بهره برداری آنکارا از مشکلات اقتصادی تهران

تغییرات کریدوری منطقه ای ترکیه و خسارت هایی که متوجه ایران می شود!

۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۰:۰۰ کد : ۱۹۹۱۵۸۳ آسیا و آفریقا انتخاب سردبیر
نویسنده خبر: سید علی موسوی خلخالی
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: در حال حاضر ترکیه تلاش دارد از مساله تحریم های ایران و تنش های تهران با غرب به ویژه ایالات متحده امریکا نهایت استفاده را ببرد. برای همین دو موضوع را در دستور کار خود قرار داده است؛ یکی تغییر کریدورهای منطقه ای و دیگری سرمایه گذاری روی گاز در آب های مدیترانه برای به حداقل رساندن وارادات انرژی گاز.
تغییرات کریدوری منطقه ای ترکیه و خسارت هایی که متوجه ایران می شود!

دیپلماسی ایرانی: اگر نگاهی به تاریخ قبل از دو دهه پیش ترکیه بیندازیم، مثلا ترکیه دهه هشتاد و نود میلادی را مورد مطالعه قرار دهیم، می بینیم این کشور، از اقتصادی ضعیف با تورمی بالا برخوردار بود که نه می توانست به تولید داخلی خود رونق دهد، نه منابع زیرزمینی مثل نفت و گاز داشت که از قبل آنها درآمد کسب کند و نه از امکانات بالقوه داخلی و ژئوپلتیکی خود بهره می برد. ترکیه وقتی این واقعیت را درک کرد که باید خود تولید ثروت کند، تحول اقتصادی خود را کلید زد تا آنجا که اکنون با تولید ناخالص داخلی تقریبا 771 میلیارد دلاری، یکی از کشورهای عضو گروه 20 است. دولت رجب طیب اردوغان از زمانی که به روی کار آمد، ضمن این درک واقعیت، دریافت که باید سیاست خارجی خود را به دیپلماسی اقتصادی تغییر دهد تا از این طریق منابع تولید ثروت در اختیار داشته باشد. از یک سو به بازارهای کشورهای منطقه نفوذ کند و از سوی دیگر تولید داخلی کشورش را رونق دهد. برای همین ترکیه در دو دهه گذشته به استاد استفاده از فرصت ها برای رسیدن به درآمد اقتصادی تبدیل شده است. 

آنکارا ضعف کشورهای همسایه را فرصتی برای خود می بیند تا از آن بهره برداری کند. برای همین می بینیم که در بازارهای کشورهای همسایه در بحبوحه مشکلات داخلی و بحران های امنیتی شان نفوذ می کند (مثل عراق) یا از بحران های اقتصادی کشورها برای رسیدن به منافع اقتصادی خود (مثل ایران تحت تحریم) بهره برداری می کند. همچنین با تشکیل بلوک کشورهای ترک زبان، تلاش های تازه ای را برای نفوذ به کشورهای آسیای میانه آغاز کرده است که قبل از هر چیز اهداف اقتصادی را مد نظر دارد. به این ترتیب ترکیه توانسته رونقی به اقتصاد خود بدهد که تا قبل از دو دهه پیش نبوده است.

در حال حاضر ترکیه تلاش دارد از مساله تحریم های ایران و تنش های تهران با غرب به ویژه ایالات متحده امریکا نهایت استفاده را ببرد. برای همین دو موضوع را در دستور کار خود قرار داده است؛ یکی تغییر کریدورهای منطقه ای و دیگری سرمایه گذاری روی گاز در آب های مدیترانه برای به حداقل رساندن وارادات انرژی گاز.

نفت و گاز

گاز یکی از منابع حیاتی مصرفی ترکیه است. این کشور چند سالی است که منابع گازی در دریای مدیترانه را کشف کرده و به سراغ استخراج آن رفته است. سرمایه گذای آنکارا روی استخراج گاز از منابع دریای مدیترانه بالاست و انتظار دارد خیلی زود به این محصول برسد. با همین هدف ترکیه درصدد دستیابی به نفت و گاز در لیبی برآمده است. 

گزارش ها حاکی از آن است که ترکیه پیشرفت های قابل قبولی در زمینه دستیابی به گاز رسیده است. تا آنجا که بعد از واقعه تروریستی انفجار لوله های انتقال گاز ترکیه از ایران، از بازسازی آن سرباز می زند و نسبت به اصلاح این لوله ها بی میلی نشان می دهد. 

کریدور شرق به غرب و ترانزیت کالا

ترکیه در حال تغییر  کریدورهای عبوری از ایران است. کریدور شرق با غرب، با طراحی جدید ترکیه قرار است از شمال، ایران را دور بزند. به این ترتیب که مسیری از شمال ترکیه به گرجستان، سپس آذربایجان و با عبور از دریای خزر به ترکمنستان از آنجا به قرقیزستان و سپس به چین احداث کرده است و رانندگان وسایل نقلیه سنگین را تشویق می کند از آن مسیر استفاده کنند. توجیه احداث این مسیر اتصال راه زمینی کشورهای ترک زبان به یکدیگر است. ترکیه حتی مانع از عبور بسیاری از وسایل نقلیه سنگین از اروپا از طریق ایران برای رسیدن به چین می شود و آنها را به سمت مسیر مزبور هدایت می کند. این مساله تاثیر شگرفی بر کاهش ترانزیت کالا از ایران گذاشته است. این وضعیت، مطلوب ایالات متحده که ایران را به واسطه تحریم های ظالمانه تحت فشار گذاشته است نیز محسوب می شود. به این ترتیب ترکیه هم دل امریکایی ها را به دست آورده و آنها را با خود همراه کرده و هم نفوذ خود را در کشورهای به زعم خود ترک زبان در شمال ایران افزایش داده است. همچنین وابستگی آنها را به خود بیش از پیش کرده است. 

کریدور دیگری که ترکیه در حال چانه زنی برای احداث آن است، کریدور شمال جنوب از طریق عراق است. به این ترتیب که مسیری از بندر بصره در عراق تا اقلیم کردستان و مرزهای ترکیه کشیده شود و این مسیر از خاک ترکیه به گرجستان و سپس روسیه وصل شود. در صورت تکمیل این طرح ضربه اقتصادی شدیدی به ایران وارد می شود و موقعیت ژئوپلتیکی آن نیز به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

راه های پیش روی ایران

ایران برای رفع این تهدیدها چند کار را باید فورا و بدون فوت وقت انجام دهد. اول از همه، باید رفتار خود را با کامیون داران و وسایط نقلیه سنگین ترانزیتی به خاک خود تغییر دهد، تسهیلات قابل توجه و مهمی در اختیار آنها قرار دهد و آنها را تشویق کند برای انتقال کالا از خاک ایران استفاده کنند. 

همچنین باید فورا کریدور شمال – جنوب را فعال کند. برای همین باید خط ریلی راه آهن رشت – آستارا در سریع ترین زمان ممکن راه اندازی شود. همچنین باید راه آهن رشت – بندر انزلی که مسیر بسیار کوتاهی است، فورا راه اندازی شود تا به این ترتیب بندر عباس در جنوب ایران به آستاراخان و از آنجا به سنت پترزبورگ روسیه وصل شود. 

ایران همچنین باید به مسیر اوراسیا بیش از پیش اهمیت دهد و حمل و نقل ریلی و جاده ای خود را در این مسیر به شدت تقویت کند. به این ترتیب باید مسیر ایران – ارمنستان – گرجستان بیش از پیش فعال شود.

مسیر دریایی خزر باید به شدت فعال شود و تعاملات اقتصادی ایران با کشورهای همسایه این دریا بیش از پیش تقویت شود. همچنین باید امکانات لازم فراهم شود تا قزاقستان مستقیما با خلیج فارس ارتباط بگیرد.

تکمیل هر چه سریعتر پروژه بندر چابهار که هندی ها توانسته اند برای آن معافیت از تحریم از ایالات متحده بگیرند نیز باید در کانون توجهات اقتصادی دولت باشد. باید خط مسیر راه آهن ایرانشهر – زاهدان که 300 کیلومتر است، فورا تکمیل شود تا حمل کالا از هند به بندر چابهار و از آنجا به افغانستان و همچنین اتصال آن به ترکمنستان و قزاقستان تسهیل شود. 

ایران همچنین می تواند به کشورهای آسیای میانه پیشنهادهای چشمگیری برای استفاده هر چه بیشتر از امکانات سیستان و بلوچستان و منطقه چابهار بدهد. 

تکمیل پروژه اتصال راه آهن ایران به عراق به ویژه کرمانشاه – بغداد و همچنین تکمیل مسیر ریلی خوزستان – بصره باید بیش از پیش دنبال شود. 

ایران همچنین باید مسیر ریلی و شوسه خود را از استان های غربی به خاک عراق و از آنجا به سوریه و دریای مدیترانه تکمیل کند تا راه ارتباطی آسیای میانه، چین و هند از طریق بنادر جنوبی به آب های دریای مدیترانه تسهیل شود. 

تنها در این صورت است که ایران می تواند در عرصه رقابت های منطقه ای ژئوپلتیک خود را تقویت کند و جای پای خود را در بازارهای منطقه ای و جهانی مستحکم کند. ایران در مسیر جاده ابریشم نوین چین به اروپاست، اما در صورت بی توجهی ما این مسیر می تواند خیلی سریع تغییر کند و به آنچه ترکیه ترسیم کرده است، منتهی شود. در این صورت این ما هستیم که بیشترین ضرر از تغییرات این چنینی را متحمل می شویم.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که هیچ ایرادی به ترکیه وارد نیست، در معادلات جهانی، هر کس تلاش می کند بیشترین منفعت را به سود خود رقم بزند. ترکیه منافع خود را دنبال می کند و طبیعی است که در این پیگیری ها قبل از هر چیز منافع خود را لحاظ کند. این ما هستیم که باید ظرفیت های خود را دریابیم، آنها را افزایش دهیم و از امکانات و ظرفیت های خود نهایت استفاده را ببریم و موقعیت خود را به قدری مستحکم کنیم که تغییرات دیگر نتوانند خللی در موقعیت ما وارد کنند.

سید علی موسوی خلخالی

سید علی موسوی خلخالی
نویسنده خبر

روزنامه نگار، مترجم و سردبیر دیپلماسی ایرانی.

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: ایران ترکیه ایران و ترکیه کمربند راه ابریشم راه ابریشم جدید ایران و چین ایران و آسیای میانه بندر چابهار بلوک کشورهای ترک زبان

( ۳۳ )

نظر شما :

افخمی ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۰۷
با تشکر،مطالبی بسیار مفید بود.
تبریزی ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۳۳
مسیر ارمنستان به گرجستان همیشه ناامن بوده و دلیل این ادعای ارضی ارمنستان نسبت به قسمتی از خاک گرجستان هست که هرچند در راه سرمایه گذاری شود عملا بی نتیجه خواهد بود و برای همین احداث راه آهن و جاده از طریق آذربایجان اولویت دارد چرا که از شرق این کشور عبور میکند و امنیت دارد همچنین جمعیت این کشور نسبت به دو کشور دیگر نیز ۳ برابر هست که مزیت دیگر محسوب میشود
علی ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۳:۰۹
تازمانی که سیاست سردمداران کشور این است که منتظر کشورهای دیگر بمانند آنها اقدامی بکنند بعد ما برای اینکه از قافله عقب نمانیم به تناسب کارهای آنها ، کاری بکنیم ، روزگار ماهمین است . وقتی یک سیاست کلی درست پیش روی ما نباشد با هرنسیمی راه خود راکج خواهیم کرد.ترکیه برای خود خود راهی ترسیم کرده است وبرای رسیدن به آن هدف تلاش می کنداز یک سو پیشرفت سیاسی واز سوی دیگر پیشرفت اقتصادی را دنبال می کند از سویی به دنبال یافتن دوستهایی جدید است از سوی دیگر روابط خود را با دوستهای قبلی محکمتر می کند.
سورنا بهزاد ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۵۱
چرا ترکیه همیشه برنده است؟ در ژنتیک این ملت کبیر چه نهفته که از پس هرچالشی بر می آید؟
محمد ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۵۵
ما اگر سیاستمدارانی داشتیم که این حرفها را درک می کردند ، مشکلی نداشتیم ، دولت ما به دلیل نبود درآمد نفتی مجبور است از نرخ تورم ارتزاق کند ، آنوقت صحبت از تحول ترانزیتی می کنید چهل سال انجامش نداده اند و توقع دارید چند ماهه درست شود ؟
زیتون ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۵:۵۹
مطلب مفیدی بود .....حالا که ما عرضه آباد کردن نداریم بیاییم تخریب کنیم ......مثلا برای یکی از این کشورهای ترک زبان مسیر یه اتفاق خیلی بدی بیافته....مسیر قطع میشه و تمام سرمایه ترکیه میره هوا....برادران مظلوم تالش یه نمونه اش....البته ترکیه کشور ثروتمندی است .....منابع آب شیرینش بیشتر از نفت ما می ارزه.....
علی ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۲۳
انگار خلخالی دیگری ظهور کرده است ، برای حمایت از ترکیه ،
ارش ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۲۹
با دیپلماسی ایرانی و حمله پانترکها به اریاییها و تاریخ باستان ایران چه کنیم .. کسی علیه ایرانیت چیزی مینویسد انگار که شما به وجد میاید .. در واقع هنوز خیلیها متوجه نشدهاند با سرکوب و.انکار تاریخ شکوهمند باستان ایران حزب الهی پرورش نمییابد بلکه بوزگورد گرگ پرست توتم پرست تورکیه پرست پرورش داده میشود
سنندج ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۶:۳۰
از کورد های هموطن اریایی (ماد ها ) حمایت کنید ، تا اردوغان و مزدورانش را سر جایش بنشانیم ، ما الان نصف استانبول را در دست داریم ، با حمایت شما نصف دیگر را هم بدست می اوریم
هیچکس ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۷:۴۳
یه راه حل عاجل برای دور زدن ترکیه که اشاره نشد عمدا یا سهوا!! راه عبوری از ارمنستان و گرجستان به قلب اروپاهست‌برایدایجادراه جایگزین !! و انتقال سوخت البته نیازمند گرفتن ارتباطات گسترده امنیتی و نگاه مثب روسیه هست که فکنم بخاطر روسها جرات اینکار را نداریم .. این مسیر میتونه ترکیه را از انحصار خارج کنه!!
حامد ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۴
اشاره ای به این موضوع نشده است که بخش اعظم گازی که ترکیه در مدیترانه به دنبال آن است درواقع متعلق به قبرس و در آب‌های شناخته شده این کشور از نظر بین المللی است و حتی در ساحل منطقه قبرس شمالی که کشوری جز ترکیه آن را به رسمیت نمی‌شناسد قرار نمی‌گیرد. اینکه بخواهیم تجاوز به بقیه کشورها را نادیده بگیریم و آن را حق کشورها معرفی کنیم دامن خودمان را هم خواهد گرفت. در مورد لیبی هم توافقی با دولت وفاق ملی کرده اند درحالی که بیشتر ساحل لیبی در دست نیروهای حفتر است.
رضا ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۰۶
تا وقتی که ما دیپلماسی خود را به دو بخش دیپلماسی اقتصادی و دیپلماسی کلی و جهانی تبدیل نکنیم فایده ایی ندترد ....دردیپلماسی کلی نفوذ به کشور ها و روابط با کشور ها همسایه مانند عراق و سوره ویمن و تبدیل کردن انان به هماسیگان راهبردی و حیاط خلوت خودمان باید اصل کار باشد .....واما در دیپلماسی اقتصادی روابط اقتصادی با تمامی کشور های دوست در تمامی قاره ها باید جزو کار قرار گیرد ....البته فکر کنم معاونت دیپلماسی اقتصادی در وزارت خارجه وجود دارد ولی ان بهره وری کافی را برای کشور ندارد ومستلزم سیاست گذاری کلان توسط مقامات بلند پایه و نهادها های بزرگ صورت پذیرد تا این معاونت بتواند اصول مهم سیاست اقتصادی را پیش ببرد ...ممنون
علی ۰۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۳۵
چرا ایران دوست واقعی ندارد؟ در صورتیکه خیلی از ممالک اورپایی وآسیایی وآفریقایی هستند که برای همدیگر عشق میورزند وخانه یکی هستند، ولی ایران حتی با برادران افغانی وتاجیکیش هم رابطه آنچنان صمیمی ندارند،وبا تمام همسایه ها نوعی دشمنی کریپتو « مخفی» وبا احتیاط کجدار مریز ومجبورا وبرای خالی نبودن عریضه رابطه داریم وبه کسی اطمینان نمیکنیم، یعنی نه به هندی،نه عرب،نه ترک،نه کرد،نه روس........ وحتی روابطی هم که با ارمنیان داریم مصنوعی واز روی بی کسی است در صورتیکه اشتراکات ضعیفی با هم داریم ومخصوصا ارمنیها به سبب بعضی اتفاقات تاریخی ،مثل کوچ اجباری ارامنه وگرجیها به اصفهان ،بنوعی ساختگی ونچسب است،وحتی ارمنیان چون در محاصره آذربایجان وترکیه هستند مجبورند با ایران روابط ساختگی داشته باشند ، ولی سوال وتعجب اینجاست که این تنهایی ایران ناشی از چیست؟ در زمان رضا خان ،چنان به افکار شوونیستی ونژاد پرستی دامن زده شد که مردم ایران را تافته جدا بافته که با مردم منطقه،عربها وترکها ،وافغانه،هندیان،هیچ پیوندی نداشته وندارد وفقط باآلمانها برادر خونی،وجون جونی است بقیه ملتها اکی هستند ودر شان ملت بزرگ اهورایی وآریایی نژاد ،که با آلمانها هم یکی هستند نیستند، واین خودبزرگ بینی ونخوت را چنان به ملت ایران تزریق کردند،که بعد از چهل سال که از واژگونی رژیم پهلوی میگذرد هنوز هم آثارش مشهود ومثل ویروسی به تمام سلولهای بدن ایرانیان اثر کرده ومتاسفانه رژیم اسلامی هم نتنها مبارزه ای با این تفکر شوونیستی نکرد بلکه دانسته یا ندانسته باعث شعله ور شدن این حس خانمانسوز شد،،،،، در صورتیکه کدام عقل سلیمی قبول میکند ایرانی با آلمانی یکی است،اصلا صد سال در هاونی بکوبند باز هم یکی نمیشود، افکار مریض گونه اطرافیان رضا خان که برای خودشیرینی چنین داستانهایی برایش میساختند، ورضاخان هم که بیسواد بود باور می کرد« رضاخان در ۴۷ سالگی خواند ونوشتن آموخت،» لذا چون عوام هم از اینجور خودستایی ها خوشش می آید وبیسواد هم بودند ،تمام گفته های رژیم پهلوی را باجان ودل قبول کردند وهنوز هم خیلی ها خود را آلمانی میدانند،که واقعا مایع تاسف وننگ است که یک ایرانی چقدر به خودش بی اعتماد است که فقط در صورت آلمانی بودن خودش را قبول دارد،! منظورم از این مقدمه این بود که هنوز در بین ما ایرانیان کینه ونفرت از همسایه ها ومخصوصا عربها وترکها وجوددارد که آقای نویسنده مقاله« خلخالی» با لحن طنز گونه از روابط ترکیه با کشورهای بزعم خودش ترکزبان آشفته وناراحت است که چرا ترکیه با ممالک اطراف ایران،رابطه دارد وچرا از عراق کریدور تجاری میزند،وچرا بعد از چندین نوبت انفجار تروریستی pkk لوله های گاز مجددا تعمیر وبرقرار نمیکند، وچرا در سوریه از حقوق مرزی وامنیت خودش با جدایی طلبان pkkمیجنگد،،،،،،، اگر ایران وایرانی می خواهد هزاران سال با دنیا ومخصوصا با همسایه هایش در صلح وصفا وآرامش زندگی کند ونسلهای سالمی از نظر روحی روانی ببار آورد ،اول بایستی با فرهنگ رضاخانی شوونیستی ودشمنی با اقوام داخلی را خاتمه دهد والا وضعیت روز بروز بدتر وبه مرحله کریز وغیر قابل کنترول خواهد رسید، چطور که زمزمه هایش در میادین ورزشی هم به گوش میرسد، دوم آنکه به حقوق اقلیتهای قومی طبق قانون اساسی را برآورده کند، چون ما چگونه میتوانیم با جمهوری آذربایجان،وترکمنستان،وحتی ترکیه،وکردهای خارج ایران،وعربهای همسایه، رابطه برادری داشته باشیم در صورتیکه هم کیشان وهم نژادان آنها را در ایران از تمام حقوق قومی که هزاران سال برای داشتنش مبارزه کردند وما خیلی راحت از بین ببریم،وهمنژادان آنها هم برای ما احساس دوستی وبرادری کنند ،،،،،گیرم که ملاحظه روابط مارا دارند ولی اصول انسانی واخلاقی ،وحقوق بشر ایجاب میکند که ما حقوق هم میهنان خودمان راحفظ کنیم مخصوصا که در اسلام هم توصیه به این مسایل تاکید شده وما هم سکاندار اسلام هستیم. به نظر من دوستی ایران با آذربایجان که از نظر اشتراکات قومی ومذهبی،وتاریخی از همه ممالک منطقه برایمان مهم وواجب است وموجب خواهد بود که سایر ممالک همسایه دیدشان به ایران عوض شود، وجایگاهمان در منطقه هم تقویت خواهد شد، والا با دشمن تراشی ونژاد پرستی هیچ مملکتی در دنیا پایدارنبوده ونخواهد بود. رضا خان توری تخم نفاق در ایران کاشته که اگر با این وضعیت ادامه یابد امکان دوام کشوری بنام ایران غیر ممکن خواهد بود،چون ما مثل درختی هستیم که از درون می پوسیم، واز کشورهای غریبه مثل چین وروس هم برای ایران دوایی ساخته نیست آنها دنبال منافع خود هستند.ما مجبور هستیم با همسایهامون زندگی کنیم،واز ونزویلایی وامثالهم بر ای ایران چارهای نیست. ما باید با همسایه ها روابط محکم وبرادرانه داشته باشیم انشااله.یا علی مدد.
ali ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۲۵
تنها راه پیش روی ایران تجدید نظر اساسی در سیاست های خارجی هزینه ساز است. همانطور که نویسنده محترم فرمودند ترکیه بیشترین استفاده را از تحریم های ایران برده و تحریم ها هم نتیجه سیاست های کلان داخلی و خارجی ما هست. تا زمانی که دید جمهوری اسلامی نسبت به داخل و خواست های مردم و دنیا به خصوص غرب و کشور های منطقه عوض نشود هرروز شاهد قدرت گرفتن رقبا و پسرفت کشور خواهیم بود.
محمد1 ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۴
مهمتر از همه ایران میتواند خط ترانزیت را از سنندج به وان را گسترش داده و همچنین تعداد کولبران را افزایش دهد چون این قانون کولبری در مجلس تصویب شد ولی بعضعی از کولبران زحمت کش مجوز رسمی ندارند به همین دلیل مجبور هستند به روش غیر قانونی اجناس قاچاق وارد کشور بکنند و این هم به تولید کنندگان داخلی لطمه جبران ناپذیری وارد میکند گویا اقای خلخالی این یک مورد را در غرب کشور از قلم انداخته که یکی از قطب های اقتصادی کشور است
رسولی ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۳۳
ترکیه سیاست خارجی اش را بر ارتقای منافع اقتصادی تنظیم کرده در حالی که ایران بر مبنای خواسته های آرمانی و لو آنکه به زیان اقتصاد کشور باشد تاکید می ورزد.
حسینی ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۳۵
اسراییل در ترکیه سفارت دارد و روابط امنیتی و اقتصادی فراوانی بین این دو برقرار است حال آنکه ایران با اسراییل و به تبع آن با امریکا درافتاده است آنهم بخاطر کسانی که در دشمنی با ایران از اسراییل و امریکا حریص ترند.
کشمیری ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۵
ترکیه با حمایت از داعش سوریه را ویران کرد اگر بتواند چنین کاری را با ایران و دیگران نیز می کند. هر چند برخی به خود آمده اند ولی هنوز هم هستند کسانی که خیالبافی های سال ها پیش را مقدم بر سیاست می دانند و هنوز متوجه نشده اند که انکار منافع ملی مردم ایران به وحدت اسلامی منجر نمی شود و فقط یک ایران قوی و منافع محور و فارغ از مسائل موجود میان عرب و اسراییل است که تمام توطئه ها علیه خود را پشت سر خواهد گذاشت.
پاتریوت ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۷
به تورکیه ایراد نگیرید ، سیاست خود را بنگرید. از حماس با تمام وجود حمایت مالی و تسلیحاتی می کنید اما در عوض حماس با داعش علیه شما متحد می شود. سنگ اعراب را به سینه می زنید و علیه اسراییل فعالیت می کنید و دنیا را بر علیه خود می شورانید و در عوض آن اعراب بر علیه شما با دیگران همدیت می شوند! خود کرده را تدبیر نیست.
ناصر ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۵۱
بهتر است مقامات کمی توجه کنند برخی در داخل که ظاهر موجه و بعضاً اسلامی به خود گرفته و مدائم با فدا کردم منافع کشور حرفهایی در فدا کردن ایران به نفع دیگران می زنند مسئول تامین منافع چه کشورهای خارجی هستند؟
hiwa ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۰۷
خوب است مسئولین حالا تفکرات و خیالات بوزقوردپرستانی که در خلا ایرانیت تربیت شده اند را ببیند، خصوصاً کسانی که گمان کردند اگر تخیلات و در بعضی موارد پان های اقلیت را جایگزین ایرانیت کنند به نفع انقلاب تمام می شود!
امیر حسین ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۲۵
جناب علی ۲۳: ۳۵ اگر به همین تاریخ معاصر منطقه نگاه کنید خواهید دید این ترکیه بوده که ارامنه و یونانیان و آشوریان مسیحی را در تعداد میلیونی سلاخی کرده است این بعثی های پیرو پان عربیسم عراقی بودند که کردها را در حجم وسیع صدها هزار نفری سلاخی کردند این ترکیه بوده که کردها را بی رحمانه و بیشرمانه مورد سرکوب وحشیانه قرار داده است ، این پشتون های افغان بودند که هزاره های بی گناه را به جرم شیعه بودن سلاخی و مجبور به ترک وطن کردند.این کشورهای عربی بودند که همگی از حمله وحشیانه صدام به ایرانیان حمایت کردند مگر دیکتاتور اردن نبود که به کمک صدام گلوله توپ به سمت ایران پرتاب کرد ، این وصله هایی که شما می خواهید بچسبانبد اگر واقعیت داشت و با شما مشابه ارامنه اناتولی و کردهای عراقی و هزاره ها و .... رفتار شده بود ، شاید اکنون وجود نداشتید که بخواهید چنین اتهاماتی به مردم ایران بزنید. اگر مردم ایرانی خودبرتربین و نژادگرا بودند یک سید عرب قریشی به نام ایت الله روح الله الموسوی الخمینی و پس از آن سیدعلی الحسینی الخامنه ای را به رهبری خود برنمی گزیدند و اطاعت امرشان نمی کردند . تنهایی ایران که شما می گویید از دوران صفویه حاصل شده است که حتی صلاح الدین ایوبی حمله به شیعیان را مقدم با جهاد با کفار صلیبی دانست. امروز نیز دیدگاههای تفرقه انگیز نوعثمانی ترکیه که به داعش منجر شده است همان تفکرات شیعه ستیز را دنبال می کند.
هادی ۰۴ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۳:۱۷
سلام نویسنده محترم خوب نوشتی.ولی حرف تا عمل فاصله اش تو این مملکت زیاد است. وقتی تو این مملکت یه آزادراه استاندارد نداری و انگیزه ای هم برای احداث نداری .یعنی ما نه کاری برای پیشرفت خودمون انجام میدیم و نه چشم پیشرفت همسایه هامون رو داریم.به عنوان مثال از تبریز تا مرز بازرگان و رازی خوی راه که اتوبان نیست حتی وضعیت راه افتضاح هم هست.در صورتیکه از مرز رازی خوی تا وان ترکیه آزاد راه کردن.پایانه مسافری و باری تو مرز بین ایران و ترکیه رو مقایسه کنید ایران هنوز کانکس هاشو جمع نکرده ولی ترک ها پایانه مجهز تو مرز بازرگان و رازی درست کردن.لطفا به جای مرگ و بدخواهی برای کشورهای همسایه که اتفاقا برادران ما هستند یه نگرشی به خودمون داشته باشیم که خودبزرگ بینی و نژادپرستی چه بلایی سرمون آورد. ایران کشوری هست که به واسطه اقوامی که داره میتونست بازار کشورهای اطراف رو اشتراکات قومی و زبانی دارن ،قبضه کنه ولی نژادپرستی احمقانه و تک بعدی ما همسایه هامون رو از ما دل چرکین کرده.ایران چرا به واسطه قوم ترک و عرب و ترکمن و کرد و بلوچ و ...در اتحادیه کشورهای ترک و عرب... عضو و مهمان و یا عضو ناظر نیست.چون ما فقط نگاه امنیتی به اقوام داریم و اصل وجود اقوام مختلف رو منکر میشیم و نگاه اهورایی و تک قومی داریم.در صورتیکه اگر دیدگاه اقتصادی و باز به اقوام داشتیم الان بازارهای خاورمیانه یکی یکی در قبضه ایران کثیرالملل بود.
و ۰۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۱:۰۰
با این دیدگاه ک من آریایی ام میخواین پیشرفت کنین?اونوخت من تورک عرب ک ب ظاهر هیتلری نیستیم نمی تونیم در پیشرفت این کشور نقشی داشته باشیم?اون کوردی ک گف استانبول نصفش کورده اونا همونایه هستن ک میگن تهران هم نصفش کورده اهواز هم کورده لرستانم کورده اینا همون متوهم های هستن ک ی روز پرچم زرد میگیرن میگن عفرین و امریکا زنده باد ی روز میگن مرگبر آمریکا حالا اگ توعه کورد بخوای برای پژاک بجنگی حتما مرده هاتونو هم ک در زمان آوارگی واردایران شدن بیاین جمع کنین ببرین همون قندیل پژاکی تروریست . اون آریایی عزیز کی رفته آزمایش ژنتیک داده?مطمعنم نصف ژنتیکش عرب و تورک هس اصلا ژن خالص هم نداریم چ تورک چ عرب چ فارس فعلا زبان جداگانه داریم دولت عرضه داره بیاد ی کاری کنه ن نداره اینقد جوش نزنین . اونایکه میگن مسیر ارمنستان و گرجستان اولا ارمنستان خودش ی کشور درگیرع جنگه دوما رابطه خوبی بین این دو کسور وجود نداره سوما هم دولت برا تکمیل راه اهن آستار از دولت آزربایجان وام گرفته دولت برا اینا پول نداره داره ها زیادم داره ولی خب نمی دن بودجه ایی .و اون چیزیکه میگن ب زعم تورکیه کشور های اسیای میانه تورک هستن ب زعم تورکیه نیس چون اونا تورک هستن با لحجه های متفاوت تو ایران هم آریای های نابغه میگن آسیای میانه تورکه هر وخت دید ب ضررشونه میگن تورک نیستن قزاقزن ازبکن و ... ی قرن ۲۱ هس ی کم آدم شین این چرندیاته رضاشاهی خیلی وخت پیش تموم شده هزار بار هم این چرندیات رو شده
آبتین ۰۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۲۰
من تا حالا توی تهران کردی ندیدم که بگه تهران نصفش کرده، ولی ترکهایی دیدم از شهرهای دیگه عمدتا دانشجو که فکر میکنن تا ژاپن مال اونهاست. چیزهایی که مال پانترکیسم هست به بقیه نچسبونید.
خسرو ۰۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۱:۴۸
نویسنده محترم بطور سطحی واحساسی موارد متناقضی را ردیف کرده است ، شامل استفاده ترکیه از امکانات بالقوه داخلی و ژئوپلیتیکی خود وتو لید ثروت (که حرکت درستی است وما هم باید انجام دهیم )یا استفاده از ضعف کشورهای همسایه مانند عراق وایران تحت تحریم ، مگر ایران در همین دوره با عراق مراوده اقتصادی اش را ده برابر نکرده است ؟ یا کمکهای ترکیه به ایران در دوره تحریم کجایش بد بود ؟ یا برای اهداف اقتصادی ، بلوک کشورهای ترک زبان را ایجاد کرده است ، آیا ایران همان موقع بلوک کشورهای فارس زبان را ایجاد نکرد ؟ استخراج نفت وگاز در مدیترانه ، کجایش به ضرر ایران است ؟ ودر مورد تغییر کریدور های عبوری از ایران ، مگر ترکیه برای بیست کشور تصمیم گیری می کند ؟ همیشه بهترین مسیر ترانزیت اقتصادی ترین وامن ترین مسیر هست ، نه چیزی که ترکیه طراحی می کند مگر دولت عراق شریک مهم ایران نیست؟ چرا مانع کریدور بصره ترکیه گرجستان نمی شود ؟چون منافع خود را میخواهد اشتباها فکر میکنند که مسیر ارمنستان به گرجستان به جایی (اوراسیا یا اورپا) میرسد در حالی که گرجستان (به نقشه جغرافیایی نگاه کنید لطفا ) از طریق ترکیه با دنیا ارتباط دارد و ارمنستان یک کشور منزوی با اقتصادی بسیار کوچک نظیر یک استان محروم کشور ماست خوشبختانه در پایان مقاله ، راههای پیش روی ایران را هم نوشته اند ، شامل تسهیلات قابل توجه به کامیونداران وایجاد خطوط ریلی وغیرو ( که درتمام برنامه های پنج ساله و برنامه ریزی ها این موارد بطور کامل دیده شده است ) این نظرات باید از طرف اقتصاد دانان ومتخصصین حمل ونقل و روابط اقتصادی بین الملل بررسی شود تحلیل روابط اقتصادی نباید در خدمت ، ارمانهاو آرزو های سیاسی باشد آقای خلخالی در مورد عراق یا سوریه متخصص تر هستند
ناشناس ۰۵ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۴۷
تنها راه پیشرفت و روبه جلویی که برای ایران متصوره اینکه افکار نژادپرستی و خودبرتربینی با محوریت توهم آریایی و فارس بودن رو بریزه دور، با اینکارها وحدت و به اصطلاح دولت ملت به وجود نمیاد که ما با نژادسازی تاریخ سازی و ایجاد احساس غرور بدون پشتوانه تلاش برای یکسان سازی زبان نژاد و تاریخ اقوام ایران با محوریت فارس و خودبرتر بینی کاذب از مردم کشورهای منطقه بخصوص ترک و عرب بلکه شدیدا باعث ایجاد تنفر و تفرقه در درون و دور شدن کشورهای همسایه از ایران میشه بهرین و تنهاترین راه برای ایران قبول این واقعیت که ایران از نژادها و اقوام مختلف تشکیل شده و ضمن اینکه با قانونگذاری راه رو برای تضمین و حفظ حقوق اقوام هموار کنیم بلکه باید باعث رشد و بارور شدن این تکثر زیبا و مفید شویم و در منطقه به این ویژگی خاص ایران ببالیم، سیاست یکسانسازی نزادی زبانی و تاریخ اقوام ایران با محورت فارسی که از زمان رضا شاه و با دکترین اراعه شده توسط کشورهایی مثل اسراییل و بریتانیا ایجاد و پیگیری شد و متاسفانه در دوران بعد از انقلاب هم کنار گذاشته نشد ولی بصورت زیرپوستی و تا حد امکان غیرمستقیم پیش برده شد شکست خورده و به موجودیت ایران و مردم ساکن در جغرافیای ایران لطمات زیادی وارد کرده و اگر جلوش گرفته نشه باید منتظر عواقب هولناکی باشیم، تنها روش و راه ایجاد دولت ملت و حس وحدت قبول سیستم اداره کشور بر اساس عدم تمرکز و محترم شمردن و تضمین حق و حقوق اقوام و تعریف ضمانت اجراهای محکم برای رعایت آن اصول و حاکمیت قانونه که میتونه اقوام مختلف ایران رو از مزایا و منافع اقتصادی بصورت عادلانه بهرمند کنه
سجاد ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۹
کشورهای ترک زبان؟؟؟ هیرولی قارداش سنن بعید دی. خب ما هم بریم از کشورهای پارسی زبان افغانستان و تاجیکستان و همنژادهای هندی خودمون هند و پاکستان کمک بگیریم کی جلو ما رو گرفته؟؟؟ حتما باید روزی صد مرتبه بگیم که ما آریایی هستیم و تافته جدابافته تو خاورمیانه ما فارس زبان هستیم حتی اگه با بدبختی زندگی کنیم
آبتین ۰۶ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۴:۳۹
جالبه یک عده نه از حتی قومگرایی بلکه نژادپزتس ترکیه در به کنار زدن کردها و سایر اقلیت‌ها در اونجا حمایت میکنن ولی در ایران میگن باید ملت‌سازی داشته باشیم! شتر شورای که دولا دولا نمیشه. اگه اونجا قراره ترکها همه کاره باشن اینجا هم باید فارسها همه کاره باشن. تمام.
علی ۰۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۳:۰۲
سیاستمداران ایرانی از زمان رضا قلدر تابه حال به دلیل نداشتن بیشینه مملکت داری ، همیشه دنباله رو همتایان ترک خود بوده اند بطور مثال قلدر شاه با تبعیت از آتاتورک کبیر می خواست کشور به مانند ترکیه بسازد که از همان آغاز کار به بیراهه رفت به عوض جمهوری وبه خواست اربابانش حکومتشاهنشاهی با توهم 2500 ساله را بنا کرد . همین حالا هم دنباله روی از کارهای ترکیه آنقدر مشهود است که انسان شرم میکند مثلاٌ حتی برنامه سازی تلویزیون هم یک کپی برداری ناشیانه از برنامه های تلویزیونی ترکیه است . ایکاش به جای این کارها بصورت واقعی از آنها چیز یاد بگیریم وفقط کپی برداری نکنیم .
اشکان ۱۷ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۳:۰۳
وقتی مملکتی به فکر اقتصاد نباشد مشخص هست که ترکیه هم دنبال. ضرر ب منافع ایران باشه البته ترکیه فاقد عمق استراتژیکی هست ولی با فتنه و خیانت ها و فریب کاری ها پشت پرده همیشه کمک کننده دشمنان منطقه بوده مثال تمام زمین مرز خودش در اختیار داعش و عربستان و اسرائیل داده هنوز یادمان نرفته. هواپیما های بدون سر نشین آمریکا و اسرائیل از خاک ترکیه و آذربایجان بلند شدن و در نطنز با درایت پدافند منهدم شدن ترکیه همیشه نقش گرگ در لباس میش داشته و کلا دنبال این هست که همه منطقه در آشوب باشد تا فرصت برای خودش و منافعش بیشتر باشد..و نویسنده بخوبی و آگاهانه. مطلب مفیدی گفته باید ایران بفکر اقتصاد خودش باشد و دشمن پنهان ما که ترکیه هست با اجرا کردن مسیرهای جدید و تلاش ب رونق اقتصاد درون نگذارد که زمان از دست برود البته افکار ترکیه یجوری رسیدن به همه منطقه هست البته همین الان با اسراییل هم علیه ایران هست ولی کاملا. موزیانه و خیانتکارانه ...
محمد تبریز ۰۴ دی ۱۳۹۹ | ۰۰:۵۸
اگر از الان تحریم های آمریکا رفع شود و رابطه ایران و آمریکا به حالت عادی و طبیعی برگردد و ایران نیز عضو ناتو شود و هزاران مسائل دیگر با دنیا حل گردد و اگر از امروز استارت کار خط انتقال انرژی مثل باکو تفلیس جیحان را ایران برای سوریه یا پاکستان اجرا کند ۲۰ سال طول می کشد .برادر ۴۰ سال خوابیدیم تازه با چشمان خواب آلود به دنیا نگاه می کنیم صحت خواب
سامان ۱۱ آبان ۱۴۰۰ | ۱۳:۳۳
کسایی که ترک ترک می کنن اول ثابت کنید که ترک هستید آیا چشم بادومی ، گونه برجسته یا بدن بی مو دارید؟ خود ترکیه حدود 7% از نژاد ترک هست شما چطور ادعا می کنید که ترک هستید؟ متاسفانه وقتی فرهنگ باستان ایران سرکوب میشه تهاجم فرهنگی بیگانه افراد اون کشور رو ضد اون کشور می کنه