رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: انتخاب ترامپ می‌تواند اولویت‌های سیاست خارجی دولت آمریکا را تغییر دهد و همانند دوره قبل که رقابت‌های آمریکا و چین در دریای چین جنوبی و همچنین جنگ تعرفه‌ها بالا گرفته بود مسیر سیاست جهانی را به سمت دومین جنگ سرد بین ایالات متحده و این بار چین به‌جای شوروی سوق دهد که البته با جنگ سرد اول بسیار متفاوت و دارای ابعاد و پیچیدگی‌های گسترده‌ای خواهد بود.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: آمریکایی ها برای مهار و جلوگیری از رشد چین اتحادها و ائتلاف هایی را با عنوان چند جانبه گرایی کوچک راه اندازی کرده اند.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: اما در فاصله چند ماه گذشته به مرور اخباری از آن سند، در رسانه‌های آمریکا درز داده شده که روح کلی آنها این است که چین تهدیدی هسته‌ای برای ایالات متحده بوده و باید، طراحی لازم در مدیریت این تهدید صورت پذیرد. این خبر در کنار گزارش‌های دیگر درخصوص نوسازی زرادخانه هسته‌ای روسیه، آمریکا و چین و همچنین طرح زبان تهدید هسته‌ای در ادبیات راهبردی، پرسشی را به میان آورد و آن اینکه کنش و واکنش‌های هسته‌ای قدرت‌های بزرگ چگونه قابل تجزیه و تحلیل است؟
ادامه مطلب
بهرام امیراحمدیان در یادداشتی می نویسد: یکی از مناقشه بر انگیزترین دریاهای جهان، دریای چین جنوبی است که در یک سوی آن جمهوری خلق چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان، با جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر و در سوی دیگر کشورهایی قرار دارند که در محدوده دریای چین جنوبی و در شمال آن ژاپن و کره شمالی در دریای چین شرقی وابسته به دریای چین جنوبی هستند که بزرگترین شاهراه دریایی در شرق آسیا و در غرب اقیانوس آرام واقع است.
ادامه مطلب
سعید گیاهی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ترس از حرکات تروریستی، مافیایی و گروه های گنگ و همچنین نفوذ ماموران دولت چین در پوشش این مهاجران به عنوان دغدغه بسیار جدی دولتمردان آمریکایی مطرح است.
ادامه مطلب
ترسیمِ حریفان آمریکا بعنوان هیولاهای تک شاخ، یک توهم پارانویدی است که در گذشته هم برای دامن زدن به نظامی گری به کار گرفته شده است.
ادامه مطلب
هر وقت چین تصمیم گرفت که تایوان را اشغال کند و با آن بجنگد تا آن را در تنگنای دریایی قرار دهد و فاصله ای میان آن با کشتی های جنگی و سربازان بیندازد، امریکا قطعا مداخله نظامی خواهد کرد. البته می دانیم که چین سامانه موشکی پیشرفته و حتی سلاح هسته ای در اختیار دارد. برای همین به کسی اجازه نمی دهد که وارد شود یا دخالت کند مگر این که منطقه بلکه جهان را وارد جنگ اتمی کند.
ادامه مطلب
محمدحسین واحدی و محمدرضا لشینی در یادداشت مشترکی برای دیپلماسی ایرانی می نویسند: رقابت اقتصادی بین ایالات متحده آمریکا و چین کاملا مشهود است اما آیا این تقابل به یک رقابت نظامی تسلیحاتی مدل جنگ سرد نیز منجر خواهد شد؟
ادامه مطلب
کتاب روشنگر "امپراطوری زیرزمینی: چگونه آمریکا اقتصاد جهان را به یک سلاح تبدیل کرده "Underground Empire: How America Weaponized the World Economy" نوشته هنری فارل و آبراهام نیومن Henry Farrell and Abraham Newman توضیح می‌دهد که چگونه واشنگتن به چنین قدرت هولناکی دست یافته و چگونه از این قدرت به شیوه های زیادی استفاده می‌کند. فارل و نیومن جزئیاتی را آشکار می‌کنند که چگونه حوادث ۱۱ سپتامبر باعث شد که ایالات متحده شروع به استفاده از امپراتوری پنهان خود کند و چگونه اجزای مختلف این امپراطوری پنهان، با هم ترکیب شده‌اند تا چین و روسیه را محدود کنند. آنها نشان می‌دهند که اگرچه دیگر کشورها ممکن است از شبکه‌های واشنگتن خشنود نباشند اما فرار از آنها هم برایشان بسیار دشوار است.
ادامه مطلب
مبارکه صداقتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس گزارش سالانه پنتاگون در مورد قدرت نظامی چین، این کشور در حال ساخت جنگنده‌های مدرن‌تر و گسترش ناو هواپیمابر و نیروی لجستیکی خود برای افزایش نفوذ دریایی خود از ساحل است. بر اساس برآوردهای سالانه ارتش چین توسط پنتاگون، انتظار می رود تا سال ۲۰۲۵، نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق به ۴۰۰ بدنه افزایش یابد که از ناوگان ۳۴۰ نفری آن بیشتر است.
ادامه مطلب
استفان والت در یادداشتی می نویسد: از نگاه برخی ناظران، همچون البریج کولبی Elbridge Colby، مقابله با چین، بالاترین اولویت آمریکاست و رهبران ایالات متحده نباید به خود اجازه دهند جنگ اوکراین یا هر مسئله دیگر سیاست خارجی، توجه آنها را از چین دور کند. جان میرشایمر John Mearsheimer ، و گراهام الیسون Graham Allison هم به همین اندازه نگران چالش چین هستند، به خصوص به خاطر آنچه از نگاه آنها ریسک فزاینده جنگ است. اخیرا یک گروه کاری در اندیشکده شورای روابط خارجی استدلال کرده که روندهای نظامی در آسیا به سود چین در حال تغییر است و خواهان دو برابر شدن تلاش‌ها برای تقویت بازدارندگی، به ویژه در تنگه تایوان شده اند. هال برندز Hal Brands و مایکل بکلی Michael Beckley فکر می‌کنند که فواره قدرت چین در حال نزدیک شدن به اوج خود است و بیش از پیش به نظر می‌رسد که پکن نمی تواند کار چندانی برای جلوگیری از افول نهایی خود انجام دهد. اما آنها این روزنه فرصت آینده را بیشتر به عنوان یک نشانه نگرانی و نه آرامش خیال می‌بینند. بر عکس این دیدگاه، مایکل سواین Michael Swaine همکار موسسه کوئینسی و نیز جسیکا چن وایس Jessica Chen Weiss از دانشگاه کورنل، فکر می‌کنند که ما خطر چین را بیش از حد بزرگ می‌کنیم و نگران این هستند که دو کشور به یک چرخه بدگمانی متقابل فروافتند که به سود هیچ کدام نخواهد بود، صرف نظر از اینکه کدام کشور در سکوی نخست جهان قرار گیرد.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: رابطه آمریکا و چین، رابطه‌ای بسیار جدی، در ابعاد دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی است. شاید اغراق‌آمیز باشد اگر بیان شود این رابطه، مهمترین رابطه دوجانبه در دنیای کنونی است که اثرات عمیقی بر تمام مناطق جهان و همچنین در نهایت بر ماهیت نظام بین‌المللی در حال شکل‌گیری جهانی دارد. این رابطه‌ای است که به لحاظ اقتصادی آنچنان بهم تنیده است که فرگسن، استاد دانشگاه هاروارد، آمریکا و چین را یک مجموعه بهم پیوسته اقتصادی بنام چیمریکا می‌خواند.
ادامه مطلب
وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: رئیس‌جمهوری آمریکا با خطاب کردن دیکتاتور به رهبری کشوری که برایشان اهمیت دارد خطاب به کشورهایی که در چالش با امریکا هستند پیام می دهد که اگر «نظم انگلوساکسونی» را پذیرا باشید نه تنها مقبولیت و مشروعیت ما را خواهید داشت بلکه در داخل نیز آزاد هستید هرطور که مایلید؛ حکومت کنید.
ادامه مطلب
علی بمان اقبالی زارچ در یاددشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شی قبلا در بالی گفته بود که تعاملات آمریکا و چین باید با گفت وگو و همکاری نه با رویارویی و رقابت تعریف شود تا هر دو طرف پیروز شوند؛ این رویکرد مکمل موضع بیان شده توسط دولت بایدن است که معتقد است دو کشور باید رقابت کنند اما به دنبال درگیری نباشند. در واقع هر رئیس جمهور امیدوار است پس از این دیدار به دست آوردهای ملموسی برسند.
ادامه مطلب
چین در حال انجام یک کارزار فعال و تهاجمی به منظور نفوذ در گستره‌ای از نهادهای آموزشی، شرکت‌ها، نهادهای دولتی و سازمان‌های غیردولتی ایالات متحده است. سطح و گستره اقدامات چین در ایالات متحده بی سابقه است. همان طور که یک مقام ارشد اداره فدرال تحقیقات جنایی (FBI) به نویسندگان این گزارش گفت، "سیستم، اکنون هشدار قرمز می دهد. ما هرگز شاهد چنین سطحی از فعالیت اطلاعاتی و نفوذ چینی در داخل و اطراف قلمروی سرزمینی آمریکا نبوده‌ایم."
ادامه مطلب
طبق گزارش تحقیقی که توسط روزنامه نیویورک تایمز منتشر شد، در سال ۲۰۱۰، سازمان جاسوسی چین، یک شبکه عظیم سی‌آی‌ای را در چین منهدم کرد که در جریان آن بیش از دوازده منبع اطلاعاتی آمریکا به قتل رسیده یا زندانی شدند. هنوز روشن نیست که چگونه سرویس های اطلاعاتی چین، شبکه سی‌آی‌ای را شناسایی کردند اما خسارت ناشی از آن قابل انکار نبود.
ادامه مطلب
حتی اگر چین از طریق الحاق تایوان به «سرزمین مادری» از طریق اقدام نظامی فرصت را برای آمریکا در راستای تکرار اقداماتش در قبال روسیه فراهم نکند، سیاست آمریکا در جهت متوقف کردن صعود چین ادامه خواهد داشت.
ادامه مطلب
فونتاین: در روابط با چین، ما بیشتر می دانیم که چه چیزهایی را نمی خواهیم. ما نمی خواهیم که کاملا از چین جدا شویم، نمی خواهیم که آنها از فن آوری های ما برای اهداف نامناسب استفاده کنند، نمی خواهیم این کار را بکنند، آن کار را بکنند اما نگرش و چشم انداز درازمدتی درباره همزیستی با چین نداریم. به نظرم مهمترین هدف سیاست خارجی واشنگتن در قبال پکن باید این باشد که چین نخواهد یا نتواند نظم موجود منطقه ای و جهانی را بر هم بزند.
ادامه مطلب
روز دوشنبه، واشنگتن روابط دیپلماتیک با نیوئه و جزایر کوک، دو کشور جزیره ای کوچک در شرق استرالیا برقرار کرد. وزارت امور خارجه آمریکا از «ارزش‌های مشترک»، «اولویت‌های مشترک» و نیاز به مقابله جمعی با تهدیداتی مانند تغییرات آب و هوایی صحبت کرد. اما از دیدگاه آمریکا، احتمالا رقابت با چین که در حال حاضر در تلاش است تا قلمرو خود را افزایش دهد، مهم تر است.
ادامه مطلب
شهره پولاب در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بایدن با نمایش یک تصویر آمریکایی از نشست جی ۲۰ در صدد بوده که نشان دهد که اگرچه جهان به سمت چند قطبی شدن پیش می رود، اما ایالات متحده همچنان کارت های قدرت بیشتری را در اختیار دارد که در رویارویی با رقابت اقتصادی چین و چالش های ژئوپلیتیکی روسیه از آن ها بهره می گیرد.
ادامه مطلب
مشارکت ایتالیا در این توافق در سال ۲۰۱۹ توسط ائتلاف دولتی پوپولیستی آن زمان مورد توافق قرار گرفت. ایتالیا و چین یک "یادداشت تفاهم" امضا کردند که پیوستن ایتالیا به "جاده ابریشم" را تضمین می کرد. این توافق محدودیت زمانی دارد، اما ایتالیا باید به طور رسمی تا پایان سال از آن خارج شود تا از تمدید خودکار آن جلوگیری شود.
ادامه مطلب
به تدریج که تجارت جهانی شده و دیوارهای ایدئولوژیکی که بین کشورها جدایی می اندازد برداشته شدند، حتی سرسخت ترین رقبای ایدئولوژیکی پکن یاد گرفتند که ادامه راه بدون برقراری ارتباط با دولت چین برای اقتصادشان غیرممکن است. در چنین بستری است که آمریکا اکنون ناگزیر شد در خصوص ساختن یک معماری دیپلماتیک در آسیا اقدام کرده و تعداد بسیاری از شرکای محلی را درگیر سازد که آخرین موردشان نیز ویتنام است.
ادامه مطلب
بخشی از نگرانی‌های چین این مسئله است که این توافق از یک سو عبور توکیو و سئول از بسیاری از موانع تاریخی برای گسترش روابط سیاسی میان خود است و از سوی دیگر این توافق سه جانبه گامی جدید در ائتلاف‌های آسیایی واشنگتن است که در دو سال گذشته آنها را امضا کرده است.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر اساس قانون روابط تایوان، که در سال ۱۹۷۹ توسط کنگره ایالات متحده به تصویب رسید، ایالات متحده متعهد به تامین سلاح به تایوان است. اما این قانون در مورد اینکه آیا ایالات متحده در صورت حمله به جزیره موظف به دفاع نظامی از جزیره خواهد بود یا خیر، اشاره ای به آن نشده است.
ادامه مطلب
کوین راد با درک عمیق دینامیسم سیاسی چین و دانستن زبان چینی و ارتباط مستقیم با شخصیت های مهم چینی از جمله شی جین پینگ، رئیس جمهوری این کشور و تجربه عملی خود به عنوان نخست وزیر و وزیر امور خارجه استرالیا، دیدگاهی روشن و فراگیر درباره یکی از حساس ترین و پیچیده ترین مسائل بین المللی ارائه می کند.
ادامه مطلب
موسسه بین المللی مشاوره مالی «گلدمن ساکس» در سال ۲۰۱۰ پیش بینی کرد تولید ناخالص داخلی چین در سال ۲۰۲۶ از آمریکا بیشتر شود و حجم اقتصاد چین تا سال ۲۰۵۰ حدود ۵۰ درصد از اقتصاد آمریکا بزرگتر خواهد شد. اما کند شدن رشد اقتصادی چین موجب شد این موسسه پیش بینی قبلی خود را تعدیل کند و در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد تولید ناخالص داخلی چین تا سال ۲۰۳۵ به آمریکا نخواهد رسید و اقتصاد چین تا سال ۲۰۵۰ حداکثر ۱۵ درصد از اقتصاد آمریکا بزرگتر خواهد شد.
ادامه مطلب
در این اوضاع مبهم ژئواقتصادی، خطرات میدانی نمایان می شود. همه با این گفته آشنا هستند که هر بحران بزرگ اقتصادی فقط با وقوع یک جنگ حل می شود بنابراین هر جنگی، علت اقتصادی دارد. در خصوص آمریکا و چین، نقاط اختلاف و درگیری زیادی وجود دارد که هر لحظه ممکن است به انفجار منجر شود.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تا چندین سال پیش آمریکا قدرت یکه‌تاز در حوزه کارائیب و آمریکای لاتین به شمار می‌رفت، اما اکنون موازنه در این مناطق کاملا تغییر کرده است. به دنبال حضور آمریکا در جنوب شرق آسیا، چین نیز نفوذ خود را در این مناطق گسترش داده است. به طور عمده چین دو هدف سیاسی در این منطقه دارد که سعی دارد با عامل اقتصادی راه را برای رسیدن به آن هموار کند.
ادامه مطلب
محمد مهدی مظاهری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از آنجا که در ماه های اخیر سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) یارگیری از کشورهای اروپایی را به بهانه بحران اوکراین و روسیه در دستور کار قرار داده، به نظر می رسد توافق اخیر میان آمریکا، ژاپن و کره جنوبی نیز نوعی توسعه طلبی ناتو در حوزه شرق و تلاش نامحسوس این سازمان برای حضور و توسعه نفوذ سیاسی – نظامی در منطقه آسیا – اقیانوس آرام، از طریق پررنگ سازی «تهدیدات ناشی از کره شمالی و چین» است.
ادامه مطلب
محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: همکاری سه‌جانبه‌گرای ژاپن، کره جنوبی و آمریکا، حلقه دیگری از زنجیره مهار نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک چین است. در عرصه اقتصادی، خارج کردن زنجیره تولید نیمه‌هادی‌ها در انتقال و اتکا به چین در دستور کار جدی واشنگتن بوده است.
ادامه مطلب