کولبران و تبدیل چالش های امنیتی مرزهای غربی کشور به چالش های اقتصادی و اجتماعی

فریادرسی نیست؟!

۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۱۴:۰۰ کد : ۲۰۰۳۸۵۱ اخبار داخلی انتخاب سردبیر
خالد قادری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کولبری و کولبرکُشی یکی از پیامدهای فجیع شرایط موجود است که نگارنده سعی خواهد کرد بخشی از چشم انداز آن را واکاوی کند به این نیت که تلنگری باشد برای همگان، چه در قامت مسئول و چه در قامت مردم. بدیهی است که باید در نظر داشت با کشتن کولبری که نان آور خانواده ای مستمند است چه تبعاتی دامنگیر اعضای بی سرپرست آن خانواده می شود آن هم در میان انبوهی از بحران های اجتماعی!؟
فریادرسی نیست؟!

نویسنده: خالد قادری، کارشناس ارشد علوم سیاسی

دیپلماسی ایرانی: در اقتصادهای بیمار و بحران زده شغل های کاذب و غیرمولد قارچ وار و از روی ناچاری و ضرورت های زندگی بروز و ظهور می یابند. با توجه به آمار بالای شاخص فلاکت در مناطق غرب کشور، پیامدهای آن زنجیره ای از بحران های مختلف را بوجود آورده که کولبری پدیده ای آشکار از هزاران پدیده اجتماعی آشکار و پنهان دیگر است. کافی است آمارهای مختلف از آسیب های اجتماعی همچون خودکشی، خشونت های اجتماعی، اعتیاد و عوامل بسیار دیگری منتشر شود تا عمق و وسع بحران ها برای همگان عیان شود. 

کولبری و کولبرکُشی تازه یکی از پیامدهای فجیع شرایط موجود است که نگارنده سعی خواهد کرد بخشی از چشم انداز آن را واکاوی کند به این نیت که تلنگری باشد برای همگان، چه در قامت مسئول و چه در قامت مردم. بدیهی است که باید در نظر داشت با کشتن کولبری که نان آور خانواده ای مستمند است چه تبعاتی دامنگیر اعضای بی سرپرست آن خانواده می شود آن هم در میان انبوهی از بحران های اجتماعی!؟

با کشته شدن هزاران نفر از کاسبکاران ساکن در نوار مرزی غرب کشور طی سالیان دور و نزدیک، گویا ژنرال ها و تکنوکرات ها که همان مسولینشان می خوانیم هنوز ککشان هم از چرایی این پدیده گزیده نشده است. پهن کردن سفره های خالی کولبران و اعتراضات عدیده آنها تا کنون صدایی به اندازه زوزه یک باد نحیف هم در آن بالا دستی ها ایجاد نکرده است. در سرزمین اختلاس ها و رانت های هزاران میلیاردی و در هیاهوی مافیای قدرت و ثروت شکی نیست که فریاد فرودستان آن هم در آن گذرگاه های سخت و دشوار به دالان های تصمیم سازان مرکزنشین نخواهد رسید. به راستی که چنین پدیده هایی یادآور قرون وسطا و عصر برده داری است و شایسته جوامع امروزی نیست.
 
فریادی به درازای سال ها کشتن کولبران نگون بخت، این بی فریادرسترین اقشار نوپدید جامعه کردستان که صدای کشته شدن این فقرا را باد سال ها با خود می برد، آیا گلویی نیست که سوتکی برای آنان باشد؟! از آنجا که این قشر نگون بخت از خانواده های دهک های اقتصادی پایین جامعه هستند و خون خواهان شان نیز از فقرای جامعه هستند می طلبد که دیگر اقشار و اصناف جامعه به تظلم خواهی آنان ورود پیدا کنند و کارگزاران حکومتی هم با در نظر گرفتن واقعیات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مناطق مرزی، انتظار می رود بازنگری در سیاست های خود را در دستور کار قرار دهند و توحش کشتن کولبران را خاتمه دهند. در سیاست های کنترل مرزها بازنگری کنند و مبتنی بر واقعیات همه جانبه، تصمیم های در خوری را اتخاذ کنند.

بی شک نگاه سیاست گزاران کلان کشوری به مرزهای غربی و اساسا مناطق کردنشین کشور نگاهی کاملا امنیتی و نظامی است از این روی ساختن برج های عدیده دیدبانی و تقسیم نوار مرزی به خط های قرمز، زرد و سبز از این نگاه سرچشمه گرفته است. حال سوالاتی چند در این ارتباط برای ناظران سیاسی مطرح است :

۱.  اگر سیاست کنونی کنترل مرزها که بی شک هزاران میلیارد تومان از بیت مال کشور را هم برای ساختن پایگاه های نظامی و برج و بارو در نوار مرزی غرب کشور صرف شده واقع بینانه است مسولین امنیتی و نظامی و اعضای شورای امنیت کشور به ناظران سیاسی و مردم پاسخگو باشند که چگونه است طی سالیان گذشته ده ها دانشمند اتمی و نخبگان کشور آن هم در قلب پایتخت ترور شده اند و هزاران اسناد محرمانه به سرقت رفته اند. اگر نفوذ عوامل بیگانه از مرزهای غربی است و شما این همه بودجه بیت المال را برای امنیت کشور صرف کرده اید باید پاسخگو باشید. غیر از کشتن کولبران نگون بخت چند نفر از عوامل اقدامات فوق را در مرزها کشته یا دستگیر کرده اید‌‌

۲.  بی شک کولبران صاحبان کول های خود نیستند و اکثراً کوله بارشان هم وسایل آشپزخانه، وسایل صوتی و تصویری و اقلامی از این قبیل است که آن را برای صاحبان پولدار کول هایشان می آورند که آنها هم دو دسته هستند، بعضی ها آن سوی مرز و بعضی دیگر این سوی مرز هستند و هر دو هم با عوامل دولتی در هر دو سوی مرز ساخت و ‌پاخت دارند. لذا مسئولین عالی رتبه کشوری لطفا به این موضوع ورود کنند و دستور کنترل و محدود کردن صاحبان کولها  که همان کول خواران هستند را بدهند تا کولبری هم محو شود. این دور از شرط انصاف است که کولبران را بکشید ولی کول خواران را به حال خود رها کنید.

۳.  بی شک طی سالیان گذشته از لحاظ چالش های امنیتی کشور، حساسیت کارگزاران مرکز نسبت به پیرامون کشور بوده است که آن هم بنا به اتفاقات تاریخی که جای بحثش در این مقاله نیست ریشه دارد. اکنون گمانی در این نیست که ناکارآمدی های ساختاری و ناشایستگی های مدیریتی انباشتی از فساد را برساخته است که حاصلش ایجاد تهدیدات امنیتی در مرکز است که اهمیت آن بسیار بیشتر از نواحی پیرامون است. بزن و بکوب های چهل و دو ساله  در پیرامون کشور اگر چه درصدی از تهدیدات را روانه آن ور مرزها کرده است ولی نگاه های تک بعدی و کافر مسلمانی اندیشیدن نسبت به مردم این مناطق و عدم توجه به ارتقای شاخص های توسعه یافتگی، دستاوردش این بوده که تهدیدات امنیتی بیشتری را به عمق داخلی مرزها انتقال داده است نه به آن سوی مرز که دوربین های برجک های نگهبانی به سویش نظاره گر هستند. از این روی ساده انگاری و لاکپشتی اندیشیدن در مورد چالش های مذبور و ادامه سیاست های ناکارامد و فرتوت کنونی و ادامه کولبرکشی می تواند پیامدهای غیرقابل جبرانی را در پی داشته باشد.

۴.  ناتوانی، ناکارآمدی و پوپولیستی اندیشیدن نمایندگان مناطق کردنشین در مجلس شورای اسلامی و در قواره نماینده روستا ظاهر شدن آنها و عدم جرات ورود به این مباحث از سوی آنها که بی شک جزئی از رسالتشان است موجب عدم با اهمیت پنداشتن و عدم درکی صحیح از این چالش ها میان کارگزاران بالا دستی شده است. بی شک در خلاء حضور نخبگان مناطق کردنشین در مراکز تصمیم سازی و تصمیم گیری در مرکز کشور تنها روزنه و کور سوی امید به بازتاب رنج های مردم این مناطق از سوی نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی است. لذا ضروری است که آنان از انشاخوانی های عوامفریبانه در صحن مجلس حذر کنند و هماهنگ و هم صدا اقدامات درخوری را انجام دهند.

امید است که عوامل ایجاد کولبری و کولبرکشی و چنین پدیده هایی خشکانده شود.

کلید واژه ها: مرزهای غربی ایران جمهوری اسلامی ایران کولبران کردستان استان کرمانشاه


( ۷ )

نظر شما :

خسرو ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۱۴:۳۴
دولت موظف به تامین شغل برای تمام شهروندانش هست و به طریق اولی - منطقه کردستان و مردمش نیز مطالبات قانونی به حقی دارند که باید تامین شود ، در سراسرمرز ترکیه و عراق کولبری جریان دارد و هزاران نفر از این طریق غیرقانونی ارتزاق می کنند ، چرا هر چند ماه یکبار چند نفر کولبر هدف قرار میگیرند؟ چرا همه شان هدف قرار نمی گیرند؟ در ضمن چند نفر مرزبان در درگیریهای هنگ های مرزی با تحزیه طلبان (پ ک ک و پژاک و دمکرات و... ) که در قالب کولبران از مرز بصورت غیررسمی رفت و آمد می کنند شهید میشوند ؟ وقتی یکصد نفر از مرز بصورت غیر قانونی در ظاهر کولبر رد میشوند و چند نفرشان به سمت مرزبانها تیراندازی میکنند ، مرزبانها باید پاسخ دهند یا نه ؟ اگر قرار است از کوه با کولبری جنس وارد شود مرز رسمی چرا ایجاد شده است ؟ گذرنامه چه مفهومی دارد؟ اگر قرار است بین اقلیم شمال عراق و ایران مرزبانی نباشد و کنترلی صورت نگیرد ، باید اقلیم شمال عراق به ایران ملحق گردد نه رفراندوم استقلال برگزار کند -- نمایندگان اگر میخواهند کاری کنند باید در مجلس تصویب کنند که ورود و خروج کولبران و جنس هایشان درست مثل گمرک رسمی کنترل شود تا در میان آنها تروریستها وارد نشوند ، یادمان نرفته که تروریستهای داعشی حمله کننده به مجلس شورای اسلامی از این مرز وارد شده بودند
فدوی ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۱۴:۴۰
اصولا کشورها سه نوع مرز دارند . مرز سیاسی که روی نقشه ها می بینیم . مرز تهاجمی که با توجه به قدرت کشورها این مرز به داخل کشورهای همسایه و حتی دور دست کشیده شده مانند حضور ایران در سوریه و لبنان یا حضور امریکا در تایوان و ... و مرز سوم که کمتر مورد توجه قرار می گیرد مرز دفاعی است که به اصطلاح آخرین سد دفاعی کشورها در جنگهای احتمالی است . زاگرس برای ایران این نقش را بازی می کند به همین دلیل طی قرون گذشته به کرانه ی غربی زاگرس به عنوان منطقه ی دفاعی نگریسته شده که سبب شده کمترین تعداد از صنایع استراتژیک در آن منطقه شکل گیرد و واقعیت تلخ آنست که وقتی صنایع استراتژیک و عمدتا بزرگ مقیاس در منطقه ای رشد نکند ، خواهی نخواهی صنایع کوچک و البته اشتغال زا نیز رشد نخواهند کرد که می شود آنچه که می بینیم . با نصیحت ، فشار ، تهدید ، التماس ، مقاله ، بیانیه و ... هم چیزی درست نمی شود مگر آنکه کشور آنسوی مرز درست شود . مادامی که عراق آنچیزی است که از زمان خلقش توسط انگلیس می شناسیم که متاسفانه هیچگاه چون یک کشور متعهد و مسئول نخواسته یا نتوانسته عمل کند ، وضع همین است . این نوعی بدشانسی است که نصیب مردمان خوب ، اصیل و نجیب مناطق کردنشین شده است . به امید بهبود اوضاع .
ایرانی ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۱۵:۰۶
جالبه که طبق گزارشات خبری و اظهارات فراوان مسئولین 95 درصد قاچاق از مبادی رسمی انجام میشه!!! حالا یک عده اون 5 درصد رو که اون هم درصد کمیش مربوط به کولبرها هست و شامل سوخت بری و... هم میشه بزرگ میکنن.
کردستانی ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۱۸:۱۹
مرزی درواقع بین قسمتهای مختلف کردستان وجود ندارد. در تاریخ هم وجود نداشته است. هرکس ناراحت و عصبانی هم هست ازعصبانیت خود بمیرد چون چند هزار سال این وضعیت بوده و در آینده هم خواهد بود. هر مقابل فاچاق رسمی ترکها در شمال غرب ودر خلیج فارس و... گرفته شدآنوقت عده ای نژاد پرست حق دارند سروصدا کنند.
خلیفه اردوغان ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۱۸:۵۸
در جواب خسرو مزدوری اردوغان دیگه حد و حسابی داره اخه pkk چه ربطی به تو داره تو هم اگه دوست داری برو مغولستان به شغل پرورش و رام کردن اسب و گوسفند مشغول شو نه نظر و تحلیل
علیرضا ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۲۱:۲۱
شما مقاله نوشته اید که مشکل حل بشود یا مقاله نوشته اید که غوغا سالاری کنید ! بر چه اساسی ادعای کشته شدن هزاران کولبر را در متن ذکر کرده اید ؟! طی این سالیان چند ده نفر از انها ممکن است در اثر حوادث یا تیر اندازی مرزبانان کشته شده باشند که هر وقت هم این اتفاق افتاده با پوشش شدید رسانه ای در خارج و داخل کشور مواجه بوده و اصل این مشکل که همانا قاچاق و‌عدم امنیت مرزهاست تحت الشعاع قرار گرفته . متاسفانه مصیبت زندگی کولبران دستاویز و پوششی برای تروریسم در منطقه بوده و سالیانه تعداد زیادی از سربازان و افسران توسط گروههای ترور متنوع موجود در غرب کشور شهید میشوند و‌جالبتر از ان سکوت رسانه ای شدید حتی در داخل کشور نسبت به این مسئله است !
یک تولید کننده ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۲۲:۰۱
کولبران با جمعیت بزرگشان حجم عظیمی از کالای قاچاق را وارد کشور می کنند کمر بسیاری از تولیدکنندگان رو شکسته اند
لی ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | ۲۳:۲۹
جالبه که سربازهای منطقه ما توسط همین قاچاقچی ها و تروریست های وابسته به اینها شهید میشن و حتی یه خبر هم در موردشون منتشر نمیشه ولی تمام لابی ها و رسانه های دوغکی و سریالهای خائن دارن برای این اکراد که اگه کمیته امداد امام نبود هنوز هم داشتن در غرب کشور سر می بریدن تبلیغ می کنن...
حامد ۱۹ تیر ۱۴۰۰ | ۱۷:۴۴
کولبری عملا هیچ نقشی در قاچاق نداره. توی همون آذربایجان غربی و شرقی بسیاری از افراد از یقه سغید از قاچاق کالا و انسان فربه شدن. کولبری سیبل میشه چون نمیخوان برخوردی با قاچاق اصلی در مرزهای رسمی و مناطق آزاد بشه. چون منافع خیلی از سرمایه داران قاچاقچی به خطر می افته. ضمن اینکه تبادل کالاهزاران سال درمنزقه بین کردستان ایران و عراق و ترکیه بوده. حالا اگه این کشورها میخوان ساماندهیش کنن باید سرمابه گذاری کنن یا میتونن کل نیروهای نظامی شون رو هم ببرن اونجا که جلوش گرفته بشه!
دنیز تورک ۲۰ تیر ۱۴۰۰ | ۱۵:۵۳
وقتی از مرز رسمی کالا وارد کشور میشه سودش میره جیب دولت حالا ی خورده هم بره جیب ملت اشکالی نداره
کوروش ۲۴ تیر ۱۴۰۰ | ۱۷:۳۸
مسیولین بهتره به قاچاق های صورت گرفته زیر پوششهای رسمی رسیدگی کنن و بحران آفرینی نکنن. یک بار اعتراضی شعله ور بشه و از دست خارج بشه اون وقت میفهمن مثل قضیه بنزین باید چطور رفتار میکردن. شما هر وقت جلوی 90 درصد قاچاقی که خودتون میگید!!! از مبادی رسمی انجام میشه رو گرفتید بعد بیاید به کولبرها و سوختبرها و ساکنین روستاهای مرزی که هزاران ساله دارن جابه جایی کالا میکنن با اقوامشون که اون طرف مرز هستن هم حل کنید. ولی اگه توانایی این کار رو ندارید شلوغ بازی هم درنیارید.