ایران و چین
کرونا و نگاه به شرق
احمد زیدآبادی در یادداشتی می نویسد: چینیها از اینکه کشورها مبادلات خود را در زمینههای مختلف با آن کشور قطع کنند، اظهار نارضایتی میکردند. آیا همین نارضایتی سبب نشده است که دولت ایران به دلیل اتکای بیش از اندازه سیاسی و اقتصادیاش به چین به علت تحریمهای آمریکا، فشار پنهان آن کشور برای ادامه مراودات و مبادلات تهران – پکن را تاب نیاورده و حتی بهرغم میل خود، مجبور به ادامه این کار شده است؟
ادامه مطلبایران در طوفان ژانویه دوست و دشمن واقعی را شناخت
جنگ اخیر ایران و ایالات متحده نشان داد که نقش و اهمیت همه قدرت های جهانی در سیستم بین الملل در حال کوچک شدن است. این اتفاق در نتیجه دستیابی قدرت های منطقه ای به توانایی های نظامی است. کاهش شدید تحمل قدرت های جهانی در مقابل خسارت های انسانی، اعتراض بسیاری از کشورها از اینکه ابزاری در خدمت منافع اقتصادی باشند یا میدان جنگ های راهبردی قرار گیرند، و روند جهانی و رو به رشد برای اولویت دهی به منافع داخلی و اولویت به سیاست های اقتصادی – اجتماعی در مقابل سیاست خارجه را نیز می توان اضافه کرد.
ادامه مطلبلیبرالهای ایرانی، بورژواهای چینی، و حکومت ایدئولوژیک
غلامرضا مصدق در یادداشتی مینویسد: متاسفانه یا خوشبختانه، اقتصاد ساز و کار جهانشمول خود را دارد، نه به اراده رفیق مائو ماهیت ذاتی خود را تغییر میدهد و نه به خواست جوانان انقلابی قوانین خود را عوض می کند. مثلاً اگر به هر دلیلی رشد نقدینگی بیش از رشد اقتصادی باشد، چه تدبیر امور دست جوانان انقلابی باشد و چه لیبرال ها بدون برو برگرد به نسبتی معین تورم افزایش پیدا می کند.
ادامه مطلبراهبرد خلیج فارسی چین: راضی نگهداشتن همزمان ایران و عربستان
عربستان سعودی، رقیب دیرپای منطقهای ایران، نیز به نظر میرسد که بنا به دلایل راهبردی، نقض تحریمهای آمریکا توسط چین و زبان حمایتی پکن در برابر تهران را پذیرفته است. این مساله، حقایقی را درباره روابط چین – خلیج فارس و محور ریاض – پکن آشکار میکند.
ادامه مطلبدوران سیالی قدرت و موقعیت ایران
مسعود سالاری در یادداشتی می نویسد: بهنظر میرسد سیاستهای خارجی آمریکا، در برخورد با تحولات جهانی و رقبای اقتصادی و سیاسی، بهگونهای پیش میرود که چیزی از هیمنه دوره "ثبات هژمونیک" آن، در دوره جدید باقی نماند و حتی در صورت پیروزی حزب دموکرات در انتخابات پیشرو، قابل بازسازی درحد راضیکنندهای برای نظام سیاسی آمریکا نباشد.
ادامه مطلببرای ایران راهی جز دوستی با روسیه و چین نیست
علی موسوی خلخالی می نویسد: در دنیایی که اروپا و امریکا و کلا جامعه غربی به ناحق قصد تحمیل اراده خود را دارند، توافقات امضا شده بین المللی با ایران را لغو می کنند یا یکجانبه از آن خارج می شوند، ایران مجبور است رو به روسیه و چین کند. در حالی که این دو قدرت تا کنون بارها ثابت کرده اند دوستی باثبات تر و موثرتری می توانند برای ایران در مقایسه با غرب باشند. در حقیقت سیاست یکجانبه گرایانه ایالات متحده علیه ایران و تبعیت بی چون و چرای اروپا از امریکا سبب شده است تا ایران به دامن روسیه و چین هل داده شود.
ادامه مطلباتحاد روسیه – چین – ایران، پیمانی که غرب از آن می ترسد
وسیه و چین ایران را میدان محکی برای خنثی سازی تأثیر تحریم های بین المللی می دانند. دولت چین وارد گفت وگو با شرکت های این کشور برای ماندن در بازار ایران شده و روسیه قول داده تحریم های بخش بانکی ایران را نادیده بگیرد و به تازگی با وامی ۵ میلیارد دلاری به ایران برای کاهش اثر تحریم ها موافقت کرده است.
ادامه مطلبتدابیر ایران برای حفظ ثبات در منطقه
عباس اصلانی در یادداشتی می نویسد: ایران بر این باور است که هدف آمریکا از ایجاد ائتلاف دریایی بیش از آن که با هدف تامین امنیت منطقه باشد، امنیتیسازی آن را دنبال میکند. پیشنهاد ابتکار صلح هرمز و برگزاری رزمایش مشترک با سایر کشورها، قطعهای از یک پازل هستند که در آن ایران، به همراه دوستان و متحدان، می خواهد حافظ و ضامن امنیت و ثبات در منطقه باشد، حتی اگر آمریکا در آن حضوری نداشته باشد.
ادامه مطلبتوسعه روابط ایران و روسیه با برگزاری رزمایش مشترک
ایران امیدوار است که با افزایش همکاری های نظامی با روسیه بتواند در برابر کشورهای غربی مقاومت کند. و این در حالی است که مقام های اروپایی در قبال حضور پررنگ تر روسیه در منطقه خلیج فارس ابراز نگرانی کرده و با برگزاری رزمایش مشترک ایران و روسیه در اقیانوس هند مخالفت می کنند.
ادامه مطلبخرید تسلیحاتی ایران، نگرانی تازه امریکا
ایران با روسیه در خصوص خرید هواپیماهای جنگنده سوخو – ۳۰، هواپیماهای یاک – ۱۳۰، تانک های تی – ۹۰ و سیستم ضد موشکی اس – ۴۰۰ و سیستم های موشکی باستیون در حال مذاکره است. این احتمال نیز وجود دارد که ایران بازار تکنیک نظامی چین را نیز مورد توجه قرار دهد.
ادامه مطلبچرا روسیه، چین و ایران باید رزمایش دریایی مشترک برگزار کنند؟
در میانمدت و بلندمدت اگر چین، روسیه و ایران به توسعه روابطشان در راستای حفاظت از منافع راهبردی خود در اقیانوس هند ادامه دهند خواهند توانست سهگانه قدرتمندی را به رهبری روسیه تشکیل دهند.
ادامه مطلبتاملی درباره روابط دیرینه و پیچیده ایران و چین
محمد حسین ملائک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نا متناسب و نا همگن بودن تحلیل های سیاسی با نظرات و پیشنهادها. عدم وجود سازمان و تشکیلات فکری سازمان یافته در کشور حتی در سطح مدیریت یک جلسه. خود عرضه کردن افراد و این که هر کس می خواهد خودش را جلو انداخته و کار خود را پیش ببرد و توجهی به سایر بخش ها ندارد. بالاخره اولویت های موجود در روابط ایران و چین با توجه محدودیت های موجود چیست؟
ادامه مطلب