عناصر اقتدار ایران در مقابل تهدیدات

دیپلماسی ایرانی: تحولات در غرب آسیا با حمله رژیم صهیونیستی به ساحت و جغرافیای ایران پیچیدگی بسیاری یافته و همگان را با این پرسش مهم روبرو ساخته است که سیر آتی حوادث و حرکت بعدی کشور در مقابل این تجاوز و گستاخی چگونه خواهد بود؟ 

طبعا ایران به عنوان کشوری بزرگ و اثرگذار در بطن تحولات این منطقه باید تدابیر بسیار سنجیده ای برای گذر از موج های پیش روی و تثبیت جایگاهی که کسب کرده اتخاذ کند که البته ماموریتی سخت و دشوار است چرا که با منافع و امنیت خود و مجموعه همراهش ارتباط مستقیم دارد.

نظر به اهمیت موضوع، نکاتی چند از مواردی که در اتخاذ راهبرد کشور در قبال تهدیدات فرارو نقش دارند مورد بررسی قرار می گیرد:

ارزیابی دقیق صحنه: 

یکی از وظائف نظام محاسباتی کشور آن است که صحنه و محیط عملیاتی را به دقت رصد و ارزیابی کند. این امر با توجه به نیت شوم رژیم صهیونیستی برای گسترش بحران و خارج شدن از تنگنای گرفتار شده حائز اهمیت بسیار است. 

جالب است که نتانیاهوی خبیث همانند صدام حسین که خود را نماینده و ناجی جهان عرب در مقابل ایران می دانست، ادعا کرده که مانع اصلی در برابر ایران است و بدون آنها کل منطقه و جهان دچار فروپاشی خواهد شد. او با این طراحی می خواهد رسالتی بزرگ برای خود قائل شود و تا آنجا که می تواند دیگران را با خود همراه کند در حالی که حتی حامیان غربی اش که در جنایات وی شریک هستند به افکار شیطانی وی وقوف دارند و مراقبند تا فریب او را نخورند. 

با این حال یکی از ماموریت های مهم پیش رو آن است که این نظام محاسباتی و درک نادرستی که دشمن به آن رسیده را برهم زده و به آنها تفهیم شود که ایران بر سرمنافع و امنیت ملی خود استوار است و عناصر قدرت لازم برای برهم زدن تصورات آنها را در اختیار دارد. طبعا چنانچه این وضعیت بهم نخورد و این تصورغلط آنها تثبیت شود در نظم آینده این منطقه آسیب پذیر می شویم و همواره باید خود را در معرض تهدیدها و زیاده خواهی ها بدانیم. 

وحدت فرماندهی:

از آنجا که سرعت تحولات بسیار بالا و طراحی ها پیچیده و چند لایه است مناسب است همه صاحبان فکر و اندیشه، رهنمودها و اصولی که از سوی رهبری انقلاب بیان می شود را به عنوان راهنمای عمل در نظر گرفته و در مسیر هم افزائی و همکاری بیشتر حرکت کنند. در این وضعیت هر ایرانی ولو با سلائق مختلف و حتی گلایه ها رسالت پاسداری از امنیت و تمامیت ارضی کشور را برعهده دارد و باید نقش آفرینی خود را در کمک به قدرت بازدارندگی کشور داشته باشد. 

البته این عبارت به معنی آن نیست که دیدگاه ها و نظرات مطرح نشود و تنها جنبه دستوری داشته باشد. اگر دقت کنیم اتفاقا در مورد اخیر، مقام معظم رهبری ضمن تاکید بر دوری از بزرگنمائی و کوچک انگاری در مورد شرارت رژیم صهیونیستی، مسئولیت خطیر و تشخیص نوع واکنش و عکس العمل کشورمان را به نهادهای ذیربط و متولیان امر محول کردند که نکته حائز اهمیتی است. با این وجود، جایگاه رهبری که مرکز تجمیع نظرات و دیدگاه های کشور هستند و تجربه ای طولانی در مدیریت مسائل کلان دارند تصمیم مقتضی را اتخاذ و دستورات لازم برای صیانت از اقتدار و عزت ایران را صادر خواهند کرد.

نوآوری در دیپلماسی: 

دیپلماسی در سنجش و ارزیابی فرآیندها و تنظیم درست تعاملات با کشورها و بازیگران حول تحولاتی که در حال وقوع است نقش بسیار مهم و اثرگذاری دارد. تجارب اخیر همچون سفر فشرده وزیر امور خارجه کشورمان به منطقه خصوصا در مورد لبنان که با اقدام خوب دیپلماسی پارلمانی رئیس مجلس شورای اسلامی نیز همراه شد، سفر رئیس جمهوری به قطر و روسیه و بهره گیری از ظرفیت های اجلاس بریکس و غیره اقدام های به موقعی بودند که اثرات آنها را در رخدادهای روزهای اخیر خصوصا نوع موضعگیری در قبال حمله اسرائیل به کشورمان شاهد بودیم. 

اکنون اقتضا این است که هم این روند ادامه یابد و هم با لایه های سخت دیپلماسی خصوصا با مجموعه غرب برغم چالش های موجود، کشورهای همسایه و حتی کشورهائی مانند روسیه و چین گفت وگوی جدی همراه با ارائه طرح و ابتکار داشته باشیم. توجه شود که هر فرصت و امکانی برای تبیین رویکرد کشور در قبال تحولات جاری مغتنم است و باید طراحی های مناسب با شرایط در حال تحول شتابان را انجام دهد. 

فعالیت ها در این حوزه باید دو هدف مهم را دنبال کند: نخست اطمینان بخشی به همسایگان که اقدامات ایران ماهیت صیانت از امنیت و منافع خود و بازدارندگی در مقابل زیاده خواهی ها دارد و دوم اینکه پشت جبهه رژیم صهیونیستی را خالی کنیم و اجازه ندهیم کشورها را با ماجراجوئی های خود به هر قیمتی همراه کند.

اهمیت افکار عمومی:

آنچه اکنون پیش روی خود داریم مرحله بسیار حساس و تعیین کننده از منافع و امنیت کشور است که سرنوشت ایران اسلامی را در سال ها و دهه های آینده در قالب نظمی که شکل می گیرد تعیین خواهد کرد.

در این میان شاید به جرات بتوان گفت جبهه دشمن به همان اندازه که به ابعاد سخت و عملیاتی قدرت یعنی سلاح و تجهیزات فکر می کند به بخش های سیاسی، رسانه ای، جنگ روانی، روایت سازی و خالی کردن دل ملت بزرگ ایران پرداخته است.

آنان با امکانات گسترده ای که دارند از هیچ ابزار ولو غیرانسانی و غیر اخلاقی صرف نظر می کنند و از وارونه سازی و جعل روایت ها ابائی نداشته و حد و مرزی برای سیاه نمائی اقدامات ایران عزیز قائل نیستند. این در حالی است که نظام تصمیم گیری در کشور از پختگی و جامعیت برخوردار است و هر تصمیمی که خصوصا در عرصه سیاست خارجی و بخصوص در مقطع کنونی می گیرد حاصل ده ها و صدها ساعت بحث و ارزیابی دقیق شرایط است تا خروجی آن در جهت تامین منافع کشور با حداقل هزینه و پیامدهای منفی باشد. 

توسعه و پیشرفت:

یکی از مسائل مهم در منطقه و جهان خصوصا برای کشوری مانند ایران آن است که دشمنان با طراحی هائی مانند امنیتی کردن منطقه، ایجاد گسل بین ایران و همسایگان، تلاش برای تخلیه ظرفیت‌های ایران و پیشبردن طراح‌هائی که منافع ایران در آنها لحاظ نشود اجازه ندهند که کشورمان فرصت و فراغتی برای رشد و توسعه پیدا کند. 

طبعا این موضوعی بسیار مهم است که مسئولین کشور متوجه آن هستند و برای آن دغدغه دارند. اما باید توجه کرد که بنیادین ترین عامل در دوام و پیشرفت یک جامعه امنیت و بنیانگذاری صحیح عناصر و عوامل تشکیل دهنده آن است به نحوی که هیچ کاستی و نقصانی وجود نداشته باشد و کشور دچار آسیب نشود. 

با این وصف اکنون مهمترین تلاش ایران امنیت سازی و دور ساختن تهدیدهاست و طبعا هیچ عقل سلیمی به دنبال تنش آفرینی و بحرانی ساختن منطقه نیست چرا که اصولا در چنین وضعی هیچ نفعی نصیب ایران نمی شود. لذا از آنجا که جبهه مقابل تضعیف و گرفتن ابزارهای قدرت ایران را نشانه گرفته و هدف گذاری کرده، ضروری است همه ظرفیت ها را بکار گرفت تا آنان در این درک اشتباهی که پیدا کرده اند ناکام شوند و البته پس از گذر از این مرحله مهم می توان با اطمینان بیشتر به بازسازی و ارتقاء قدرت ایران که اکنون نیز جریان دارد پرداخت و جایگاه کشور بعنوان بازیگری اثرگذار را تثبیت کرد. 

سخن پایانی:

سخن آخر اینکه تنها در سایه گذر موفق از شرایط موجود است که کشورهای منطقه و جهان با دید مثبت و واقع بینانه ای به ایران نگریسته و دریچه های تعامل و همکاری مبتنی بر منافع همگانی گشوده خواهد شد.