اردوغان در برابر اسرائیل

دیپلماسی ایرانی: کاملا برای همه مشخص است که جنگ در مراحل پایانی قرار دارد و تنها دو خطر استراتژیک اساسی وجود دارد که اسرائیل را تهدید می‌کند؛ اولین تهدید غزه است. در غزه، سیستم حکومتی حماس آسیب قابل توجهی ندیده و این امکان وجود دارد که در مدت زمانی کوتاه بر غزه مسلط شود و در صورت خروج نیروهای اسرائیلی قطعا یک قدرت فلسطینی متکی بر حماس باز هم اوضاع را کنترل خواهد کرد. 

در ماه‌های اخیر مذاکرات قاهره بین تشکیلات خودگردان فلسطین و نمایندگان حماس در جریان بوده است. این مذاکرات با هدف تاسیس دولتی فلسطینی متمرکز بود که حماس نیز یکی از اضلاع قدرت در آن باشد. اصطلاح بازسازی نوار غزه در چارچوب مذاکرات، بارها و بارها در خواسته‌های حماس مطرح شده که نشانگر اهمیت بالای بازسازی نوار برای حماس است. 

دومین خطر در سوریه است. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه در راه تبدیل کردن سوریه به کشوری تحت حمایت ترکیه، وقت تلف نمی کند. قطر و ترکیه در سیاست‌های سنی‌گرایانه خود در خاورمیانه شرکای قدیمی هستند، ترکیه پایگاه نظامی بزرگی در قطر دارد، آن‌ها با هم در لیبی فعالیت و همکاری دارند و هر دو روابط نزدیکی با حماس و ایران دارند. به نظر می رسد که این دو کشور از فرصت ایجاد شده برای رهبری تامین مالی و بازسازی سوریه صرف نظر نخواهند کرد، به خصوص که سوریه می‌تواند آن‌ها را مرکز تامین انرژی اروپا کند. 

اردوغان برای تقویت مرکزیت خود در منطقه، این هفته با نخست وزیر لبنان دیدار کرد و از جانب خود به او قول داد که تلاش می کند اسرائیل آتش‌بس را نقض نکند. همچنین گفت که در صورت درخواست سوریه، ترکیه آماده است کمک نظامی بکند. با این سرعت به نظر می رسد که آن روز دیر نیست که ترکیه اقداماتی را علیه اسرائیل آغاز کند و خروج نیروهای ارتش اسرائیل از خاک سوریه را خواستار شود. 

بی شک در پایان این جنگ و از این به بعد، بازسازی غزه یکی از مورد بحث ترین موضوعات در سال های آینده خواهد شد. در هر صورت طرح بازسازی نوار غزه انجام خواهد گرفت. این موضوع کلان در توان بازیگران کوچکی مانند حماس یا ابومازن، رهبر حکومت خودگردان فلسطینی و حتی سوریه جدید نیست، بلکه فقط با کمک‌های بین المللی، به خصوص با حضور کشورهای عرب خلیج فارس امکان‌پذیر خواهد بود. اینجا دقیقاً همان جایی است که اسرائیل باید از گذشته درس بگیرد. 

بعد از هر دوره جنگ علیه حماس، این حماس بود که بازسازی نوار غزه را مطابق منافع اش و با همکاری قطر رهبری می کرد. این به حماس کمک کرد تا موقعیت سیاسی و اجتماعی اش را تحکیم بخشد و در عین حال زمینه را برای دور بعدی جنگ آماده می کرد.  

علاوه بر این، بعد از سقوط صدام حسین در عراق، این ایران بود که در زیر بینی آمریکا، از عراق و حکومت جدید آن حمایت کرد. 

اگر اسرائیل واقعاً به خاورمیانه جدید علاقه مند است، باید از گذشته درس بگیرد و در بخش نظامی بسیار فعال باشد و بعد از اینکه دستاوردهای نظامی این زمینه را ایجاد کرد، دستاوردهای اقتصادی را به دستاوردهای سیاسی پیوند دهد. 

اسرائیل باید آمریکا را به میدان وارد کند تا به محض اتمام این جنگ، رهبری طرح  بازسازی غزه، لبنان و سوریه را با کمک توافقنامه ابراهیم و اتحادیه اروپا به دست بگیرد. این مساله به آمریکا این امکان را می دهد تا در برابر طرح اقتصادی اردوغان از طرح راه ابریشم جدید که از عربستان می گذرد و اسرائیل را به عنوان پل زمینی و خروجی به دریا تبدیل می‌کند نیز حمایت کند.

منبع: معاریو / تحریریه دیپلماسی ایرانی/۱۱

انتشار این مطلب به معنای تایید آن از سوی دیپلماسی ایرانی نیست و صرفا برای آگاهی خوانندگان دیپلماسی ایرانی منتشر شده است.