حضرت آیت‌الله خامنه‌ای شهید سلیمانی را یک واقعیت ماندنی و تا ابد زنده، خواندند و افزودند: قاتلان او همچون ترامپ و امثال آن، جزو فراموش‌شدگان تاریخ خواهند بود و در زباله‌دان تاریخ گم و گور می‌شوند، البته پس از آنکه تقاص جنایت دنیوی خود را پس بدهند.
ادامه مطلب
با مسدود شدن دارایی های خارجی بانک مرکزی افغانستان یا بیش از ۹ میلیارد دلار توسط واشنگتن، کشور در فقر فرو رفته است. بر اساس برنامه توسعه سازمان ملل متحد، احتمال دارد بیش از نیمی از مردم در زمستان امسال زیر خط فقر قرار گیرند. به گفته دیوید بیزلی، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا، «افغانستان از یکی از بدترین فجایع انسانی در جهان رنج می برد.»
ادامه مطلب
برای جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا، مذاکرات ایران یک کابوس است. پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، بایدن اکنون با مشکلی مواجه است که اساساً قابل حل نیست. برای فروش سیاسی یک توافق هسته ای جدید به آمریکایی ها، رئیس جمهوری باید از ایرانی ها امتیازاتی بیشتر از سال ۲۰۱۵ دریافت کند. از سوی دیگر، ایرانی ها نه تنها خواستار لغو تحریم های آمریکا هستند، بلکه خواستار تضمینی هستند که حتی اگر دونالد ترامپ (یا هر جمهوری‌خواه دیگری) در ژانویه ۲۰۲۵ وارد کاخ سفید شود، توافق جدید همچنان پابرجا بماند. از سوی دیگر، بایدن می داند که هیچ اقدامی نکردن، به همان اندازه غیرممکن است. ایران به طور گسترده در حال غنی سازی اورانیوم است و تلاش های آژانس بین المللی انرژی اتمی را برای نظارت کامل بر تأسیسات که برخی از آنها در اعماق زمین ساخته شده اند، محدود می کند. این موضوع بایدن را تحت فشار بیشتری قرار می دهد.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هم اکنون یکی از بزرگترین چالش ها و مشکلات طالبان در زمینه تشکیل و تداوم حکومتش در افغانستان مساله به رسمیت شناخته شدن از سوی جامعه بین المللی است و به نظر می رسد اکثر قریب به اتفاق کشورهای جهان تمایلی برای به رسمیت شناختن طالبان ندارند و سعی دارند که طالبان را بصورت دو فکتو به رسمیت بشناسند و سعی می کنند از طریق کانال های ارتباطی با طالبان در تماس باشند.
ادامه مطلب
مبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مخالفان طالبان، پاکستان را به‌عنوان یک حامی بزرگ این گروه که حالا در کابل مستقر است دانسته‌اند. مناسبات تیره واشنگتن با پکن، به‌عنوان دوست و شریک راهبردی اسلام‌آباد و روابط نزدیک آمریکا با هند به‌عنوان رقیب سنتی و دیرینه پاکستان، می‌تواند مشکلاتی را در مسیر تعمیق روابط واشنگتن با اسلام‌آباد در دور جدید ایجاد کند.
ادامه مطلب
واشنگتن به دنبال بیرون کشیدن خود از «جنگ های بی پایان» است ولی نمی خواهد و نمی تواند به طور کامل از خاورمیانه خارج شود زیرا منافع گسترده ای در این منطقه دارد و دغدغه های سه گانه اش یعنی «اسرائیل، نفت و کمونیسم» تغییری نکرده بلکه با قدرت گرفتن چین و از خواب بیدار شدن روسیه، ابعاد جدیدی به خود گرفته است.
ادامه مطلب
اگر مردم به همان اندازه که زمان خود را صرف جنگ و مقابله با عواقب ویرانگر آن کرده اند، برای جلوگیری و اجتناب از جنگ وقت می گذاشتند، شاید جهان جای بهتری بود.
ادامه مطلب
در چارچوب کلی که قدرت های منطقه ای را آماده می کند تا دوباره بازیگران «بازی بزرگی» شوند که افغانستان دوباره در مرکز آن است، ایران فقط می تواند در مورد کشوری که با آن ۹۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارد، مصلحت گرایی نشان دهد. در حالی که عربستان سعودی سکوت مرموزی را حفظ می کند. در حالی که در گذشته امارات متحده عربی و پاکستان، رژیم طالبان را به رسمیت شناخته بودند.
ادامه مطلب
پایان شرم‌آور جنگ آمریکا در افغانستان بیش از پیش پیچیدگی و شکنندگی خاورمیانه را نمایان کرد. آمریکایی‌ها چه‌بسا خود را با این باور تسلی بدهند که دست کم می‌توانند به این منطقه پرآشوب پشت کنند و اینکه ایالات متحده اکنون در زمینه انرژی خودکفا شده و به نفت خاورمیانه وابسته نیست.
ادامه مطلب
ایوب حطاویان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به اینکه یکی از میدان های تقابلی این دو کشور در سطوح منطقه ای صورت می گیرد، لذا اثرگذاری این رقابت استراتژیک بر فرآیندهای سیاسی – نظامی خاورمیانه که از قضا بسیار پر اهمیت در درجه اول برای چین و در درجه دوم برای آمریکاست، قابل مشاهده است. سیاستمداران آمریکایی استدلال می کنند که چین یک استراتژی صفر و جمع جبریِ هزینه – منافع در خاورمیانه پیاده کرده است. به معنای ساده تر ایالات متحده در منطقه خاورمیانه هزینه های تامین امنیت را بر عهده دارد در حالی که چین بهره و سود اصلی را می برد. حال موضوع کشف نفت شِل و عدم وابستگی شدید سابق آمریکا به نفت این منطقه نیز بر چاشنی ماجرا افزوده است.
ادامه مطلب
محمد سریع القلم در یادداشتی می نویسد: اگر مدیریت دیجیتالی قرار است رسم شود، نوع برخورد با ایران چه خواهد بود؟ اگر ذهن طراحان آمریکایی-اسرائیلی طی دو دهه گذشته واکاوی شود (Cognitive Deconstruction)، به نظر می رسد آنها پذیرفته اند که ایران دانش هسته ای را کسب کرده است و شاید در مقطعی نیز آن را به توان بازدارندگی تبدیل کند، اما این توان باید در کنترلِ کاملِ آژانس بین المللی انرژی هسته ای باشد. چون فعلاً هماهنگی و ائتلاف با ایران ممکن نیست، بنابراین باید ضعیف، فقیر و منزوی شود. هم اکنون، ۹۳۹ نهاد و ۳۹۴ فرد در تحریم قرار دارند. فلسفه کانونی عموم تحریم ها نسبت به افراد و سازمان ها، منطق «عدم دسترسی» را به همراه دارد. هرچند ایران، مستقیم و غیر مستقیم، هرآنچه را که نیاز دارد، بالاخره از چین و امثالهم می تواند وارد کند و به حق وتوی روسیه در شورای امنیت سازمان ملل متکی باشد، ولی در مداری وسیع تر به فن آوری، سرمایه گذاری، یادگیری و ارتباطات، دسترسی حداقلی خواهد داشت.
ادامه مطلب
عربستان توانمندی‌های زیادی دارد اما فاقد دیدگاه سیاسی رهبردی‌ای است که می‌تواند به وسیله آن از تمام این شکست ها عبور کند و به سمت آینده‌ای با مد نظر قرار دادن محاسبات ملی – عربی – اسلامی – جهانی حرکت کند که به کشورهای عربی اعتبار دوباره می‌بخشد.
ادامه مطلب
محمد صادق امینی در یادداشت برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: محمد محقق، رهبر حزب وحدت مردم افغانستان: «مردم در مقابله با جنایات رخ داده در کشور دست به اعتراض زدند که به جایی ختم نشد. این‌ها جنایات ضد بشری حساب می‌شود و نباید جامعه جهانی طالبان را به رسمیت بشناسد. بخش کلان از کابینه طالبان در لیست سیاه سازمان ملل است و به این ترتیب راه برای طالبان هموار نیست».
ادامه مطلب
کارشناسان می‌گویند که حمله به آرامکو در سپتامبر ۲۰۱۹ مهم‌ترین عاملی بود که باعث شد ریاض به این نتیجه برسد که گفت وگو با ایران بهتر از رویگردانی می‌تواند منافع سعودی‌ها را تامین کند.
ادامه مطلب
سه امیدواری وجود دارد. ۱- میلیون ها دختر و پسری که در مدارس دموکراسی پرورش یافتند. ۲- تغییر و تحول طالبان که ناگزیرند با یک جامعه متفاوت و متکامل تراز سال ۱۹۹۴ مواجه شوند و ۳- ترس از روسیه، ایران و چین که حاضر نیستند یک کانون افراط گرایی سنی در نزدیکی خود داشته باشند.
ادامه مطلب
رهبر انقلاب اسلامی، خروج ارتش مجهز و بدون روحیه اخلاقی و معنوی آمریکا از افغانستان را نمونه‌ای از نتایج اقتدار ظاهری و نه واقعی خواندند و گفتند: آمریکایی‌ها ۲۰ سال قبل برای سرنگونی طالبان به افغانستان لشکرکشی کردند و در این اشغالگری طولانی‌مدت، کشتار و جنایت و خسارات فراوانی به بار آوردند اما بعد از این همه هزینه مادی و انسانی، حکومت را به طالبان دادند و خارج شدند که این واقعیت برای همه کشورها درس‌آموز است. فرمانده کل قوا، اوضاع ارتش آمریکا هنگام خروج از افغانستان را نشان‌دهنده ماهیت واقعی این ارتش دانستند و گفتند: آن تصاویر هالیوودی از ارتش آمریکا و کشورهای امثال او، فقط نمایش است چرا که ماهیت واقعی آنها همین است که در افغانستان دیده شد.
ادامه مطلب
عبدالله السامر در یادداشتی اختصاصی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایالات متحده در بحران سیاسی بزرگی به دلیل نفوذ شرکت های نظامی ژنرال های امریکایی در پنتاگون گرفتار شده است. این ژنرال ها تلاش می کنند سیاست های مستقلی را اجرایی کنند که با سیاست های کاخ سفید تضاد دارد و بی اعتمادی به امریکا به عنوان یک متحد قابل اعتماد را نه فقط در خاورمیانه بلکه در کل جهان موجب می شوند.
ادامه مطلب
اگر بایدن می‌خواهد خروجش از افغانستان در تاریخ به عنوان یک تصمیم پسندیده در حوزه سیاست خارجی ثبت شود باید با این شکست دیپلماتیک مواجه شود و رویکردی سختگیرانه‌تر و واقع‌بینانه‌تری را در برابر طالبان به‌کار گیرد. این کار تنها راه پیشگیری از پیدایش دوباره کانون جهانی تروریست‌ها است.
ادامه مطلب
طالبان به غرب نیازی نمی بیند. نه شناسایی غرب را می خواهد و نه پولش را و غرب هم چندان اهرمی بر آنان ندارد. حاکمان تازه افغانستان نشان داده اند که دیپلمات هایی ماهر و بی پروا هستند.
ادامه مطلب
شایعات اخیر مربوط به ملا برادر از بسیاری چیزها حکایت دارد. وی قرار بود مرد شماره یک دولت شود لیکن ترجیح داده شد حسن آخوند به این مقام برسد. البته مسأله پیچیده تر از اینهاست و به سازمان پیچیدۀ طالبان مربوط می شود که ناگزیر شدند از یک نیروی چریکی به یک نیروی دولتی تبدیل شوند.
ادامه مطلب
شاید بایدن با سیاستی که ترامپ در پیش گرفته بود ناگزیر شد تا شتاب زده نیروهای آمریکا را از افغانستان خارج کند اما با این اقدام خود، زیرپای متحدان خود را خالی کرد و به طالبان و شرکای تروریست آن فرصت داد تا به سرعت قدرت را به دست گیرند و زندگی میلیون ها انسان را تباه کنند.
ادامه مطلب
با توجه به آنچه گفته شد و با نگاهی به تحولات اخیر می‌توان به روشنی دریافت که افغانستان هیچ یک از ویژگی‌های قابل پیش‌بینی برای برقراری موفقیت آمیز دموکراسی از طریق مداخله نظامی آمریکا را نداشته بلکه از تمام ویژگی‌های پیش‌بینی شده برای شکست این اقدام برخوردار بوده است. افغانستان ده سال بعد به یک دموکراسی تبدیل نخواهد شد، نرخ شکست آمریکا در این کشور ۸۶ درصد است.
ادامه مطلب
هفته نخست ماه سپتامبر خبرهایی منتشر شد مبنی بر این که پنتاگون سه پایگاه خود در سوریه را ترک کرده است. گام بعدی می تواند، خروج نیروهای ناتو از عراق باشد. در مجموع، خلائی در حال شکل گیری است و ایران خود را برای پر کردن آن آماده می کند.
ادامه مطلب
ژاپن به عنوان یک میانجی و پیوند‌دهنده در خاورمیانه از مزیتی ویژه برخوردار است. به‌رغم روابط نزدیک با ناتو و مشارکت لجستیکی در سایر جنگ های تحت رهبری آمریکا، از جمله جنگ کره و ویتنام، ژاپن در اشغال عراق و افغانستان نقش محدودی داشت. بنابراین ژاپن از جمله اندک شرکای آمریکاست که از مداخلات دهه های اخیر در منطقه سربلند بیرون آمده و شهرتش دست نخورده باقی مانده است.
ادامه مطلب
افغانستان به دست طالبان افتاد. آمریکا این کشور را در شرایط مشابه سال ۲۰۰۱ رها کرد: بی ثبات و در خطر. وضعیتی که استراتژیست های بایدن امیدوارند این کشور را به یک باتلاق غیرقابل مدیریت و ضداقتصادی برای چین، روسیه و ایران و سایر رقبا تبدیل سازد.
ادامه مطلب
دولت ایران روی ثبات در افغانستان برای درو کردن چهار مزیت اصلی اقتصادی در دوره آتی حساب می‌کند که عبارت است از: باز شدن فضای اقتصادی گسترده بدون نظارت آمریکا با کشورهای آسیای مرکزی و نیز کاهش فشارهای تحریم‌های تجاری و اقتصادی آمریکا. در نتیجه می‌تواند در حالی وارد مذاکرات لغو تحریم‌ها با آمریکا شود که در وضعیت تجاری بهتری در مقایسه با قبل از خروج آمریکا از افغانستان قرار دارد. مزیت بعدی افزایش حجم تجارت ایران با افغانستان است که از نظر تکنولوژیکی عقب افتاده است و از تنگنای بین المللی مالی در زمان کنونی رنج می‌برد. مزیت چهارم نیز بهره‌برداری از مرزهای جغرافیایی افغانستان با چین برای عبور کامیون‌های تجاری این کشور به صورت مستقیم به چین است.
ادامه مطلب
روزهای تحمل حضور آمریکا سپری شده اند. اکنون رویکردی میان مدت حاکم است که به نیاز آمریکا برای رها کردن خود پاسخ بدهد. در همین شرایط است که تهران فرصت را برای مقاومت بر سر برنامه هسته ای خود مغتنم می داند. اکنون احتمال پاسخ قاطع آمریکا در صورت شکست مذاکرات وین به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاستگذاری خارجی ایالات متحده آمریکا در آسیای جنوب غربی که ماهیت راهبردی دارد بر پایه تفرقه‌افکنی و ایجاد دولت‌های دست نشانده استوار است که تنها تاکتیک‌‌‌های آن اصلاح و بازنگری می‌شوند. سیاست آمریکا پیرامون افغانستان نیز در همین الگو بوده است، سیاستی که از ۱۹۷۹ بر حمایت از گروه‌های جهادی علیه اتحاد جماهیر شوروری به‌خصوص انتقال جنگجویان عرب به افغانستان استوار بود تا به جای ورود مستقیم به تحولات این منطقه، نیروهای نیابتی خود در منطقه را ایجاد و تقویت کند. سیاستگذاری آمریکا در افغانستان همواره بر تقویت گروه‌های جنگجو و جهادی در این کشور استوار بوده است تا بتواند از افغانستان به عنوان یک مرکز تنش و تشنج علیه سایر بازیگران منطقه‌ای مانند: ایران، روسیه، چین، هند و حتی پاکستان بهره ببرد و این بازیگران را نگران و مشغول مرزهای خود کند.
ادامه مطلب
به نظر می رسد آمریکایی ها یک صفحه از دفترچه راهنمای استعمارگران شکست خورده در آفریقا برداشته بودند. هنگامی که رژیم استعماری پرتغال سرانجام در سال ۱۹۷۵ در موزامبیک شکست خورد، آنها تمام کالاها و سرمایه ای را که می توانستند با خود بردند. اموالی مانند مانند ساختمان ها و تراکتورها را هم که نمی توانستند حمل کنند، تخریب کردند.
ادامه مطلب
شکست واشنگتن جشنی را برای رسانه های دولتی چین برپا کرده و باعث شده تا آن ها با لذت از آن استفاده کنند. خبرگزاری شین هوا می گفت: «سقوط کابل زنگ خاکسپاری هژمونی آمریکا را به صدا در می آورد.»
ادامه مطلب