آرشیو اخبار
فصل ایجاد تحول در فعالیتهای تبلیغی دستگاه سیاست خارجی
نوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به روی کارآمدن دولت جدید فرصت مناسبی برای تحول آفرینی در کشور ایجاد شده لذا برای ایجاد تحول جدی در عرصه فعالیتهای تبلیغی خارجی کشور ضروری است که دولت در کنار تجدید ساختار و چابک سازی نهادهای تبلیغی، فرهنگی و رسانهای، نوسازی و کارآمد سازی نیروی انسانی این نهادها را نیز از طریق بکارگیری جوانان متخصص در سطوح مختلف کارشناسی و مدیریتی در دستور کار قرار دهد. پر واضح است که در مسیر ایجاد تحول دولت بایستی با سعه صدر به خطاها و اشتباهات گذشته نیز توجه داشته باشد.
ادامه مطلبچالش میان اقتصاد و سیاست در دیپلماسی اقتصادی
پرهام پوررمضان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شهروند کنونی جامعه جهانی دیگر فردی تک بعدی نخواهد بود و با اتکا به همین امر توانسته مفاهیمی مرکب را خلق کند، دیپلماسی اقتصادی به مفهوم نوین خود محصول تفکر شهروند این جامعه است. این امر یک مسئله مهم، راهبردی و استراتژیک است که سبب می شود دولت ها با زبان اقتصاد با یکدیگر سخن بگویند. در جمهوری اسلامی ایران نیز این مهم از اواخر دهه ۷۰ شمسی و اوایل دهه ۸۰ به کرسی های مطالعاتی اضافه شد و با شدت گرفتن تحریم های ظالمانه دولت آمریکا توانست در کشور به عرصه عمل روی بیاورد.
ادامه مطلبترکیه و لزوم حل مشکلات منطقه ای اش
بسیار مهم است که در سیاست خارجی باعث ترس شرکای خود نشویم، دشمن تراشی نکنیم و از کارها و گفته هایی که باعث اتحاد رقبا می شود تا حد ممکن پرهیز کنیم. به طور قطع، هرچیزی که احتیاج باشد باید برای حفظ حقوق و امنیت خود انجام دهیم. اگرچه باید گفت که موثرترین راه برای حفظ منافع ملی یک سیاست عاقلانه، منسجم و و عاری از انگیزه های ایدئولوژیکی و ارتجاعی است. در غیر این صورت، کشور و منافع ملی ما زیان خواهد دید.
ادامه مطلبآمریکا راه های بهتری غیر از طرد ایران دارد
طرد کردن یک دولت، منزوی کردن و امتناع از تعامل با آن، به منظور تنبیه یا تضعیف دولت مذکور یا تلاش برای وادار ساختن آن به تغییر سیاست های خود، ناگزیر مستلزم خود انکاری است. در دیپلماسی طرد کردن نه تنها هدف نیست که طرد می شود. دستیابی به هر نتیجه مثبتی که مستلزم دیپلماسی و ناگزیر مستلزم تعامل با هدف ترد شده باشد، برای طرد کننده غیرممکن می شود. ایران که از سوی ایالات متحده هدف گرفته شده، یک نمونه برجسته به حساب می آید. در سراسر چهار دهه گذشته بعد از انقلاب اسلامی، روند دیپلماسی بین ایران و ایالات متحده یا دچار اختلال یا با مانع مواجه شده است. هدف منع گسترش تسلیحات هسته ای از طریق برجام تنها از طریق تعامل دیپلماتیک واشنگتن با تهران محقق شد و این اتفاق در همه دوره هایی که آمریکا از تعامل با ایران خودداری می کرد، دور از دسترس بود. تا وقتی کانال دیپلماتیک مذاکرات هسته ای باز بود، منافع دیگر ایالات متحده نیز تامین می شد.
ادامه مطلب