت.
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: کنشگری کشور بزرگ و اثرگذاری چون ایران بسیار حائز اهمیت است چرا که ورود و عدم ورود این کشور در تحولات پیش رو بر موفقیت یا عدم موفقیت آنها تاثیر قابل توجهی خواهد گذاشت. به همین دلیل و با توجه به توان بازدارندگی ایران، آمریکا به اتخاذ رویکرد مذاکراتی مجبور شده و گفت‌وگوها در موضوع پرونده هسته‌ای در جریان است که هر چه جلوتر می رویم دشواری‌ها و فراز و نشیب های آن بیشتر نمایان می‌شود.
ادامه مطلب
فاطمه خادم‌شیرازی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: خاورمیانه از دورهای با محوریت نظم سنتی و ضمانت‌گری امنیتی آمریکا به مرحله جدید معامله‌گری راهبردی و رشد نقش قدرت‌های غیرغربی وارد شده است؛ نظمی پویا و پیچیده که در آن بازیگران منطقه‌ای مانند عربستان باید برای تحقق ثبات و شکوفایی اقتصادی، بین گزینه‌های پرهزینه و متضاد، دست به انتخاب‌های کلیدی بزنند و برای تأمین امنیت، به سراغ مدل‌های متنوعی از مشارکت و ائتلاف منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بروند.
ادامه مطلب
سید کامران یگانگی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ایران نیازمند آن است که از نگاه صرفاً صادرات‌محور به انرژی فاصله بگیرد و به‌سمت حکمرانی هوشمند انرژی حرکت کند. این به‌معنای ایفای نقش فعال در طراحی بازارهای منطقه‌ای انرژی، مشارکت در ساختارهای قیمت‌گذاری، ایجاد هاب‌های معاملاتی گاز و برق، و توسعه دیپلماسی اقلیمی در سطح منطقه است.
ادامه مطلب