راه سخت کی‌یف برای شکست مسکو

نقشه روسیه برای آینده جنگ اوکراین چیست؟

۰۱ شهریور ۱۴۰۱ | ۰۸:۰۰ کد : ۲۰۱۴۰۴۴ اخبار اصلی اروپا

ارتش اوکراین و روسیه در هفته‌ها و ماه‌های آینده وارد دوره حساسی می‌شوند. در برخی مناطق، نیروهای اوکراینی مورد حمله قرار گرفته اند و به مهمات و سلاح های ویژه نیاز دارند.

نویسنده: دارا ماسیکوت

دیپلماسی ایرانی: کرملین در ابتدای حمله به اوکراین نیروهای نظامی اش را در موقعیتی ناپایدار قرار داد. عملیات بیشتری نسبت به ظرفیت و توان نظامی انجام شد. پاکسازی مسیرها از مواد منفجره انجام نشد. در نتیجه نیروهای روسی در برابر پاتک ها آسیب پذیر بودند.

اگرچه روسیه 6 ماه فرصت داشته تا از این اشتباهات درس بگیرد اما به نظر می رسد که می خواهد دوباره نیروهای فرسوده را به ماموریتی غیر قابل دفاع دعوت کند: پیوست و حفظ استان های دونتسک، خرسون، لوهانسک، زاپوریژژیا. بین اهداف کرملین و نیروهایی که باید این اهداف را برآورده کنند شکاف بزرگی وجود دارد.

مسکو برای تهیه منابع کافی برای پشتیبانی از ارتش خسته خود موقعیت دشواری دارد. حتی اگر کرملین نیرو و منابع کافی را فراهم کند این کار زمانبر است و می تواند فرصتی را برای نیروهای اوکراینی فراهم کند تا تلاش های روسیه برای تصرف هر چهار استان را خنثی کند.

ارتش روسیه بیشتر حملات خود را بر دونباس – متشکل از استان‌های دونتسک و لوهانسک شرقی اوکراین – و جنوب اوکراین متمرکز کرد و در آنجا موفقیت بیشتری داشت. امروز نیروهای روسی بر کل لوهانسک، بیشترِ خرسون و بیش از نیمی از دونتسک و زاپوریژژیا چیره شده اند.

تصرف کی‌یف برای یکی از اهداف کلیدی مسکو در آغاز جنگ حیاتی بود: سرنگونی سریع رژیم حاکم بر اوکراین. هنگامی که این هدف شکست خورد، روسیه درصدد پیوستن غیرقانونی استان هایی برآمد که به طور بالقوه اکثرا آنها را اشغال کرده است. روسیه احتمالا این مهم را در اوایل پاییز اجرایی می کند.

روسیه زمینه های اداری را برای چنین اقدامی فراهم کرده است. شهروندان یا مقامات روسی را برای اداره سرزمین های اشغالی و مربیانی را برای آموزش برنامه درسی تحریف شده در مدارس منصوب کرده است. همچنین ارائه دهندگان خدمات اینترنت و کدهای تلفن اوکراین را به روسی تغییر داده و گذرنامه های اوکراینی را مصادره کرده تا شهروندان اوکراینی را مجبور به دریافت اسناد روسی کند. برای کرملین، پیوست ابزاری برای رسیدن به هدف بزرگتر است. اگر مسکو این مناطق را بخشی از روسیه اعلام کند، می‌تواند در ادامه آتش‌بس را اعلام و ادامه حملات اوکراین را حمله به آنچه روسیه تعریف کرده، معرفی کند.

مقامات کرملین همچنین ممکن است اعلام کنند که ضمانت‌های هسته‌ای کشورشان برای همه آنچه به نظر آنها فدراسیون روسیه است، اعمال می شود. با گذشت زمان، کرملین امیدوار است، علاقه غرب به اوکراین و پشتیبانی از آن کمرنگ شود و به روسیه اجازه دهد شرایط حل و فصل مناقشه را تعیین کند.

دور از انتظار است که اوکراین هر گونه پیوست یا آتش بس را بپذیرد. آنها هر گونه مکث در جنگ را تلاش روسیه برای استراحت می دانند. به روشنی کی‌یف به درخواست کمک از غرب ادامه خواهد داد.

ارتش اوکراین و روسیه در هفته‌ها و ماه‌های آینده وارد دوره حساسی می‌شوند. در برخی مناطق، نیروهای اوکراینی مورد حمله قرار گرفته اند و به مهمات و سلاح های ویژه نیاز دارند. در کوتاه مدت، اوکراین ممکن است موقعیت پایدارتری داشته باشد. این کشور دارای نیروی کافی، پشتیبانی غرب و اراده قوی برای مبارزه است. در این میان روسیه تلفات نظامی و مادی را تجربه کرده است که چیرگی بر آنها دشوار خواهد بود. بر اساس برآوردهای غربی، روسیه بین 45هزار تا 75هزار نیروی مجروح و کشته شده، از سربازان گرفته تا ژنرال، دارد. روسیه همچنین بیش از 5هزار قطعه تجهیزات را از دست داده است. از سوی دیگر، ارتش روسیه در سطوح عملیاتی و تاکتیکی از شکست های اولیه خود آموخته و سازگار شده و به سمت شگردهای تازه ای رو آورده است.

اگر کرملین درصدد باشد چهار استان یاد شده را در پاییز امسال به روسیه پیوست کند، این کار را در زمان نامناسبی انجام می دهد. ارتش روسیه از یگان های مختلفی از جمله نیروهای وظیفه فعال مستقر در خارج از اوکراین، نیروهای ذخیره، گروه های مزدور، قدیروفسی (جنگجویان وفادار به رهبر چچن، رمضان قدیروف)، گردان های زندان نظامی، جنگجویان خارجی، گارد ملی، داوطلبان مستقیم و گروه های نئونازی راست افراطی مانند روسیچ شکل گرفته که از حالت آرمانی فاصله زیادی دارند.

حل مشکل تجهیزات روسیه به همان اندازه دشوار است. به گفته مقامات آمریکایی، ارتش روسیه 80 درصد از ارتش، یگان های هوابرد و دریایی و تجهیزات را به اوکراین اختصاص داده و قبلاً تجهیزات را از انبارها خارج کرده است. تجهیزات در انبارها بیشتر قدیمی و برای سال ها در میدان های باز نگهداری شده اند.

مشکلات مسکو موفقیت اوکراین را تضمین نمی کند. کی‌یف همچنین بسیاری از نیروها و تسلیحات را از دست داده است. اوکراین باید سخت بجنگد تا روسیه را از تسلط معنادار مناطقی که قصد پیوست آن را دارد محروم کند یا پیوست را به چالش بکشد. برای انجام این کار، ارتش اوکراین باید خط مقدم را حفظ کند، به سامانه های فرماندهی و کنترل روسیه حمله کند و به طور پیوسته نیروهای روسی را آنقدر کاهش دهد که در یک منطقه ویژه، ناکارآمد باشند. برای آنکه راهبرد اوکراین موفق باشد باید پیش از تلاش روسیه برای پیوست سرزمینی، این راهبرد اجرا و در حال پیشرفت باشد.

منبع: فارن افرز/تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

کلید واژه ها: روسیه اوکراین حمله روسیه به اوکراین جنگ اوکراین روسیه و اوکراین روسیه و اوکراین و اروپا ولادیمیر پوتین ولودیمیر زلنسکی لوهانسک دونتسک کریمه

نظر شما :

روزبه خان ۰۱ شهریور ۱۴۰۱ | ۱۷:۰۶

این جنگ پوست موزی بود که غرب زیر پای روسیه انداخت،همین امروز هم چهار استان ضمیمه شه((که نمی شه)) بازنده واقعی جنگ روسیه و پوتین بوده. اتفاقا همچین تحریکاتی در مورد چین هم انجام شد که چین چون یک حزب سیاسی قوی بر سر کار هست نه یک فرد اطلاعاتی مثل پوتین به خوبی موقعیت خودش و واقعیت های موجود رو پذیرفت و عقب نشست..این نشان از نقش سازنده احزاب در اداره یک کشور دارد.به اصطلاح چین بی صاحب نشده هنوز. فکر می کنم بایدن هر روز به سمت قبله کرملین نماز شکر می خوانه که توی این وضعیت خراب اقتصادی بعد کوید یک تکانی به صنایع تسلیحاتی داد. روسیه بعد از این جنگ به یک قدرت منطقه ایی تنزل پیدا می کنه و احتمالا شاهد یک خلا قدرت در قفقاز هم باشیم که می شه با هوشیاری ازش بهره برداری کرد.

محمدرضا استکی ۱۰ مهر ۱۴۰۱ | ۱۲:۱۰

اوکراین حتی در صورت تجزیه مناطقی از آن به زودی کمر راست میکند همان کاری که آلمان بعد از شکست در جنگ جهانی دوم کرد و بعد از سالها آلمان غربی و شرقی متحد شدند و حکومت شوروی متلاشی و تجزیه شد

مقامی رضا ۲۴ مهر ۱۴۰۱ | ۲۳:۱۲

با احترام برای نظرات دوستان به نظر بنده تداوم جنگ حتی به اندازه یک روز هم ضرر بیشتر برای اوکراین اروپا و آمریکاست و در مقابل منفعت و برد برای روسیه ست تا همین جای کار هم کم منفعتی نصیب روسیه نشده است حداقل ۲۰ درصد خاک اوکراین را تصاحب کرده که هیچ وقت هم به اوکراین بر نخواهد گشت اراضی که از اهمیت فوق العاده ای هم برای طرفین برخوردار است اشتباه اوکراین هم از ابتدا این بوده و هست که از طناب غرب پایین رفته است و به آن ادامه هم می دهد که نتیجه ای جز افغانستان شدن اوکراین نخواهد داشت خرابی روی خرابی برای اوکراین به دلایل مختلف که مجالی برای بیان آن در اینجا نیست نمی توان از تداوم حمایت غرب از اوکراین امیدوار بود و نشانه های فراوانی هم برای آن وجود دارد که البته پوتین اطلاعاتی و با تجربه و سیاستمدار هم به خوبی می داند که چکاری را باید انجام دهد و در محاسباتش همه مسایل رو محاسبه کرده ‌‌وبه دقت هر چه تمام تر پیش می رود

مجتبی جعفری ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | ۱۳:۳۸

روسیه اشتباه بزرگی کردوارد جنگ بااکراین شد نبایدهمه جانبه وارد می‌شد روسیه به دامی که اتاق فکرآمریکا براش پهن کرده بودافتاد و همچنین زلنسکی مزدوروخاعن بزرگی بود که اکراین روواردجنگ باروسیه کردباتحریک ودستورآمریکادرصورتی که هیچ نیازی به این جنگ نداشت اکراین واگه هر کشوری بااکراین واردجنگ می‌شد روسیه حتی بابمب اتم هم ازش حمایت میکردو مهمات اکراین واروپاهم روبه اتمام هست طوری که انگلیس و آلمان واسه چند هفته بیشترمهمات ندارن اگه واردجنگ مستقیم بشن که همه این شرایط فقط به نفع آمریکا و همچنین با نقشه آمریکا بود وصدالبته به نفع ایران هم هست چون باعث نزدیکی روسیه و ایران میشه روسیه که دومین قدرت نظامی دنیاهست می‌تونه خیلی به ایران کمک کنه وکمک نظامی وهم کرده در این مدت جنگ همیشه باعث میشه نقاط ضعفتو بشناسی واین جنگ هم واسه روسیه نیاز بود ودرآخرهرکشوری که ایران ازش حمایت کنه همیشه پیروزه اگه تمام دنیا هم علیه روسیه متحدبشن ایران طرفش باشه پیروزه سوریه که هیچ مهمات وارتشی نداشت ایران پشتش بود درصورتی که همه دنیاعلیه اون بودن پیروزشد چه برسه به روسیه که خودش دومین قدرت نظامی دنیا هست .

سید اکبر کامی شیرازی ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ | ۲۰:۳۰

کمک به روسیه حق ایران هست که به متحد نظامی و اقتصادی خودش کمک کند. چرا اروپا و آمریکا ناراحت هستن ؟میترسن ایران نیرو بفرسته؟