جهان و شدیدترین بحران انرژی از دهه ۱۹۷۰ تا کنون

نویسنده: شفالی رخی 

دیپلماسی ایرانی: به نقل از گزارشی جدید از سوی مجمع جهانی اقتصاد، تحت عنوان تامین و نقل و انتقال کارآمد انرژی در سال 2022؛ جنگ اوکراین و همه گیری کووید 19 و تلاش برای احیای سریع اقتصاد، جامعه جهانی را با شدیدترین بحران انرژی از دهه 1970 تا کنون روبه رو ساخته است. بر پایه  این گزارش، تامین میزان تقاضای جهانی و حفظ ثبات در بازار جهانی نفت و گاز، زیر ساخت های تولید و انتقال انرژی باید به سرعت توسعه و گسترش پیدا کنند.

مجمع جهانی اقتصاد در تازه ترین گزارش خود، اقدام فوری از سوی شرکت های دولتی و خصوصی انرژی برای حفظ ثبات در بازار انرژی در جهان را خواستار شد. در این گزارش آمده است: در شرایط بحرانی کنونی و با توجه به افزایش قیمت سوخت، کمبود اقلام اساسی و عدم پیشرفت در روند برنامه های زیست محیطی و مهار آلودگی هوا و مشکل دسترسی کشور ها به انرژی، سرعت گرفتن حمل و نقل انرژی به شیوه ای با ثبات توسط شرکت ها و کشورهای صادرکننده انرژی امری حیاتی است.

روبرتو بوکا، از مقامات ارشد مجمع جهانی اقتصاد گفت: در آینده کشورها با خطر اختلال در زنجیره تامین انرژی خود روبه رو می شوند و با توجه به شرایط بحرانی رسیدگی به آلودگی هوا و از بین رفتن فرصت پیشگیری از بدترین عواقب ممکن ناشی از بحران گازهای گلخانه ای، اکنون زمان اقدامات لازم، بسیار جدی تر است.

گزارش مجمع جهانی اقتصاد، در مورد چگونگی مدیریت بحران حمل و نقل انرژی، راهکارهای مختلفی به دولت ها، شرکت ها، مصرف کنندگان و سهام داران پیشنهاد کرده است. کشورها باید ثبات نقل و انتقال و زنجیره تامین انرژی خود و با ایجاد تنوع در سوخت مورد نیاز خود از جمله انرژی های تجدید پذیر را در اولویت قرار دهند.

جامعه جهانی و کشورهای عضو آن نباید تنها منبع انرژی خود را به کشورهای صادرکننده انرژی محدود کنند و باید از منابع داخلی انرژی خود نیز استفاده کنند. بسیاری از کشورها در زمینه تامین نیاز های انرژی خود دارای شرکای تجاری بسیار اندکی هستند و همین مسئله به عدم تنوع انرژی و محدود شدن زنجیره تامین انرژی این کشورهای می انجامد و در شرایط بحرانی، انعطاف ناپذیری زنجیره تامین کنندگان انرژی کشورها نمی تواند پاسخگوی نیازهای انرژی آنها باشند.

11 کشور از 34 کشور دارای اقتصاد پیشرفته برای تامین بیش از 70 درصد واردات انرژی خود روی 3 کشور حساب می کنند. کشورهای بیشتری باید به برنامه جلوگیری از بحران های جوی بپیوندند و برنامه های طولانی مدت بیشتری برای ساختار انرژی منطقه ای، جذب سرمایه گذاران خصوصی برای کاهش میزان انتشار کربن و گازهای گلخانه ای از مراکز صنعتی خود و انطباق متقاضیان و نیروهای کار با تعهدات زیست محیطی  خود ایجاد کنند.

منبع: استریتس تایمز / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11