امریکا می ترسد ایران خشمش از آن را سر امارات خالی کند

دیپلماسی ایرانی: پس از وقفه ای یک ساله، امسال با تماس هایی که با سرکیس نعوم، روزنامه نگار مشهور لبنانی داشتیم مجددا توانستیم یادداشت های او را دریافت کنیم. به دلیل پاندمی کرونا، وی سال گذشته به ایالات متحده سفر نکرد و برای همین سلسله یادداشت هایش در دیدار از امریکا را نیز منتشر نکرد. او گفت بعد از بیست سال سفر مداوم به امریکا برای نخستین بار وقفه ای در این سفر ایجاد شد که مسببش کرونا بود. وی در پیامی که سال گذشته به سردبیر دیپلماسی ایرانی داد گفت که کرونا به قدری دست و پا گیر بود که حتی امکان سفرهای بین ایالتی نیز وجود نداشت برای همین هیچ کدام از برنامه هایش برای این سفر تحقق نیافت و برای همین از اساس سفر را لغو کرد. اما امسال با فروکش کردن کرونا، او به ایالات متحده رفت و توانست با مقامات سابق و فعلی امریکایی گفت وگو کند. قبل و بعد از سفر با او در تماس بودیم و با توافقی که با هم داشتیم سلسله یادداشت های مربوط به ایالات متحده اش را در اختیار ما قرار داد.  

به این ترتیب این یازدهمین سال است که دیپلماسی ایرانی سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. در ادامه بخش پنجم آن را می خوانید: 

از دیپلمات کارکشته و قدیمی سابق که بیشتر عمر دیپلماتیک خود را در خاورمیانه گذرانده و اکنون پژوهشگری برجسته است، درباره امارات متحده عربی پرسیدم، پاسخ داد: "ولیعهد این کشور، محمد بن زاید (اخیرا بعد از فوت برادرش که مدتی بیماری لاعلاج داشت و زمینگیر بود، رئیس امارات شد) فرد مهمی است. او راه پدر فقیدش، زاید بن سلطان آل نهیان که بنیانگذار کشورش است را کامل کرد و به کشورش عظمت داد. اگر هم فوت کند کشورش را تسلیم نخواهد کرد چرا که بنیان های عمیق و مدرن برای کشورش ایجاد کرده، او فطرتا فردی باهوش است و توانسته هر آنچه مردمش از تجربه و دانش برای آینده نیاز دارند تامین کند، او شناختی عمیق از گذشته و تاریخ داد. به عبارت دیگر محمد بن زاید کشوری مدرن و استوار و به لحاظ نظامی قدرتمند ساخته، تا گفته نشود کشورش را مثل شهر اسپارت که در یونان باستان قدرت نظامی داشت اما ریشه نداشت تسلیم کرد.»

او سپس گفت: «البته محمد بن زاید از محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی حمایت می کند بلکه حتی می توان گفت پیشوای اوست. اما با این حال ایالات متحده از تحرکات نظامی محمد بن زاید در لیبی و یمن و عمق آفریقا راضی نیست. با وجود این که ایالات متحده با نیروی دریای عظیمش که قدرتمندترین نیروهای دریایی در جهان است از ناوگان دریایی او مثل هر کشور دیگری در منطقه پشتیبانی می کند.»

این دیپلمات کارکشته و قدیمی سابق سپس تاکید کرد، امارات را با وجود قدرت نظامی که دارد و سلاح های مهم و پیشرفته ای که در اختیار دارد، نمی توان قدرت نظامی بزرگ یا مهمی به حساب آورد. ایالات متحده نگران است روزی ایران "خشمش" از آن را سر امارات خالی کند مثلا به سمتش موشک شلیک کند یا جنگنده های نظامی اش دیوار صوتی اش را بشکنند که اگر چنین اتفاقی بیفتد هزینه های سنگین و بزرگی را متحمل خواهد شد.

نظر دادم که بارها در النهار نوشته ام (اتفاقا امروز هم مقاله ای در النهار با همین موضوع نوشتم) که نقشی که امریکا از امارات انتظار دارد همان نقشی است که از عمان یا چیزی شبیه آن انتظار دارد. منظور این نیست که میانشان رقابت باشد بلکه اگر امکان داشته باشد مکمل هم باشند یا میانشان همکاری یا هماهنگی باشد و همکاری هایشان نتایج رضایت بخشی داشته باشد.  

جواب داد: «حق با توست. مدت هاست که امریکا از امارات در سومالی و جاهای دیگر کمک می گیرد اما نه برای مبارزه بلکه بیشتر برای کارهای لجستیکی یا آموزشی.» 

ادامه دارد...