ویرانی منطقه به قیمت کاهش نفوذ ایران

نویسنده: تونی کارتالوچی

دیپلماسی ایرانی: ایالات متحده در تلاش است تا افکار عمومی را برای مرحله بعدی ادامه اشغال و عملیات نظامی اش در خاورمیانه آماده کند. پیش بینی می شود که تاکید روی «بازسازی عراق» و «مبارزه با تروریست در سوریه» در واقع طرحی برای مقابله منطقه ای با ایران و روسیه است.

موانع ایران در برابر سلطه گرایی غرب

تلاش ایالات متحده برای برقراری هژمونی جهانی اش روی محاصره، درگیری، تضعیف و اگر ممکن باشد سرنگونی نظم اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایران متمرکز شده است چرا که ایران را مانعی در برابر امنیت منافعش در خاورمیانه و شمال آفریقا می بیند. از زمان فروپاشی عثمانی، انگلستان دنباله رو آمریکا در سیاست های منطقه ای بود چه این سیاست ها شامل جنگ و درگیری در این منطقه باشد یا آزاد گذاشتن کشورها. اتحاد آنگلو ـ آمریکایی در کشورهای پادشاهی خلیج فارس دخالت کرده یا در مورد اسرائیل مستقیم یا غیرمستقیم مداخلات نظامی انجام می دهد و با هماهنگی و تقسیم کار در کشورهای منطقه نفوذ دارد. در طول قرن 20 و 21 کشورهایی مانند یمن، لیبی، عراق، سوریه، مصر، لبنان و الجزایر شاهد این قضیه بوده ایم.

ایران بالاتر از همه کشورهای منطقه جایگاه ویژه ای در میان کشورهای غربی دارد. جمعیت زیاد، موقعیت جغرافیایی، اقتصاد و نیروی نظامی این کشور فضا و زمان لازم برای رشد قدرت و گسترش نفود این کشور در منطقه و جهان را ایجاد کرده است تا ایران تبدیل به مشکلی برای غربی ها در جهت غلبه بر منطقه و ایجاد تسلط در همه ابعاد شود. ایران با 80 میلیون نفر جمعیت و تولید ناخالص داخلی 400 میلیارد دلاری و ارتشی بیش از نیم میلیون نفر قابل مقایسه با کشورهایی مانند عراق، افغانستان، سوریه و لیبی نیست. با ظهور قدرت های جدید، تغییر موضع تهران و مقابله با سیاست های ایالات متحده دیگر پیروزی ایالات متحده در رویارویی نظامی با ایران مسلم نیست و درست به مانند آنچه در آسیا و اقیانوسیه اتفاق افتاده توان عملیاتی آمریکا در منظقه کاهش یافته است.

طرح آمریکا برای به حداقل رساندن نفوذ ایران در خاورمیانه

آنچه سیاستگذارن بروکینگر عنوان می کنند بخشی از طرح بزرگ آمریکا برای به حداقل رساندن نفوذ ایران در خاورمیانه است. در عراق، گسترش حضور نظامی ایالات متحده به بهانه کمک به بازسازی کشور انجام می شود. این همان بهانه ای است که در افغانستان به کار رفت و از سال 2001 تا کنون ادامه دارد. در واقع اما ایالات متحده قادر نیست عراق قوی تر و باثبات تری را بسازد و حتی چنین قصدی را نیز ندارد. آنها از ادامه حضور خود در عراق این قصد را دارند که از نفوذ ایران در بغداد جلوگیری کنند و حتی در این راه از گروه های شبه نظامی مانند داعش، القاعده و همچنین کردها در شمال این کشور استفاده می کنند. با حضور ایالات متحده در عراق بزرگراهی برای خشونت های فرقه ای در عراق ایجاد خواهد شد. عراق با ثبات تر با توجه به اینکه اکثریت شیعه در این کشور قدرت را به دست خواهند گرفت، روابط این کشور با همسایه اش ایران را گسترده تر و قوی تر خواهد کرد. به همین دلیل است که واشنگتن قصد دارد برنامه های حضورش در این کشور را پیش ببرد.

در سوریه، ایالات متحده قصد دارد با مصادره خاک این کشور وضعیت آینده اداره کشور را مشخص کند. برنامه ای که از سال 2011 و با تلاش برای تغییر حکومت سوریه ادامه دارد. در اساس ایالات متحده به دنبال این است که جنگ نبابتی اش علیه دمشق ادامه پیدا کند. مشخص است که ایالات متحده بودجه آموزشی و ابزار مورد نیاز القاعده و بسیاری از متحدانش را فراهم می کرد. آنچه ایالات متحده در سوریه به دنبال آن است مبارزه با داعش یا القاعده نیست بلکه استفاده از حضور این دو گروه برای جلوگیری از تداوم دولت فعلی، جلوگیری از بازگشتن نظم به کشور و حفظ تمامیت ارضی و بازسازی اقتصادی است. هر دوی این سازمان ها در واقع منافع ایالات متحده در سوریه را حفظ کرده و تلاش دارند با دسترسی به دمشق قلمرویی برای ایالات متحده فراهم کنند.

به عبارت دیگر ایالات متحده حاضر است برای به حداقل رساندن نفوذ ایران در عراق و سوریه، به تقسیم کردن کشورها، نابودی ملت ها و مردم و غارت منابع این کشورها تن دهد حتی اگر به قیمت افزایش افراط گرایی تمام شود. در مقابل تلاش ایران برای کمک به هر یک از این کشورها به هزینه بهبود نظامی و اقتصادی انجام می گیرد. باید به این مساله اعتراف کرد که ناآرامی منطقه در خدمت منافع ایالات متحده است اما این ادعا که ایالات متحده در عراق برای بازسازی کشور و در سوریه برای مبارزه با تروریسم حضور دارد به واشنگتن اجازه می دهد که در این کشورها وارد شده و با ادامه هرج و مرج به برنامه واقعی خود یعنی مبارزه با ایران ادامه دهد.

منبع: جورنال نئو/ مترجم: روزبه آرش