آرشیو اخبار
اغفال از طریق وابستگی متقابل و درگیری در مناقشات بین المللی
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اخیرا طرح ریچارد هاووس، رئیس شورای روابط خارجی امریکا تحت نظریه؛ "همکاری ابرقدرت ها برای مهار قدرت های منطقه ای" که منظور مشروعیت دادن به دخالت و تجاوز به کشورهای مخالف غرب است؛ ادامه همان نظریه اغفال چرچیل و بلر برای استفاده ابزاری از قدرت سخت امریکا است.
ادامه مطلبمراقب باشیم «مزاحم دنیا» نشویم
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با فرانسة مزاحم دنیا در عصر جنگ سرد به اتکا و اعتبار قدرت هسته ای اش، عضویتش در شورای امنیت و البته تعلق عمیقش به بنیان های تمدن نوبنیاد غرب، با حلم و مدارا رفتار شد. یا چنان قدرتمند باشیم که با ما با حلم و حزم و مدارا رفتار کنند، یا مراقب باشیم ما را «مزاحم دنیا» تلقی نکنند. با توجه به «تنهائی استراتژیک»تاریخی ِ ایران هرگونه استثناء و خاص تلقی شدن و یا اطلاق «مزاحم دنیا» از سوی نه فقط آمریکا و شرکاء و متحدینش بلکه از طرف جامعه بین المللی، به هیچ وجه به نفع منافع ملت ایران و حاکمیت سیاسی و تمامیت ارضی کشورمان نخواهد بود.
ادامه مطلبگره پیچیده میان ایران و آمریکا
روح الله سوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آنچه در ارتباط با نقش آمریکا در این پیچیدگی میتوان ذکر کرد این است که تغییر در سطح ریاست جمهوری را نمیتوان به عنوان تنها عامل تاثیرگذار بر روابطه میان ایران و آمریکا به حساب آورد و علیرغم تفاوت نگاه بایدن نسبت به موضوع سیاست خارجی آمریکا نمیتوان این تفاوت رویکرد را خارج از بسترها و زمینههای دیگر مورد تحلیل قرار داد. قطع یقین نقش سنا و مجلس نمایندگان، تاثیر لابیهای ذینفوذ و ذینفع داخل آمریکا، رویکرد متحدان اروپایی و منطقهای این کشور و عواملی دیگر از این دست مولفههایی هستند که نمیشود به سادگی از کنار آنها گذشت و آنها را نادیده گرفت.
ادامه مطلب