آرشیو اخبار

آیا کابینه پیشنهادی رئیسی «فراجناحی» است؟
وزارت اطلاعات دولت سیزدهم و چالش‌های امنیتی کشور

آیا کابینه پیشنهادی رئیسی «فراجناحی» است؟

احمد بخشایش اردستانی در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی ضمن تاکید بر این نکته که فراجناحی بودن کابینه پیشنهادی رئیسی لزوماً یک پارامتر مثبت و امتیاز برای آن محسوب نمی شود، پیرامون نحوه عملکرد وزارت اطلاعات در خصوص مدیریت چالش های امنیتی کشور تصریح کرد که موفقیت دستگاه امنیتی دولت در گرو توفیق دیگر وزرای کابینه است.

ادامه مطلب
توطئه کرزی - اشرف غنی - خلیلزاد در پس تحولات افغانستان
طالبان با دولت مستقر ساخت و پاخت دارد

توطئه کرزی - اشرف غنی - خلیلزاد در پس تحولات افغانستان

حسین آهن در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: امروز طالبان در موقعیتی قرار گرفته که به چیزی کمتر از تمام خاک افغانستان رضایت نخواهد داد و این همان توصیه کرزی است. وقتی که این روزها در اخبار می شنویم که کرزی به امیر اسماعیل خان در هرات پیغام داده که سلاحت را به زمین بگذار و با طالبان مصالحه کن و اخباری مطرح می شود مبنی بر اینکه اشرف غنی در معامله‌های پشت پرده ولایات را یکی پس از دیگری بدون درگیری تحویل طالبان می‌دهد و تمرکز این تحویل دهی ولایات روی ولایاتی است که احتمال مقاومت از سوی شخصیتهای همچون ژنرال دوستم و عطا محمد نور و سایر رهبران جهادی سابق در شمال کشور وجود داشت بیشتر به این نظریه اهمیت داده می‌شود که جنگ کنونی نمایشی مضحک از یک سناریو است که توسط خلیل زاد نوشته شده است. در غیر اینصورت چه کسی باور می کند که ۳۵۰ هزار نظامی آموزش دیده ارتش افغانستان در مقابل چند هزار طالب موتور سوار جنگ را باخته اند و تمام اسلحه و تجهیزات ارتش به دست طالبان افتاده است.

ادامه مطلب
پدیده تسلط شهر بر روستا/صدام تبلیغ فرزند بیشتر می کرد تا آنها را به جنگ ببرد
مصاحبه اختصاصی دیپلماسی ایرانی با حسین الهنداوی، مشاور عالی امور انتخاباتی نخست وزیر عراق (قسمت سوم)

پدیده تسلط شهر بر روستا/صدام تبلیغ فرزند بیشتر می کرد تا آنها را به جنگ ببرد

دکتر حسین الهنداوی در گفت وگوی اختصاصی با دیپلماسی ایرانی می گوید: صدام در آخرین روزهای حکومتش از قبیله آل بوناصف عده ای را به دستگاه خود آورد، یعنی از عشیره خودش، آنها خودشان حاکم شدند. او دیگر به حزب بعث و رفقای قدیمی اش اعتماد نمی کرد. به این باور رسیده بود که غیر از افراد قبیله اش به فرد دیگری نمی تواند اعتماد کند. چون دیگر کسی نمانده بود از او حمایت کند. البته چنین چیزی در همه جا هست. یعنی هر کس بر سر کار می آید می رود و یاران و دوستان خودش را با خود می آورد. کردها هم همین کار را می کنند. بارزانی می رود بارزانی ها را می آورد، طالبانی می رود طالبانی ها را می آورد، همان هم روستایی، هم قبیله ای و هم عشیره ای اش را می آورد. چنین چیزی در همه جا هست. یعنی فکر نمی کنم این ویژگی منحصر به فردی فقط برای عراق باشد. اما مساله این است که روستا اکثریت شد و بر شهر غلبه کرد. عملا چنین شد. 

ادامه مطلب