حرکت به سوی اوج بحران
۱۵ فروردین ۱۴۰۳
علی موسوی خلخالی می نویسد: نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که غرب و اسرائیل بر سر ایران دیدگاه مشترک دارند و اختلاف آنها بر سر ایران تنها به نوع واکنششان در برابر آن برمی گردد. اسرائیل به صراحت اعتراض می کند که از تحریم و برخوردهای دیپلماتیک و کارزارهای سیاسی علیه ایران به ستوه آمده چرا که هنوز آن جواب مطلوبش حاصل نشده و معتقد است باید بی تعارف با ایران جنگید و به زعم خود کار را یکسره کرد. اسرائیل خوب می داند که به تنهایی توان جنگیدن با ایران را ندارد اما اگر بتواند امریکا و دو یا سه کشور از متحدان اصلی اروپایی‌اش را قانع کند که گزینه نبرد با ایران را در نهایت انتخاب کنند، بدون لحظه‌ای تردید جنگ با ایران را کلید خواهد زد. اگر تا قبل از جنگ اکتبر در درون اسرائیل نسبت به این دیدگاه تردید وجود داشت الآن به نظر می رسد که اختلاف نظرها بر سر این موضوع به حداقل رسیده و آنها صرفا به ظرایف رفتارهای سیاسی برای وادار کردن جامعه غربی برای ورود به جنگ با ایران می اندیشند. از این رو حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه را نمی توان یک رویداد صرفا هیجانی توسط عده ای تندروی اسرائیلی قلمداد کرد.
ادامه مطلب
