تعامل روسیه، از اوکراین تا قراباغ

سیاست‌های قاطع رئیس جمهور پوتین

۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۲:۰۰ کد : ۲۰۱۰۳۱۱ آسیا و آفریقا انتخاب سردبیر
گقارد منصوریان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: روسیه برای کنترل اوضاع و عدم دوری دو جمهوری از خود، اقداماتی هوشمند را پایه ریزی کرد، با رفرم سیاسی در ارمنستان در سال ۲۰۱۸ و تمایل پاشینیان به غرب، همچنین نگرش جمهوری آذربایجان به ترکیه و ناتو، تهدیدی بالقوه را به فرصتی بزرگ تبدیل کرد. و با حضوری به موقع و هوشمند بیش از ۲هزار نیروی نظامی و تجهیزات پیشرفته در منطقه قراباغ به عنوان نیروی حافظ صلح، مهر تاییدی بر حیات خلوت خود گذاشت تا سیاست های غرب گرایی عقیم شود.  
سیاست‌های قاطع رئیس جمهور پوتین

نویسنده: گقارد منصوریان، کارشناس ارشد روابط بین الملل

دیپلماسی ایرانی: اکنون بیش از یک هفته است که روسیه حمله ای تمام عیار از چندین جناح به کشور اوکراین را آغاز کرده، حمله ای که تا دروازه های کی‌یف پایتخت آن کشور پیشرفته و با احتمال بسیار در چند روز آینده این شهر کاملا در تصرف نیرو های روسی در خواهد آمد. 

بعد از فروپاشی شوروی، در دهه 1990 سیاست خارجه روسیه در قبال گسترش ناتو و حضور آن نیرو در کشورهای سابق شوروی ناهماهنگ و با عدم قاطعیت رو به رو بود. ولی با گذشت یک دهه و با ورود ملی‌گرایان به عرصه سیاسی روسیه تغییراتی در سیاست کلان و به خصوص در محور مقابله با ناتو ایجاد شد. 

در سال 2000 میلادی و با انتخاب ولادیمیر پوتین به عنوان رئیس جمهوری روسیه آرام آرام تحول در سیاست خارجه روسیه آغاز شد، هرچند در تعامل با آمریکا و اروپا کاهش چندانی در سیاست های روسیه مشاهده نمی شود، ولی احساس تغییر در سیاست های خارجه و احساس ابرقدرت بودن برای روس ها فاحش بود، میراث شوروی در دستان روسیه قرار داشت اما غافل از این میراث قدرتمند در عرصه های مختلف.

همراهی روسیه در مبارزه با تروریسم بعد از 11 سپتامبر 2001 نشانه ای از عدم تغییر قطعی در سیاست خارجه روسیه با غرب و همچنین اجازه حضور نیروهای آمریکایی و متحدانش در آسیای مرکزی، که حوزه نفوذ شوروی بود (به بهانه مبارزه با بنیادگرایی دینی) را باید یک رخدادی بی سابقه در سیاست خارجه آن کشور نگریست. رخدادی که در بلند مدت تهدیدی جدی برای امنیت روسیه رقم می خورد.

اما در دوره دوم ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین و با ورود امنیتی ها (کاگ ب) به حلقه تصمیم گیری سیاسی روسیه، تغیرات در سیاست به ویژه در فضای سیاست های امنیتی و مقابله با حضور ناتو در حیات خلوت خود روبه رو می شویم سیاست هایی منسجم تر، با قدرت و هدف دار.

روسیه با درکی درست از هژمونی آمریکا، تهدیدآمیز بودن حضور ناتو در کنار مرز هایش و خطر بلعیده شدن کشورهای شوروی سابق و استراتژیک به واسطه آن سازمان از حیات خلوت خود، اقداماتی مقتدرانه را در دستور کار خود قرار داد که نمونه های آن حمله به گرجستان برای دوری آن کشور از ناتو و یا حضور موثر در سوریه اشاره کرد. اکنون هم با تهدید ورود اوکراین به ناتو را با اقدام نظامی وسیعی جواب می دهد. روسیه حرکت کشورهای شوروی سابق و استراتژیک ذی نفوذ خود به طرف غرب و به خصوص تمایل ورود آنها به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) را نوعی تهدید برای امنیت ملی و فشار تلقی می کند و با قدرت هوشمند به مقابله آن می پردازد.

قدرت هوشمند روسیه بسیار با تدبیر و ماهرانه اداره می شود؛ تلفیقی از منابع قدرت سخت و نرم، بهینه و عالمانه به قدرت هوشمند تبدیل می شود. در سال های گذشته شاهد اجرای این تاکتیک و راهبرد در سیاست خارجه آن کشور  هستیم که نمونه بارز آن در مسائل قفقاز جنوبی به ویژه مناقشه قراباغ و جنگ 44 روزه ما بین جمهوری های ارمنستان و آذربایجان است. 

روسیه برای کنترل اوضاع و عدم دوری دو جمهوری از خود، اقداماتی هوشمند را پایه ریزی کرد، با رفرم سیاسی در ارمنستان در سال 2018 و تمایل پاشینیان به غرب، همچنین نگرش جمهوری آذربایجان به ترکیه و ناتو، تهدیدی بالقوه را به فرصتی بزرگ تبدیل کرد. و با حضوری به موقع و هوشمند بیش از 2هزار نیروی نظامی و تجهیزات پیشرفته در منطقه قراباغ به عنوان نیروی حافظ صلح، مهر تاییدی بر حیات خلوت خود گذاشت تا سیاست های غرب گرایی عقیم شود.  

در کشورهای شوروی سابق، قدرت های منطقه ای خارج از سناریوهای روسیه قادر به بازی و حضور نیست، نمونه آن در چند روز گذشته در قفقاز جنوبی هویدا شد، زمانی که الهام علی اف، رئیس جمهوری آذربایجان در شهر شوشی قراباغ با همتای ترکیه ای خود، رجب طیب اردوغان توافق امنیتی امضاء کرد. وقتی این دو رئیس جمهور شرق گرای حامی روسیه سابق ارمنستان را تحت تعقیب قضایی قرار دادند، علی اف سریعاٌ به مسکو احضار شد، به گونه ای که رسانه ها چند ساعت قبل از حضور علی اف در روسیه خبر حضور را دریافت کردند، او سه ماه قبل در کرملین با پوتین ملاقات کرده بود و متعجب از حضور مجددش که در سخنان خود به آن اشاره می کند. آن هم در زمانی که پوتین در حال شناسایی استقلال دو منطقه روس تبار دونتسک و لوهانسک و البته در فراهم‌سازی برای حمله به اوکراین بود.

در کاخ کرملین ملاقات دو رئیس جمهوری صورت گرفت و با امضاء توافقی امنیتی مابین دو کشور، جمهوری آذربایجان را در دو راهی سرنوشت ساز انتخاب ترکیه عضو ناتو یا روسیه قرار داد. این اقدام بیانگر قدرت هوشمند روسیه و عظم راسخ آن برای مقابله با ناتو در مناطق استراتژیک و حیات خلوت خود است. 

قابل ذکر است، ارامنه منطقه قراباغ و دیاسپورای ارامنه جهان دغدغه بسیاری در خصوص ورود روسیه به جنگ با اوکراین داشتند که در صورت مشغله روسیه در جنگ از امنیت ارامنه قراباغ غافل شود و جمهوری آذربایجان همراه با ترکیه فرصت را غنیمت بشمرد و نبردی را در آن مناطق آغاز کنند که تهدید بقاء ارامنه قراباغ مطرح می شود، چنانچه در گذشته جمهوری آذربایجان در آن منطقه وضعیت نگران کننده ای در تثبیت امنیت ایجاد می کرد. ولی در این مدت چند روزه جنگ در اوکراین به گواه رسانه ها و مردم منطقه، حتی یک تیر هم از جانب آذری ها به طرف ساکنین بی دفاع (ارامنه) شلیک نشده است. این پیغامی واضح دارد، سفر علی اف به کرملین بی مورد نبوده و روسیه در اجرای تصمیمات و سیاست های منطقه ای قاطع و امنیت هم پیمانانش را حفظ می کند.

کلید واژه ها: ولادیمیر پوتین روسیه قره باغ مناقشه قره باغ جمهوری آذربایجان روسیه و آذربایجان روسیه و ارمنستان اوکراین جنگ اوکراین روسیه و اوکراین کرملین الهام علیف نیکول پاشینیان


( ۲۳ )

نظر شما :

ایرانی ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۲:۴۰
نژاد پرست در نوشته خود ارامنه قاتل را تطهیر کردی در همین چند روز جنگ اوکراین فاشیست های ارمنی شیعه کش چندین بار نقص اتش بس کردند ندیدی یا سرت خود را مانند کبک زیر برف کردی فکر می کنی دنبال کنندگان مطالب این سایت اخبار دنیا را دنبال نمی کنند زنده باد ایران اسلام و ملت اذربایجان که در جنگ ۴۴ روزه خوب پوزه تون را به خاک مالید رهبر انقلاب خوب از کشور شیعه اذربایجان دفاع کرد جانم فدای رهبر
علی ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۳:۰۱
این موافقت نامه باکو و روسیه چنان آتشی به خرمن ترکها و هواداران پانترکی و تورانی انداخته که هنوز از شدت آنها کم نشده
علی ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۴:۱۵
نویسنده چنان از قدرت پوشالی روسیه و پوتین حرف می زند که میزان هضم وی در سیاستهای روسیه به عنوان کشور همیشه خیانت کار به همسایگان و منزوی شده در دنیارا نشان می دهد. ایشان باید ارمنی بودن خود را به کناری گذاشته و مطابق باواقعیات قلم فرسایی کنند. نوشتن نام شوشا بصورت نادرست و نامیدن تورکهای اذربایجانی بصورت آذری دردی رادوا نخواهد کرد. دیکتاتورها و اشغالگران محکوم به فنا هستند این وعده الهی است البته اگر به خدا ایمان داشته باشید!
امام اول ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۶:۲۲
در پس توافقنامه امنیتی الهام علی او با پوتین درایت خاصی وجود دارد که بعدا آثارش مشخص خواهد شد درایت آذربایجان در این توافقنامه ستودنی است
کامران ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۶:۳۵
درایت پرزیدنت پوتین را تمام جهان با چشمان خود دیدند ! روسیه را چنان در باتلاقی فرو برد که تا مرز فروپاشی پیش خواهد رفت . این وسط نقش دیاسپورای ارمنی همچون تاریخ ۲۰۰ سال اخیر بادمجان دور قاب چینی بوده و بعضا از خود روس نیز روس تر! چنان که جناب سفیر ارمنی تبار روسیه در تهران ۲ بار علنا به ملت ایران توهین کرد ، دفعه اول با بازسازی صحنه کنفرانس متفقین در تهران و یاداوری رنج اشغال و قحطی و مرگ ایرانیان و دفعه حضور بر بنای یادبود گریبایدوف و باز رنج اشغال و اوارگی مردم.
دلسوز ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۷:۲۸
می‌توانیم متعصبانه بگوییم نه چنین نیست ولی واقعیت تغییر نخواهد کرد؛ دیاسپورای ارمنی دار و ندار خود را بر روی اسب چلاق روسیه شرط بندی کرده است. فرانسه تنها به صورت سیاسی می‌تواند به حمایت از ارمنیان بپردازد، در طول تاریخ هم همین بوده است. سیاست‌های اشتباه دیاسپورای ارمنی نه فقط باعث تحمیل رنج به ساکنان ارمنستان شده است، بلکه در آینده باعث ضربه دیدن کشور ایران هم خواهد شد. تعجب آور است چرا ارمنیان به جای تعامل با ایران تنها قصد تحمیل هزینه یک طرفه به کشور ما را دارند. به جای اینکه موجودیت خود را ذیل ایران تعریف کنند، دست روی دست گذاشته و غرق شدن کشتی روسیه را به نظاره نشسته اند.
علی ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۸:۲۶
ترس از خشم خرس قطبی باکو را سرعقل آورده است آنهم دو روز قبل از حمله روسیه به اوکراین موافقتنامه راهبردی ،چنان در سکوت و شتابزده امضا کرده که صدای احزاب اپوزیسیون باکو درآمده ( مساوات و توران و...) ،باکو فهمیده که قره باغ دست روسیه است نباید با توهمات تورانی اردوغان همراهی کند و روی نژاد و قومیت و زبان قمار کند ،الانم روس‌ها درحال توزیع شناسنامه روسی به ارامنه هستند که خیلی‌ها تابعیت روسی گرفتند و زمینه ازدواج سربازان روس با ارامنه ها باعث نگرانی باکو شده ،اما تاریخ نشان داده روسیه پوتین قصد اتحادیه همچون شوروی دارد ،ترسی هم ندارد اگر در جنگ از بمب اتمی استفاده کند ،الهام هم گفته مشتاقان زبان روسی در باکو هر روز بیشتر میشود ،امروز اوکراین فردا باکو
حسینی ۱۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۲۱:۵۰
من کاری به این نویسنده گرامی ندارم، اما در اکثر تحلیل های سایتهای ایرانی من در چند نکته متعجب هستم، البته به هیچ وجه طرفدار کورکورانه هیچ قدرتی نیستم 1- آیا واقعاً جنایهای روسها را در ایران فراموش کردید؟ 2- آیا فرآموش کردید روسیه مرقد مطهر امام رضا را بمباران کرد؟ 3- دلایل جنگ روسها همان دلایل قدرت مقابل در مناطق دیگر نیست؟ 4- در طرف مقابل هم، بخصوص دنیای عوام رهبر اوکراین با سلفی و اینستا محبوب می شود در صورتی که ایشان نتوانست تمام مردم کشورش را درک کند و به موقع نتوانست تصمیماتی را برای جلوگیری از جنگ بگیرد که ذیلاً به آن اشاره می شود. 5- کشوری مانند سوئیس در آن چهر ملت زندگی می کنند، چون هیچکدام نادیده گرفته نشده اند، با افتخار با هم زندگی می کنند و هیچگاه ناقوس جدایی هیچکدام شنیده نشده و با هم بودن افتخار می کنند و هر انسانی در کره زمین آرزو دارد به آن کشور سفر کند، چون کشوری بدون تبعیض است و شراکت یکسان ملتهای آن، اما اوکراین چرا نتوانست با روس تبارهای کشور خود تعامل مناسبی داشته باشد؟ نشان از نادیده گرفتن و به حاشیه راندن بود. 6- یک رفراندوم نمی توانست جایگزین جنگ باشد؟ چرا می توانست به جای اینکه کل اوکراین را قربانی کند، با احترام به تمام روس تباران می توانست بگوید شما مختارید که با ما بمانید و یا به روسیه الحاق شوید، منتظر نظر شما در صندوقها هستیم! مگر مرزها را در تورات و انجیل طرح کرده اند؟ نه ، اگر اجازه می دادند خود مردم مرزها را تعیین کنند اتفاقی می افتاد خیر 7- نه می توان خیانت های روسیه را به جامعه های جهانی فراموش کرد نه می توان نادیده گرفتن بخشی از مردمان کشور اوکراین توسط سران و تبعیض های موجود را دئر نظر نگرفت، هر دو کشور خطاهایی مرتکب شده اند و لزومی به جانب داری مسئولان ما از هیچ طرفی نیست.
ایرانی ۱۶ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۶:۰۳
به حسینی : خوب نظر شما کاملا منطقیه پس به کردهای ترکیه و تالش های آذربایجان قفقاز هم میشه همین حق رو داد ترک عزیز
ابراهیم قدیمی ۱۷ اسفند ۱۴۰۰ | ۰۰:۱۷
روسیه تزاری در بیش از صدوپنجاه سال پیش مطمئنا کار خوبی نکرد که بسمت مقبزه امام رضا گلوله پرتاب کرد۔ولی یادتان باشد خود مسلمانها حرم های امامان ما را در گذشته و جدیدا در بقیع را کلا تخریب گردند۔زواران حرم شیعیان توسط حکومت ها مقتول میشدند وحتی امروزه میشوند۔ همین چندی پیش در سامره بمب منفجر و به ان شدیدا اسیب رساندند۔ در مساجد شیعیان بمبها منفجر میشود ۔کشتارهای وسیع توسط مسلمانهاازنمازگزاران مسلمان شیعه میشود۔این اعمال نامقبول هرچقدر بیان شود تحریک دیگران است ممکن است بیان وقایع باشد ولی ناثیر طولانی مدت اختلافات وجدائی کلی دارد۔ و توسط خود مسلمانان صورت میگیرد۔برخی اختلافات قومی است وبرای سرزمین است ۔مذهبی نیست۔برخی اختلافات حکومتی است مذهبی نیست۔۔انها را مذهبی نکنیم۔مثلا کرد اهل تسنن با ترک اهل تسنن در گیری های سرزمینی دارد ۔مذهبی نیست۔ارامنه با ترکها در گیری مذهبی ندارند در گیری سرزمینی وحکومتی دارند۔سعی نکنیم اختلافات را مذهبی کنیم۔اختلاف حتی شیعه وسنی بیش از انچه مذهبی باشد شایستگی حکومتی ومدیریتی فقهی بوده است وکم کم به مذهبی وجدا شدن کامل تبدیل شده است۔ممکن است این نظر صحیح نباشد۔نظر علما صحیح است۔
علی ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ | ۰۰:۲۷
هوشمندی پوتین در اوکراین دیده شد!!!!