در حالی که روسیه و اروپا ناکارآمدی خود را نشان داده‌اند

دندان تیز ترکیه و آذربایجان برای ارمنستان

۱۷ آبان ۱۴۰۱ | ۱۶:۰۰ کد : ۲۰۱۵۷۱۱ اخبار اصلی آسیا و آفریقا
اردوان امیراصلانی در یادداشتی می نویسد: در مواجهه با ناکارآمدی گروه مینسک که به سازمان امنیت و همکاری اروپا تبدیل شده، در یافتن راه‌حلی پایدار و مواجهه با وضعیت نیروی صلح خود‌خوانده «روسیه» میان آذربایجان و ارمنستان که به علت درگیری در اوکراین در مأموریت خود شکست خورده است، دو کشور فرصت‌طلب یعنی ترکیه و آذربایجان برای ارمنستان دندان تیز کرده‌اند.
دندان تیز ترکیه و آذربایجان برای ارمنستان

نویسنده: اردوان امیراصلانی

دیپلماسی ایرانی: پس از گذشت بیش از یک قرن از نسل‌کشی ارامنه به فرمان امپراتوری عثمانی، ارامنه بار دیگر در آستانه یک فاجعه جدید قرار گرفتند. علاوه بر ساکنان قره‌باغ کوهستانی، اهالی سرزمین مادری ارمنستان نیز از 13 سپتامبر 2022 مورد هدف قرار گرفته‌اند. درصورتی‌‌که جمهوری آذربایجان را متجاوز بدانیم، سایه ترکیه نیز در پشت باکو در راستای اتحاد پان‌ترکیستی پنهان است که نه‌تنها جان هزاران ارمنی، بلکه استقلال و امنیت کشورشان و قفقاز را نیز تهدید می‌کند. 

جنگ «43روزه» در پاییز 2020، درگیری صدساله در قره‌باغ کوهستانی را آشکار کرد. استقلال این سرزمین به مساحت چهارهزارو 400 کیلومترمربع که حاکمیت آن در سال 1921 از سوی استالین به آذربایجان اعطا شده بود، موضوعی تکراری میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان است که اتباعش در این قلمرو پراکنده هستند. 

سقوط امپراتوری شوروی و اعلام جمهوری خودمختار قره‌باغ کوهستانی در سال 1991، این وضعیت را به چالش کشید. پس از آن، آذری‌ها و ارامنه به مدت سه سال با یکدیگر درگیر بودند تا اینکه به دنبال آتش‌بس، هفت منطقه پیرامون و 9 درصد سرزمین آذربایجان به ارمنستان اسناد داده شد. ‌30 سال است که دو طرف در این مناقشه پیچیده بر سر مشروعیت و حق تعیین سرنوشت مردمی با تاریخ چندصد‌ساله در مواجهه با ناملموس‌بودن مرزها با یکدیگر درگیر هستند. 

جمهوری آذربایجان با فکر انتقام از ارامنه، بیش از 30 سال است ناسیونالیسمی تهاجمی را پرورش می‌دهد که خاندان علی‌اف تا حد زیادی در ترویج آن سهم دارد و از درآمد هنگفت نفت و گاز برای تقویت اتحاد به‌ویژه با ترکیه که به موضوع فرهنگی و ژئوپلیتیکی علاقه دارد، استفاده می‌کند. 

در مواجهه با پیامدهای جنگ در اوکراین، آنکارا مایل است تا با دور‌ زدن گرجستان که بیش از حد ناپایدار است، زیرساخت‌های جدیدی را برای حمل‌ونقل فرآورده‌های نفتی میان آذربایجان و قلمرو آن ایجاد کند. نزاع بر سر کریدور زنگزور که باید منطقه نخجوان تحت حاکمیت آذربایجان را از طریق جنوب ارمنستان به بقیه آذربایجان متصل کند، در مرکز محوریت این پروژه قرار دارد و حمایت بی‌دریغ ترکیه از آذربایجان را توضیح می‌دهد. 

در آغاز حملات در سپتامبر 2020 برای بازپس‌گیری مناطق ازدست‌رفته 25 سال قبل، جمهوری آذربایجان از کمک‌های لجستیکی و استراتژیک خود به‌ویژه از مزدوران خارجی و پهپادهای Bayraktar TB2 بهره برد. ارمنستان، بدون حمایت مستقیم در برابر حمله‌ای که صبورانه تدارک دیده شده بود، مقاومت چندانی نکرد. آتش‌‌بس نوامبر 2020، سرزمین‌های فتح‌شده آذربایجان در قره‌باغ کوهستانی و همچنین کنترل هفت ناحیه اطراف این منطقه را که ارامنه از آنجا بیرون رانده شدند، برای آذربایجان به ارمغان آورد. 

منازعات «43روزه» نه‌تنها به صلح پایدار منجر نشد، بلکه مرحله اول از جنگ برای فتوحاتی بود که بی‌وقفه با هدف بازپس‌گیری کریدور لاچین، تنها مسیر دسترسی بین ارمنستان و قره‌باغ کوهستانی تحت کنترل نیروهای حافظ صلح روسیه، تا زمان محرومیت کامل ارمنستان از هرگونه حضور سیستماتیک فرهنگی یا مذهبی در منطقه ادامه می‌یابد.

اما در مواجهه با ناکارآمدی گروه مینسک که به سازمان امنیت و همکاری اروپا تبدیل شده، در یافتن راه‌حلی پایدار و مواجهه با وضعیت نیروی صلح خود‌خوانده «روسیه» میان آذربایجان و ارمنستان که به علت درگیری در اوکراین در مأموریت خود شکست خورده است، دو کشور فرصت‌طلب یعنی ترکیه و آذربایجان برای ارمنستان دندان تیز کرده‌اند. همان‌طور که مؤسسه پیشگیری از نسل‌کشی لمکین برای سومین‌ بار در کمتر از یک سال گزارش داده است، هر رویارویی جدید، آشکارا به سمت نسل‌کشی دیگری پیش می‌رود.

ارمنستان و آذربایجان بین 12 تا 14 سپتامبر با قطع آتش‌بس بحران جدیدی را با تحریک باکو تجربه کردند و خاک ارمنستان برای حل مسئله زنگزور با توسل به زور، به‌طور مستقیم مورد حمله قرار گرفت که نتیجه آن بیش از 300 کشته بود. از‌سرگیری درگیری‌های بی‌رحمانه مرزی دلالت بر ناکارآمدی جامعه بین‌المللی برای تضمین امنیت و ارائه راه‌حل برای توقف درگیری‌ها دارد. 

روسیه اولین کشوری بود که شکست خود را در این زمینه نشان داد. ارمنستان که باید به‌طور رسمی در چارچوب سازمان پیمان امنیت جمعی مورد حمایت قرار می‌گرفت، این سازمان را یک متحد غیرقابل‌اعتماد می‌داند که با وجود درخواست‌های مکرر، به‌ویژه در جریان حملات به شهرهای ارمنی گوریس، سوتک و جرموک در سپتامبر گذشته، هیچ کمکی ارائه نکرده است. از سوی دیگر، قدرت بزرگ سابق در منطقه که به دلیل تلفات نظامی در اوکراین و بیهودگی جاه‌طلبی‌های امپراتوری خود تضعیف شده، به‌طور فزاینده‌ای در حفظ حوزه نفوذ خود در قفقاز ناتوان نشان داده است. 

اتحادیه اروپا و به‌ویژه فرانسه نیز به دلیل اقدامات ناکارآمد خود در 30 سال گذشته مقصر هستند. باید اذعان کرد اروپایی‌ها طی یک توافق دوجانبه در 7 اکتبر در پراگ، یک مأموریت دیده‌بانی غیرنظامی در مرز ارمنستان و آذربایجان را آغاز کردند. جزئیات این مأموریت دوماهه هنوز مشخص نیست، ولی احتمالا باید در کار کمیسیون‌های حل مناقشه مرزی سهم داشته باشد اما فراتر از سخنان و بیانیه‌ها، مانند آنچه امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه، در مصاحبه تلویزیونی 12 اکتبر خود اظهار کرد، فرانسه برای محافظت از ارامنه چه چیزی به دست آورد؟ فرانسه علاوه بر مأموریت تاریخی خود در دفاع از مسیحیان شرقی، بزرگ‌ترین جامعه ارامنه در اروپا را نیز در خود جای داده است. بنابراین حمایت از ایروان وظیفه‌ای در قبال جوامع ارمنی دور از وطن و یک متحد اساسی برای ثبات قفقاز است. ‌اتحادیه اروپا نیز که به نوبه خود نگران یافتن تأمین‌کنندگان انرژی جایگزین روسیه است، با وجود اقدامات جنایتکارانه آذربایجان در ناگورنو قره‌باغ و ارمنستان، از توسل به آذربایجان که قطب انرژی متصل به اروپا توسط شبکه گسترده‌ای از خطوط لوله گاز است، درنگ نکرد. در 18 جولای گذشته، اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا به باکو سفر کرد تا توافق جدیدی با هدف افزایش دوبرابری واردات گاز از آذربایجان و در نتیجه تنوع‌بخشیدن به منابع عرضه انرژی در قاره اروپا را اعلام کند. اتحادیه اروپا از توسل به یک رژیم مستبد و جنگ‌افروز به رژیم دیگر، قطعا برای حفظ تعهدات خود در قبال دفاع از مردم تحت ستم، دموکراسی یا مبارزه با گرمایش جهانی آب‌وهوا تلاشی نمی‌کند. این‌گونه تصمیمات در مواجهه با کشورهای غارتگر، اتحادیه اروپا را تضعیف می‌کند و منجر به بی‌اعتباری برنامه‌های سیاسی‌اش در آینده می‌شود و این موضوع بسیار نگران‌کننده است./شرق

کلید واژه ها: ارمنستان جمهوری آذربایجان آذربایجان ارمنستان و جمهوری آذربایجان آذربایجان و ارمنستان ترکیه و آذربایجان و ارمنستان جنگ آذربایجان و ارمنستان ترکیه و آذربایجان ترکیه و ارمنستان اروپا و ارمنستان فرانسه فرانسه و ارمنستان توافق مینسک روسیه روسیه و ارمنستان روسیه و آذربایجان روسیه و ترکیه قره باغ مناقشه قره باغ


( ۵۰ )

نظر شما :

ایلیا ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | ۱۶:۵۸
این نویسنده نژاد پرسته برای سایت ایران دیپلماسی وجهه خوبی ندارد تفکرات افراط گرایی را ترویج کند
داور درگاه ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | ۱۷:۵۳
کاتولیک تر از پاپ ! نویسنده محترم بدون اشاره به اشغال ۳۰ ساله ( ۲۰ درصد سرزمینهای آذربایجان ) از طرف ارتش اشغالگر ارمنی که ۴ بار هم از طرف سازمان ملل و شورای امنیت محکوم گردیده و ملزم به تخلیه بی قید و شرط سرزمینهای اشغالی آذربایجان شده،. که منجر به قتل عام خوجالی و بیش از ۱۰۰ هزار آذری ( چه نظامی و چه شخصی ) طی ۳۰ سال گذشته گشته و باعث ضرر وزیان چندین صد میلیارد دلاری و تخریب ۲۵۰ هزار خانه اهالی محل ۷ استان اشغالی گردیده،و علاوتا صدها مسجد ،مدرسه و مراکز درمانی و عمومی نابود گشته و حتی ارامنه به مزارع و جنگلها و حیوانات هم رحم نکرده آتش زده اند، و معادن طلای کلبجر را طی ۳۰ سال اشغال غارت و تاراج کرده اند، ودها گور دسته جمعی با حضور سازمانهای بین المللی ثبت گردیده،و هنوز از سرنوشت ۴۵۰۰ اسیر آذری که در طی ۳۰ سال جنگ تحمیلی ارامنه ناپدید شده اند خبری نیست ، و هنوز از ترس انفجار میلیونها مین که توسط ارامنه اشغالگر کاشته شده اهالی محل جرات برگشتن به شهر و روستاهای ویران شده را ندارند، و نهایت با اینکه در توافقنامه ۱۰ نوامبر ۲۰۲۰ که در ۹ بند ارامنه متعهد گردیده اند دالان زنگزور را باز کنند ولی عمل نمی‌کنند ،ودنبال جنگهای دیگری هستند. وبه پشتیبانی آمریکا ،فرانسه،روس و دیگر دایه ها در پی اشغال مجدد قره باغ هستند. ولی با همه این تفاسیر جناب اردوان نگران سلامت ارامنه می‌باشد و در پی بسیج همگانی در پشتیبانی از ارامنه می‌باشد. جدا ارامنه چقدر خوش اقبال هستند که از آمریکا روس فرانسه گرفته تا هندوستان و ایران کنارش هستند و باز جناب اردوان نگران آنهاست.
هموطن آذربایجانی ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | ۱۸:۰۵
آذربایجان از سرزمین خوددفاع میکندحمله ای به خاک ارمنستان نشده است این ارمنستان بودکه خاک آذربایجان روسالها اشغال کرده بود وباعث کشتار عظیم ملت مظلوم آذربایجان شده بود.به قول امام جمعه اردبیل تنها راه حل برگرداندن قره باغ جنگ بود الحمدلله خاک مقدس آذربایجان به صاحبانش برگشت.متاسفانه سیاستمداران ما به جای گفتگو باآذربایجان وابراز همدردی وخوشحالی با آن کشور راه دیگری روانتخاب کرده اند وآن تهدید آذربایجان است که نه تنها دردی رودرمان نمیکند بلکه باعث انزوای بیشتر کشورمان نیز میشود.فاکتور آذربایجان ایران بهترین امکان برای توسعه ایران باآذربایجان میباشدکه متاسفانه ازش استفاده نمیشود.آذربایحان کشور20سال پیش نیست.کشوری مدرن با جمعیت زیاد وارتش قدرتمند وموردحمایت ترکیه میباشد.رابطه با آذربایجان به مراتب ازرابطه باارمنستان برای ایران منفعت داردوباعث صلح در قفقاز میشود.صلح پایدار با برگرداندن قسمت باقیمانده قره باغ با همکاری تمام کشورهای منطقه ازجمله ایران میسر می شود.وآذزبایجان ایران مثل گذشته حامی آزادسازی کامل قره باغ خواهد بود.به امید آنروز
خسرو ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | ۱۹:۱۳
کسی که واقعا خوابیده باشد با تلنگری بیدار میشود ولی کسی که خود را به خواب زده باشد با هیچ روشی بیدار نمیشود -- جناب اردوان با عنوان یک کرد تبار با علایق مشخص خصومت با ترکها و آذربایجانیها به خاطر مبارزه بی امان ترکیه با پ ک ک و تجزیه طلبی ، تمام واقعیت های قفقاز و نسل کشی مردم مظلوم شیعه آذربایجانی در خوجالی ( یکصد سال پیش در اورمیه و سلماس و ...به تعداد سیصد هزار نفر) را وارونه جلوه میدهد حسبی الله
کامران ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | ۲۰:۰۲
نوشته سفارشی ، جهت وارونه جلوه دادن حقایق! جنایت را ارامنه با ۳۰ سال اشغال و اواره کردن یک میایون نفر انجام دادن تخریب زیرساخت و ۲۰۰ هزار واحد مسکونی ،کارگذاشتن یک میلیون مین ضد نفر کی ۲ سال گذشته صدها غیر نظامی و نظامی قربانی شده اند و تا سالها این داستان ادامه خواهد داشت ، کشتار جانیانه در خوجالی ، کشتار ۴۰۰۰ اسیر بعضا غیر نظامی اذربایجانی. ازادسازی مناطق اشغالی و بیرون راندن متجاوزین ارمنی ظاهرا خیلی به شما فشار اورده است! که بی محابا علارقم تمام قوانین و حقون بین الملل چنین فاش وارونه گویی میکنید . چه کسی باید جبران خسارت ۱۰۰ میلیارد دلاری وارده به اذربایجان را جبران کند! یا چگونه حق اساسی اتصال زمینی سرزمینی که به ناحق دوپارچه شده است را میشود نادیده گرفت ! حق و حقوق یک و‌نیم میلیون اذربایجانی رانده شده از سرزمین فعلی ارمنستان چه میشود؟ اگر فکر میکنید که به دروغ پردازی یا امید بستن به شرق و غرب میتوانید اینها را نادیده بگیرید سخت در اشتباه هستید.
رضا ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | ۲۱:۰۴
با این تحلیلهای رادیکال و تماما یکجانبه انتظار موفقیت سیاست خارجی را دارید!
مجتبی ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | ۰۹:۰۰
ایران مثل شیر پای منافعش ایستاده همین برای بالانس سیاسی کافی است نه اروپا و نه روسها مسله ارمنستان برایشان ارجحیت دارد
علیرضا ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | ۰۹:۳۷
کشور ارمنستان ۳۰ سال است که با اعمال خود باعث عدم ثبات و تهدید امنیت منطقه شده است ، و برای حفظ موجودیت نیم بند خود دست به تجاوز به خاک کشور دیگر زده است و همین عامل باعث حضور کشورهای بیگانه شده . بهتر است عوض مغلطه در مورد حوادث سالهای اخیر و ادرسهای غلط انها را تشویق به امضای پیمان صلح و شناسایی مرزهای دوکشور کرد .والا یاد کردن از حوادث جنگ جهانی اول که مورد شبهه است و روش شیون و زاری جوابگو نیست . اگر شما حاکمیت اذربایجان در قره باغ را زیر سوال میبرید و از ان به عنوان اعطا توسط استالین یاد میکنید کلا حاکمیت تمامی ارمنستان را زیر سوال میبرید چون این مناطق نیز اعطایی تزارها و کمونیست ها به ارامنه بوده است حال انکه انها در این مناطق در اقلیت بودند.
کوروش داریوش راده ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | ۱۰:۰۰
همه اش دور از واقعیت و مظلوم انگاری ارامنه است. این حرف ها هیچ فایده ای ندارد و به زودی زنگه زور به آذربایجان برمی گردد. دیپلماسی ایرانی هم فلسفه بافی می کند والسلام
ناشناس ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | ۱۰:۴۵
دندان تیز ؟ ! مگه دندان مصنوعی ، تیز هم می شه .
امیر ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | ۱۵:۵۷
با گستاخی تمام می خواهید تمام حقایق را وارونه به مردم نشان دهید. با تکرار قتل عام ارامنه که همچون هولوکاست یهودیان دروغی بیش نیست و همچنین با نادیده گرفتن و سکوت در برابر سی سال اشغال مناطق بسیار بزرگتر از قره باغ آذربایجان توسط ارمنیها و کشتار و قتل عام کودکان و زنان غیرنظامیان آذربایجانی توسط نیروهای ارمنی ، شما احتمالا ارمنی الاصل هستید با نام ایرانی اسلامی . ولی مردم ایران که همیشه یک مشت واحد در برابر دشمنان و تفرقه اندازان بوده اند تا ابد در کنار حق و برادران آذربایجاننی خود خواهند بود .
مهدی ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | ۱۷:۰۱
من با خواندن چنین مطالبی بیشتر نگران مردمان ارمنستان می شوم. احتمالا نخبگان آنها با خواندن این مطالب فکر می کنند که دوستانی هواخواه آنها در اینجا دارند، غافل از اینکه اینها نه از حب علی بلکه از بغض معاویه به نفع اشغالگری دولت ارمنستان قلم می زنند، نمی دانند که راسیسم چشم این حقوقدان را به روی چهار قطعنامه شورای امنیت هم می بندد چه برسد به دهها سند حقوقی ناظر بر حق مالکیت آذربایجان بر قره باغ.
به نویسنده ۰۴ آذر ۱۴۰۱ | ۱۴:۰۳
جناب اردوان امیراصلانی تبریک میگم،خود ارمنی ها هم نتوسه بودن انقدر واقعات رو تحریف کنن.به عنوان نویسنده میتونید در روزنامه های ارمنی قلم فرسایی کنید
مهربان ۲۴ دی ۱۴۰۱ | ۱۲:۴۹
ارمنی‌ها قوم بومی قفقاز هستند و ریشه در این خاک دارند ولی ترکها بعد از ورود اسلام به ایران با کمک دولت عباسیان وارد ایران شدن و از ضعف ایران استفاده کردن و شروع به ترک سازی در آذربایجان کردن و اونی که متجاوزه ترک‌ها هستند که با تجاوزگری آذربایجان و ترکیه رو گرفتن و کل ارمنی‌های شرق ترکیه رو از بین بردن و بیرون کردن و ترک‌ها چه رویی هم دارن که میگن ارمنی‌ها باید از بین برن واقعا مسخرس.
تربیزی ۲۵ خرداد ۱۴۰۲ | ۱۰:۰۱
کریدور فعلی شمال به جنوب سه شاخه گرگان ترکمنستان، آستارا روسیه و تبریز ایروان دارد. در صورت شکوفایی خط تبریز- ایروان -گرجستان، زنجان و تبریز مستقیما به اروپا وصل می شوند و شکوفا خواهند شد و این را ترکیه نمی خواهد. ترکیه علی رغم تبلیغات اش می خواهد که تبریز و ارومیه و اردبیل برای اتصال اقتصادی به اروپا به آن وابسته باشند.
ایرانی ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ | ۰۳:۱۵
تعصبات کور قومی رو کنار بذاریم و حقایق تاریخی رو کمی مطالعه کنیم. قفقاز جنوبی سرزمین تاریخی قوم مشخصی‌ست که وجدان بیدار خود می‌داند آنها چه کسانی بودند.