رفتار شما به سود ایران تمام شد

دیپلماسی ایرانی: سیاست امریکایی ها در سوریه همواره مورد انتقاد هم مخالفان و هم موافقان حکومت سوریه بوده است. این در حالی است که هر چه بیشتر می گذرد، ابعاد بیشتری از سر در گمی امریکایی ها در تعامل با پرونده سوریه به چشم می خورد. در حالی که از یک سو امریکا به صراحت صحبت از عدم ارسال اسلحه به مخالفان اسد کرده است و عملا مدعی است که هیچ حمایت تسلیحاتی از آنها نمی کند از سوی دیگر در برابر حمایت تسلیحاتی و جنایت های میدانی مخالفان سکوت اختیار کرده است که این دوگانگی باعث به وجود آمدن سوال های بسیاری شده است. این سیاست دوگانه حتی باعث انتقاد متحدان امریکا از سیاست هایش شده است.

روزنامه الحیات، چاپ لندن در یادداشتی به این موضوع پرداخته و می نویسد: امریکایی ها وقت تلف می کنند. ظاهرا هیچ عجله ندارند. وزیر امور خارجه شان فکرهایی برای راضی کردن اسد برای کناره گیری در ذهن دارد و قصد دارد به زودی سفر خود به اروپا و خاورمیانه را نیز آغاز کند، هدف اول او شنیدن نظرهای مختلف درباره سوریه است. گویی در این دو سالی که سوریه ناآرام است چیزی درباره سوریه گفته نشده است. انگار نه انگار هم 90 هزار نفر تا کنون کشته شده اند. جناب آقای وزیر ظاهرا نمی خواهند بپذیرند که اکنون وقت شنیدن حرف های دیگران نیست. این حرف ها را مدت ها است که زده اند و همه شنیده اند. واشنگتن دائما می گوید که تغییر حتمی است و باید با شرکای بین المللی مان همکاری کنیم تا به یک راه حل دیپلماتیک برسیم. اما شرکایشان، روس ها و شرکای شرکایشان، ایرانی ها علنا و نه در خفی به آنها می خندند و می گویند که قرار نیست شما تکلیف سوریه را روشن کنید.

نویسنده این یادداشت در ادامه می نویسد: در حالی که تروریست ها روز به روز بیشتر در میان مخالفان اسد نفوذ می کنند و امریکایی ها فقط دست بسته نظاره گیر تبدیل شدن وضعیت به یک فضای تروریستی هستند، ایران و روسیه همه گونه حمایتی از اسد و ارتش او به عمل می آورند و تمامی نیازهای او را بر آورده می کنند. اکنون نیز در حال سازماندهی یک جریان شبه نظامی از علویان برای برخورد با مخالفان اسد هستند.

نویسنده در ادامه یادداشت خود ضمن نزدیک دانستن سیاست های اوباما به ایران می نویسد: بر خلاف آن چه اوباما در فضای علنی و رسانه ای بیان می کند و مقام های امریکایی در انتقاد از نظام اسد بر زبان می رانند، به نظر می رسد که چندان هم مواضعشان در قبال سوریه از ایران دور نیست. در حقیقت می توان گفت که سیاست های اوباما از دوره اول ریاست جمهوری اش تا کنون بر خلاف آن چه ادعا می کرده، همگی به سود جمهوری اسلامی ایران بوده است. ایرانی که تلاش بسیاری می کند تا در جهان اسلام و کشورهای عربی نفوذی بی بدیل داشته باشد و قدرتی مطلق به حساب آید و جایگاه هم پیمانانش را بیش از پیش تقویت کند. امریکایی ها در حالی عراق را ترک گفتند که ایرانی ها به سرعت توانست جای خالی آنها را در این کشور پر کنند. ایران همچنین توانسته است در سایه تحریم ها و فشارهای بین المللی به رویای هسته ای شدنش برسد و تنها مذاکره دو جانبه با هر کشوری را به این شرط بپذیرد که قدرتش را به رسمیت بشناسد.

نویسنده در ادامه پیشنهاد مذاکره مستقیم امریکا به ایران را نشانه اعتراف به شکست واشنگتن در قبال تهران تعریف می کند و می نویسد: در حالی که ایران در سایه تحریم های سنگین امریکا و متحدانش هیچ گاه پیشنهاد مذاکره به امریکا نداده است، پیشنهاد مذاکره مستقیم از سوی واشنگتن به تهران در حقیقت به نوعی اعتراف به شکست در برابر ایران است. به عبارت دیگر امریکا نقش ایران را در پرونده های مختلف منطقه ای از جمله در سوریه، عراق، لبنان و حتی مصر، بحرین و یمن به رسمیت شناخته است. در برابر این نفوذ روز افزون ایران امریکا هیچ چیز جز برگه فشار به اسرائیل برای از سرگیری مذاکرات با فلسطین در اختیار ندارد. پرونده ای که تا کنون هزاران بار تجربه مذاکرات را از سر گذرانده و همان طور که دیده ایم و می دانیم و از اسرائیل شناخته ایم هیچ وقت به کوچک ترین نتیجه ای نرسیده است.

در پایان این یادداشت آمده است: خلاصه کلام این که اوباما در برابر سیاست های ایران و به دنبال آن سوریه هیچ کاری نمی تواند از پیش ببرد. نتایج سیاست های او هیچ کدام نه به سود امریکاست نه به سود خاورمیانه. تهران به هیچ وجه قصد ندارد دست از برنامه هسته ای اش بردارد و هیچ نیتی هم برای تغییر سیاست های منطقه ای خود که باید اقرار کرد، جایگاه ایران را نسبت به گذشته بسیار تقویت کرده است، ندارد. بنابراین شراکت بین المللی ای که امریکایی ها دائما از آن دم می زنند در نهایت به پذیرفتن قدرت ایران و به رسمیت شناختن نقطه ثقل آن منجر خواهد شد و امریکایی ها چاره ای نخواهند داشت جز این که در آخر جایگاه ایران را در تمامی پرونده ها به رسمیت بشناسند.

تحریریه دیپلماسی ایرانی