بعد از تعرفه‌ها امریکا ارزش پول را هدف گرفته است
ورود به مرحله جدید نبرد اقتصادی
دیپلماسی ایرانی: سیگنال‌های اخیر از بازارهای مالی آسیا نشان‌دهنده افزایش فشار بر ارزهای منطقه است، به‌ویژه به دلیل سیاست‌های اقتصادی تهاجمی ایالات متحده، از جمله جنگ تعرفه‌ای و تقویت ارزش دلار. گزارش‌ها حاکی از آن است که ارزهایی مانند یوان چین، وون کره جنوبی، و ین ژاپن تحت فشار قرار دارند. به عنوان مثال، یوان چین در سال 2025 به دلیل تعرفه‌های سنگین آمریکا (تا 145 درصد بر کالاهای چینی) و محدودیت‌های صادراتی مواد معدنی کمیاب، با نوسانات قابل توجهی مواجه شده است. این فشارها به دلیل وابستگی اقتصادهای آسیایی به صادرات به بازار آمریکا و تأثیر دلار قوی‌تر تشدید شده است. همچنین، گزارش صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که اقتصادهای آسیایی به دلیل کاهش رشد جهانی ناشی از تنش‌های تجاری، با چالش‌های ارزی بیشتری روبه‌رو هستند.
نبرد اقتصادی بین آمریکا و چین، به‌ویژه پس از تشدید جنگ تعرفه‌ها در سال 2025، وارد مرحله‌ای بحرانی‌تر شده است. دونالد ترامپ با اعمال تعرفه‌های 145 درصدی بر کالاهای چینی و تعرفه‌های 10 تا 50 درصدی بر دیگر کشورها، رویکردی تهاجمی‌تر اتخاذ کرده است. چین نیز در واکنش، تعرفه‌های تلافی‌جویانه تا 84 درصد بر کالاهای آمریکایی وضع کرده و محدودیت‌هایی بر صادرات مواد معدنی کمیاب اعمال کرده است که ضربه‌ای جدی به صنایع فناوری و دفاعی آمریکا وارد می‌کند. این اقدامات نشان‌دهنده یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار است که نه‌تنها تجارت، بلکه زنجیره‌های تأمین جهانی و بازارهای مالی را تحت تأثیر قرار داده است. بی‌ثباتی در بازارهای سهام آسیایی و جهانی، به‌ویژه پس از اعلام تعرفه‌های جدید، نشانه‌ای از این مرحله جدید است.
تعرفه‌های سنگین آمریکا بر کالاهای چینی و دیگر کشورهای آسیایی، تقاضا برای محصولات صادراتی این کشورها را کاهش داده و تراز تجاری آن‌ها را تحت فشار قرار داده است. این امر به کاهش ارزش ارزهای محلی مانند یوان و وون منجر شده، زیرا کشورها برای حفظ رقابت‌پذیری صادراتی، تمایل به تضعیف ارز خود دارند. به عنوان مثال، چین برای جبران کاهش صادرات، ممکن است یوان را در محدوده ضعیف‌تر نگه دارد، که این خود فشار بر دیگر ارزهای آسیایی را افزایش می‌دهد.
سیاست‌های پولی فدرال رزرو آمریکا، از جمله افزایش نرخ بهره برای مهار تورم ناشی از تعرفه‌ها، ارزش دلار را تقویت کرده است. این امر باعث خروج سرمایه از بازارهای نوظهور آسیایی و افزایش فشار بر ارزهای منطقه شده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد که بانک‌های مرکزی آسیایی، مانند بانک ژاپن و بانک خلق چین، برای تثبیت ارزهای خود به مداخله در بازارها مجبور شده‌اند.
جنگ تعرفه‌ها زنجیره‌های تأمین جهانی را مختل کرده و هزینه‌های تولید در آسیا را افزایش داده است. این امر به کاهش سودآوری شرکت‌های صادراتی و فشار بر اقتصادهای وابسته به تولید، مانند کره جنوبی و تایوان، منجر شده و ارزهای این کشورها را تضعیف کرده است.
تعرفه‌های سنگین آمریکا به نظر می‌رسد بخشی از استراتژی فشار حداکثری برای کشاندن چین به میز مذاکره باشد. ترامپ بارها اعلام کرده که تعرفه‌ها تا زمانی که چین به رفتار منصفانه تجاری (از جمله در زمینه مالکیت معنوی) متعهد نشود، باقی خواهد ماند. در مقابل، چین با اقدامات تلافی‌جویانه و تقویت روابط تجاری با جنوب شرق آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین، در کاهش وابستگی به بازار آمریکا سعی دارد. با این حال، سخنگوی وزارت بازرگانی چین اعلام کرده که درِ مذاکرات باز است، که نشان‌دهنده تمایل به کاهش تنش‌ها در صورت دستیابی به توافق است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که مذاکرات تجاری بین آمریکا و چین ممکن است در سال 2025 از سر گرفته شود، به‌ویژه پس از اظهارات خوش‌بینانه‌تر ترامپ درباره روابط با شی جین‌پینگ. با این حال، اختلافات عمیق، از جمله مسائل مربوط به یارانه‌های دولتی چین و تراز تجاری، همچنان مانع پیشرفت است. مذاکرات احتمالی می‌تواند بر کاهش تعرفه‌های متقابل و تثبیت بازارهای ارزی تأثیر بگذارد، اما موفقیت آن به انعطاف‌پذیری بستگی دارد.
تأثیر مذاکرات بر ارزها: در صورت پیشرفت مذاکرات، کاهش تعرفه‌ها می‌تواند فشار بر یوان و دیگر ارزهای آسیایی را کاهش دهد، زیرا تقاضای صادراتی بهبود می‌یابد و نیاز به تضعیف ارزها کمتر می‌شود. اما اگر مذاکرات به بن‌بست برسد، تشدید تعرفه‌ها و تحریم‌ها می‌تواند نوسانات ارزی را افزایش دهد و بانک‌های مرکزی آسیایی را به مداخلات گسترده‌تر وادار کند.
سیگنال‌های اخیر از آسیا تأیید می‌کند که فشار آمریکا بر ارزهای منطقه، به‌ویژه از طریق جنگ تعرفه‌ها و تقویت دلار، تشدید شده و نبرد اقتصادی وارد مرحله‌ای پیچیده‌تر شده است. تعرفه‌ها به عنوان ابزاری برای فشار بر چین و دیگر اقتصادهای آسیایی، نه‌تنها تجارت، بلکه ارزش ارزها را تحت تأثیر قرار داده است. مذاکرات احتمالی چین و آمریکا می‌تواند کلیدی برای کاهش این فشارها باشد، اما با توجه به اختلافات موجود، چشم‌انداز کوتاه‌مدت همچنان مبهم است. اقتصادهای آسیایی احتمالاً با مداخلات ارزی و تنوع‌بخشی به شرکای تجاری، به دنبال کاهش آسیب‌پذیری خود خواهند بود./هوش مصنوعی و سیاست خارجی
نظر شما :