عدم تفاوت چندان سکانداران کاخ سفید

فردای انتخابات ایالات متحده در ایران چه خواهد شد؟!

۱۵ آبان ۱۳۹۹ | ۱۲:۰۰ کد : ۱۹۹۶۸۴۵ آمریکا انتخاب سردبیر
پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پرسشی که در اینجا پیش می آید این است که کدام یک از این اتفاق ها تاثیر بسزایی در سرنوشت مردم جامعه ایران خواهد داشت؟ در پاسخی کوتاه باید بیان کرد که گره زدن مسائل سیاست داخلی به مسئله مهمی همچون سیاست خارجی یک خطای استراتژیک است و این خطا می تواند عواقب بسیار نامناسبی در ابعاد گوناگون اعم از اقتصادی، سیاسی و فرهنگی برای جامعه ایران داشته باشد.
فردای انتخابات ایالات متحده در ایران چه خواهد شد؟!

پرهام پوررمضان، پژوهشگر اندیشکده روابط بین الملل

دیپلماسی ایرانی: جمهوری اسلامی ایران در حال گذار از آخرین سال دولت تدبیر و امید است که اتفاقات مهم و غیر مهم بسیاری را در این ورطه در حال تجربه است که از آنها می توان به تحریم های ظالمانه ایالات متحده، مشکلات عدیده سیاست داخلی و در نهایت مسئله انتخابات ایالات متحده و همچنین انتخابات ریاست جمهوری پیش رو در سال 1400 اشاره کرد، همه این اتفاقات سبب می شود تا جامعه ایران یک شرایط سیاسی خاص پیدا کند.

اما پرسشی که در اینجا پیش می آید این است که کدام یک از این اتفاق ها تاثیر بسزایی در سرنوشت مردم جامعه ایران خواهد داشت؟ در پاسخی کوتاه باید بیان کرد که گره زدن مسائل سیاست داخلی به مسئله مهمی همچون سیاست خارجی یک خطای استراتژیک است و این خطا می تواند عواقب بسیار نامناسبی در ابعاد گوناگون اعم از اقتصادی، سیاسی و فرهنگی برای جامعه ایران داشته باشد.

اصولا در عالم سیاست و روابط بین الملل نمی توان گفت که هیچ پدیده ای تاثیر گذار نیست اما میزان این تاثیرگذاری به عملکرد کارگزاران سیاسی کشورهای مختلف باز می گردد. در این بین انتخابات ایالات متحده نیز از این امر مستثنی نخواهد بود. این انتخابات که بین دو جناح اصلی ایالات متحده یعنی جمهوری خواهان و دموکرات ها در حال برگزاری است یک پیام واضح و شفاف برای جامعه داخلی آمریکا دارد و آن این است که در این انتخابات فارغ از پیروزی هر یک از این دو جناح مفهوم امنیت  و کیان ملی از هر چیزی مهم تر است و در نگاهی دیگر پیامی برای کشورهای خارجی دارد که هرگونه ارتباط در هر سطحی بر همین مبنا یعنی امنیت و منفعت ملی شکل خواهد گرفت.

در رابطه با تاثیر این انتخابات بر جمهوری اسلامی ایران سه طیف نظری وجود دارد؛ عده ای از تحلیگران بر این باورند که اگر کاندیدای دموکرات بر مسند کار بنشیند به طور مجدد بر تعهدات بین المللی از جمله برجام باز خواهد گشت و تحریم ها نیز از بین خواهد رفت، این تحلیل شاید از منظر تئوریک جنبه ای صحیح داشته باشد اما در فضای کنونی جامعه بین الملل، کمی دور از ذهن به نظر می رسد. تحلیگران دسته دوم بر این باورند که اگر کاندیدای جمهوری خواهان بر مسند قدرت بنشیند در دور دوم می توان انتظارات بهتری را از جامعه بین الملل و به طور مخصوص ایالات متحده داشت و انتظار یک تغییر رویکرد را از این جناح دارند اما در نهایت در سومین بیان که نگارنده نیز به این امر معتقد است باید بیان کرد که جمهوری خواهان و دموکرات ها هر دو، روی های مختلف یک سکه اند و تنها شیوه گفتمان آنها در قبال جمهوری اسلامی ایران ممکن است متفاوت باشد و هیچ فرقی با یکدیگر ندارند.

آن چیزی که از فردای انتخابات ایالات متحده در جامعه ایران از اهمیت بالایی برخوردار است این است که نگاه مردم جامعه و همچنین کارگزاران سیاسی به تمام ظرفیت های داخلی معطوف شود تا بتوان در کنار سیاستگذاری های اقتصاد مقاومتی جامعه ایران را نسبت به آثار و پیامدهای هر پدیده سیاسی مقاوم کنند.

در پایان باید بیان کرد که آن چیزی که برای مردم ایران در شرایط کنونی باید از اهمیت بالایی برخوردار باشد تفکر و انتخاب کاندیدایی در انتخابات 1400 است تا بتواند این مهم یعنی مقاوم شدن جامعه ایران نسبت به تمامی تهدیدات را با سیاستگذاری های مناسب به سر منزل مقصود برساند.

کلید واژه ها: ایران و امریکا انتخابات ریاست جمهوری امریکا دونالد ترامپ جو بایدن مذاکرات ایران و امریکا


( ۱۳ )

نظر شما :

رضا ۱۵ آبان ۱۳۹۹ | ۱۲:۵۱
نویسنده محترم درست می گویند اما مسئولان اگر به جای آنکه نظرات و عقاید خود را به جای نظرات مردم بگویند وعمل کنند به نظرمردم توجه کنندبسیاری ازمشکلات وخطرات حل خواهدبه قول بنیانگذار جمهوری اسلامی حتی اگرنظرمردم اشتباه است مسئولان بایداز نظرمردم تبعیت کنند مردم صاحبان اصلی حکومت وکشورهستند درجریان جنگ تحمیلی تمام دنیا علیه ایران عزیزما بود اما مردم کشورمان ازتمام اقوام ومذاهب کشور راحفظ کردند درجبهه ها انواع گویش های تاتی وفارسی وگیلکی وآذری ولری وکردی وبلوچی و.....ومذاهب وادیان ،اهل سنت وشیعه ومسیحی و ....بودند بماند اشتباهاتی که باعث جنگ شد وبماند ادامه جنگ اما مردم پشت سرامام بزرگوار ازکشوردفاع کردند وخانواده های بیشماری که چندین شهید وجانبازواسیرتقدیم اسلام وایران کردند وبرادران نظامی هم بایدطبق فرموده امام خمینی ومقام معظم رهبری ازدخالت درامورسیاسی بپرهیزند مسائل مملکت شخصی وفردی نیست بلکه جمعی واجتماعی است وباید همیشه به یاد دراشته باشیم ومسئولان هم درخاطر خود داشته باشند که زمستان می رود و روسیاهی برای ذغال می ماند
خسرو ۱۵ آبان ۱۳۹۹ | ۱۳:۰۴
آن چیزی که مهم است ، تحول فکری و فرهنگی در نظام و دولت و مردم ایران است ، دیدن واقعیتهای دنیای جدید و بازی با داشته های معقول و داشتن انتظارات معقول ( به اندازه قدرت و نفوذ ایران ) و برنامه ریزی بلند مدت برای کشور
فدوی ۱۵ آبان ۱۳۹۹ | ۱۴:۰۴
باز هم حرفهای تکراری و البته پوچ ... حرف درست اینه که یا ایرانی می تونه کشورش رو اداره کنه یا نمی تونه ... اگر می تونه پس باید معضلاتی که در سایر کشورها پیش پا افتاده و حل شده است در کشور ما نباید چون کوهی عظیم باشد مانند قیمت گوجه ( با خنده ی تمسخر گونه بخوان ) و اگر نمی تونیم پس محترمانه باید از خارج از ایران آقا بالا سر قبول کنیم ... غیر از این ، حرفهای مفت است که چون مالیات ندارد ، زده می شود .
محمد ۱۵ آبان ۱۳۹۹ | ۱۵:۲۴
نتیجه گیری شما بسیار نادرست است ، حتی ترکیب نامزدهای انتخابات خودمان وابسته به رویکرد دولت آینده امریکاست ، اینکه ما سیاست داخلی را به خارج گره زده ایم اشتباه است ، بلکه باید گفت ، معیشت ما به دلار گره خودره و البته هیچ کشوری تا کنون نتوانسته از سلطه دلار خارج شود ، اینکار هم تا دهه های آینده شدنی نیست ، به عنوان مثال، قدرت اقتصادی چین از موازنه مثبتی که در تجارت با امریکا و به دست آوردن دلارهای بیشتر ، ناشی شده و حتی برای بزرگترین اقتصاد جهان هم امریکا و دلار در درجه اول اهمیت قراردارد
ممقانی ۱۵ آبان ۱۳۹۹ | ۲۰:۴۴
خیلی خوب و بجا اما اگر نفسانیت بگذارد قم بدکی نیست از برای محصـل سنگک نرم و کباب اگــر بگــذارد حوزه علمیه دایر است و لیـــکن خان فرنــگی مآب اگــر بگــذارد هیکل بعضی شیوخ قدس مآب است عینک با آب و تاب اگــــر بگذارد واقعا نفسانیت خری را به مانند یوسف مصری می نمایاند
شهروند ۱۶ آبان ۱۳۹۹ | ۱۱:۵۹
حاکمیت حال حاضر ایران، چهل و دوسال زمان و مجموعه گسترده منابع طبیعی و نفت و گاز و موقعیت استراتژیک و جمعیت جوان را در اختیار داشته است و اگر قرار بر پیشرفت صنعتی و اقتصادی و تأمین آینده شهروندان بود، تابحال محقق می‌شد، بنابراین وقتی با چهل و دوسال زمان، فقط سقوط اقتصادی مستمر به سمت قعر جدول اقتصاد جهانی حاصل شده است، آینده قطعاً از این هم بدتر خواهد بود.