علیرضا اکبری در یادداشتی می نویسد: نخست وزیر ژاپن ۴۱ سال پس از انقلاب، به ایران سفر می‌کند، در حالی که مناقشه امریکا با ایران در نقطه اوج قرار دارد، و مدتی است در بستر تقابل، مجالی برای دیپلماسی فراهم شده است. حال، مهم است که بدانیم، آبه شینزو، با کدام اهداف راهی تهران شده است؟
ادامه مطلب
رامین حسین آبادیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع، آمریکایی ها با اعمال سیاست «تطمیع و تهدید» برحسب شرایط زمانی در هر برهه، طی ماه‌های گذشته تلاش کردند تا عراق را به عنوان یکی از همسایگان و البته متحدان ایران، به صورت مستقیم وارد تنش‌های خود با تهران کنند؛ مسأله ای که موجبات نگرانی مقامات دولت بغداد را به دنبال داشته است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره می نویسد: مهمترین ابتکار اروپائیان می‌تواند در دوسطح بررسی شود: نخست؛ کنترل تنش در وضع فعلی. دلیل این امر همان ناتوانی در کنترل اقدام‌های ماجراجویانه امریکائیان است. دوم؛ تن سپردن به پیشامدهایی که اکنون هیچ طرفی خواستار آن نیست.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آیا انتخاب ژاپن در میان کشورهایی مانند عمان، عراق و سوئیس که انتظار می رفت بتوانند نقش میانجی میان ایالات متحده و ایران را ایفا کنند، فرصتی بالقوه برای توکیو خواهد بود تا با کاهش تنش ها از روابط حسنه با هر دو سوی این مناقشه بهره ببرد؟ بهنظر می رسد شینزو آبه با توانایی دیپلماتیک مبنی بر جلوگیری از منازعات میان واشنگتن و تهران بتواند اهداف چندگانه ای را با هر دو کشور مورد مناقشه دنبال کند.
ادامه مطلب
مسعود جمالی در یادداشتی می نویسد: نکته مهم و قابل تامل با وجود بیش از هشت هزار واحد صنعتی و تعداد زیادی واحدهای تولیدی صنفی در صنایع پایین دست پتروشیمی که اعمال تحریم روی آنها امکان پذیر نیست، فرصتی است که می توان از آن در جهت رشد صنایع پایین دست داخلی و صادرات کالاهایی با ارزش افزوده بیشتر ایجاد کرد.
ادامه مطلب
محمد صالح صدقیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: واقعیت این است که وقتی الآن از میانجیگری برای کاهش تنش میان واشنگتن و تهران و گشودن باب مذاکرات میان دو طرف صحبت می شود یعنی این که پشت سر خود مذاکره مستقیمی میان «امنیت اسرائیل» و «امنیت عربستان» را هم دارد.
ادامه مطلب
در حالی که کشورهای منطقه هر کدام با تهدیدهای امنیتی و نظامی گوناگونی دست به گریبان هستند و خود دوره ای از زوال را می گذرانند، ایران توانسته به قدرتی بلامنازع تبدیل شود. برای همین است که عربستان و امارات و اسرائیل در کنار ایالات متحده بسیج شده اند تا جلوی آن را بگیرند.
ادامه مطلب
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: اگر امریکایی‌ها با ملاحظه خسارات احتمالی ناشی از وقوع جنگ با ایران، از دست‌زدن به‌چنین کاری اجتناب کنند، پس راهبرد کلان آنها شامل فشار حداکثری به‌منظور انزوای ایران، در خود فرورفتن اقتصاد، بالارفتن ناکارآمدی، افزایش نارضایتی اجتماعی و مجموعه پیامدهایی است که می‌توان همه آنها را با مفهوم «فرسایش تمدنی» نشان داد.
ادامه مطلب
اقدامات جدید دولت ترامپ در خصوص لغو معافیت های نفتی برای کشورهای خریدار نفت ایران، بدون شک می تواند با واکنش شدید تهران همراه باشد. این اقدامات نه تنها به اصلاح توافق هسته ای منجر نمی شود بلکه حتی تغییر و تحول اساسی در سیاست های زیان بار منطقه ای ایران ایجاد نمی کند. چرا؟ زیرا که اهرم مالی قابل توجه از طریق تحریم ها علیه تهران با اهداف منسجم و واقع بینانه دولت ترامپ در هم آمیخته نشده است.
ادامه مطلب
یک مطالعه موردی اخیر حکایت از آن دارد که تحریم ها به صورت منفی بر تولید دارو در داخل ایران تاثیر گذاشته است زیرا بیشتر مواد اولیه داروهای تولیدی در ایران وارداتی هستند. بسیاری از افراد از افزایش قیمت های شدید داروها اعتراض دارند و در کنار آن بسیاری از داروهای حیاتی در بازار کمیاب شده اند.
ادامه مطلب
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: زرنگ‌بازی سیاسی رئیس‌جمهور آمریکا، مسئولان جمهوری اسلامی و ملت را فریب نخواهد داد. نباید اجازه داد آمریکایی‌ها نزدیک شوند، قدم آنها قدم نامبارکی است و هر جا پا گذاشته‌اند، جنگ و برادرکشی یا فتنه یا استثمار و استعمار و تحقیر ایجاد کرده‌اند.
ادامه مطلب
محمد حسین ادیب در یادداشتی می نویسد: تحریم نفت ایران اگر اتفاق نمی افتاد باید سهم تولید یک سری از کشورهای دیگر کم می شد. اگر ایران کمتر تولید نکند باید بقیه تولید کنندگان نفت کمتر تولید کنند. قضیه با ایران هم حل نمی شود، خیلی کشورهای دیگر هم باید کمتر تولید کنند.
ادامه مطلب
عبدالرحمن ولایتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در واقع اعزام عناصر نبرد کلاسیک آمریکا به خلیج فارس و دامن زنی به امکان حمله نظامی به تهران در راستای همان الگو و دکترین "مرد دیوانه" است که این بار در رویکرد نظامی از جانب کاخ سفید به منصه ظهور رسیده است. پس با توجه به تحرکات واشینگتن – تهران امکان مذاکره با رویکرد جدید و با تدبیر دولت جمهوری اسلامی ایران و عقب نشینی جزئی واشینگتن دور از دسترس نیست.
ادامه مطلب
پدرام سلطانی در یادداشتی می‌نویسد: کشور باید از وضعیت آچمز روی مدیریت تحریم خارج شود، این وضعیت اگرچه امروز را به فردا می رساند اما به هیچ روی رضایت عمومی را افزایش نمی دهد و این موضوع که برای مدت طولانی رضایت عمومی پایین باشد و در مقابل هر روز مطالبات اجتماعی و اقتصادی مردم تنوع و تکثر و تزاید بیابد هر حاکمیتی را از ایجاد ثبات در جامعه و اداره کشور عاجز می کند.
ادامه مطلب
بهاء الدین بازرگانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: ماه های آتی شاهد کشمکش بر سرِتعیین پست های کلیدی اتحادیه از جمله تعیین رئیس کمیسیون در بروکسل خواهد بود و اروپا در قبال شکل گیری نظامات نوین جهانی که با سرشاخ جدید میان چین و آمریکا درحال ظهور است، همچنان دست کوتاه و در حاشیه باقی خواهد ماند.
ادامه مطلب
مهین سیامنصوری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترامپ به خوبی می داند اگر بخواهد با سیاست صبر و انتظار منتظر بازگشت ایران بر سر میز مذاکره باشد ضمن از دست دادن فرصت باید تصمیم های سختی بگیرد.
ادامه مطلب
فاطمه سیاحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایفای نقش میانجیگری بین تهران و واشنگتن توسط عراق، علاوه بر اهمیتش در سطح بین‌المللی، به نظر می‌رسد در سطح منطقه‌ای نیز نتایج حائز اهمیتی برای ایران داشته باشد. چرا که بعد از سفرهای منطقه‌ای جداگانه توسط محمدجواد ظریف و سید عباس عراقچی به افغانستان، عراق، کویت، عمان و قطر، تلاش‌ها و رایزنی‌های عادل عبدالمهدی و برهم صالح هم با این کشورها اهمیت یافته است.
ادامه مطلب
عراقی ها هزینه ایستادگی در برابر ایران در مقابل امریکا را پرداخته اند. در سفر سرزده مایک پمپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده به بغداد، طرف عراقی به وی گفت که ایران را کشوری مهم در منطقه می داند و نمی تواند تعاملات خود را با آن قطع کند. مساله ای که باعث رنجش طرف امریکایی شد.
ادامه مطلب