آرشیو اخبار
الزامات صلح پایدار
چرا به صلح افغانستان امیدی نیست؟
داوود عرفان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بسیاری از کارشناسان و مردم عادی افغانستان، با خوش‌بینی محض منتظر نتایج درخشان مذاکرات صلح و پایان همیشگی جنگ در افغانستان هستند. من بنا بر دلایلی که شرح خواهم داد، به آینده مذاکرات صلح زیاد خوشبین نیستم.
ادامه مطلب
جهت گیری سیاست خارجی بر مبنای منطق ترجیحات
دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران را چگونه تعریف کنیم؟
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در دوره چهل ساله پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بر اساس اسناد بالادستی به ویژه قانون اساسی و متأثر از آموزه های اسلامی و رهنمودهای رهبران نظام، ابتنای سیاست خارجی به طور عمده و برجسته بر آموزه های اعتقادی و ایدئولوژیک استوار شده است. جهت گیری کلان سیاست خارجی و ارائه الگوهائی همچون"نه شرقی و نه غربی، استقلال طلبی، استکبارستیزی، عدم سلطه گری و سلطه پذیری، حمایت از جنبش های رهائی بخش به خصوص جریان مقاومت اسلامی"؛ علاوه بر مبانی مذهبی و اسلامی، متأثر از ایدئولوژی "راه سوم" و ضدیت با شرق کمونیست و غرب کاپیتالیست شکل گرفت. می توان گفت جهت گیری عقیدتی – ایدئولوژیک سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بسی بیش از ترجیحات عینی از ترجیحات ذهنی تأثیر پذیرفته است.
ادامه مطلب
آیا بیش از این می توان چانه زد؟
برجام در پیچ سیاسى
روح اله رحمانی فر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: چرا ایران و امریکا علی رغم نمایش عزم جدى خود براى بازگشت به تفاهم و پیمایش مسیر بخش هاى کلان تعهدات متقابل روى موضوعات کوچکتر حساسیت نشان مى دهند به طوری که اصل و ماهیت توافق را به مخاطره مى اندازند؟
ادامه مطلب
دور کردن مسائل فرابرجامی از برجام، محوریت تلاش دولت سیزدهم برای موفقیت در وین
آیا امنیت اسرائیل باعث ناکام ماندن احیای برجام در دولت رئیسی خواهد شد؟
حشمت الله فلاحت پیشه در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی بر این نکته تاکید دارد که در دوران زمامداری دولت سیزدهم حتی المقدور باید مسائل فرابرجامی چون امنیت اسرائیل، اختلافات ما با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، توان موشکی و نفوذ منطقه ای را باید از پرونده فعالیت‌های هسته‌ای، نشست وین و احیای برجام دور و تفکیک کنیم، آن هم در این شرایط بد اقتصادی و معیشتی و نارضایتی‌های جدی عمومی جامعه که به احیای برجام و امتیازات تجاری آن شدیداً نیازمندیم؛ نکته ای که حتی طرفداران دولت سیزدهم و خود رئیسی هم به آن اذعان دارند.
ادامه مطلب
پس از خروج نیروهای امریکایی
چه چیزی در انتظار روسیه در افغانستان است؟
روسیه و کشورهای آسیای میانه نه منابع، نه دلایل قانع کننده و نه تمایل به مداخله نظامی در امور افغانستان را دارند. چنین مداخله ای یک بی احتیاطی کامل با نتایج فاجعه بار خواهد بود. نخست، افغان ها خودشان باید جنگ داخلی را خاتمه دهند - در میدان جنگ و در حالت ایده آل، در پای میز مذاکره. دوم این که روسیه منافع مستقیمی در افغانستان ندارد، بنابراین، به استثنای افراط گرایان باید آماده برقراری ارتباط با همه نیروهای تاثیرگذار محلی باشد. و سوم این که علی رغم نزدیکی ازبکستان و تاجیکستان به هم طایفه ای های خود در آن سوی مرز، این کشورها توانایی مداخله نظامی در درگیری های داخلی افغانستان را ندارند و باید از کنار نظاره گر باشند.
ادامه مطلب