ایران کشور گازمحور شده است

ادغام اقتصاد ایران در اقتصاد ترکیه، عراق و افغانستان

۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۰:۰۰ کد : ۱۹۸۵۴۸۱ اقتصاد و انرژی نگاه ایرانی
محمد حسین ادیب در یادداشتی می نویسد: با نرخ موجود دلار، صادرات بخشی از ۸ میلیون بشکه انرژی به سه کشور عراق، ترکیه و افغانستان منبع عظیم ثروت در کشور است. ترکیب دو مولفه ۸ میلیون بشکه انرژی و نرخ روز دلار، ظرفیت عظیم صادرات به صورت قانونی و غیر قانونی ایجاد کرده است. با نرخ موجود دلار، اقتصاد ایران، عراق، ترکیه و افغانستان در هم ادغام شده است. با این نرخ ارز ۷۰ درصد هر چه در داخل تولید می شود اقتصادی است که به سه کشور یاد شده صادر شود.
ادغام اقتصاد ایران در اقتصاد ترکیه، عراق و افغانستان

نویسنده: محمد حسین ادیب، اقتصاددان و استاد دانشگاه

دیپلماسی ایرانی: چه کسانی دارند ثروتمند و چه کسانی فقیر می شوند؟

تا قبل از تحریم روزانه ۹.۹ میلیون بشکه در کشور نفت، میعانات و گاز تولید می شد. اکنون پس از تحریم روزانه ۷.۹ میلیون بشکه در روز نفت، میعانات و گاز تولید می شود. فقط ۲۰ درصد انرژی در کشور کمتر تولید می شود. 

روزانه معادل ارزش حرارتی ۴.۸ میلیون بشکه نفت، در کشور گاز تولید می شود (ایران دیگر کشوری گاز محور و نه نفت محور است). تولید میعانات گازی به عدد افتخار آمیز ۷۲۰ هزار بشکه در روز رسیده است.

با نرخ موجود دلار، صادرات بخشی از ۸ میلیون بشکه انرژی به سه کشور عراق، ترکیه و افغانستان منبع عظیم ثروت در کشور است. ترکیب دو مولفه ۸ میلیون بشکه انرژی و نرخ روز دلار، ظرفیت عظیم صادرات به صورت قانونی و غیر قانونی ایجاد کرده است. با نرخ موجود دلار، اقتصاد ایران، عراق، ترکیه و افغانستان در هم ادغام شده است. با این نرخ ارز ۷۰ درصد هر چه در داخل تولید می شود اقتصادی است که به سه کشور یاد شده صادر شود.

مسئله تحریم اصلا مطرح نیست. تجار عراقی در کارخانه ریالی می خرند و خودشان می دانند چگونه به عراق منتقل کنند.

یک قشر جدید ثروتمند در ایران دارد شکل می گیرد که قبلا نبود؛ کسانی که تولیدات داخل را به سه کشور یاد شده صادر می کنند.

با این نرخ ارز دیگر چیزی به نام کشور عراق وجود ندارد، اقتصاد ایران در اقتصاد عراق ادغام شده است، دیگر چیزی به نام کشور ترکیه وجود ندارد ایران و ترکیه یکی است.

نفت باعث آبادی تهران می شد و گاز باعث آبادی شهرستان. بزرگترین بازنده گاز محور شدن اقتصاد ایران، شهرستان تهران است.

صادر کنندگان محصول به سه کشور یاد شده وقت ندارند تلگرام و فضای مجازی را ببینند و مشغول پول پارو کردن اند .

کلید واژه ها: ایران گاز عراق افغانستان ترکیه اقتصاد

( ۱۹ )

نظر شما :

فدوی ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۰:۳۱
خاک بر سر کشوری که به جای صادرات خودرو ، پارچه ، دارو ، موبایل و ... هنوز هم صادر کننده مواد خام است . آمریکا می دونه کدوم کشور رو تحریم کنه که کارش جواب بدهد . بیچاره ملتی که مدیرانش با یک سفارش از پایین ترین پست سازمانی ، یک شبه به پست مدیریت می رسند ، مدرک دکترایشان را از انقلاب می خرند و امپراطوریشان را در شما تهران پهن می کنند و زیر پرچم سایر کشورها قسم دو تابعیتی می خورند و همزمان مردم ایران را ( مردم بیچاره ایران را ) به صرفه جویی دعوت می کنند ... بیچاره ایران بیچاره ایرانی بیچاره امیر کبیر بیچاره فردوسی بیچاره من بیچاره تویی که نظر من رو تایید می کنی بیچاره شماهایی که نظر من رو می خوانید .
ناشناس ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۲:۰۰
خیلی ناقص بود مطلب ، نفت باعث آبادانی تهران می شود ، گاز باعث آبادانی شهرستان ؟ - فروش نفت و گار ایران مجموعا دولتی است ، چه تفاوتی در ماهیت ایجاد شده ؟
سیدکاظم موسوی ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۳:۲۰
همانهایی که به قول شما در شهرستان پول پارو می کنند پس از چندی که جیب هایشان به قدر کافی پر شد یا راه کانادا و استرالیا را در پی خواهند گرفت یا گروهی جدید مستقر در تهران خواهند بود.
حسن ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۴:۱۱
البته بهتر بود می نوشتند سود اصلی به کشورهای همسایه بخاطر بهره گیری از منابع تقریباً رایگان ایران و در مرحله دوم دلالان سود می کنند و زیان اصلی متوجه کلیت ایران است نه فقط تهران.
شبیر ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۵:۳۶
کارگر مجانی عراقی ها شده ایم و عرضه کننده سوخت و محصولات انرژی بر به ترکیه و افغانستان!
سیدکاظم موسوی ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۵:۵۱
کاملاً مشخص است که عده ای در داخل با کوبیدن بر طبل مسائل بی ارتباط با منافع ملی ، منافع برخی کشورهای همسایه مثل ترکیه و عربستان و .... را تامین کنند. و روش ایشان هم دمیدن مرتب در تنور دشمنی بی حد و حساب با اسراییل و به تبع آن امریکاست.
کشمیری ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۵:۵۴
جناب فدوی مختارید بر سر خود خاک بفرستید لکن دیگران را از این نعمت بی بهره بگذارید. شما که دلسوز تولید پارچه و دارو و موبایل و در کل تولید ملی هستید بپذیرید که رشد و تولید اقتصادی و صنعتی شدن در جهان کنونی با امت گرایی و فلسطین پرستی و فدا کردن کشور و ملت خود برای آرمان های بی ارتباط با منافع ملی سازگار نیست.
سهراب ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۷:۱۷
درصدی حقیقت در این تحلیل هست ولی در نهایت مگر غیر از مواد خام یا نیمه خام و سوبسیدی چیز دیگری هم صادر میشود؟ مساله ادغام بسیار مهم هست. ولی موضوع بسیار پیچده هست.
ابراهیم قدیمی ۲۲ مرداد ۱۳۹۸ | ۰۳:۳۷
اینگه مصرف داخلی انرژی در بخش خانگی و صنعتی وتولید انرژی الکتریکی گاز محور شده است صحیح است ومطالعات وتصمیماتی معقولی پشت ان قرار دارد.حجم صادرات ایران به ترکیه وعراق با توجه به صادرات وواردات ان کشورها وتولید ناخالص انها مقادیر قابل توجهی گرچه برای ما هست ولی برای انها نیست.این ممکن است صحیح باشد که گروه خاصی در تجارت بین این کشورها فعال وثروتمند شده اند.نبود هیچگونه کنترل بانکی ودولتی بر صادرات وواردات دراصطلاح غیر نفتی به این وضع دامن زده است.جناب دکتر از شما خواهش میکنم چپاول را در اشل کوچک وبزرگ که بزرگ ان کشور وکوچک ان یک واحد خدماتی تجاری تولیدی است تعریف کنید. سپس تجارت خارجی صادرات غیر نفتی را با تعریف خود در اشل چپاول کشوری مقایسه کنید.چپاول یعنی اینکه وارد انبار واحدی بشوی وداروندارش را با کنی وببری وچیزی تحویل ندهی. چپاول در یک کشور یعنی تولیدات یک کشور بخری وبار کشتی کنی وببری وارز انرا به دولت که کارگزار اقتصاد کشور است برنگردانی وگم وگور بشود.تولید هر کشور مطابق توان صنعتی ان کشور است که اگر باید کیفیتی افزایش که حتما باید افزایش یابد بحث دیگری است.موضوع تجارت خارجی در بخش صادرات غیر نفتی است که تشابهی به تجارت زمان سند باد بحری دارد.هرکس هرچه خواست در داخل میخرد وسوار کشتی میکند ووجه انرا انجا دریافت میکند وهر کاری خواست با ان انجام میدهد. دولت چه کاره است.بانک چه کاره است.تعریف دولت وکشورو ملت از تجارت خارجی غیر نفتی ایران حذف شده است.
حسام ۲۴ مرداد ۱۳۹۸ | ۱۸:۵۴
نویسنده محترم، موضوع کلانی همچون صادرات گاز ایران را بسیار سرسری و ساده دیده اند. موضوع به همین سادگی ها نیست و پشت پرده آن پیچیده تر از آن است که جناب ادیب دیده اند.