کان خاطرنشان کرد که شانس نخست‌وزیر برای امضای توافق‌نامه با ریاض «معقول» تلقی می‌شود، در حالی که شانس او برای امضای توافق‌نامه‌ای مشابه با جاکارتا «کم» به نظر می‌رسد. این گزارش می‌افزاید که نتانیاهو تنها به عادی‌سازی روابط با یکی از این دو کشور راضی خواهد بود و در حال حاضر به چیزی کمتر از آن رضایت ندارد.
ادامه مطلب
محمدمهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در نتیجه طرح صلح ترامپ، به معنای ورود به فازی جدید از مهندسی منطقه‌ای است که در صورت انفعال یا واکنش صرفاً ایدئولوژیک ایران، می‌تواند منجر به تغییر دائمی موازنه به نفع ائتلاف آمریکایی-اسرائیلی-عربی شود و ایران را در منطقه‌ای که باید مرکز نفوذ آن باشد، در موقعیت انزوا قرار دهد.
ادامه مطلب
ترامپ چندین بار در طول اجلاس تأکید کرد که "بالاخره، ما در خاورمیانه صلح داریم" و "پس از سال‌ها رنج و خونریزی، جنگ در غزه پایان یافته است". این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که فلسطینی‌ها و فعالان در مورد برخی از مفاد آن ابراز نگرانی کرده‌اند و آینده غزه هنوز مبهم است. این طرح عملاً هیچ چیزی در مورد کشور فلسطین و اشغال مداوم کرانه باختری توسط اسرائیل نمی‌گوید.
ادامه مطلب
صلح در خاورمیانه، بر خلاف تصور ترامپ، هنوز دور از دسترس است. ابهام پیرامون این طرح به آینده‌ای احتمالی اشاره دارد که در آن حماس روی پای خود باقی می‌ماند، اسرائیل همچنان علیه آن مستقر است و بازسازی همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
ادامه مطلب
سؤال اکنون این است که آیا از این اولین گام‌ها در پایان دادن به جنگ غره، یک دکترین موفق پدیدار خواهد شد؟ اول، همه طرفین باید آتش‌بس را رعایت کنند. همچنین این سؤال وجود دارد که آیا برنامه صلح به مرحله دوم خود حرکت می‌کند یا خیر. آتش‌بس ژانویه گذشته هرگز به مرحله بعدی دنباله برنامه‌ریزی شده خود نرسید.
ادامه مطلب
این حرکت به سوی آتش‌بس پس از روزها مذاکرات فشرده بین اسرائیل و حماس در مصر و شرکای اروپایی و عربی در پاریس انجام می‌شود. این آتش‌بس درست پس از دومین سالگرد جنگ که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد.
ادامه مطلب
دنیس راس در یادداشتی می‌نویسد: اسرائیلی‌ها کم‌کم دارند متوجه می‌شوند که اگرچه دستاوردهای نظامی موازنه قدرت در منطقه را تغییر داده و ایران و شبکه نیابتی آن را تضعیف کرده است، اما جنگ سیاسی را باخته‌اند. کشورشان هرگز تا این حد در سطح بین‌المللی منزوی نبوده است.
ادامه مطلب
سیروس حاجی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: طرح ۲۰ بندی موسوم به «صلح و آتش‌بس»، که در مهرماه ۱۴۰۴ توسط دونالد ترامپ و نتانیاهو، به‌طور مشترک اعلام شد، تلاشی بود برای ارائه یک نقشه راه برای پایان دادن به خصومت‌ها. با این حال، این ابتکار دیپلماتیک به‌دلیل فقدان جامعیت و مشارکت واقعی بازیگران غیردولتی فلسطینی – به‌ویژه حماس – با انتقادات گسترده‌ای از سوی بازیگران منطقه‌ای، نهادهای بین‌المللی و تحلیل‌گران سیاسی مواجه شد. این عدم فراگیری، به‌ویژه در شرایطی که توازن قدرت به‌شدت به نفع یک‌طرف درگیری تنظیم شده بود، از همان ابتدا مشروعیت و کارآمدی این طرح را با چالش مواجه ساخت.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: به جای آنکه بپرسیم «چرا دولت های غربی در حال به رسمیت شناختن کشور فلسطین هستند؟»، باید چنین پرسید: «منافع دولت های غربی در به رسمیت شناختن کشور فلسطین چیست»؟
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نظریه بازی‌ها شاخه‌ای از ریاضیات است که رفتار بازیگران در شرایط رقابتی و تعاملی را تحلیل می‌کند. این نظریه بر پایه این فرض است که هر بازیگر (کشور، گروه، رهبر یا سازمان) با آگاهی از تصمیمات بالقوه دیگران و پیامدهای آن‌ها، بهترین استراتژی را برای رسیدن به اهداف خود انتخاب می‌کند. در واقع بازیگران نه تنها اقدامات خود را می‌سنجند بلکه واکنش احتمالی رقبای خود را هم پیش‌بینی می‌کنند. از منظر نظریه بازی‌ها، هر بازیگر در حال تصمیم‌گیری میان گزینه‌های مختلف است که ترکیبی از ریسک و دستاورد به همراه دارند و تغییرات قدرت نسبی سایر بازیگران و رقبا، نتیجه مستقیم این تعاملات پیچیده است.
ادامه مطلب
علی اکبر رضایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: حمله مستقیم اسرائیل به مناطق مسکونی و حتی آسیب به مراکز دیپلماتیک، سبب شد بسیاری از ناظران این نشست را نقطه عطفی در دیپلماسی منطقه‌ای بدانند. اما متن بیانیه پایانی نشان داد که جهان عرب، علی‌رغم بهره‌گیری از زبان شدیداللحن، همچنان درگیر ضعف‌های ساختاری و ناتوانی‌های دیرینه است.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی می‌نویسد: ترور نافرجام در دوحه صرفاً حمله‌ای علیه رهبران حماس نبود، بلکه تلاشی بود برای خنثی‌سازی هرگونه مسیر سیاسی، تقویت مسیر جنگ و جلوگیری از آتش‌بس.
ادامه مطلب
در هفته‌های اخیر، ناامیدی‌های اماراتی‌ها به صورت علنی آشکار شد. در ۵ اوت، ابوظبی وزیر امنیت ملی اسرائیل، ایتمار بن گویر، را به شدت به خاطر «یورش» به مسجد الاقصی محکوم کرد، سپس چند روز بعد سفیر اسرائیل را احضار کرد تا اعتراض رسمی خود را نسبت به «تجاوزهای ننگین و تحریک‌آمیز» در روز قدس ابراز کند. چنین اظهاراتی برای سایر کشورهای عربی که با اسرائیل رابطه دارند، عادی است، اما این اظهارات نگرانی جدی را از سوی امارات متحده عربی برانگیخته و نشان دهنده عمق عصبانیت آن از بی‌نتیجه ماندن دیپلماسی آرام است.
ادامه مطلب
سیروس حاجی‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: روند به رسمیت شناختن کشورهای فلسطین توسط کشورهای غربی در زمانی رخ می‌دهد که انتقاد از موضع اسرائیل در رسانه‌های غربی و رسانه‌های اجتماعی بسیار برجسته و پرتکرار شده و به افزایش فشار داخلی بر دولت‌های اروپایی برای اتخاذ مواضع واضح‌تر کمک کرده است.
ادامه مطلب
ترامپ ممکن است در حال حاضر احساس پیروزی کند، اما ممکن است خلق و خو، ظرفیت یا اراده سیاسی لازم برای تحمیل یک صلح جامع را نداشته باشد. در عوض، او باید بر غزه تمرکز کند. این به معنای تضمین آتش‌بس پایدار، رسیدگی به فاجعه انسانی و زمینه‌سازی برای راه حل دو کشور است. این به معنای حمایت از ابتکاراتی مانند ماموریت تثبیت پیشنهادی نسیبه است و اطمینان از این که صدای فلسطینیان در هر طرح حکومتداری پس از جنگ محوری است. و این به معنای به رسمیت شناختن این است که صلح منطقه‌ای را نمی‌توان بر ویرانه‌های غزه بنا کرد.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: محققا صداهای آگاه و اخلاق‌محور، زیر سایه سنگین کاکیستوکراسی، نژادپرستی نهادینه و نظامی‌گری افسارگسیخته در رژیم صهیونیستی، به‌تدریج در حال خاموش شدن‌اند. بحران اسرائیل و غزه، بحرانی اخلاقی، سیاسی، انسانی و ساختاری است. آنچه امروز شاهد آن هستیم، نه فقط یک جنگ، بلکه نمایش سقوط یک دولت به ورطه فساد، خشونت و بی‌اعتباری جهانی است.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تحولات میدانی و بن‌بست‌های دیپلماتیک، گویای آن است که رژیم اشغالگر قدس در دستیابی به پیروزی قاطع ناکام مانده و اکنون در برابر اراده ملت فلسطین در وضعیت انفعال قرار گرفته است.
ادامه مطلب
پروفسور ماری اوکا که سال‌ها مسئله‌ی فلسطین را دنبال کرده، در گفت‌وگویی می‌گوید: «واژه یهودستیزی، مفهومی است که دو بار جعل شده است.»
ادامه مطلب
رضا نصری، متخصص حقوق بین‌الملل و تحلیل‌گر حوزه بین الملل در نوشته ای ذیل عنوان «کاهش قدرت هنجاری اروپا در میان درگیری غزه» برای مجله تخصصی مجمع گفت‌وگوی تهران می نویسد: تعادل جهانی قدرت شامل روش‌های متضادی برای اعمال نفوذ است. ایالات متحده، روسیه و چین به‌شدت به قدرت سخت (نظامی، اجبار اقتصادی و نفوذ ژئوپولیتیک) متکی هستند، هرچند گاه‌به‌گاه به هنجارهای بین‌المللی نیز استناد می‌کنند. در مقابل، اتحادیه اروپا مدت‌هاست به قدرت هنجاری خود می‌بالد: اعمال نفوذ از طریق تعهد به حقوق بین‌الملل، حقوق بشر و استانداردهای اخلاقی، نه از طریق زور. برای نمونه، اتحادیه اروپا اغلب تجارت و کمک‌های خود را به پایبندی شرکایش به ارزش‌های بنیادین مشروط می‌کند، که نشان‌دهنده وابستگی نفوذ آن به اعتبار اخلاقی‌اش است.
ادامه مطلب
کتایون لامع‌زاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در سال ۲۰۲۵، جایزه معتبر پولیتزر در بخش «گزارش‌نویسی شخصی» به محمد ابوتوهه، نویسنده و شاعر اهل غزه، برای روایت تأثیرگذار و مستندش از جنگ اخیر در نوار غزه اهدا شد؛ روایتی که همزمان شخصی، تاریخی، و سیاسی است و مرز میان ادبیات و روزنامه‌نگاری را درنوردیده است.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی می نویسد: محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین به جای دعوت به وحدت و مقاومت در برابر جنایات جنگی اسرائیل زبان تند و گزنده را برگزید. عباس با این سخنان آخرین فرصت را برای ترمیم اعتبار خود و کسب اعتماد مردم و گروههای فلسطینی از دست داد.
ادامه مطلب
محمدعلی مهتدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: محور مقاومت با وجود ضربه های شدیدی که متحمل شده همچنان پابرجاست و مقاومت در لبنان اینک خود را بازسازی کرده ونیرومند تر از گذشته به حیات خود ادامه می دهد.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی می نویسد: طرح و اقدامات اسرائیل برای آینده غزه را می توان همسو و در ادامه سیاست های ترامپ برای این منطقه دانست. طرحی که در آن حقوق فلسطینیان هیچ جایی ندارد، بلکه طرحی استعماری برای کنترل و سلطه اسرائیل بر منطقه به بهای اشغال، الحاق، محاصره و آوارگی فلسطینیان است.
ادامه مطلب
زهرا اله دادیان فلاورجانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: یکی از معضلات سرزمین‌های اشغالی که بعد از عملیات طوفان الاقصی نمود بیشتری پیدا کرد چنددستگی در جمعیت ساکن در سرزمین‌های اشغالی است که می‌تواند باعث فروپاشی این رژیم شود. نتانیاهو با عنوان کردن این موضوع که این جنگ برای آن‌ها حکم مرگ وزندگی و بقا یا نابودی را دارد، می‌خواهد از این موضوع برای ایجاد اتحاد در سطح داخلی استفاده کند تا از خطر فروپاشی دوری کند.
ادامه مطلب
منصوره زارع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع در غزه تمامی حوزه های جامعه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، مذهب و حتی خانواده مورد تهدید واقع شده است و دیگر هیچ چیز در امان نیست.
ادامه مطلب
حمیدرضا سیدناصری و محمدمهدی سیدناصری در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: طبق گزارش دفتر هماهنگی امور بشر دوستانه‌ی سازمان ملل متحد در سرزمین فلسطینی اشغالی، «اردوگاه‌های پناهجویان در این مناطق اکنون عمدتاً از شبکه‌های آب و برق قطع شده‌اند.» این الگو نشان دهنده‌ی آن است که اسرائیل استفاده از زور در کرانه‌ی باختری را تابع قواعد حقوق بین‌الملل بشردوستانه (IHL) در خصوص نحوه‌ی انجام مخاصمات قلمداد کرده، که ابزارها و روش‌های جنگی را تنظیم می‌کند. برخی از حقوقدان، چه آن‌هایی که منتقد اسرائیل‌اند و چه آن‌هایی که از اقداماتش دفاع می‌کنند، به نظر می‌رسد که این چارچوب حقوقی را به‌عنوان چارچوب درست و قابل قبول پذیرفته‌اند، همچون آنچه در ارتباط با یورش مخفیانه به بیمارستان ابن‌سینا در جنین در ژانویه‌ی ۲۰۲۴ میلادی مطرح شد.
ادامه مطلب
مبین عبدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اجلاس اتحادیه عرب در مارس ۲۰۲۵ فرصت مهمی برای کشورهای عربی است تا با هم‌افزایی و همکاری به حل بحران فلسطین و غزه بپردازند. این اجلاس می‌تواند به‌عنوان نقطه عطفی برای آینده فلسطین و ایجاد راه‌حل‌های جدید برای پایان دادن به بحران‌ها و مشکلات انسانی در غزه باشد. اما چالش‌ها و موانع همچنان پابرجا هستند و دستیابی به توافق‌های پایدار و عادلانه نیازمند اراده سیاسی و همبستگی در میان کشورهای عربی و جامعه بین‌المللی است.
ادامه مطلب
جمیله کدیور در یادداشتی می نویسد: طرح ترامپ برای کوچاندن اجباری فلسطینیان ساکن نوار غزه به مصر و اردن، واکنش های گسترده ای برانگیخته است. این طرح، نه فقط تهدید فلسطینیان غزه ، بلکه بخشی از طرح بزرگتری است که بعد از آواره کردن مردم غزه، سراغ کرانه باختری و سرزمین های اشغالی سال ۱۹۴۸خواهد رفت.
ادامه مطلب
ممکن است موفقیت‌های اخیر اسرائیل علیه حماس و حزب‌الله باعثِ خوشحالی نتانیاهو شده باشد ولی بخاطرِ بی توجهی ها به ریشه های برآمدن اسلام سیاسی در فلسطین، لبنان و جاهای دیگر، موفقیت‌های اخیر اسرائیل به مثابه پیروزی بدون ارزشی خواهد بود که هزینه‌های آن به فوایدش نمی ارزد!
ادامه مطلب
محمدرضا بابایی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، آغاز فصل جدیدی از مناسبات و منازعات میان اسرائیل و اعراب بود. ترامپ با هدف پایان دادن به منازعات اعراب و اسرائیل، ابتکار "معامله قرن" را مطرح کرد. بسیاری از منتقدان طرح معامله قرن را با اعلامیه بالفور مقایسه می‌کنند که هدف نهایی آن کوچ اجباری فلسطینی‌ها از کرانه باختری و نوار غزه است. طرح ترامپ عملا خط بطلانی بر ایده تشکیل دو دولت اسرائیل و فلسطین است که مورد حمایت اغلب کشورهای عربی و حتی برخی از جریان‌های سیاسی فلسطینی است.
ادامه مطلب