هند و افغانستان

گزارشی از همایش بین المللی جریان شناسی مقاومت در افغانستان

دانشگاهیان و مقاومت در افغانستان

ماندانا تیشه یار در یادداشتی درباره همایش بین المللی جریان شناسی مقاومت در افغانستان برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران یکی از مهمترین کانون های پذیرش دانشگاهیان افغانستانی در سال های اخیر بوده است. راست است که اینک شمار استادان و دانشجویان افغانستانی در ایران، بیش از هر کشور دیگری است. پیوستگی های زبانی، فرهنگی، دینی و تاریخی میان ایرانیان و مردم افغانستان و نزدیکی جغرافیایی به سرزمین مادری، سبب شده است که بسیاری از روشنفکران افغانستانی ترجیح دهند که ایران را به عنوان نخستین خانه پس از مهاجرت برگزینند.

ادامه مطلب

فارمت مسکو؛ نمایش دیپلماتیک یا رویکرد امنیتی؟

روسیه می خواهد از امریکا عقب نماند

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ز آن جاییکه در سال های گذشته،  تشکیل یک حکومت «همه‌شمول» پیوسته در بیانیه پایانی صادر شده از سوی نشست مسکو به عنوان درخواست اصلی در دو سال گذشته دیده می‌شود، اما کدام تمایلی از جانب طالبان برای این کار دیده نمی شود و این مبین این حقیقت است که افغانستان به شدت به سوی امنیتی شدن روان است تا شکل گیری یک دولت مورد قبول همه. بنابراین روس ها به عنوان تلاش سیاسی در کنار تلاش های امنیتی و تلاش برای نفوذ و شریک بودن در قضیه افغانستان، کوشش می کنند از قافله پس نمانند و همسان امریکا و متحدانشان در خصوص مسائل مهمی همچو افغانستان که به منبع مهمی از بی ثباتی در منطقه مبدل می شود.

ادامه مطلب

حیات خلوتی که هر یک برای خود می خواهد

افغانستان، صحنه رویارویی هند و پاکستان

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می رسد که جنگ در افغانستان علیه تروریسم به رهبری امریکا بوده باشد ولی نیم رخ دیگر این قضیه حکایت از رقابت شدید دو رقیب دیرینۀ هند و پاکستان دارد که حتی این بیست سال جنگ را نیز تحت الشعاع خود قرار داده بوده است. حال پاکستان، با به قدرت رسیدن دوباره طالبان، در این بازی پیروزی شده است. 

ادامه مطلب

همسایگانی که منافعی متضاد دارند

سناریوهای پیش روی افغانستان در سایه رقابت های ژئوپلتیکی

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: افغانستان در گیرو دار رقابت میان قدرت های بزرگ، با محدودیت های جغرافیایی و عدم ثبات سیاسی، همواره دستخوش عواقب نامیمون، این رقابت ها بوده است. هند و پاکستان دو منبع تنش در شرایط و وضعیت افغانستان هستند. هر دو دارای تفکر امنیتی مبتنی بر عمق استراتژیک اند و این تفکر، زمینه را برای رقابت های امنیتی و استفاده وسیع از نیابتی ها در قلمرو افغانستان مساعد ساخته است. 

ادامه مطلب

تنش در مسیر منافع امریکا

روابط آشفته طالبان با ایران و پاکستان یعنی بی ثباتی ادامه دارد

حوادثی که اخیرا بین پاکستان و افغانستان از یک سو و ایران و افغانستان از سوی دیگر ایجاد شده نشان دهنده وجود برنامه ای برای از بین بردن هر گونه فرصت برای برقراری ثبات در افغانستان است. اگر روابط افغانستان با دو همسایه بزرگش یعنی پاکستان و ایران متشنج شود، این کشور به سمت بی ثباتی بیشتر پیش خواهد رفت که به نفع هند و راهبرد آمریکا است که نمی خواهد چین از خلاء ایجاد شده در افغانستان برای گسترش نفوذ خود در این کشور و سرمایه گذاری در آن استفاده کند. 

ادامه مطلب

بحران اوکراین و رای ممتنع هند

دهلی نو نمی تواند از مسکو جدا شود

پریسا پارسا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با در نظر گرفتن اینکه دوسوی دعوای کنونی، هر دو شرکای استراتژیک هند محسوب می شوند. هند باید با احتیاط زیاد حرکت کند و از این منظر هرگونه خطا در رویکردهای هند در قبال بحران اوکراین می تواند تهدید جدی برای منافع هند تلقی شود.

ادامه مطلب

طالب ها به رسمیت شناخته شدنشان توسط جامعه جهانی نیاز فوری دارند

همسایگان افغانستان و معضل رابطه با طالبان

رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هم اکنون یکی از بزرگترین چالش ها و مشکلات طالبان در زمینه تشکیل و تداوم حکومتش در افغانستان مساله به رسمیت شناخته شدن از سوی جامعه بین المللی است و به نظر می رسد اکثر قریب به اتفاق کشورهای جهان تمایلی برای به رسمیت شناختن طالبان ندارند و سعی دارند که طالبان را بصورت دو فکتو به رسمیت بشناسند و سعی می کنند از طریق کانال های ارتباطی با طالبان در تماس باشند.

ادامه مطلب

بزرگترین بازنده در بازی بزرگ جدید

هراس هند از طالبان و کیکی که پاکستان بلعیده است

محمد حسین بنی اسدی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اکنون  قدرت گرفتن مجدد طالبان بر افغانستان مجددا موجبات نگرانی هند را فراهم آورده، گرچه دهلی نو امیدوار است که طالبان طی بیست سال گذشته تجربه همزیستی مسالمت آمیز با دنیا را آموخته باشد. هند از سال گذشته برای عقب نماندن از قافله دیگر کشورها در تعامل با طالبان، ضمن پیگیری تبادل نظر با ایران و روسیه وارد فاز تماس و تعامل با طالبان نیز بر آمد ولی فروپاشی ارتش و دولت در افغانستان و سلطه بدون مقاومت طالبان بار دیگر دهلی نو را در فاز نگرانی عمیقی فرو برد.

ادامه مطلب

نگاهی گذرا به روابط هند و افغانستان

دهلی و کابل، متحد یا دشمن؟

علی سینا محمود در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هندی ها در نقشه های استراتژیک خود جنوب آسیا را به صدر اولویت شان در سیاست خارجی خود قرار داده اند و چون افغانستان هم در محدوده جنوب آسیا قرار می گیرد و بلکه شاهراه وصول به آسیای مرکزی تلقی می شود از اهمیت مضاعفی در سیاست خارجی این کشور برخوردار است. لذا هندی ها نگاه خاصی به افغانستان دارند.

ادامه مطلب

امیدهای امریکا بر باد رفته است

نگرانی همسایگان افغانستان از دولت موقت طالبان

هشدار جدی‌تر برای تمام جهان این است که دولت تازه در کابل از مردانی تشکیل شده است که القاعده و داعش از آنها به گرمی استقبال خواهند کرد. ترکیب این دولت نشان می‌دهد که جو بایدن در قمارش مبنی بر اینکه طالبان برای همکاری با واشنگتن در مبارزه با تروریسم جهادی انگیزه‌های مشترک دارد، یک بازنده است. دولت بایدن باید باور کند که اعضای دولت موقت طالبان تمام تلاششان را به‌کار خواهند بست تا بار دیگر افغانستان را به پناهگاه امن تروریسم تبدیل کنند.

ادامه مطلب

چشم انداز نزدیکی ایران و هند در پرتو منافع رقبا و متحدین

چابهار، سنگ بنای هند در استراتژی نفوذ منطقه ای

مریم احمدپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در حال حاضر بندر چابهار بخش مهمی از استراتژی دولت هند در راستای محافظت از نفوذ منطقه ای خود و تسریع شکل گیری روند روابط راهبردیش با ایران است. هند ایران را کلید دسترسی به افغانستان و آسیای میانه از طریق بندر چابهار می داند. ماه گذشته در یک کنفرانس ارتباطی در تاشکند، جایشانکار بندر چابهار ایران را به عنوان قطب اصلی ترانزیت منطقه ای پیش بینی کرد. قطبی که به زودی توسط هند، ایران و افغانستان توسعه می یابد تا ارتباطات و روابط تجاری را میان سه کشور تقویت کند.

ادامه مطلب