به نظر می‌رسد ترکیه که یک وزنه سنگین منطقه‌ای است، ایده «سوریه بدون اسد» را رها کرده و اکنون به دنبال روابط و همکاری با دمشق است. آنکارا با میانجیگری روسیه در سال ۲۰۲۱ در سطح سرویس‌های اطلاعاتی با دمشق ارتباط برقرار کرد و به دنبال آن دیدارهایی بین وزرای دفاع و خارجه دو کشور برگزار شد.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: میان جهان عرب در نزدیک به هشت دهه اخیر دو آرمان بزرگ با ماهیت احساسی شکل گرفته که هر دو نیز در نهایت با شکست روبه‌رو شده است. دو آرمانی که سنگ‌بنای سیاستگذاری جهان عرب و اتحادیه عرب بوده و هزینه‌های بسیاری نیز برای آن پرداخت شده است: ۱- آرمان فلسطین و آزادی قدس و ۲- آرمان سوریه و سرنگونی دولت اسد.
ادامه مطلب
سفر رئیسی به دمشق با توجه به دو رویداد قابل ارزیابی است. نخست، توافق عربستان سعودی و ایران که زیر نظر چین در پکن امضا شد. دوم، افزایش تلاش ها و تمایلات برای از بین بردن شکاف بین کشورهای عربی و نظام سوریه و عادی سازی روابط با آن به گونه ای که سوریه بتواند کرسی خود در اتحادیه عرب را بازپس بگیرد.
ادامه مطلب
اکنون، بعد از گذشت بیش از یک دهه، سیاست ایالات متحده در همه زمینه ها به غیر از شکست داعش تقریبا به طور کامل شکست خورده، و حتی شکست داعش هم عمدتا توسط دیگر نیروهای فعال در صحنه رخ داده است. مخالفت واشنگتن با تعامل خلیج فارس با دمشق، دولت اسد را تا حد زیادی منزوی و به ایران و روسیه متکی کرده و ادامه اشغال غیرقانونی آمریکا هم تنها نیروهای نظامی این کشور را در معرض خطر قرار داده است.
ادامه مطلب
دولت بایدن به متحدانی چون امارات فضا می‌دهد تا با سوریه در تماس باشند، هرچند کاخ سفید همان سیاست انزوای دمشق را دنبال می‌کند.
ادامه مطلب
روسیه و ایران در چند سال گذشته در جنگ داخلی سوریه موفقیت های چشمگیری کسب کرده اند. از جلوگیری از سقوط دولت بشار اسد گرفته تا کاهش نفوذ ایالات متحده، اتحاد این دو کشور به دلیل هم گرایی منافع ژئوپلیتیک آنها اثبات شده است. اما این رابطه چگونه توسعه یافته؟ آنها چگونه در سوریه با یکدیگر همکاری می کنند؟ نقاط اصطکاک آنها چیست؟ و مسیر سیاست گذاری ایالات متحده در سوریه در میانه رقابت قدرت های بزرگ و مقابله با افراط گرایان چگونه خواهد بود؟
ادامه مطلب
محمود شوری در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی در خصوص ارزیابی چهارمین دور از نشست سران ایران، روسیه و ترکیه در بندر سوچی بر این باور است: مهمترین تفاوت نشست اخیر سوچی با سه دور پیشین آن به این مسئله بازمی گردد که سران سه کشور ایران، روسیه و ترکیه در این دور از مذاکرات، نه درباره جنگ، بلکه در خصوص آینده سیاسی سوریه به بحث، بررسی و تبادل نظر پرداختند، در صورتی که در اجلاس های گذشته بیشتر تلاش سه کشور برای مدیریت امنیت و نحوه پایان دادن به جنگ در سوریه اختصاص داشت.
ادامه مطلب
استرتفور در پیش بینی خود از تحولات سال ۲۰۱۹ نوشته با نزدیک شدن مراحل پایانی جنگ داخلی سوریه پنج قدرت کلیدی فعال در این کشور یعنی ترکیه، روسیه، ایران، ایالات متحده و اسرائیل رقابت ها برای نفوذ و کنترل را تشدید کرده اند. با توجه به اینکه هر یک از مهره های فعال در سوریه منافع متفاوتی و گاها متضادی را دنبال می کنند، احتمال درگیری تصادفی یا حتی درگیری کشوری با کشور دیگر در سال ۲۰۱۹ به بیشترین میزان از زمان آغاز جنگ داخلی در این کشور می رسد...
ادامه مطلب
محسن میلانی می‌نویسد: اگر شش قدرت جهانی و ایران به توافق هسته‌ای برسند، این احتمال وجود دارد که روابط خصمانه میان ایران و آمریکا تغییر کند و دو کشور بتوانند در مقابله با داعش به یکدیگر ملحق شوند.
ادامه مطلب