جمهوریخواهان و دموکرات های کنگره مخالف احیای برجام هستند

دیپلماسی ایرانی: پس از وقفه ای یک ساله، امسال با تماس هایی که با سرکیس نعوم، روزنامه نگار مشهور لبنانی داشتیم مجددا توانستیم یادداشت های او را دریافت کنیم. به دلیل پاندمی کرونا، وی سال گذشته به ایالات متحده سفر نکرد و برای همین سلسله یادداشت هایش در دیدار از امریکا را نیز منتشر نکرد. او گفت بعد از بیست سال سفر مداوم به امریکا برای نخستین بار وقفه ای در این سفر ایجاد شد که مسببش کرونا بود. وی در پیامی که سال گذشته به سردبیر دیپلماسی ایرانی داد گفت که کرونا به قدری دست و پا گیر بود که حتی امکان سفرهای بین ایالتی نیز وجود نداشت برای همین هیچ کدام از برنامه هایش برای این سفر تحقق نیافت و برای همین از اساس سفر را لغو کرد. اما امسال با فروکش کردن کرونا، او به ایالات متحده رفت و توانست با مقامات سابق و فعلی امریکایی گفت وگو کند. قبل و بعد از سفر با او در تماس بودیم و با توافقی که با هم داشتیم سلسله یادداشت های مربوط به ایالات متحده اش را در اختیار ما قرار داد.  

به این ترتیب این یازدهمین سال است که دیپلماسی ایرانی سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. در ادامه بخش سی‌ ودوم آن را می خوانید:

در ادامه گفت وگوهای با مقام عالی رتبه و مهمی که پست های گوناگون مهم و حساسی را در وزارتخانه های داخلی و خارجه امریکا و امور خاورمیانه امریکا بر عهده داشته و هنوز هم در دولت و از دوستانم است، در ادامه تحلیل من درباره لبنان پرسید: «در صورتی که شیعیان موفق شوند که اهل تسنن را راضی کنند که شرکای آنها شوند و اختلافات را به کناری بگذارند، چگونه مسیحی ها به این وضعیت راضی خواهند شد در حالی که هیچ چیز به نفعشان اصلا نخواهد بود؟»

جواب دادم: «شاید آنها را بتوانند به شیوه عدم تمرکز دولتی امور به شکل گسترده اداری و مالی و عدم وابستگی به دولت مرکزی راضی کنند. این چیزی است که از ابتدای جنگ های سال 1975 در لبنان وجود داشت و حتی تا پایان آن در سال 1990 هم وجود داشت. همچنین دروزی ها را راضی خواهند کرد و به آنها اطمینان کافی خواهند داد. حتی در این مرحله سنی ها با وجود "تفاهم" ضمنی با شیعیان بر ضرورت تداوم شرکاتشان با یکدیگر حالا با تناسبی متفاوت، و با وجود احساسات قومی عربی مستمری که فدرالیسم و "جدایی" را رد می کند؛ ادامه خواهند دادچرا که به این ترتیب می توانند احساس امنیت کنند.»

سپس گفتم: «عدم وابستگی به دولت مرکزی که من در بالا به آن اشاره کردم البته از نظر من اشتباه است برای این که شیعیان قدرت نظامی خود را دارند و نقش منطقه ای گسترده امنیتی و نظامی و حتی سیاسی شان که با حمایت ایران اسلامی به دست آورده اند و خود را بخشی از آن محسوب می کنند، پررنگ و گسترده است. از آنجا که شیعیان خودشان مستقیما در مناطق مختلف تلاش کرده اند نفوذ کنند و توانسته اند ثمره این تلاش را در نفوذ جمعیتی و امنیتی و شاید حتی نظامی شاهد باشند، شاید عدم وابستگی به دولت مرکزی چندان مفهومی نداشته باشد. وجود سیاسی و امنیتی شیعیان در مناطق مختلف لبنان سبب شده همزمان بتوانند در هر لحظه تحول نظامی مورد نظر خود را ایجاد کنند. این جدای از مرزهای غیرمترکز لبنان است که اکثرا تحت شیعیان و متحدان سوری شان است.»

سپس موضوع به ایران و مذاکرات هسته ای کشیده شد و پرسیدم: «به اعتقاد تو سرنوشت توافق هسته با ایران و مذاکرات وین برای احیای برجام که البته تا الآن موفقیت آمیز نبوده، چه خواهد شد؟»

جواب داد: «شاید توافق حاصل می شد و برجام به حیات خود باز می گشت اگر روسیه رسما جنگ علیه اوکراین را انجام نمی داد. اگر این اتفاق نمی افتاد به احتمال بسیار زیاد توافق امضا می شد. اما موضع بایدن چندان آسان نیست. جمهوریخواهان کنگره و به همراه آنها دموکرات ها مخالف احیای این توافق هستند.»

ادامه دارد...