لایه های پنهان و آشکار تایید صلاحیت پزشکیان

انتخابات ریاست جمهوری و عبور از بحران نزدیک

۲۲ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۸:۰۰ کد : ۲۰۲۶۵۸۰ اخبار داخلی نگاه ایرانی
نویسنده خبر: صادق ملکی
صادق مالکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گسترش دامنه تحریم و احتمال پیروزی دونالد ترامپ خطر را نزدیکتر از آنی کرده است که بشود بی تفاوت بوده و صبر پیشه کرد. افزایش فشار خارجی و نارضایتی های داخلی و احتمال ورود کشور به یک دوره بحران و ناامنی ایجاب کرده رقابت ها در عین این که در دایره محدود نظارت استصوابی است به گونه ای شکل بگیرد که با افزایش نسبی مشارکت، ضمن اینکه پیام بیرونی داشته باشد، در داخل متضمن نوعی وفاق ملی شود.
انتخابات ریاست جمهوری و عبور از بحران نزدیک

دیپلماسی ایرانی: اگرچه پدیده انتخابات چهاردهم پزشکیان است، اما قرار نیست معجزه ای رخ دهد. شکست یکدست سازی قدرت و روی کار آمدن ضعیف ترین دولت بعد از انقلاب، نظام سیاسی را به این نتیجه رسانده است که بازی عرصه سیاسی را به گونه ای طراحی کند که در عین آنکه مدیریت و هدایت آن را به عهده داشته باشد زمینه مشارکت و برخی از تغییرات در سیاست داخلی و خارجی را فراهم کند.

بی شک جنس پزشکیان از جنس هیچ کدام از روسای جمهوری قبلی نیست. پزشکیان در عین آنکه از جنس نهج البلاغه، عدالت خواهی و پاکدستی است، فردی آکادمیک است و تقوا و تخصص را در کنار هم دارد. بر خلاف مردان کویری پاستور، او نه از جنس نرم و نه از جنس کینه و نه عهدشکن و.... است. شجاعت و در عین حال درایت و صراحت لهجه ای دارد که در بخش مهمی از روانشناسی قومی وی نشات می گیرد. او وفادار به هرم نظام است اما برای تغییری آمده است که ریل گذاری آن در دستان او نیست. ساختارهایی که سیستم روی آنها بنا شده و هرم قدرت اگر اراده ای برای تغییرات آنها  نداشته باشد، با هیچ رئیس جمهوری تغییرات بنیادی نخواهند کرد.

با این وجود به نظر می رسد شرایط دشوار و بن بست های داخلی و خارجی ایجاب کرده است که پزشکیان وارد میدان شود‌.

در بعد داخلی وضعیت اسفناک اقتصادی، گسل های اجتماعی و قومی، بی انگیزگی، بی اعتنایی و یا قهر سیاسی آحاد مردم در انتخابات گذشته و.... همگی ضرورت تغییر رویه ها و برخی راهبردها را اجتناب‌ناپذیر کرده است.

گسترش دامنه تحریم و احتمال پیروزی دونالد ترامپ خطر را نزدیکتر از آنی کرده است که بشود بی تفاوت بوده و صبر پیشه کرد. 

افزایش فشار خارجی و نارضایتی های داخلی و احتمال ورود کشور به یک دوره بحران و ناامنی ایجاب کرده رقابت ها در عین این که در دایره محدود نظارت استصوابی است به گونه ای شکل بگیرد که با افزایش نسبی مشارکت، ضمن اینکه پیام بیرونی داشته باشد، در داخل متضمن نوعی وفاق ملی شود.

پزشکیان تُرک کُرد زبانی است که با درد بلوچ و خوزی از نزدیک و به‌واسطه پیوند و ارتباطات اجتماعی آشناست. از منظر امنیتی مهمترین خطر برای ایران و ایرانیان پررنگ شدن تعلقات قومی در برابر تعلقات ملی است و آذری های ایران به عنوان دومین جمعیت تاثیرگذار در هرم اجتماعی قدرت در کنار کردها به عنوان سومین عنصر جمعیتی محروم از قدرت بستر مساعدی برای تحریک پذیری در گذشته داشته اند و دو دولت پیشه وری و جمهوری مهاباد آنقدر دور نیستند که نتواند هر آن کس که دغدغه ایران را دارد، از خواب بیدار نکند.

بی شک در تایید صلاحیت پزشکیان توسط بدنه اهل تعقل عمیق در هرم قدرت، توجه به شکاف های قومی‌، مذهبی، اقتصادی، اجتماعی و محرومیت های چند وجهی به‌خصوص در حاشیه های مرزی موثر بوده است و در کنار آن صاحبان این درایت درصدد به میدان آوردن بخش مهمی از اصلاح طلبان با هدف افزایش مشارکت در صحنه انتخابات هستند.

اگرچه بخش مهمی از سیستم و ساختار حاکم معیوب و فساد است اما هنوز روزنه هایی برای امید هست. 

در حال حاضر جریانی از سیستم، قالیباف را به عنوان رئیس جمهور تعیین کرده است، اما این تصمیم و اراده تام و تمام ساختار سیاسی نبوده و نیست. ضمن آن که میدان انتخابات ریاست جمهوری چون صحن مجلس دستوری عمل نمی کند. لذا پزشکیان با پذیرش تبعات و وفاداری به چارچوب قدرت، به بازی و چیدمانی وارد شده که سیستم حاکم، محدوده مانور آن را تعریف کرده است.  

با این وجود اگر قرار باشد در آینده دور و نزدیک، طبق چیدمان مسئله جایگزینی تحقق یابد، باز تعریف برخی رویکردها با اقدامات بن سلمانی و با هدف گشایش های اجتماعی باید به گونه ای باشد که در بستر وفاق ملی روی دهد. با پزشکیان هم از منظر قومی و هم از نگاه تعلق نسبی ایشان به جریان اصلاح طلبی امکان مشارکت و همراهی در عبور از بحران بهتر از پنج تن دیگر قابلیت تحقق خواهد داشت.

در این میان باید گفت که جریان قالیباف با توجه به وزنه تکنوکراتی و پیوند سیاسی، امنیتی و نظامی نیز اگرچه قابلیت گشایش های اجتماعی و مخصوصا سازش خارجی بیش از پزشکیان را دارد اما این جریان چون پزشکیان حامل وفاق ملی نبوده و نیست.

قرائن نشانگر آن است که حاکمیت چندی است که با خرد و درایت خصوصا در سیاست خارجی آشتی کرده است. چگونگی حمله به پایگاه عین الاسد، مدیریت جنگ غزه‌، حمله به خاک اسرائیل و مذاکرات عمان همگی نمایش این درایت بوده است. به نظر می رسد از منظر صاحبان این تفکر پزشکیان در زمانه ای که تعلقات مذهبی ضعیف و تعلقات قومی به نسبت افزایش یافته و کشورهای پیرامونی نیز چون گرگ در کمین موقعیتی مناسب نشسته اند، می تواند برای گذر از این شرایط سخت و دشوار گزینه ای مناسب تر از قالیبافی باشد که محروم از ویژگی های پزشکیان است‌.

نکته آن که عرصه سیاست، صحنه ایده آل گرائی و روشنفکری نیست. درست است که شرکت در انتخابات، ورود به میدان بازی چیدمان شده دایره قدرت است اما در این میدان بازی، مردم داوری هستند که قهر آنان از صندوق سبب تن دادن قدرت به بخش مهمی از واقعیت های حاکم بر صحنه سیاسی و اجتماعی شده و این می تواند نوید تغییرات بطنی بیشتر در آینده باشد. باید با امید زیست.

صادق ملکی

نویسنده خبر

صادق ملکی، کارشناس، استراتژیست و تحلیلگر ارشد مسائل سیاسی است.

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: انتخابات ریاست جمهوری انتخابات ریاست جمهوری ایران صادق ملکی مسعود پزشکیان دولت چهاردهم انتخابات محمدباقر قالیباف ایران اقوام ترک اقوام کرد اقوام اقوام ایرانی اقوام ایران


( ۱۳ )

نظر شما :

کامران ۲۲ خرداد ۱۴۰۳ | ۲۱:۲۳
حضور اقای پزشکیان رو برای جامعه ایران به فال نیک میگیریم .ایشان هر چند دارای اصل و نسب ترک هستند اما به کردی مکری هم مسلط هستند .این حسن و سنت حسنه فراموش شده جامعه ایرانی دوباره باید احیا شود .نه تنها به زبان خود مسلط باشی بلکه باید به زبان همسایه نیز اشراف داشته باشی .در کودکی ما در جنوب تهران اکثر همسایه های فارس ما ترکی هم بلد بودند .
ناشناس ۲۳ خرداد ۱۴۰۳ | ۰۷:۵۴
انتخابات مجلس عروسی نیست ، مجلس عزاست ( البته بلا نسبت ) . برای عروسی دعوت می شوید اما برای محلس عزا ، خودتان می روید . مشارکت مردم در انتخابات دعوت کردنی و تشویق شدنی نیست بلکه یک احساس درونی در خود مردم است . مردم زمانی در انتخابات شرکت می کنند که ببینند شرکتشان در انتخابات سرعت فرایند مثبتی را افزایش می دهد که از قبل وجود داشته . مردم زمانی در انتخابات شرکت می کنند که ببینند در بین داوطلبان کسی یا کسانی هستند که مسیر مناسب موجود را قرار است دنبال کنند ( مسیر مناسب موجود ) . دوران تولد دموکراسی که همراه است با تشویق حکومتی و احساس تکلیف جمعیتی ، گذشته و در میانه های راه بلوغ دموکراسی قرار داریم . در این مرحله بده بستان رخ می دهد . قبلتر حاکمیت می گفت رای بدهید تا با قدرت و قوت فلان کار مفید را انجام بدهیم و مردم هم رای می دادند اما در این دوره مردم می گویند تو کار خوب را انجام بده و مسیر درست را طی کن ، من هم با رای دادن تاییدت می کنم و حمایت . به زبان ساده تر دوران دانه پاشی سخنرانی گونه و تشویق‌های احساس برانگیز گذشته و باید به طور عملی دانه پاشید . مردم باید در عمل مبارزه با فساد و بی عدالتی اجتماعی ، رشد اقتصادی ، دگرگونی مثبت فرهنگی و ... را ببینند تا برای تایید و حتی محافظت از آن پای صندوق رای بیایند .
ناشناس ۲۳ خرداد ۱۴۰۳ | ۰۹:۵۳
آقا پزشکیان انسان مثبت و شریفی است اما کاریزمای لازم برای پست ریاست جمهوری را ندارد . کاریزمایی در حد روحانی هم کفایت می کند که ندارد . لااقل جسور باشد چون احمدی نژاد یا ظاهری معنوی داشته باشد مانند شهید رییسی . آقای پزشکیان متاسفانه هیچکدام از اینها را ندارد .... و اگر کسانی مانند کامران روی ترک بودن ایشان مانور کنند و این موضوع برجسته شود ، همین مقداری رای هم که دارد ، به شدت تنزل خواهد کرد . امثال کامران دوست آقای پزشکیان نیستند که دقیقا دشمنش می باشند . در ایران مانور کردن بر مسئلۀ قومیت ( هر قومیتی ) ، آن کار را محتوم و محکوم به شکست خواهد کرد .
شاهین ۲۳ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۳:۵۲
متنی با همان ترس ولرز های سیاست روحانی با چاشنی قوم گرایی
ابراهیم قدیمی ۲۳ خرداد ۱۴۰۳ | ۲۳:۳۳
کاندیدشدن فردی بدون تایید مجلس و با تایید صلاحیت شورای نگهبان با یک کادر اجرائی بسیار مختلط ناهمکون کاملا ثابت روش مناسبی برای اداره یک کشور نیست۔سیستم اداره یک کشور یا باید یک دستی تقریبا ثابت با انگشتهای توانای اقتصادی ،سیاسی و۔۔۔۔ باشد مانند چین یا دو دستی نوبتی با انگشتهای فعال اختصاصی در بخش مورد علاقه باشد مانند امریکا یا چند دستی با انگشتهای اختصاصی تر مانند اروپا۔ درسیستم یک دستی تغییر در مدیریت بگونه دوره محدود ضروری نیست۔در سیستم دو دستی وچند دستی تغییرانت دورهای ضروری است۔این راتوجه کنید که بدنه کادر اجرائی ثابت است وبا تغییر وزیر تغییر نمی کند۔ توجه داشته باشید بدنه کادر اجرائی تقریبا همواره تابت است۔باتغییر یک فرد چیزی تغییر نمی کند۔من برای ایران سیاست یک دستی باانگشتهای توانا را مناسب تر میدانم۔ ما با سیستم یک دستی یا دودستی یا چند دستی میخواهیم کشور را اداره کنیم۔ با هرکدام از روش ها شرایط رئیس جمهور تفاوت میکند۔برای کشورهای در حال توسعه وبدون حزب فعال قدمت دار سیستم یک دستی به پیشرفت بیستر کمک میکند۔ خلق را تقلیدشان بر باد داد ای دوصد لعنت بر این تقلید باد۔از ارپا وامربکا نمی توانیم تقلید کنیم۔
خسرو ۲۴ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۳:۲۱
خرد جمعی ایرانیان ، با وجود شش کاندیدا برای انتخاب رئیس جمهور --- عملا دو گزینه در اختیاردارد اول : پنج کاندیدای اصولگرا که احتمالا قالیباف یا جلیلی رای بیشتری دارند دوم : پزشکیان اصلاح طلب و معتدل ، اگر ملت ایران تغییر غیرمخرب و عاقلانه میخواهد ؟ به پزشکیان رای خواهد داد و اگر امتداد سیاست‌های نگاه به شرق و نزدیکی بیشتر به روسیه و چین میخواهد به قالیباف رای خواهد داد -------- وراه سوم و بدترین گزینه رای ندادن و آفساید
ابراهیم قدیمی ۲۴ خرداد ۱۴۰۳ | ۲۲:۵۱
ارسطو در سیاست زمانی که انواع حکومت ها را بررسی میکند انها را به دودسته خوب وبد تقسم می کند او میگوید حکومت های خوب همگی خوب اند در بین حکومت های خوب بد ترین انها جمهوری است۔ ولی چون حکومت ها همگی به بد شدن تمایل می یابند دربین حکومت های بد جمهوری بهترین حگومت است۔افلاطون در جمهور زمانی که مدینه فاضله را توضیح می دهد برای ان حاکم تعیین میکند حاکم مدینه فاضله افلاطون فیلسوف است۔فیلیوفان با رای فیلسوفان معمولا بروش اعلم فی الاعلم انتخاب میشوند ۔لدا بهترین رئیس جمهور یک فیلسوف است که اعلمیت داشته باشد۔این اعلمیت نیاز به تایید اعلم ها وپذیرش مردم دارد۔دای من پور محمدی با معاونت پزشکیان است۔جناب قالیباف خود مسئولیت مهمی دارد که کمتر از ریاست جمهورینیست۔ان سنگر نباید خالی شود۔اجازه بدهید نتیجه دور اول مشخص شود۔ تصور این است انتخابات به دور دوم میرسد۔ایران جمهوری نیست حاکم ایران فیلسوف است۔
ابراهیم قدیمی ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ | ۱۴:۰۳
انتخابات پیش رو می تواند به کم شدن فاصله اصلاح طلب و اصولگرا ویا به زباد شدن این فاصله تمام شود۔ ازدیاد فاصله بهیچ وجه مطلوب نیست۔باید سعی در کاهش فاضله این دوتفکر موجود کرد۔سیاست های خارجی ایران برای هر دوجناح فاصله زیادی ندارد۔باید سعی در کم کردن فاصله در مدیریت سیاست های داخلی مخصوصا اقتصادی کرد۔
ایرانی ۲۸ خرداد ۱۴۰۳ | ۰۵:۳۸
آقای پزشکیان که خودشان گسل‌های قومی را بیشتر فعال کرده اند! در ارومیه که آذری‌ها و کردها در کنار هم زندگی میکنند و اتفاقا الان اکثریت در مجلس را کردها در اختیار دارند، ستاد انتخاباتی آقای پزشکیان در قبضه پانترکهایی است که با افکار قوم گرایی، دیگر هراسی و نفرت پراکنی می‌خواهند رای جمع کنند. کجا انتخاب ایشان به عنوان رئیس جمهور کل کشور این اطمینان را به کرد و بلوچ و عرب و ترکمن و ... می‌دهد که باز به حاشیه رانده نمی‌شوند درحالیکه در یک استان هم توانایی مدیریت ندارند؟ فراموش نکنیم مثلا آقای روحانی در کنار تهران، در استان‌هایی مثل کردستان و سیستان و بلوچستان درصد رای بسیار بالایی داشتند. با این رفتارها چنین اتفاقی در مورد آقای پزشکیان نخواهد افتاد و ایشان باید روی رای باقیمانده اصلاح طلبان و قوم گرایان ترک حساب باز کنند.
مهندس مهراب لاهیجانی ۰۳ تیر ۱۴۰۳ | ۱۴:۵۵
ا اظهارات اقای ظریف در ایام جاری و تبعیت اقای پزشکیان از او ، به نظر میرسد جامعه در حال دو قطبی شدن است و با ترفند ظریف عده ای در پی فشار به حاکم برای توافق با غرب به هر قیمتی است. لذا انتخابات ریاست جمهوری آتی خود مولد بحران است.