عبدالرضا عالمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مالزی در طول شصت سال پیش از پیروزی پاکاتان هارپان در سیطره حزب مالایی تبار آمنو بوده و حاکمیت به گونه ای مهندسی شده بود که منافع مالایی ها و قومیت گرایی مالایی در اولویت سیاست های داخلی حاکمان در مقابل احزاب و جزیان های چینی تبار و هندی تبار بود. اما با جدایی ماهاتیر محمد از حزب آمنو و چرخش وی از سیاست قومیت گرایانه سال های گذشته و ائتلاف با احزابی همچون حزب چینی تبار DAB و همچنین همکاری با معاون مطرود خود انور ابراهیم در راستای حذف نجیب عبدالرزاق شرایط جدیدی پس از پیروزی ائتلاف امید و دولت جدید ماهاتیر ایجاد شد که از مهمترین آنها تقویت احزاب چینی تبار و هندی تبار و تضعیف مالایی ها د ر دولت جدید بود که با تمام انتقادها به آمنو این امر مورد پذیرش مردم و اقوام مالایی نبود.

ادامه مطلب

دستیابی به یک توافق هسته ای جدید امکان پذیر است؟ (بخش نهم)

“برجام +” می تواند محتمل ترین گزینه برای حل و فصل مشکلات باشد

۰۷ اسفند ۱۳۹۸

صنم وکیلی و نیل کویلیام از موسسه سلطنتی امور بین الملل چتم هاوس در تحقیقاتی تاثیرات کمپین اعمال فشار حداکثری دونالد ترامپ علیه ایران و قابلیت ها برای مذاکرات آتی را بررسی کرده اند. در این تحقیقات از ۷۵ مصاحبه غیررسمی و محرمانه با سیاست گذاران و تحلیلگران در ایالات متحده، ایران، فرانسه، آلمان، بریتانیا، روسیه، چین، ربستان سعودی، امارات متحده عربی و اسرائیل استفاده شده است.

ادامه مطلب