آرش قربانی سپهر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: درگیری روسیه و اوکراین نشان داده است که اعمال تحریم ها علیه یک کشور متخاصم بهترین پاسخ نیست، زیرا تأثیرات سرریزی بر کشورهای غیر درگیر دارد، به ویژه زمانی که کشورهای متخاصم شرکای تجاری کشورهای غیر درگیری هستند.
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: به نظر می رسد درسی که پوتین و شی برای بقیه بشریت آماده کرده بودند علی الحساب منتفی شده است. آقای شی هم دیگر صحبتی از حمله نظامی و تصرف قهری تایوان نمی کند.
ادامه مطلب
چپ ضد امپریالیست به طور مشروع به همسویی اوکراین و اتحادیه اروپا با ایالات متحده حمله می کند، اما نمی تواند بپذیرد که مردی که باعث این تغییر ژئوپلیتیکی و همچنین پیوستن دو کشور اتحادیه یعنی فنلاند و سوئد به ناتو شد، ولادیمیر پوتین نامیده می شود. دشمنان رئیس جمهوری روسیه دوست دارند به ما بگویند که او افسر کا گ ب بوده است. اما با توجه به اعمال او از فوریه گذشته، می‌توان به این فکر کرد که اگر به جای او جورج بوش، که رئیس سابق سازمان سیا هم بود، بیش از این چه کاری می توانست در جهت منافع امریکا انجام دهد؟
ادامه مطلب
بمب کثیف ترکیبی از مواد منفجره مانند دینامیت با پودر یا گلوله‌های رادیواکتیو است. هنگامی که دینامیت یا سایر مواد انفجاری تعبیه شده در داخل بمب منفجر می شوند، مواد رادیواکتیو مانند اورانیوم در هوا و مناطق اطراف محل اصابت بمب پراکنده می‌شوند.
ادامه مطلب
اکنون، مداخله روسیه در اوکراین، فوریت اقدامات برای مهار و حذف تهدیدات هسته‌ای را برجسته می‌کند. واکنش دو نهاد کلیدی نظم هسته‌ای جهانی، یعنی معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) به بحران اوکراین، به شناسایی راه‌های پیش رو کمک می‌کند.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رویارویی روسیه همزمان با متحد استراتژیک اش، چین در مقابل امریکا را می توان از جمله نبردهای گرم از نوع سرد تلقی کرد. به عبارت دیگر این رقابت ها که بیشتر در حوزه نفوذ سنتی پیمان شانگهای صورت گرفته نوع از رقابت جدید در عرصه منازعات جهانی است که نه مشابه به جنگ گرم "رویاروی" است و نه هم جنگ سرد "تبلیغاتی"، بلکه تلفیقی از هر دو که جهان را از لحاظ نظم بین الملل به مدل جدیدی می کشاند که کمتر پیشینه داشته است.
ادامه مطلب
مخالفان آمریکا ممکن است به شکل رسمی متحد نباشند اما همه آنها در یک منطقه حساس – قلب سرزمین اوراسیا – و در مسیرهای حساس هم سو هستند. از همین رو ایالات متحده تحت فشار، نمی تواند به یک مشکل بدون لحاظ کردن تاثیرش بر توانایی خود در برخورد با دیگران واکنش نشان دهد. مطالبات از دولت آمریکا زیاد است با این همه واشنگتن با مجموعه ای از چالش ها روبه روست که قادر نیست به راحتی از کنارشان عبور کند و مطمئنا نمی تواند یکباره به رویکردی تهاجمی متوسل شود. از برخی جهات، چالشی که امروز آمریکا با ان روبه روست شبیه به دوره قبل از جنگ جهانی دوم است.
ادامه مطلب
اتحادهای خارجی، وحدت اتحادیه اروپا و قدرت مردم، سه چالش غرب برای حفظ وحدت میان کشورهای این بلوک است. دولت‌های غربی در هر سه حوزه نقشی کاملا متفاوت با همتایان خود در سایر نقاط جهان دارند.
ادامه مطلب
استفان والت و دانی رودریک در یادداشت مشترکی می نویسند: با توجه به وضعیت کنونی روابط، آمریکا و ایران به اقدام مستقل برای حفاظت از منافعشان ادامه می دهند. با این حال دلایلی برای این باور وجود دارد که هر دو طرف این اصل را درک می کنند که اقدامات یکجانبه باید سنجیده و نسبی باشند. برای مثال، زمانی که آمریکا در سال ۲۰۱۸ از توافق خارج شد، ایران واکنش فوری نشان نداد و برنامه هسته ای اش را بطور کامل از سر نگرفت بلکه تا ماه ها پس از آن به توافق اولیه پایبند ماند با این امید که آمریکا در تصمیم خود تجدیدنظر کند یا دیگر امضاکنندگان برجام، به شروط آن عمل کنند. هنگامی که این اتفاق رخ نداد، ایران به روشی جبرانی که به روشنی هم برگشت پذیر بود، از توافق فاصله گرفت و علامت داد که خواهان بازگشت به پایبندی کامل است اگر آمریکا چنین کند. واکنش ایران به کارزار "فشار حداکثری" ترامپ هم سنجیده بود. برای مثال، ترور قاسم سلیمانی، ژنرال عالی رتبه ایران توسط آمریکا، موجب نشد که ایران دست به تشدید بزند بلکه برعکس پاسخش به حملات غیرمرگبار موشکی به پایگاه های آمریکایی در عراق محدود ماند... به رغم خصومت شدید، تا به اینجا هر دو طرف، ریسک های تشدید و نیاز به سنجش دقیق اقدامات مستقل شان را درک کرده اند.
ادامه مطلب
در ژوئن ۲۰۲۲ حدود ۴۷ درصد از روس ها بی چون و چرا از اقدامات ارتش روسیه حمایت کردند، در حالی که ۲۸ درصد دیگر گفتند که تا حد زیادی از این اقدامات پشتیبانی می کنند. دسته اول بالاترین سطح حمایت از پوتین و احساس غرور را نسبت به آنچه در اوکراین اتفاق می افتد، ابراز می کنند. پشتیبانی دسته دوم تا حدودی کمتر است.
ادامه مطلب
ریچارد هاس می نویسد: آنچه روشن است اینکه رهبران چین، ظاهرا این تصور را دارند که پکن برای رفتار تهاجمی اش، هزینه چندانی پرداخت نخواهد کرد چرا که دیگران وابستگی زیادی به صادرات چین و دسترسی به بازارهای این کشور دارند. با این حال، به نظر نمی رسد که بروز یک منازعه میان واشنگتن و پکن، یک احتمال دور باشد. با نزدیک شدن مسکو و پکن، اکنون برخلاف چهل یا پنجاه سال پیش، این آمریکاست که خود را مرد سالخورده این دیپلماسی سه ضلعی می بیند.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی می نویسد: در سال ۲۰۲۴ میلادی قراردادی تحت عنوان "مک موهان"* باید برای تمدید ده ساله، بین دو کشور انگلیس و امریکا امضا شود. این توافق از بعد از جنگ جهانی دوم، هر ده سال امضا شده و هر بار هم دولت انگلیس با ترفند و زیرکی، علی رغم مخالفت کنگره موفق به امضای آن شده است. طبق توافق، نظامیان انگلیس به سلاح های اتمی امریکا و منابع اطلاعاتی امریکا دسترسی خواهند داشت. همین امر باعث نفوذ بسیار زیاد انگلیس در تعیین راهبرد سیاست خارجی امریکا خواهد شد. دو سال تا سال ۲۰۲۴ فرصت است تا جامعه جهانی به خصوص کشورهایی که از اقدام مشترک آنگلوساکسون یعنی انگلیس و امریکا ضربه خورده اند، با آگاه‌سازی اذهان عمومی و دیپلماسی و لابی در کنگره و مجلس انگلیس، از امضای توافق مک موهان در سال ۲۰۲۴ جلوگیری به عمل آورند.
ادامه مطلب
تصمیم بایدن در حقیقت برای رویارویی با پوتین در جنگ اوکراین بود. او فکر می کرد برای این جنگ باید جبهه افغانستان را آرام کند. این نتیجه ۱۷ سال تجربه کار او در کنگره و تعاملاتش در سیاست خارجی است که به این تصمیم رسید.
ادامه مطلب
محمد حسین واحدی و پریسا باقرزاده افشاری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: از ۱۶۰۰ دانشمند آلمان نازی که آمریکا وارد خاک خود کرد ۱۰۴ دانشمند علم هوافضا بودند و تا می توانست از آنها استفاده کرد. آنها در زمینه فیزیک، شیمی، تولیدات صنعتی، پزشکی مورد استفاده آمریکایی‌ها قرار گرفتند. رقیب آمریکا، شوروی یک شب در سال ۱۹۴۶، ۲۲۰۰ نفر از دانشمندان آلمانه نازی را به همراه خانواده هایشان وارد خاک شوروی کرد تا از آنها استفاده کند و جنگ سرد بین آمریکا و شوروی و همینطور جنگ فضایی بین آمریکا و شوروی به نوعی جنگ بین نخبگان آلمانی بود.
ادامه مطلب
خسرو کارخیران خوزانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست عمق بخشیدن به روابط تجاری با روسیه تحت عنوان تغییر بوسیله تجارت که شاکله روابط آلمان و روسیه در دوران صدارت گرهارد شرودر و آنگلا مرکل را تشکیل می داد، با حمله گسترده ارتش روسیه به اوکراین با شکست کامل روبه رو شد. با توجه به وابستگی به منابع سوخت های فسیلی به روسیه (ذغال سنگ، گاز و اوران) به روسیه موضوع سیاست جدید در حوزه انرژی در صدر دغدغده های کشورهای اتحادیه اروپا و آلمان قرار گرفته است، بطوریکه خارج شدن از وابستگی از انرژی وارداتی از روسیه و پیدا کردن منابع جدید برای تامین انرژی می تواند به پاشنه آشیل دولت کنونی و دولت های آینده در آلمان تبدیل شود که خود بی ثباتی اقتصادی برای این کشور به همراه خواهد داشت.
ادامه مطلب
مارین لوپن، سیاستمدار فرانسوی، اخیراً خواستار پایان دادن به تحریم‌های بی فایده علیه روسیه در واکنش به تهاجم روسیه به اوکراین شد و گفت: تحریم‌های غرب علیه روسیه نادرست‌ترین و ناکارآمدترین سیاست در تاریخ بین‌المللی اخیر است.
ادامه مطلب
جان مرشایمر یکی از برجسته‌ترین کارشناسان سیاست خارجی است که به خاطر نظرات واقع‌گرایانه خود مشهور شده است. نظرات او بازتابی از نظر رسمی دولت این کشور نیست. او وقتی نظر خود را درباره جنگ اوکراین بیان کرد، در جامعه آمریکا مورد توجه قرار گرفت. او گفت کشورهای غربی به ویژه آمریکا مسئول اصلی فاجعه این جنگ هستند و ما در میان تصمیم‌گیران آمریکایی و در نهاد سیاست خارجی کسی را پیدا نخواهیم کرد که آماده اعتراف به این مسئولیت باشد.
ادامه مطلب
ریچارد‌هاس، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا در گفت وگو با یک برنامه اینترنتی، دیدگاه‌های خود را در خصوص تاثیر سیاست داخلی بر سیاست خارجی آمریکا و به‌ویژه بر سیاست خارجی بایدن در قبال عربستان، ایران، چین و روسیه بیان کرده است.
ادامه مطلب
ایالات متحده از ابتدای دهه نود، یعنی از فردای روز سقوط اتحاد جماهیر شوروی تا کنون، یک روز هم از گسترش ناتو به شرق دست نکشیده است. ناتو که برای رویارویی با شوروی تشکیل شده بود، بعد از فروپاشی شوروی سیاست تک بعدی برتری بر جهان را پیش برد و دو هدف را تعریف کرد، اول محاصره روسیه و از بین بردن استیلا و برتری روسیه حتی در محیط پیرامونی‌اش، طوری که هیچ گاه نتواند ادعای قدرت در برابر غرب، چه به لحاظ سیاسی چه به لحاظ نظامی و امنیتی، داشته باشد؛ هدف دوم، گسترش به سمت خاورمیانه و خنثی کردن تهدید کشورهای غیرهمسو مثل ایران بوده که هنوز هم در جریان است.
ادامه مطلب
با حضور واسیل کاچ، استاد بیولوژی و اهل اوکراین؛ کریستینا اوانسیا، پزشک و استاد دانشگاه و اهل رومانی؛ برایان اورلاچر، استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل؛ پائول سام، فعال حقوق بشر، استاد علوم سیاسی و روابط عمومی و متخصص پساکمونیت؛ الخاندرو دراگو، فارغ التحصیل دانشگاه مسکو و متخصص امور کشورهای بلوک شرق؛ با اجرای دیوید فلین، استاد علوم اقتصاد و تحلیلگر مسائل اقتصادی و سیاسی.
ادامه مطلب
یک جنبه از طرح روسیه برای آزادسازی پتانسیل عظیم گاز ایران – که دومین ذخایر گازی بزرگ جهان را داراست – این است که این طرح بحث ها پیرامون مطلوبیت بازگشت ایران به دیپلماسی جهانی با احیای برجام را قوت می دهد. آلمان به عنوان یکی از کشورهای طرف گفت وگو در برجام هرگز خواهان لغو برجام نبوده است. با ایجاد شکاف بیشتر بین رهبر بالفعل اتحادیه اروپا – آلمان – و ایالات متحده، هدف واقعی روسیه افزایش فشار بیشتر برای تحقق هدف چندین ساله پیرامون از بین بردن پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است.
ادامه مطلب
اکثر طرف های ذیربط در سفر رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا به منطقه، از نتایج این سفر راضی نیستند و مهمترین استثناء در این میان، عربستان سعودی است که به لطف اعتماد به جایگاهش و روشن بودن دیدگاهش، بیشترین بهره را از این سفر برد.
ادامه مطلب
سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه برای مسکو ناخوشایند است و آزارش می دهد، سرخوردگی سنگین از غرب بعد از دو دهه مماشات و همراهی با آن است. اما آنچه خوشایند مسکو است، این است که در مقایسه با بازی دوپهلوی هند و چین با روسیه، جایگاه پوتین با حمایت جمهوری اسلامی احیا شد.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سه روز پس از بازگشت بایدن از سفر جنجالی به خاورمیانه، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه نیز با اهدافی مشابه با همتای آمریکایی خود و به دنبال تقویت روابط با کشورهای منطقه وارد خاورمیانه شد. سفر بلافاصله پوتین به منطقه که تحت الشعاع تمایل روسیه برای مقابله با تلاش‌های بایدن در جهت کسب رهبری دوباره در خاورمیانه قرار داشت، دلالت بر نوعی اعلام حمایت از شرکای خاورمیانه‌ای مسکو و در تقابل با طرح‌های منطقه‌ای دولت بایدن داشت. نکته این که سفر پوتین به تهران چند روز پس از اجرای طرح پدافند هوایی خاورمیانه توسط ایالات متحده صورت گرفت که با هدف همکاری نزدیک بین اسرائیل و کشورهای عربی در برابر تهدیدات منطقه ای ایران انجام شد.
ادامه مطلب
محافل اطلاعاتی آمریکا در هفته‌های اخیر فاش کردند که ایران آماده است تا پهپادهای جنگی خود را به ارتش روسیه عرضه کند. اگرچه طرف ایرانی تحویل پهپادها را تایید نکرده، اما شایعاتی در مورد آموزش مداوم سربازان روسی بر روی پهپادهای انتحاری در ایران پخش شده است. چنین تحویل تسلیحاتی از سوی ایران به جنگ اوکراین می تواند مذاکرات درباره توافق هسته ای جدید را مختل کند. حتی پوتین و اردوغان نیز از برنامه هسته ای ایران انتقاد می کنند. سال گذشته رئیس جمهوری ترکیه تهران را متهم کرد که می خواهد کنترل کل منطقه را در دست بگیرد.
ادامه مطلب
آنچه دولت بایدن عملا در خاورمیانه انجام داد، به همان اندازه دوران دونالد ترامپ، تراکنشی بود؛ در واقع، رویکرد دولت آمریکا در قبال منطقه، اساسا "یک رویکر ترامپی کوچک" است. با روگردانی از پیوستن امریکا به برجام در دوران حسن روحانی، چشم انداز توافقی تازه، عملا از میان رفت و ایران را از همیشه به بمب هسته ای نزدیکتر کرد.
ادامه مطلب
آبه شینزو در آخرین یادداشت خود نوشت: فاجعه انسانی که بر اوکراین وارد شده، درس تلخی به ما داده است. در عزم ما در مورد تایوان و در عزم ما برای دفاع از آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون، دیگر نباید جایی برای تردید وجود داشته باشد.
ادامه مطلب
اطلاعات منابع دیپلماتیک عالی رتبه غربی که واقعا از اوضاع اطلاع دارند حاکی از آن است که ارتش روسیه سامانه نظامی عظیم و پیشرفته و مدرن و هسته ای در اختیار دارد. اما نمی خواهد برای مدت طولانی درگیر جنگ شود. آنچه در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ در گرجستان و اوکراین درگیر شد جنگ نبود بلکه درگیری ای بود که چندان مورد توجه غرب نبود با وجود این که لفظی آنها را محکوم کرد.
ادامه مطلب
اوکراین، عمق راهبردی مسکو، و رفتار و رویکرد مسکو نسبت به این کشور از لحاظ ژئوپولیتیک و تاریخ روسیه طبیعی است. با این حال [ایده اوراسیا گرایی پوتین به معنی] یکی شدن منابع انسانی و مادی در قاره اروپا و مسلط شدن هر قدرتی بجز آمریکا بر اروپاست، و در تضاد و تقابل آشکار با منافع حیاتی آمریکا به عنوان قوی ترین قدرت دریایی جهان است. آمریکا باید روسیه را در اوکراین زمینگیر کند.
ادامه مطلب
بری آیچنگرین و سید رحمان موسوی در یادداشتی مشترک برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: هزینه های بازسازی نامشخص است زیرا روند جنگ نامشخص است؛ تولید ناخالص داخلی اوکراین قبل از جنگ حدود ۱۵۰ میلیارد دلار بود. با توجه به نسبت سرمایه به تولید و با فرض اینکه یک سوم از موجودی سرمایه از بین می رود، ما دوباره در مورد ۱۵۰ میلیارد دلار صحبت می کنیم. مثل همیشه، مفروضات جایگزین سناریوهای جایگزینی را ارائه می دهند، اما به نظر می رسد ۱۵۰ میلیارد دلار نقطه شروع معقولی است.
ادامه مطلب