ایران، ترکیه، گرجستان و بریکس

دیپلماسی ایرانی: روزنامه ارمنی «ایراوونک» مقاله ای با عنوان «مواضع روسیه در قفقاز در حال تقویت است» منتشر کرد. این نشریه وضعیت ژئوپلیتیکی در ماوراء قفقاز و اطراف آن را در چارچوب مبارزه بازیگران جهانی و منطقه ای برای این منطقه تحلیل می کند. همانطور که این نشریه اشاره می کند، صرف نظر از رویکردهای الهام علی اف، رئیس جمهوری آذربایجان و نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان، تصویر خاصی در منطقه ایجاد شده که بدون آن بعید است آنها بتوانند تصمیم نهایی را بگیرند.

این روزها، زنگ خطر از ایران به صدا درآمده است. به گفته منابع تحلیلی ایران، «رسانه های صهیونیستی به این موضوع اشاره می کنند که اسرائیل در حال تدارک تشدید حضور ناگهانی خود در شمال ایران است. حمله به تاسیسات هسته ای ایران به معنای جنگی تمام عیار است که اسرائیل مسئول آن خواهد بود.»

اگرچه، آذربایجان اعلام کرده است که قرار نیست به برای حمله به ایران کمک کند، اما، همان منابع ایرانی که به خوبی می دانستند علی اف هر لحظه می تواند، حرف خود را عوض کند، بلافاصله دست به کار شدند. این واقعیت که چنین سخنی بیان شده است، نشان می دهد که باکو حداقل در سطح عمومی، تلاش می کند از برنامه های اعلام شده اسرائیل برای حمله به ایران فاصله بگیرد. این نشان می دهد که باکو تلاش می کند تا واقعیت های منطقه را نادیده نگیرد.

اخیرا، ایران از نظر تجهیزات و فناوری نظامی چنان سطح بالایی از خود نشان داده که بدون مشارکت مستقیم امریکا بعید است، اسرائیل دست به چنین اقدامی بزند. در حال حاضر، هیچ دلیلی برای فرض چنین تحولی از وقایع وجود ندارد. برعکس، واقعیت های داخلی از یک بحران جدی صحبت می کنند. پس از آن مرحله ای از سخت ترین انتخابات ریاست جمهوری پیش می آید که جو بایدن، رئیس جمهوری کنونی امریکا با فرصت های غیر قابل رغبت وارد آن می شود. به علاوه، رویارویی با روسیه و چین هم وجود دارد. با توجه به چنین مشکلاتی، چشم انداز جنگ با ایران بسیار مبهم و حتی نشدنی به نظر می رسد.

از سوی دیگر، این یک واقعیت است که امریکا حتی نتوانسته، موضوع تغییر قدرت در ترکیه را حل کند. افزون بر آن، در شرایطی که اپوزیسیون ترکیه در ابتدا از همه شانس برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری برخوردار بود، رجب طیب اردوغان پیروز شد. در این میان، ترکیه واشنگتن را تهدید می کند که به اولین عضو ناتو تبدیل خواهد شد که به بریکس می پیوندد. کشورهای عربی خاورمیانه به رهبری عربستان سعودی، دوره پیوستن به بریکس را گذرانده اند.

نخست وزیر گرجستان در پاسخ به انتقاداتی مبنی بر اینکه چرا تفلیس نمی خواهد به اتحادیه اروپا بپیوندد، پاسخ ساده ای داد: کشورش که از اوکراین و مولداوی پیشرفته تر است، جنگ نمی خواهد. گرجستان که خواهان جنگ نیست، می تواند روابط سردی را حفظ کند. با این وجود، به رغم تهدیدهای ایالات متحده امریکا، گرجستان روابط خود را با روسیه توسعه می دهد، که بیشتر شبیه به چالشی برای واشنگتن است.

توجه داشته باشید که برای امریکا، رویارویی با روسیه دیگر اولویت ندارد: بزرگترین خطر برای واشنگتن، بریکس است، به ویژه با برنامه ریزی برای گسترش و راه اندازی واحد پولی خود. روسیه نقش بسزایی در این سازمان دارد، اما جزء اصلی اقتصادی آن چین است. و این واقعیت که واشنگتن امروز پکن را هدف قرار می دهد، قابل درک است.

در منطقه ما، زمانی که توانایی غرب برای ضربه زدن به ایران و به ویژه، افزایش نفوذ خود بر ترکیه تضعیف می شود، ارمنستان و همچنین، آذربایجان اهمیت سابق خود را برای آن از دست می دهند. در این زمینه، مواضع مسکو به طور طبیعی، در حال تقویت است.

منبع: یورواسیا دیلی (روسیه) / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11