مطالب مرتبط با کلید واژه

مناسبات بین المللی


ضرورت بازخوانی روایت نوروز
حوزه تمدنی که می ‏تواند منبعی برای نظریه‏ پردازی بومی باشد

ضرورت بازخوانی روایت نوروز

عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هنگامی که «نظامی گنجوی» با صفت «آذربایجانی» بازنمایی می‏ شود، دولت مدرن آذربایجان هر آنچه این شخصیت تاریخی به زبان فارسی نگاشته است را سانسور می ‏کند و تنها کنش ‏های نوشتاری «آذری» او را بازتولید می‏ کند. این تقلیل‏گرایی ‏ها، با سیاسی کردن موضوع، به ناشناخته‏ ماندن «افکار و اندیشه ‏های بزرگان و شخصیت ‏های الهام بخش» این قلمرو انجامیده است. در عمل نیز، به دلیل سیاسی شدن  شخصیت‏ های تاریخی، معدود تلاش ‏ها برای معرفی آنان تنها به جنبه ‏های فرهنگی بسنده می ‏کنند و به ندرت پیامدهای نظری اندیشه ‏های بنیادین آنان مورد بررسی قرار می ‏گیرد.

ادامه مطلب
ایران و نرم های جهانی
دنیای سیاست از رویا تا واقعیت

ایران و نرم های جهانی

صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چندیست نشانه های رفتار مبتنی بر نرم ها در سیاست خارجی ایران ظاهر شده و به نظر می رسد با علنی شدن این رویکرد اتفاق میمونی برای ایران و ایرانیان علی رغم دیر کردن و هزینه های پرداختی آن به وقوع بپیوندد. باشد‌ که این چنین شود.

ادامه مطلب
بی‌مهری‌های غول‌های آسیایی به ایران
رویکرد دوگانه غرب به چین و هند

بی‌مهری‌های غول‌های آسیایی به ایران

ماندانا تیشه یار در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این نخستین بار نیست که ایران در عرصه روابط خارجی اش با چنین پدیده ای روبه‌رو می شود و از بازی قدرت های بزرگ برکنار می ماند. در سده نوزدهم و اوایل سده بیستم نیز در بازی بزرگ میان روسیه و انگلیس، در حالی که تقریبا همه سرزمین های پیرامون ایران به استعمار قدرت های بزرگ در آن دوران درآمده بودند، بنا به توافق میان آن قدرت ها، ایران، با توجه به موقعیت استراتژیک و ویژگی های ژئوپلیتیکی اش که پیوند دهنده مناطق اقتصادی و مجموعه های فرهنگی گوناگون به شمار می رود و موقعیتی فرادست به قدرت های حاضر در این سرزمین نسبت به دیگر رقبا می بخشد، به عنوان منطقه حایل ماند و اگرچه توانست استقلال سیاسی و حاکمیت سرزمینی خود را حفظ کند، اما از حضور اقتصادی دولت های قدرتمند در زمینه های گوناگون و جلب سرمایه گذاری ها و گسترش زیرساخت ها بهره مند نشد. تنها با تغییر ساختار نظام بین الملل و موازنه قوا در دوران پس از جنگ جهانی اول بود که به آهستگی تحولی در جایگاه ایران و روابطش با دیگر کشورها در عرصه بین الملل رخ داد. 

ادامه مطلب
ایران و ترکیه رقبای بلامعارض
تهران و آنکارا هیچ‌گاه دشمن هم نمی‌شوند

ایران و ترکیه رقبای بلامعارض

دکتر قدیر گلکاریان در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است که "ایران باید به عنوان کشوری با تاریخ دیرینه خود در منطقه زمینه بسط و توسعه راه های اقتصادی و وابستگی های امنیتی را با کشورهای حوزه قفقاز فراهم بیاورد. همانطور که ترکیه با جمهوری آذربایجان قرابت تنگاتنگی دارند، ایران هم می تواند با سایر بازیگران منطقه ای ائتلافی داشته باشد ولی هم سلکی با ارمنستان که نکته حساس میان ایران و ترکیه و یا آذربایجان و ایران است، می تواند بیش از اینکه موجب تقویت توان ایران شود، به تضعیف آن بینجامد. از این رو، یافتن راه های کاهش تنش بین کشورهای منطقه ای و استفاده از سایر عوامل دخیل در امر سیاسی – امنیتی – اقتصادی – ترانزیتی کشورهای حوزه می تواند دست ایران را بازتر کند. این را هم باید بیان کنم که متأسفانه به دلیل بروز بحران های عمده در سیاست داخلی ایران و منفعل عمل کردن جمهوری اسلامی در سیاست خارجی و به جای خروج از چالش های متعدد، رفتن به سمت بحران های جدید باعث شده که رقابت های عادی هم به تنش های خصومت آمیز تعبیر شود که به زیان کشور است."

ادامه مطلب
چرا نمی‌توانیم بین المللی شویم؟
تفاوت ما و دیگران

چرا نمی‌توانیم بین المللی شویم؟

محمود سریع القلم در یادداشتی می نویسد: بین المللی شدن اقتصاد یک کشور، پی آمد بسیار تعیین کننده‌ای نه تنها در تولید و معاش، بلکه در شخصیت و رفتار آحاد یک جامعه دارد: شفافیت قوانین، مقررات، سیاست گذاری ها و آیین نامه ها. به محض اینکه شرکتی بین المللی شد، باید عملیات و گردش کار خود را شفاف سازی کند چون به محض کوچک ترین تقلب، حیله گری، حساب سازی و تزویر، اعتماد، جایگاه و ارزش سهام خود را در بازار از دست می دهد. رقابت و بازار، درستکاری را هم به دنبال می آورد نه ضرورتاً به واسطه مبانی اخلاقی بلکه به موجب اعتماد سازی، جلب مشتری و با هدف افزایش فروش وسهم بازار. شفاف سازی سازمانی، شفافیت رفتاری افراد را به دنبال می آورد. اقتصادِ یک کشور نمی تواند بین المللی شود ولی در هاله ای از ابهام، مدیریت سازمان های موازی، گیر و دار بوروکراسی، بازی با آمار و تغییر خلق‌ الساعه سیاست گذاری ‌ها بماند. همین که اقتصاد بین المللی شد، «مجبور» است شفاف باشد. 

ادامه مطلب
به سوی هویت های منعطف و مصالحه جو
نسبت سنجی هویت و صلح؛

به سوی هویت های منعطف و مصالحه جو

مجتبی مقصودی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در عرصه هویت سازی های صلح طلبانه و شکل دهی به هویت های مدارا جویانه در میان جامعه، مردم و گروه های اجتماعی، مسئولیت کنشگران صلح، به ویژه جامعه نخبگان، بسیار سنگین است. صلح سازی مستلزم تعهد جامعه نخبگان کشور به خلق محصولات و کالاهای نوآورانه متناظر با مفهوم و محتوای صلح است.

ادامه مطلب
سی دلیلِ ناکامی دیپلماسی کشور
همه چیز به عدم درک دقیق مناسبت بین المللی بازمی گردد

سی دلیلِ ناکامی دیپلماسی کشور

محمد سریع القلم در یادداشتی به سی دلیل عدم موفقیت کشور در دیپلماسی به صورت فهرست وار اشاره کرده است.

ادامه مطلب
تغییر نگاه در مفهوم امنیت و سیاست، لازمه دیپلماسی اقتصادی
دنیا وارد عرصه جدیدی از تعاملات بین المللی شده است

تغییر نگاه در مفهوم امنیت و سیاست، لازمه دیپلماسی اقتصادی

در پس روابط و ارتباطات بین الملل امروز، چه با خوانش سابژکتیویته و چه با نگاهی ابژکتیویته، آن چیزی که رنگی غالب پیدا کرده اوپورچیونیسم البته نه به قالب سوء آن، که به معنای داده کمترین هزینه و در مقابل دریافت بیشترین فایده در تعاملات بین المللی است.

ادامه مطلب