نوسازی در سیاست خارجی عربستان

دیپلماسی ایرانی: در سال‌های اخیر و به خصوص پس از حمله امریکا به عراق، سقوط صدام، جنگ 33 روزه، شبه انقلاب‌های عربی در تونس و مصر، جنگ سوریه، جنگ یمن، جنگ رژیم صهیونیستی با جبهه مقاومت متعاقب عملیات طوفان‌ الاقصی و ... روابط ایران و عربستان به واسطه طیف گسترده‌ای از مؤلفه‌های تأثیرگذار به معضله‌ایِ پیچیده تبدیل شده است. این پیچیدگی متأثر از سطوح سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، ایدئولوژیک، اجتماعی، نخبگی و توزیع قدرت در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی است. با این همه اما تنش در روابط ایران و عربستان را باید با مفهوم «تقابل» و به «تعارض» تبیین نمود. در تقابل میان دو کشور همواره امکان همکاری و رقابت وجود دارد.

رقابت و همکاری با عربستان اما مستلزم شناختِ سیاست خارجی عربستان است. سیاست خارجی در عربستان ریشه در ساختارهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در داخل عربستان دارد و مادامی که آن ساختارها درک نشود، نمی‌توان فهمی دقیق از سیاست خارجی عربستان بدست آورد. تجربه سال‌ها تحقیق و کار دیپلماتیک نویسنده این کتاب در کشورهای عربی؛ به خصوص تصدی سفارت ایران در عربستان طی سال‌های 1385 تا 1388 ثابت کرده است که نظام سیاسی در عربستان را باید مانند یک «پیکره واحد» در نظر گرفت که هر گونه ارتباط با این نظام سیاسی، تصویری را در نظام حکمرانی عربستان ایجاد می‌کند و این تصویر مانند انتقال پیام در سلسله اعصاب بدن به سایر بخش‌های این نظام سیاسی منتقل می‌شود و ... این کتاب با نگاهی نظری و عملیاتی به ساختارهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی درون عربستان، پرتویی جدید بر سیاست خارجی این کشور انداخته و بر اساس آن رویکردها و روندهای حاکم در سیاست خارجی عربستان را تبیین نموده است. واکاویِ سیاست خارجی عربستان در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی، امکان فهم روندهای آینده و رویکردهای احتمالی در سیاست خارجی عربستان را نیز فراهم می‌کند. این کتاب به طور خاص به موضوع روابط ایران و عربستان پرداخته و توصیه‌هایی را به سیاستمداران جمهوری اسلامی ایران درباره شیوه رقابت و همکاری با عرستان ارائه کرده است. در فصل پایانی کتاب نیز پیشران‌های آینده‌ساز سیاست خارجی عربستان در قبال نظام بین‌الملل، منطقه و ایران ترسیم شده است.