آرشیو اخبار
کشوری که در نقطه عطفی تاریخی خود ایستاده است
میراث جمهوریت در ترکیه؛ از آرمان آتاتورک تا اقتدارگرایی اردوغان
نیوشا مرادی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در شروع قرن دوم جمهوری، ترکیه در نقطه‌ی عطفی تاریخی ایستاده است. در یک سو، میراث آتاتورک قرار دارد که بر پایه‌ی سکولاریسم و حاکمیت ملی استوار است؛ در سوی دیگر، مدلی اقتدارگرا و نئوعثمانی قرار گرفته که بر قدرت شخصی، مذهب و ملی‌گرایی دینی تکیه دارد.
ادامه مطلب
درباره انتخاباتی که پیش روست
تشدید نزاع سیاسی در ارمنستان و تاثیر آن بر منافع ملی ایران
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: سرنوشت انتخابات ارمنستان از این جهت برای ایران اهمیت دارد که این کشور با توجه به تداوم روابط دوستانه با ایران همیشه یکی از سرپل‌های ارتباطی و ترانزیتی ایران با جهان خارج بوده و تلاش ترامپ برای شکل دادن به یک مسیر ترانزیتی در خاک ارمنستان و چسبیده به مرز ایران موسوم به مسیر ترامپ نگرانی‌ها در مورد تشدید خطر خفگی ژئوپلتیکی ایران در قفقاز را افزایش داده است.
ادامه مطلب
بازدارندگی هوشمند یا گامی به سوی چرخه‌ای خطرناک؟
ابرپرنده‌های شرق اروپا
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اروپا امروز در نقطه‌ای حساس ایستاده است. می‌تواند مسیر بازدارندگی هوشمند را انتخاب کند، ترکیبی از قدرت نظامی محدود و دیپلماسی سنجیده یا در دام مارپیچ امنیتی بیفتد که در آن هر گام برای افزایش امنیت، ناامنی بیشتری به همراه می‌آورد.
ادامه مطلب
نقطه تنفس ایران در تحریم ها
چابهار؛ نقطه تلاقی رقابت‌های ژئواستراتژیک
نوید فاضلی گفت: «چابهار، تنها بندر ایران در اقیانوس هند است که می‌تواند توازن ژئواستراتژیک جدیدی را در منطقه ایجاد کند و جایگاه ایران به‌عنوان بازیگر مرکزی اقتصاد منطقه را تثبیت نماید.»
ادامه مطلب
هشت گروه فلسطینی شامل حماس با میانجیگری مصر درباره آینده غزه مذاکره خواهند کرد
آینده غزه روی میز قاهره
هشت جناح و چند گروه مسلح فلسطینی، از فتح تا حماس، پشت درهای بسته در قاهره برای تدوین سازوکار «اداره موقت غزه» مذاکره می‌کنند؛ تلاشی که اگر به جمع‌بندی برسد، با وجود وعده اسرائیل برای حذف نفوذ سیاسی حماس، می‌تواند بزرگ‌ترین جابه‌جایی قدرت در سیاست فلسطین پس از جنگ باشد.
ادامه مطلب
با توجه به واقعیت‌های سیاسی و میدانی
آیا جنگ جدیدی در لبنان در راه است؟
برخی ناظران فرض می‌کنند که جنگ جدید لبنان قریب‌الوقوع است. استدلال آنها چیزی شبیه به این است: جنگ غزه پایان یافته، در حالی که در لبنان، حزب‌الله از خلع سلاح مطابق با توافق آتش‌بس به اصطلاح منعقد شده با اسرائیل در نوامبر گذشته خودداری کرده است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، به دنبال جنگ‌های جدید است، بنابراین بهانه‌ای عالی برای تشدید تنش در لبنان دارد، حتی اگر فقط برای به تأخیر انداختن حسابرسی داخلی در مورد اشتباهات دولتش در آستانه حمله حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ باشد. چنین منطقی معتبر به نظر می‌رسد و به همین دلیل است که تعداد فزاینده‌ای از تحلیلگران نمی‌پرسند که آیا جنگ جدید لبنان در راه است، بلکه می‌پرسند چه زمانی. با این حال، آیا این نتیجه‌گیری لزوماً درست است؟
ادامه مطلب