اسرائیل در آخر به ایران حمله می کند؟

نویسنده ها: کریستیان مایر / کریستف ارهاردت

دیپلماسی ایرانی: در پایان ماه اکتبر، اسرائیل یک تمرین تاکتیکی با نام رمز "کشتی نوح" برگزار کرد که برای شرکت در آن، ارتش کشورهای پیشرو غربی به تل آویو سفر کردند. نیروهای مسلح اسرائیل از شرکای خود خواستند تا برنامه تخلیه اتباع خود در لبنان را برای احتمال رویارویی نظامی با حزب الله به روز کنند.

تقریبا در همان زمان، ارتش اسرائیل میزبان یک رزمایش بزرگ نیروی هوایی نیز بود. هواپیماهای جنگنده اسرائیلی بر فراز صحرای نقب برای عملیاتی در یک "سرزمین اژدهای" خیالی که یادآور ایران یا سوریه بود، تمرین کردند. اندکی بعد، احتمال وقوع جنگی ناگهانی در مرز با لبنان برای نیروهای ذخیره اسرائیلی شبیه سازی شد.

دیگر نباید چنین مانورهایی را صرفا به عنوان نمایش قدرت نادیده گرفت، زیرا با گسترش تدریجی برنامه هسته ای ایران، خطر رویارویی نظامی که می تواند به کل منطقه سرایت کند، افزایش می یابد. گزارش ها از مذاکرات سخت در وین چندان دلگرم کننده به نظر نمی رسد. حتی اگر توافقی حاصل شود، برخی از پیشرفت های ایران را نمی توان به عقب برگرداند.

فضای مانور در "منطقه مشکل زا"، روز به روز کوچکتر می شود و استراتژیست ها در تل آویو باید دو خطر را در مقابل یکدیگر بسنجند: خطر افزایش تهدید هسته ای و خطر حمله نظامی به منظور عقب انداختن قابل توجه برنامه هسته ای ایران.

سال هاست که سیاست اسرائیل مبتنی بر قابل اعتبار بودن تهدید حمله بوده است. پورتال خبری N12 روز چهارشنبه به نقل از یک نماینده دستگاه امنیتی اسرائیل نوشت که اگر تحریم ها علیه ایران بدون توافق جدید برداشته شود، تهران ظرف شش ماه به توانایی تسلیحات هسته ای دست خواهد یافت. در این صورت اسرائیل چاره ای جز تعیین سرنوشت خود نخواهد داشت.

با این حال، تردیدهایی وجود دارد که اسرائیل در حال حاضر  توانایی حمله به برنامه هسته ای ایران را دارد. این یک چالش بزرگ از نظر لجستیک و تاکتیک های نظامی خواهد بود. روزنامه عبری اسرائیلی هایوم روز چهارشنبه اعلام کرد، نفتالی بنت، نخست وزیر و بنی گانتز، وزیر جنگ اسرائیل به ارتش دستور داده اند تا طرح های حمله را توسعه دهند.

کشورهای عربی خلیج [فارس] قبلا آموخته اند که حملات نامتقارن رژیم ایران چقدر دردناک بوده و خود چقدر آسیب پذیر هستند. بنابراین، آنها باید به دقت بررسی کنند که آیا مثلا به ارتش اسرائیل اجازه پرواز بر فراز حریم هوایی خود را می دهند یا پایگاه هایی در اختیار آن می گذارند و در نتیجه خطر حملات تلافی جویانه ایران را افزایش می دهند؟ به رغم همه نگرانی ها در مورد برنامه هسته ای ایران، آنها در حال حاضر بر تنش زدایی و نزدیک شدن به تهران تکیه دارند.

در عین حال، تردیدهایی در مورد تمایل ایران برای پذیرفتن خطر یک جنگ بزرگ در منطقه وجود دارد، زیرا این خطر را به همراه دارد که سپاه پاسداران ابزارهای بازدارنده نامتقارن خود را که طی چندین دهه ساخته شده، از دست بدهند.

منبع: فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ (آلمان) / تحریریه دیپلماسی ایرانی