ادعای قدرت منطقه ای بعد از بحران سوریه

درسی که ترکیه از ناتو آموخت

۲۴ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۶:۰۰ کد : ۲۰۱۰۵۰۱ اخبار اصلی خاورمیانه

نویسنده: اکتاش احسان

دیپلماسی ایرانی: با پایان جنگ سرد، اتحاد آتلانتیک به رهبری ایالات متحده امریکا یک نظم بین المللی تک قطبی کوتاه موسوم به نظم نوین جهانی را ایجاد کرد که به سلطه بی رقیب، غیرقانونی و مقاومت ناپذیر امریکا به عنوان تنها ژاندارم جهان اشاره می کرد.

اصل عدم تجاوز که امنیت ملی کشورهای غیر متجاوز را در طول جنگ سرد تضمین می کرد، با حمله بدون مجازات امریکا به افغانستان و عراق خدشه دار شد.

نظم نوین جهانی موجب خودسری و بی قانونی در سیاست بین الملل و کاهش تدریجی نفوذ سازمان ملل و نقش حقوق بین الملل در حل منازعات شد و روابط بین الملل را به یک بازی قدرت واقعی تبدیل کرد. بحران جاری در اوکراین نابودی سازمان ها در عرصه بین المللی را شاهد است.

پس از شروع بحران سوریه و به علت ظهور بازیگران بین المللی و منطقه ای تازه به ویژه چین به عنوان یک ابرقدرت اقتصادی و روسیه به عنوان یک ابرقدرت نظامی، موازنه قدرت چند قطبی پدید آمد.

روسیه با درک این که نفوذ بازدارنده امریکا در حال کاهش است، ارزش خود را به عنوان یک ابرقدرت نظامی در بحران سوریه ثابت کرد. بحران سوریه یکی از عوامل اصلی بود که ترکیه را به ایجاد تغییر چشمگیر در سیاست خارجی خود سوق داد. امریکا به جای حمایت از ترکیه، متحد اصلی در ناتو، از کردهای تروریست و ایران – به بهانه توافق هسته ای – حمایت کرد. در حالی که ایران با اتخاذ سیاست خارجی تهاجمی و توسعه‌طلبانه خود مشغول بود، ترکیه سیاست خارجی چندجانبه ای را اتخاذ و گفت‌وگوی سازنده ای را با روسیه و ایران برقرار کرد و به یکی از بازیگران اصلی بحران سوریه تبدیل شد.

ترکیه در طول جنگ داخلی سوریه پس از تنها ماندن از جانب متحدان خود در ناتو، این درس دردناک را آموخت که نظام سنتی این ائتلاف فروپاشیده است. ترکیه به جای اعتماد به اتحادهای بین المللی، روند تقویت خود را به عنوان یک دولت – ملت آغاز کرده به لطف موقعیت ژئوپلیتیکی مهم خود، پیشگام اتخاذ یک سیاست خارجی چندجانبه و چند بعدی شده است. آنکارا پس از اتخاذ چنین سیاست خارجی مستقلی به هدف اصلی سه سازمان تروریستی بزرگ در خاورمیانه – پ ک ک، گروه تروریستی گولنیست و داعش – تبدیل شد. این چالش در واقع آزمایشی برای ترکیه بود و مقاومت این کشور را به عنوان یک قدرت منطقه ای محک زد.

ترکیه با انجام یک سری عملیات نظامی برون مرزی، این سازمان های تروریستی را در داخل و خارج از مرزهای خود کاملاً شکست داد و پس از تامین امنیت ملی خود به عنوان یک عامل تغییر دهنده بازی درگیر بحران های منطقه ای شد. ترکیه با تولیدات صنعتی رو به رشد و نوآوری های تاثیرگذار در صنایع دفاعی، اکنون به یکی از قدرت های پیشرو در خاورمیانه، شمال آفریقا، قفقاز و بالکان تبدیل شده است.

منبع: دیلی صباح / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

کلید واژه ها: ترکیه ایران و ترکیه سوریه ایران و سوریه ترکیه و سوریه روسیه ترکیه و روسیه ناتو ترکیه و ناتو

نظر شما :

یاسر ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۶:۵۳

جمعیت کردهای ترکیه بسیار بیشتر از سه کشور دیگر است و چالش اصلی انکارا در خاک خودش است. ترکیه دیر یا زود راهی نخواهد داشت جز اینکه نوعی خودمختاری به کردهای خودش اعطا کند. اینکه ترکیه بخواهد مساله کردها را در خارج از مرزهای خودش نشان دهد راه به جایی نمیبرد. واقعیت کاملا برعکس است. گروهی مانند حزب کارگران کردستان در ترکیه شکل گرفت و دامنه فعالیت آن به کردستان عراق و سوریه کشیده شد. ضمن اینکه قضیه سوریه با عراق متفاوت است. کردهای سوریه دراین چند سال به جز در زمانیکه ترکیه عملیات اشغال را انجام میداد حتی یک گلوله هم به سمت ترکیه شلیک نکردند. سیاست آنکارا بیشتر کردهراسی است و البته مصرف داخلی برای راضی کردن طرفداران عثمانی گری و پانترکیسم هم دارد.اما در قضیه ((امریکا به جای حمایت از ترکیه، متحد اصلی در ناتو، از کردهای تروریست و ایران – به بهانه توافق هسته ای – حمایت کرد. در حالی که ایران با اتخاذ سیاست خارجی تهاجمی و توسعه‌طلبانه خود مشغول بود، ترکیه سیاست خارجی چندجانبه ای را اتخاذ و گفت‌وگوی سازنده ای را با روسیه و ایران برقرار کرد و به یکی از بازیگران اصلی بحران سوریه تبدیل شد.)) علت این اقدامات آمریکا عدم ثبات سیاسی ،اقتصادی و نظامی ترکیه است نه تنها آمریکا بلکه ایران و روسیه هم فهمیدند ،سیاست ایران ثابت و قطعی است و قابل اعتماد نسبت به ترکیه و تابع شرایط و .....نیست ،توافق هسته ای ایران هم یعنی قبول قدرت منطقه ای ایران برای غرب و آمریکا و حتی شراکت موثری تر و سیاست ایران دفاعی و پویا است نه هجومی و توسعه طلبانه مانند ترکیه در حقیقت تمام سیاست ترکیه به کشورهای همچون ایران تعمیم داده ولی قدرت میدان و آخر در سوریه و عراق و....ایران بوده که ترکیه مجبور شده با آن همه هزینه و غرور با ایران مصالحه کند و نشان قدرت روز افزون ایران و نگرانی پنهان ترکیه و نویسنده مقاله دارد ،سرخوردگی و انزوا در انرژی مدیترانه و شمال آفریقا و سوریه و....ترکیه را مجبور به تنظیم بوقت ایران کرده است و مقاله بیشتر به قدرت ایران برای کنترل سرکشی خارجی ترکیه است ،روزنامه دیلی صباح در اختیار حزب حاکم عدالت و توسعه است و تمام این تعاریفها جنبه حزبی دارد و در میدان عمل متفاوت است

محمد ۲۴ اسفند ۱۴۰۰ | ۱۸:۲۵

الان اگر علیه این مقاله نظر بدهیم از سوی پانتورک ها متهم می شویم؟ دیلی صباح یادش رفته که داعشی ها از کدام مرز وارد سوریه شدند ؟ روزگار فعلی اردوغان و سقوط ارزش پول ملی ترکیه شبیه این روزهای پوتین است ، با این تفاوت که ترکیه توان نظامی لازم برای شروع یک جنگ به منظور خریدن وقت برای دیکتاتورش را ندارد. اردوغان نسخه ضعیف تر و کاریکاتوری پوتین است و هر دو محکوم به شکست

علی روحانیان ۲۵ اسفند ۱۴۰۰ | ۰۳:۳۳

ترکیه در چنبر سری جنگهای (عراق با ایران، ارمنیان با اذربایجان، صربها با بوسنی وکوزوو ،جنگ امریکا بر علیه عراق،افغانستان،لیبی، پ.ک.ک. ویونانیان قبرس با ترکان چنان در گیر ومحاصره شده که علاوه بر نا امنی سیاسی،اقتصادی وهجوم بیش از ۵ میلیون پناهنده از سوریه و عراق افغانستان.... چنان اوضاع را به هم ریخته ، درسی داده که ناتو هم از درمانش عاجز است. که با جنگ روسیه واوکراین وضعییت بدتر هم خواهد شد. قدیما میگفتند جغرافیا قدر وقسمت انسانهاست،حالا ترکیه هم عوارض جغرافیای خود را تحمل میکند، چنانکه نیازی به شرح بیشتر نمی بینم.

مهدی ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ | ۱۲:۰۸

از سه گروه ؛ داعش و گولنیست و پ ک، میشه گفت که دو گروه کاملا نابود شده و پ ک ک به خارج از مرزها رانده شده. ترکیه بعنوان قدرت نوظهور منطقه؛ قطعا آن یکی را هم کنترل خواهد کرد. تنها قدرت ترکیه در ارتش آن نیست. بلکه تجارت خارجی و توریسم و فرهنگ و ... آن نیز باندازه ارتش قدرتمند هستند. نیمی بیشتر از مردم ایران مشتری همیشگی سریالهای آن هستند.