رویای شوم «تیم بی» برای ایران

دیپلماسی ایرانی: آنانی که از نزدیک تحولات ایران را دنبال می کنند و سیاست های خصمانه امریکا را زیر نظر دارند، به خوبی می دانند که هدف امریکایی ها صرفا "تغییر رژیم"، سیاستی که در طول این چهل سال به انحای مختلف دنبال کرده اند، نیست. حرف دل امریکایی ها را یک بار جان مک کین، سناتور سابق جمهوریخواه در مصاحبه ای با یکی از رسانه های امریکایی، مطرح کرد، او گفت: «ایران زیادی بزرگ است!» مک کین که مانند بسیاری از هم حزبی هایش نسبت به ایران رویکرد خصمانه و تندی داشت و از نئوکان های امریکایی محسوب می شد، دانسته یا ندانسته این پیام را به ما ایرانی ها داد که چشم طمع به خاک کشورتان را داریم.

از زمان وقوع انقلاب اسلامی ایران تا کنون امریکایی ها از این که ایران از منظومه متحدان آنها خارج شده است همواره احساس غبن و زیان کرده اند و برای این خسران نیز همیشه حسرت خورده اند. برای جبران این زیان در طول این چهل سال دست به هر کاری هم زده اند و ابایی هم نداشته اند که بگویند هدفشان تغییر نظام است. اما تا کنون به آن چه مایل بوده اند نرسیده اند. آن چه امریکایی ها اکنون دنبال می کنند را می توان پرده آخری از دسیسه های آنها برای رسیدن به هدفی بزرگتر دانست، تضعیف همیشگی ایران برای تسلط بر آن.

اینها همه در حالی است که امریکایی ها چند سالی است که باطن خود را هم نشان داده اند و فراتر از آن چه به زبان می آوردند و در طول این 40 سال علیه حکومت جمهوری اسلامی ایران دنبال می کردند را نیز بر ملا کرده اند. شاید بتوان گفت این خواسته قبل از آن که خواسته ای امریکایی باشد خواسته ای اسرائیلی است. در حال حاضر تنها قدرتی که برای اسرائیلی ها و جاه طلبی های آنها مانع است و جلوی زیاده خواهی های آنها را گرفته ایران است. البته به این جمع، برخی کشورهای همیشه مغرض نسبت به ایران مثل عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز اضافه شده اند. این همان تیمی است که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان به آن اشاره کرده است، "تیم بی". آنها به واقع تیمی را تشکیل داده اند و پیرامون دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا را گرفته اند و تلاش دارند زیر گوش او مبارزه سرسختانه با ایران را زمزمه کنند تا به همان هدفی که گفته شد، برسند: تجزیه ایران که به اعتقاد آنها بزرگتر از آن چیزی است که بتوانند تحمل یا در برابرش ایستادگی کنند. بزرگی و مساحت ایران در کنار موقعیت جغرافیایی استثنائی آن که از جنوب بر شریان اقتصادی انتقال انرژی تسلط دارد و از شمال به منطقه یوراسیا متصل است، به تنهایی قدرتی بس شگرف به آن می دهد که حسدی عمیق در دل دشمنان و رقبای دیرینه اش می اندازد. تیم بی فقط بحث مبارزه با سیاست های جمهوری اسلامی ایران را دنبال نمی کند بلکه هدفش فراتر از این حرف هاست. 

مقامی دیپلماتیک تعریف می کرد چند سال پیش در نشستی در ابوظبی، عبدالله بن زاید، وزیر امور خارجه امارات متحده عربی در حضور هیئت علمی ایرانی به ایران تاخته بود و اظهاراتی بیان کرده بود که ضمن خلاف واقع بودن، رویکرد شووینستی و ضدایرانی هم داشت. در آن نشست هیئت ایرانی به انتقاد صریح از وزیر امور خارجه امارات پرداخت و ادعاهای او را سراسر تکذیب کرد و ناراحتی خود را به صراحت ابراز داشت که فضای نشست را سنگین کرد. بعد از نشست، به هیئت ایرانی اطلاع داده شد که وزیر امور خارجه امارات شما را به ضیافت شام دعوت کرده است. وقتی که هیئت ایرانی به آن ضیافت می رود، وزیر امور خارجه امارات بعد از دلجویی از طرف ایرانی می گوید: «مساله ما این است که کشور شما خیلی بزرگ است (Your country is too big).»

در حالی که کشورهای منطقه هر کدام با تهدیدهای امنیتی و نظامی گوناگونی دست به گریبان هستند و خود دوره ای از زوال را می گذرانند، ایران توانسته است به قدرتی بلامنازع تبدیل شود. برای همین است که عربستان و امارات و اسرائیل در کنار ایالات متحده بسیج شده اند تا جلوی آن را بگیرند. دشمنی ایالات متحده فراتر از آن چیزی است که محدود به برجام یا برجام ها باشد. آن چه آنها می خواهند تضعیف همیشگی ایران است. ایرانی که در اوج بهار عربی گزندی به آن وارد نیامد و در بحبوحه بحران های عراق و سوریه و یمن با قدرت وارد بازی قدرت منطقه ای شد که هیچ کس تصور آن را نمی کرد. در این بازی عربستان و امارات که فکر می کردند در نبود مصر و ضعف کشورهای عربی توانایی یکه تازی دارند، بعد از شش سال بازی مخرب بازنده میدان شده اند. این باخت سبب شده است تا در نبود اتحاد و رهبری افکار عمومی اعراب، به اسرائیل رو بیاورند تا به کمک امریکا ایران را به ورطه شکست بکشانند. بی شک وحدت داخلی و حمایت از دیپلماسی جمهوری اسلامی و تدبیر و کیاست ورزی در این پیچ مهم تاریخی می تواند نقشه های آنها را این بار نیز با شکست مواجه کند.